เมียรับจ้างพิชิตหัวใจเสือ

ตอนที่ 1

พยัคฆ์ ภัทรกิจปรีชากุลหรือพี่เสือ เจ้าของโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดที่ภูเก็ต และเขายังมีกิจการทัวร์ท่องเที่ยวในจังหวัดและจังหวัดใกล้เคียงอีกด้วย

เขาหล่อ รวย ชอบการซื้อกินเป็นชีวิตจิตใจ เขาเป็นคนอารมณ์ดี รักสนุก ไม่ชอบผูกมัดกับใคร มีน้องสาวหนึ่งคนชื่อกวาง พ่อแม่เสียไปนานแล้วด้วยอุบัติเหตุ ทำให้เขาต้องรับภาระดูแลกิจการทั้งหมด และดูแลส่งน้องสาวเรียนจนจบ และยังมีเด็กที่คุณพ่อคุณแม่เขาเอามาเลี้ยงไว้ชื่อเตอร์ รักเหมือนน้องชายคนหนึ่งเหมือนกัน

แสงแดดส่องประกายยามเช้า สอดผ่านผ้าม่านเข้าไปในห้อง ที่มีหญิงชายคู่หนึ่งนอนอยู่บนเตียง พยัคฆ์ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดแยงตา เช้านี้เขาตื่นขึ้นมากับผู้หญิงคนใหม่ หน้าใหม่ เป็นแบบนี้ประจำ ถึงเขาจะกินไม่เลือกขนาดไหน แต่ทุกครั้งที่เขาซื้อกิน เขาจะป้องกันอย่างดีทุกครั้ง

"ตื่นแล้วเหรอคะ" คู่ขาคนเมื่อคืนที่ลากกันมากิน หลังจากไปเจอกันที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่ง ที่พยัคฆ์ชอบไปเป็นประจำ แต่พักหลังๆ พยัคฆ์งานยุ่งมาก ไม่ค่อยได้มาบ่อยสักเท่าไหร่

"อือ" เมื่อพยัคฆ์รู้สึกตัว เขาก็รีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าทันที เพราะเขาต้องรีบกลับบ้านไปอาบน้ำอาบท่า แล้วต้องไปทำงานต่อ

"อ่ะ ค่าตัวของเธอ" พยัคฆ์วางเงินให้ปึกหนึ่งบนเตียงแล้วกำลังจะเดินออกจากห้อง

"เดี๋ยวสิคะ" หญิงสาวเนื้อตัวเปลือยเปล่าอยู่บนเตียง เธอหยิบผ้าห่มขึ้นมาปกปิดส่วนบนของเธอเท่านั้น แล้วเรียกเขาไว้ก่อนที่เขาจะเดินออกไป

"มีอะไร" พยัคฆ์หันไปถาม เขามองไปที่เงินของเขาที่ให้เธอไปเมื่อสักครู่ มันก็ไม่ได้น้อยนะ หรือเธออยากจะได้เพิ่ม

"แล้วคุณจะมาหา..." ส่วนหญิงสาวที่เห็นว่าเงินดี ก็อยากจะมีครั้งต่อไปอีก เธอรู้สึกพอใจมากกับเงินปึกนี้ที่วางไว้ให้เธอ

"ไม่มาแล้วครับ ลาก่อน.." พยัคฆ์เสือร้ายส่งยิ้มให้พร้อมกับเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วเดินออกไปเลย โดยไม่สนใจผู้หญิงที่กำลังทำหน้าไม่พอใจอยู่บนเตียง

พยัคฆ์กลับมาถึงบ้านตอนเช้า โดยมีคอปเตอร์ หรือ เตอร์ ลูกน้องคนสนิทออกมารอรับ เตอร์เป็นเด็กที่พ่อของพยัคฆ์รับเลี้ยงไว้ตั้งแต่เด็กๆ เพราะพ่อแม่ของเตอร์เกิดประอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ พ่อของพยัคฆ์สงสารเห็นว่าเป็นลูกของคนงานที่อยู่ในความดูแลของเขา แล้วเตอร์ก็ไม่มีญาติที่ไหน พ่อของพยัคฆ์เลยรับมาเลี้ยงไว้ตั้งแต่วันนั้น เตอร์กับพยัคฆ์โตมาด้วยกัน เตอร์เลือกที่จะทำงานอยู่ที่นี่เพื่อที่จะทดแทนบุญคุณที่ครอบครัวนี้ให้ชีวิตใหม่แกเขา

"คุณเสือเมื่อคืนไปค้างอ้างแรมที่ไหนมาเหรอครับ ดูเพลียๆ นะครับ" ด้วยความที่โตมาด้วยกัน ถึงเตอร์จะเป็นลูกน้อง แต่ลึกๆ แล้วพยัคฆ์ก็เห็นเตอร์เป็นน้องอีกคนนึงของเขา เตอร์อายุน้อยกว่าพยัคฆ์ห้าปี ตอนนี้ก็เท่ากับว่าเตอร์อายุสามสิบปี

"กูจะไปไหนมาไหนต้องรายงานมึงด้วยหรือไง ไปเอาไข่ลวกมาสามฟอง" พยัคฆ์เดินเข้าบ้าน มาถึงก็นั่งลงแล้วเอ่ยบอกเตอร์ พยัคฆ์เป็นคนง่ายๆ ไม่เรื่องมาก กินง่าย อยู่ง่าย

"สามจะพอเหรอครับ" กลับมาตอนเช้าเป็นแบบนี้ทุกที เตอร์ก็ชอบแซวอยู่บ่อยๆ จะพูดว่าเขาอยู่บ้านเดียวกันก็ได้ เพราะเตอร์จะนั่งโต๊ะรับประทานอาหารด้วยกันทุกวัน แต่เตอร์จะไปพักอยู่บ้านทางด้านหลังของบ้านหลังใหญ่หลังนี้

"ไอ้เตอร์!! " เสียงดุแต่ไม่ได้จริงจังนัก เพราะเสือกับเตอร์มักจะชอบพูดเล่นกันเป็นประจำแบบนี้เสมอ

"ครับ ไปเดี๋ยวนี้แหละครับ" เตอร์วิ่งเข้าครัวไป สั่งแม่ครัวสักพักเขาก็ถือไข่ลวกออกมาให้เจ้านายของเขา ถึงเสือจะเห็นเตอร์เป็นน้องแต่เตอร์ก็เห็นเสือเป็นเจ้านายที่เคารพของเขาเสมอ

"มาแล้วครับ ไข่ลวกสามฟองครับ" ระหว่างที่เตอร์เดินเอาไข่ลวกมาเสิร์ฟเจ้านายนั้น กวางน้องสาวของพยัคฆ์ก็เดินเข้ามาพอดี

"อี๋พี่เสือกินอะไรคะเนี่ย" กวางน้องสาวคนเดียวของพี่เสือ เดินเข้ามาที่ห้องอาหาร เธอกำลังมาทานอาหารเช้า ตั้งแต่เธอกลับมาบ้าน หลังจากเรียนจบพี่เสือก็ใช้เธอทำงานเลย แล้วงานที่ให้กวางทำก็เยอะมากซะด้วย

"เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กอย่างแกไม่ต้องอยากรู้หรอก" พยัคฆ์บอกน้องสาว ส่วนเตอร์ไม่ได้พูดอะไรแค่ยิ้มๆ ให้กวางเท่านั้น ทั้งสามนั่งรับประทานอาหารเช้าด้วยกัน แต่มื้อนี้ของพยัคฆ์คงรับแค่ไข่ลวกเท่านั่น

"เด็กก็ต้องอยู่บ้านสิคะ นี่อะไรกวางเรียนจบกลับมาคิดว่าจะได้พักผ่อน ดูสิทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตเลย จริงมั้ยคะพี่เตอร์" กวางรีบหาพวกทันที เพราะเธอทำงานอยู่กับพี่เตอร์ที่โรงแรม ประมาณว่าเรียนจบกลับมาแล้วให้มาเป็นผู้ช่วยพี่เตอร์ก่อนนั่นแหละ ส่วนพยัคฆ์เขาจะดูแลในส่วนของลูกค้าหรือนักท่องเที่ยวทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ

"ถ้างานเยอะขนาดนั้น เดี๋ยววันนี้พี่จะไปช่วยดูให้แล้วกันนะครับ" เตอร์เห็นกวางมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ ก็นึกสงสารน้อง แต่ขณะเดียวกันงานเขาก็เยอะเหมือนกัน งานที่กวางได้รับมอบหมายนั้นเป็นพี่ชายของเธอเอง ที่จัดแจงแบ่งไปให้ โดยแบ่งจากงานของเตอร์ไปให้ทำ เพราะพยัคฆ์คิดว่ากวางเป็นเจ้าของเป็นน้องสาวของเขา กวางก็ต้องรับผิดชอบให้ได้มากกว่าเตอร์ แต่พยัคฆ์ก็ค่อยๆ แบ่งไปให้ไม่ได้ให้ไปทีเดียวซะเมื่อไหร่

"ไม่ต้องเลย เรียนจบมาก็ต้องมาช่วยกันทำงานสิ ไอ้เตอร์งานมึงเสร็จแล้วเหรอจะไปช่วยยัยกวางมันน่ะ" พยัคฆ์รีบค้าน งานที่พยัคฆ์ให้น้องสาวทำยังไม่ได้ส่วนหนึ่งของงานที่เขากับเตอร์ทำเลย แค่นี้ทำเป็นบ่นแล้วจะไปทำมาหากินอะไรได้

"ยังเลยครับ" เตอร์รู้ว่าคุณเสือต้องการให้น้องกวางเก่ง เอาเถอะเขาจะช่วยดูอยู่ห่างๆ ก็แล้วกัน มีอะไรที่เขาพอจะช่วยได้เขาก็จะช่วย

"อือ ทำของตัวเองให้เสร็จก่อนเถอะ แล้วค่อยไปช่วยคนอื่นเค้า" พยัคฆ์ยกไข่ลวกดื่มรวดเดียวจนหมดแล้วก็วางแก้วลง และทำท่าจะลุกขึ้น

"ไอ้เตอร์ เดี๋ยวกูขึ้นไปอาบน้ำแป็บเดี๋ยว มึงเตรียมรถนะ" ปกติพยัคฆ์จะออกไปกับทัวร์ แต่วันนี้เขาว่าจะเข้าออฟฟิศสักหน่อย เพราะเอกสารบางอย่างต้องผ่านการอนุมัติจากเขาเท่านั้น และวันนี้เขาขี้เกียจขับรถก็เลยจะไปกับไอ้เตอร์มัน

"ครับ" เตอร์รับคำ ปกติในทุกๆ วันเตอร์จะออกไปทำงานโดยมีกวางนั่งรถไปด้วยกันสองคนเสมอ เพราะเขากับเธอทำงานด้วยกันก็คือที่โรงแรมนั่นเอง

พยัคฆ์ไม่ค่อยได้นอนที่บ้านซะส่วนใหญ่ เพราะเขาชอบชีวิตเจ้าสำราญ ซื้อผู้หญิงกินเป็นชีวิตจิตใจ แต่ในเมื่อกลางคืนเขาเที่ยวได้ กลางวันเขาก็ต้องทำงานได้เช่นกัน พยัคฆ์เป็นคนทำงานเก่ง แบ่งเวลาเป็น จึงไม่มีผลกระทบกับงานของเขา และธุรกิจที่เขากำลังทำอยู่ในขณะนี้ก็กำลังไปได้สวย

วันทั้งวันพยัคฆ์งานเยอะมาก ปัญหาก็เยอะตามมา เขาต้องตามแก้ไขโน่นนี่นั้นไม่ได้หยุด ไหนจะเรื่องลูกค้า ไหนจะเรื่องพนักงานของตัวเอง มีตามให้แก้ไม่ได้หยุด และเย็นนี้เขาก็อยากจะไปปลดปล่อย ผ่อนคลายในแบบของเขาเหมือนที่ผ่านๆ มาอีก

หลายวันต่อมา

พยัคฆ์กำลังจะเปิดประตูรถ เขาจะออกไปหาความสำราญ หลังเลิกงานเพื่อปลดปล่อยความเครียด และความเหนื่อยล้าจากงาน ในแบบของเขา เสือหิวอย่างเขาจะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจาก ล่าเหยื่อ ก็คือการหาผู้หญิงสวยๆ หุ่นดีๆ สักคนมานอนด้วยโดยที่ไม่ผูกมัด เช้าตื่นมาต่างคนต่างไป ถ้าถูกใจก็อาจจะมีครั้งสองครั้งสาม แต่ไม่มากไปกว่านี้แน่นอน

"คุณเสือจะไปไหนครับ" เตอร์รีบวิ่งมาถามก่อนที่คุณเสือของเขาจะออกไปเหมือนทุกครั้ง พอดีที่โรงแรมเกิดเรื่องขึ้นก็เลยต้องรีบวิ่งมาดักไว้ก่อน

"จะทำไมเดี๋ยวนี้กูจะไปไหนต้องรายงานมึงด้วยหรือไงไอ้เตอร์" คนโดนขัดรู้สึกรำคาญ จะถามทำไมนักในเมื่อมึงก็รู้อยู่แล้ว

"เปล่าครับ พอดีมีโทรศัพท์ที่โรงแรมโทรเข้ามา ลูกค้าที่มาพักที่โรงแรมเกิดหยิบกุญแจเข้าผิดห้อง ไม่รู้ว่าเกิดจากพนักงานของเราหรือว่าลูกค้าหยิบผิดเอง ลูกค้ายื่นความจำนงมาว่าอยากจะให้นายไปเคลียร์ครับ"

"อะไรวะ ผู้จัดการก็มี" เสือพูดอย่างเซงๆ วันนี้ทั้งวันเขายังไม่ได้หยุดเลย แล้วตอนนี้ก็กำลังจะมีงานมาให้เขาตามแก้อีกแล้ว ว่าจะออกไปหาความสุขสักหน่อย

"เขาเลิกงานแล้วครับ ป่านนี้ไปนอนกอดเมียอยู่บ้านแล้วมั้งครับ" ฮึ!! กอดเมียอย่างนั้นเหรอ

"มึงไงไอ้เตอร์" เออพยัคฆ์เกี่ยง

"วันนี้ผมต้องทำบัญชีให้นายอีก คืนนี้ทั้งคืนก็ไม่รู้จะเสร็จหรือเปล่า นายไปเองนะครับ" เตอร์ปฏิเสธแล้วเดินหันหลังเข้าบ้านไป

"อะไรวะ เมื่อวานลูกค้าขอทานข้าวด้วย วันก่อนต้องอยู่ต้อนรับลูกค้าวีไอพี วันโน้นมีกินเลี้ยงขอบคุณ วันนี้มีปัญหาเกิดขึ้นกับลูกค้า ได้..ไอ้เตอร์เดี๋ยวกูไปจัดการ แล้วกูจะรีบกลับมา มึงอย่าพึ่งนอนนะ กูมีงานให้มึงทำ" หลายวันแล้วที่เสือไม่มีเวลาออกไปหาความสำราญ และเขาก็มีความคิด อยากจะหาเมียรับจ้างสักคนมาอยู่ด้วยเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง