บท
ตั้งค่า

4. ไม่ใช่สเปคแต่ทำไมใจสั่น

เย็นวันเดียวกัน

ด้วยที่มาคนเดียวจึงไม่มีอะไรดี ๆ ทำที่ห้องพัก แฟรงค์จึงออกจากห้องเดินไปตามทางเดินของอาคารรับรอง เพื่อจะไปยังลานโล่งซึ่งเป็นสถานที่ปาร์ตี้คืนนี้ก่อนเวลางานเริ่มในอีกประมาณครึ่งชั่วโมงข้างหน้า ด้วยหวังว่าจะมีอะไรดี ๆ ให้มองฆ่าเวลา เพราะตอนเข้ามาเช็กอินเห็นมีนักท่องเที่ยววัยรุ่นต่างชาติเข้ามาเช็กอินสามคน ไม่แน่คืนนี้อาจโชคดีได้หิ้วสาวไปนอนกอดแก้อารมณ์เปลี่ยวสักคน

"น้ำแข็งยังไม่มาอีกเหรอ ใกล้ได้เวลาแล้วนะ!"

"ผมโทรตามแล้วครับ เห็นว่ารถยางรั่วเลยมาช้า แต่ตอนนี้ให้รถอีกคันมาแทน ใกล้ถึงแล้วครับ.."

แต่แล้วน้ำเสียงที่ดุนิด ๆ ก็ทำให้แฟรงค์ต้องชะลอเท้าก่อนจะกวาดตามองหาต้นเสียง แล้วเขาก็สะดุดตากับแผ่นหลังขาวเนียนของผู้หญิงไทยคนหนึ่งซึ่งในชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูอ่อนคนหนึ่ง ด้านหน้าของเธอเป็นพนักงานชายสองคนยืนทำหน้าลำบากใจอยู่ พวกเธอยืนกันอยู่โต๊ะวางอาหารและเครื่องดื่ม ห่างจากจุดที่เขาอยู่ประมาณห้าสิบเมตร

'อื้อหือ..ขาวเนียนน่าลูบจังวุ้ย'

ความคิดอกุศลดังขึ้นในหัวของแฟรงค์ก่อนจะรีบหยุดยืนข้างเสาใกล้กับบันไดทางลงไปสวนหย่อมเพื่อแอบมองสาว แปลกใจตัวเองเหมือนกันที่หวั่นไหวกับหุ่นของผู้ใหญ่ไทยซึ่งไม่ใช่สเปกของตัวเอง

ร่างสูงเอนไปทางซ้ายพิงเสาสีขาวสองแขนยกขึ้นกอดอก ขาข้างขวายกไขว้อีกข้างโดยให้เท้าตั้งฉากกับพื้นเพื่อที่จะได้มองสาวด้วยท่าทางสบาย ๆ สายตาคมสีน้ำตาลอ่อนมองสำรวจด้านหลังของเจ้าของเสียงดุไม่กระพริบ

ผมยาวของเธอย้อมสีเป็นสีน้ำตาลอ่อนถูกรวบขึ้นไปมัดเป็นหางม้าอยู่กลางศีรษะ ปลายผมม้วนเป็นลอนใหญ่สะบัดไปมายามเธอสะบัดตัว ด้วยเพราะเธอทำผมทรงนี้เลยทำให้เห็นลำคอขาวเนียนน่าทำรอยฝากรัก ไหนจะแผ่นหลังเปลือยที่คอเสื้อด้านหลังย้วยยานลงไปจนเกือบถึงเอว ทำให้เห็นร่องกระดูกกลางหลัง มองต่ำลงไปสำรวจสะโพกคอดรับด้วยสะโพกผายอวบอิ่มที่ถ้าโดนกระแทกคงจะเกิดเสียงน่าฟังอย่างที่ชอบ ก้นงอนของเธอที่เห็นแล้วก็นึกอยากเอามือฟาดสักป้าบให้หายมันเขี้ยว พลีน่องขาวเรียวมองแล้วก็นึกเอาอยากเอาพาดไหล่แล้วกระแทกให้เธอร้องขอชีวิต

ด้วยที่ชุดเดรสของเธอเป็นชุดเนื้อบางเบาทำให้สายตาคมสำรวจได้ละเอียดจนสามารถจินตนาการว่ารูปร่างใต้ชุดนี้ส่วนเว้าส่วนโค้งเป็นเช่นไร ยิ่งมองลำใต้ร่มผ้าก็แข็งขืนขึ้นมาเรื่อย ๆ จนแฟรงค์ต้องเสมองไปทางอื่นเพื่อสงบสติอารมณ์ของตนเอง แต่เสียงของเธอที่กำลังคุยพนักงานชายก็ดึงความสนใจของแฟรงค์ให้กลับมามองอีกครั้ง

'พนักงานของไอ้วายุมันมีคนที่หุ่นน่าฟัดขนาดนี้ด้วยเหรอวะเนี่ย แบบนี้คงต้องมาพักบ่อย ๆ เสียแล้ว'

ความคิดดังขึ้นในหัวของแฟรงค์ที่หลงลืมสเปคเดิมของตนไปเสียสนิทเมื่อมาเจอสาวหุ่นทรมานใจชายเข้า

"จัดการให้เรียบร้อยก่อนพี่ยุมานะ ไม่อย่างนั้นเป็นเรื่องแน่"

พูดจบประโยคสุดท้ายสาวในชุดเดรสสีหวานก็หมุนตัวกลับ ทันใดนั้นแฟรงค์ก็ถึงกับตาค้างพร้อมกับใจแกร่งเต้นระรัวคร่อมจังหวะไปหมด ไม่คิดเลยว่าเจ้าของหุ่นทรมานลูกชายในเป้ากางเกงจะเป็นน้องสาวของเพื่อน หญิงที่เขาไม่ควรจะแตะต้องหรือมองให้ตัวเองโดนเพื่อนเตะอย่างที่มันเตือนเมื่อตอนเช้า

กึก!

เสียงรองเท้าส้นเข็มบดกับพื้นเมื่อขาที่ก้าวเกิดหยุดกะทันหัน วาวีชะงักเท้าในทันทีเมื่อหันกลับมาแล้วเจอคนที่เธอไม่ประสงค์จะเห็นหน้าอยู่เบื้องหน้า แถมดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองมาทางเธอเขม็ง รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกกับการกระทำของชายต่างชาตินิสัยไม่ดีคนนี้ เธอมารู้ทีหลังว่าผู้ชายหื่นกามคนนี้เป็นเพื่อนของพี่ชายก็เมื่อตอนบ่ายนี่เอง

วาวีแอบถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะตั้งสติได้ ก้าวเดินต่อตรงไปที่บันไดทางขึ้นเมื่อตั้งใจจะไปดูความเรียบร้อยในห้องครัวต่อ พยายามจะไม่สบตากับควงตาคมกริบคู่นั้น

กึก กึก กึก

เสียงจังหวะย่ำเดินของผู้หญิงหุ่นเซ็กซี่เบื้องหน้าที่กำลังเข้ามาใกล้ช่างตรงข้ามกับจังหวะการเต้นหัวใจใต้แผ่นอกแกร่งเสียเหลือเกิน เพราะยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้เขาก็ยิ่งเห็นทรวดทรงของเธอชัดเจนขึ้น

ว่าด้านหลังน่าฟัดแล้ว มาเห็นด้านหน้ายิ่งน่าฟัดยิ่งกว่า คอชุดเดรสด้านหน้าย้วยเป็นชั้นเหมือนด้านหลังแต่ไม่ลึกเท่า ด้วยเพราะว่าชุดนี้ทำให้ไม่สามารถใส่บราเซียร์ได้ แฟรงค์เดาว่าสิ่งที่หุ้มเต้าอวบนั้นน่าจะมีแค่แผ่นซิลิโคนแปะจุกไว้แค่นั้น ยามเธอเดินจึงเห็นเนื้อหยุนกระเพื่อมคลอนตามจังหวะการย่างก้าว

และเป็นเพราะเธอเดินเลยทำให้ต้านลม ชุดเดรสที่เป็นผ้าเนื้อนุ่มเลยแนบไปกับผิวกายทำให้เห็นรูปร่างชัดเจนราวกับว่าเธอไม่มีผ้าปิดกาย อกอวบกะด้วยสายตาของผู้มากประสบการณ์น่าจะเป็นคัพดี ต่ำลงเป็นหน้าท้องแบนที่เมื่อผ้าบางแนบเนื้อทำให้เห็นสะดือน้อยประดับในแนวตั้งอยู่ระหว่างเอวคอด แต่สิ่งที่ทำให้ใจของหนุ่มนักรักกระหน่ำเต้นราวกับกลองเพล ก็คือภาพของนาผืนน้อยรูปทรงสามเหลี่ยมอูมใต้ท้องน้อยแบนนั่น กะดูแล้วน่าจะเต็มฝ่ามือเขาพอดี ไม่เคยเห็นนาผืนน้อยของคู่นอนคนไหนมีผืนใหญ่น่าลงลิ้นเท่านี้มาก่อน

อึก!

เสียงกลืนน้ำลายที่แฟรงค์ไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้กลืนน้ำลายที่สออยู่ในช่องปาก น้องสาวของเพื่อนก็ไม่ได้อวบเท่าสาวต่างชาติที่เคยควง แต่เธอก็ไม่ผอมเพรียวเหมือนที่ผู้หญิงส่วนใหญ่นิยม เลยทำให้เครื่องกายของเธอเต็มเม็ดเต็มหน่วย นมเอย สะโพกเอย นาผืนน้อยเอย

'แม่เจ้าโว้ย!'

ที่ผ่านมาเพราะเขาเห็นเธอแต่อยู่ในชุดที่ใหญ่กว่าตัวและมิดชิด เลยทำให้ไม่เห็นทรวดทรงชัดเจนแบบนี้ ทั้งที่เธอก็เป็นหญิงไทยที่ไม่ใช่สเปค แต่ทำไมถึงทำให้เขาใจเขาสั่นได้ขนาดนี้นะ

ผลัวะ!

"โอ๊ย! อะไรวะ!"

ขณะที่เพลิดเพลินกับร่างกายของหญิงที่ไม่ใช่สเปก จู่ ๆ ก็รู้สึกเจ็บหน่วงที่ไหล่ขวาก่อนจะเสียหลักเพราะแรงตบจากใครบางคน แรงนั้นทำให้คนรูปร่างสูงใหญ่ของแฟรงค์เสียหลักจากการยืนพิงเสาถลาลงไปยังบันได ทำให้รู้ว่าแรงที่มาตบไหล่นั้นแรงเพียงไร ดีที่ว่าขานั้นก้าวได้เร็วเขาเลยไม่หน้าคะมำไปกระแทกบันไดคอนกรีตเบื้องล่าง

"มานานแล้วเหรอวะ?"

หันกลับไปจะเอาเรื่องคนที่ทำร้ายก็เจอหน้าเพื่อนสนิทอย่างวายุกำลังมองมาอย่างขุ่นเคือง อะไรของมันวะเนี่ย

"มึงตบกูทำไมวะไอ้ยุ!" แฟรงค์ตะคอกถามเพื่อนเสียงดัง มือข้างซ้ายยกขึ้นนวดไหล่ที่โดนตบหวังบรรเทาความปวดหนึบ

'ไอ้นี่มือแม่งหนักฉิบหาย'

แฟรงค์ได้แค่คิดแต่ไม่ได้พูดออกไป เดี๋ยวเพื่อนบ้าเลือดจะมาตบให้อีกข้าง

"กูแค่จะทักทาย แต่กะแรงไม่ถูกเลยตบแรงไปหน่อย" วายุตอบเสียงเรียบ ไม่สะทกสะท้านที่ทำเพื่อนเจ็บ

"เชี่ยเอ๊ย ไหล่กูแทบหลุด" แฟรงค์ถึงกับสบถคำหยาบหลังจากฟังคำตอบจากเพื่อน ทักทายบ้านมันแรงแบบนี้หรือไง ทักทายแบบนี้มาต่อยกันเลยดีกว่า

"เออ ๆ ขอโทษก็แล้วกัน ไปนั่งโต๊ะไป" วายุไม่สนใจท่าทางเจ็บปวดของเพื่อน เดินลงไปหาแล้วผลักไหล่เพื่อนให้เดินเข้าไปในบริเวณงาน ซึ่งแฟรงค์มันก็เดินไปแต่โดยดี โดยที่มือซ้ายก็นวดไหล่ข้างที่โดนตบไปตลอดทางจนกระทั่งถึงโต๊ะ ภาพนั้นสร้างความสะใจให้วายุยิ่งนักจนต้องกระตุกยิ้มออกมา

"แล้วแกจะไปไหน?" วายุหันมาหาวาวีพลางมองชุดที่เธอใส่ วันนี้น้องสาวเขาใส่ชุดได้น่าโมโหมาก จะไม่อะไรเลยถ้างานวันนี้ไม่มีไอ้ชีกอแฟรงค์ร่วมงานด้วย ตอนเดินมาถึงแล้วเห็นมันมองน้องสาวอยู่ก็แทบอยากกระโดดถีบให้หน้าทิ่มดิน

"หนูจะไปดูกับข้าวในครัว" วาวีตอบพี่ชายก่อนจะรีบเดินผละไปเมื่อถึงเวลาปาร์ตี้แล้ว เจ้าของวันเกิดเข้างานแล้วแต่อาหารยังไม่ออกมาเลยสักอย่าง

"พี่ยุ เมื่อกี้หนูเห็นพี่ง้างมือสุดเลยนะ ดูสิมือแดงหมดเลย ไปทำเขาทำไมคะ" แป้งร่ำกระซิบคุยกับสามีเมื่อเพื่อนเดินไปไกลแล้ว คว้ามือใหญ่ขึ้นมาดูก็เห็นว่าฝ่ามือของเขานั้นมีสีแดงเข้ม แรงที่เขาใช้ตีไหล่เพื่อนนั้นไม่ใช่น้อยเลย เผลอ ๆ น่าจะใส่แรงเต็มที่

"มันอยากมองยัยวาทำไม ไม่ถีบให้ก็บุญแล้ว!"

..............................

นี่แค่มองยังโดนพี่ชายน้องตบซะไหล่เกือบหลุด ถ้าทำมากกว่านี้นะ ไม่อยากจะคิดเลยลุงแฟรงค์ 55555

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel