วันปล่อยผี

"เสี่ยครับ คุณหนูมาหาเสี่ยครับ ให้คุณหนูเข้ามาพบเสี่ยเลย...ไหมครับ ..."

"พ่อคะ....ดาไม่ยอมจริงๆด้วย พ่อต้องจัดการพี่เดชคุณให้ดาด้วยนะคะ ..."นาดาเดินเข้ามาในห้องทำงานของพ่อ ที่อยู่ในคอนโดส่วนตัวของพ่อ ก่อนที่ลีซอจะรายงานผู้เป็นนายจบ

"น้องดา...!! เป็นอะไรลูก ใจเย็นๆ น้องดาทะเลาะอะไรกับพี่เขามาอีกล่ะ ..."เสี่ยดิลกถามลูกสาวด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน ทั้งที่เขามีความเครียดกับเรื่องงานอยู่ก็ตาม แต่ลูกสาวของเขาต้องมาอันดับหนึ่ง เขากลับมาอยู่ที่ประเทศไทยแล้ว หลังจากที่เขาหนีไปอยู่ที่ประเทศเพื่อนบ้านได้สามเดือน เขาไปเพื่อให้เรื่องมันเงียบ แล้วเขาก็กลับเข้ามาอยู่ในประเทศไทยอีกครั้ง อย่างใสสะอาด โดยที่ไม่มีความผิดอะไรติดตัวเขาเลย แต่สารวัตรกรณ์ยังต้องหลบหนี อยู่ที่ประเทศเพื่อนบ้านเหมือนเดิม เพราะว่าความผิดของสารวัตรกรณ์ อาจารย์ทองอินไม่สามารถช่วยได้ 

"ออกไปสิ จะมายืนอยู่ตรงนี้ทำไม ..."นาดาหันไปพูดกับลีซอด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ เพราะว่าเธอกำลังอยู่ในอารมณ์ที่หงุดหงิด และกำลังหาที่ลงอยู่พอดีเลย

"ครับ ..."ลีซอพยักหน้ารับคำ ก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากห้อง ด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

"น้องดา...น้องดาหงุดหงิดอะไรมาลูก ...เสี่ยดิลกถามลูกสาวคนสวยของเขาอย่างเอาใจ

"พ่อต้องจัดการพี่เดชคุณให้ดาด้วยนะคะ พี่เดชคุณสนใจขันทอง คนที่ดาชอบค่ะพ่อ แล้วพี่เดชคุณก็ ..." 

"ฮ่าๆ อะไรคะน้องดา พี่เดชคุณเขาทำไมนะ ฮ่าๆ ..."เสี่ยดิลกหัวเราะออกมาเสียงดัง ก่อนที่เขาจะถามอีกครั้งให้แน่ใจ ว่าเขาฟังไม่ผิดแน่ๆ

"พ่อคะ...!! ไม่ใช่เรื่องตลกนะคะ พ่อก็รู้ว่าดาชอบขันทองเขาจริงๆ ดารักเลยด้วย ..."นาดาพูดพร้อมกับมองพ่อด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ที่พ่อหัวเราะในสิ่งที่เธอพูด ในใจของเธอตอนนี้ เหมือนมีใครเอาไฟมาสุมอยู่ เธอกลัวพี่ชายของเธอจะเอาขันทองไปจากเธอ โดยที่เธอไม่รู้ว่า...ที่เธอกำลังเป็นอยู่ เป็นเพราะว่ารักขันทองต้องการขันทองจริงๆ หรือกลัวแพ้พี่ชายกันแน่ หรือว่าทั้งสองอย่างเลย 

"โอเคๆ ไหนน้องดาบอกมาสิ ว่าพี่เขาทำอะไรให้น้องดาไม่พอใจลูก ..."เสี่ยดิลกยกมือขึ้นทำท่ายอมแพ้ เพราะเหมือนกับว่าลูกสาวของเขาจะโกรธจริงจัง

"พี่เดชคุณจะแย่งขันทองไปจากดาค่ะ ทำทีเป็นว่าไปซื้อรถที่โชว์รูมของที่บ้านขันทอง เอาเรื่องรถขึ้นมาอ้าง เพื่อตีสนิทกับขันทอง แล้วยังพาขันทองมาเย้ยดาที่ร้านกาแฟของเพื่อนดาด้วยค่ะ ..."นาดาบอกพ่อด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ พร้อมกับทำหน้าบูดไปด้วย จนหน้าที่สวยดูผิดรูปไป เพราะความโกรธของเจ้าตัว

"น้องดา...พี่เขาแค่คุยเรื่องรถกันตามประสาผู้ชายหรือเปล่า พี่เดชคุณเขาจะชอบผู้ชายด้วยกันได้ยังไง พี่เขาชอบผู้หญิงนะลูก พี่เขามีแฟนเป็นผู้หญิงตั้งแต่ยังเรียนอยู่ม.ต้นเลย ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก แล้วพ่อก็ไม่มีทางยอม ให้พี่เขามีแฟนเป็นผู้ชายด้วยกันหรอกลูก น้องดาไม่ต้องห่วง ..."เสี่ยดิลกพูดกับลูกสาวด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน

"ห่วงค่ะ เพราะว่าพี่เดชคุณกำลังตามจีบขันทองอยู่ ถ้าพ่อไม่เชื่อ พ่อก็ให้คนของพ่อตามสืบดูสิคะ แล้วถ้าตามสืบแล้ว ก็จัดการให้ดาด้วยนะคะ ไม่อย่างงั้นดาไม่ยอมจริงๆด้วย ..."นาดาบอกพ่ออย่างคนที่เอาแต่ใจ

"อือ...เท่าที่พ่อรู้มา พ่อแม่ของขันทอง รู้จักกับแม่ของน้องดาด้วยหนิลูก เดี๋ยวพ่อจะให้แม่ของน้องดา ไปคุยเรื่องหมั้นขันทองกับน้องดาดีไหมลูก เห็นทางผู้ใหญ่เขาเกรงใจกันอยู่ ..."เสี่ยดิลกพูดอย่างเอาใจลูกสาว เขาเองก็อยากได้ขันทองมาเป็นลูกเขยด้วย เขารู้เรื่องของขันทองทั้งหมดแล้ว ตั้งแต่ที่ลูกสาวเข้ามาบอกเขา เขาก็ให้คนไปสืบดูเลยทันทีเหมือนกัน และเขาก็คิดว่าขันทอง คือคนที่เหมาะสมกับลูกสาวของเขามากที่สุดแล้ว ลูกสาวของเขาจะไม่อดตายเลย ถ้าเขาเป็นอะไรไป เพราะว่าทางบ้านของขันทองรวย และที่สำคัญ ขันทองขยันทำงานช่วยที่บ้าน คนขยันทำงานยังไงก็ไม่มีทางอดตายแน่นอน

"จุ๊บ ฟอด ฟอด พ่อพูดจริงๆนะคะ ดารักพ่อที่สุดในโลกเลยค่ะ ..."นาดาทั้งจุ๊บทั้งฟัดแก้มของพ่อด้วยความดีใจ

"อารมณ์ดีได้แล้วลูก เดี๋ยวเย็นนี้พ่อจะคุยกับแม่ของเราให้ ..."เสี่ยดิลกพูดพร้อมกับลูบหัวของลูกสาวด้วยความเอ็นดู

"ขอบคุณค่ะพ่อ ดารักพ่อที่สุดในโลกเลยค่ะ จุ๊บ ..."นาดาพูดพร้อมกับกอดพ่อแน่นด้วยความดีใจ

...

"วันนี้เลิกเรียนแล้ว เราไปหาอะไรกินด้วยกันไหม เราไม่ได้ไปกินอะไรด้วยกันนานแล้วนะ ตั้งแต่ที่สตาร์มีแฟน...น ..."จิมองหน้าของเพื่อนๆทุกคนแล้วถามขึ้น ตอนที่เจษกับศรัณย์เป็นแฟนกัน ก็ยังไปเที่ยวด้วยกันอยู่ ถึงจะไม่บ่อยมากนักก็เถอะ แต่พอสตาร์มีแฟน ตั้งแต่ที่ไปเที่ยวทะเลด้วยกันครั้งนั้น ก็ยังไม่เคยได้ไปไหนด้วยกันอีกเลย เพราะว่าพอเลิกเรียน สตาร์ก็ขอแยกตัวไปหาแฟนเลย เจษก็กลับบ้านพร้อมกับศรัณย์ ขันทองก็กลับไปทำงานช่วยที่บ้าน ทำให้พวกเขาได้เจอกันแค่ก่อนขึ้นเรียนเท่านั้น ถ้าวันไหนมีเรียนเวลาเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน แต่ถ้าวันไหนพวกเขามีเรียนเช้า แล้วกลุ่มของศรัณย์มีเรียนบ่าย ก็เป็นอันว่าวันนั้นไม่ได้เจอกันเลย

"ก็ดีเหมือนกันนะ นานๆพวกเราถึงจะเลิกเรียนพร้อมกันแบบนี้ ..."ณิชาพูดขึ้น

"อือ...ไปสิ ..."ศรัณย์พยักหน้ารับคำ หลังจากที่เจษหันมาสบตากับเขาอย่างขอความเห็น

"สตาร์...ว่าไง มึงจะไปด้วยไหม กูไป ..."ไทม์พูดขึ้น หลังจากที่เขาหันไปถามสตาร์แล้ว

"ไปก็ได้ แต่ดึกไม่ได้นะ กูต้องไปรับน้าตรีตอนสองทุ่ม ..."สตาร์พยักหน้ารับคำ ก่อนที่เขาจะหยิบมือถือขึ้นมา แล้วส่งข้อความไปบอกคนรักของเขา

"ขันทอง...เหลือมึงนะ ตกลงว่าไง ..."บอยถามขึ้น

"ไปสิ ก็อย่างที่จิพูดนั่นแหละ พวกเราไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันนานแล้ว ..."ขันทองพูดขึ้น

"เป็นอันว่า เลิกเรียนแล้วพวกเรามาเจอกันที่นี่นะ จะได้ไปพร้อมกัน อิอิ โอ๊ย...ยดีใจ นานๆจะได้ไปเที่ยวด้วยกันซะที ..."จิพูดด้วยนํ้าเสียงที่ดีใจ 

"ขันทอง...พี่ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมครับ พอดีเพื่อนๆของพี่ รู้เรื่องที่ขันทองแนะนำรถให้พี่แล้ว พวกมันก็เลยสนใจ วันนี้เลิกเรียนแล้ว ขันทองพอที่จะมีเวลาไหมครับ หรือไปคุยกันที่โชว์รูมรถของขันทองก็ได้นะครับ พวกมันก็อยากดูรถที่ขันทองสั่งเข้ามาด้วย ..."เดชคุณเดินยิ้มกว้างเข้าไปหากลุ่มของขันทองอย่างอารมณ์ดี

"เอ่อ...อ คือวันนี้คงจะไม่ได้ครับ ผมนัดกับเพื่อนๆแล้ว เอาไว้พรุ่งนี้ก็แล้วกันนะครับ หลังเลิกเรียนแล้ว พี่พาเพื่อนๆเข้าไปหาผมที่โชว์รูมได้เลย อาทิตย์นี้ผมทำงานอยู่ที่นั่นตลอดครับ ..."ขันทองพูดด้วยท่าทางที่เป็นการเป็นงานจริงจัง ในขณะที่เขาพูดกับเดชคุณ เพราะเขาถือว่าเดชคุณเป็นลูกค้าคนสำคัญของเขาคนหนึ่งเลย เดชคุณซื้อจริงและจ่ายจริง ไม่เรื่องมากด้วย

"อ้าวเหรอ...เสียดายจัง จะไปไหนกันเหรอ น่าสนุกดีนะ...หลายคนดี ..."เดชคุณพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะหันไปมองหน้าของเพื่อนๆของขันทอง พร้อมกับยิ้มให้ไปด้วย อย่างคนที่มีอัธยาศัยดี

"ไปด้วยกัน…น อุ๊ย...ย อีณิชามึงจะหยิกกูทำไมเนี่ย ..."จิหันไปกระซิบถามณิชาเสียงเบา พร้อมกับลูบแขนตรงที่โดนณิชาหยิกไปด้วย

"เงียบเลย ..."ณิชากระซิบเสียงเบาให้ได้ยินกันแค่สองคน

"ถ้าขันทองจะทำงาน เอาไว้วันหลังพวกเราค่อยนัดกันก็ได้นะ ..."เจษพูดขึ้น

"ไม่เป็นไร นัดกันแล้วก็ต้องเป็นนัดสิ อีกอย่างพวกเราก็ไม่ได้นัดกันบ่อยๆด้วย ตกลงเป็นอันว่า พรุ่งนี้พี่เดชคุณเข้าไปหาผมที่โชว์รูมนะครับ วันนี้ผมต้องขอตัวขึ้นไปเรียนแล้วนะครับ ไปกันเถอะพวกมึง ..."ขันทองหันไปพยักหน้าชวนเพื่อนๆ หลังจากที่เขาบอกเดชคุณแล้ว

"ขันทอง...เดี๋ยวสิ วันนี้พี่ไปกับขันทองไม่ได้เหรอ ..."เดชคุณถามขันทองเสียงอ้อน ในขณะที่เพื่อนๆของขันทองเดินนำไปก่อนแล้ว

"ผมว่าอย่าดีกว่านะครับ ผมเกรงใจเพื่อนๆน่ะครับ พวกเขาคงอยากไปส่วนตัวมากกว่า ผมขอตัวนะครับ ..."ขันทองพูดพร้อมกับยิ้มที่มุมปากให้เดชคุณเล็กน้อยตามมารยาท ก่อนที่เขาจะเดินตามเพื่อนๆไป

"โห...เล่นตัวใช้ได้เลยว่ะ ..."ฟีฟ่าพูดขึ้น หลังจากที่ขันทองเดินไปแล้ว

"เพราะเล่นตัวอย่างงี้ไง สองพี่น้องถึงได้แย่งกันอยู่เนี่ย...ใช่ไหมเพื่อน อะไรที่ได้มายาก ยิ่งท้าทายแล้วก็น่าเอาชนะ หึหึ ..."กีตาร์พูดขึ้นอย่างรู้จักนิสัยของเพื่อน และน้องสาวของเพื่อนดี เพราะถ้าขันทองได้มาง่าย เพื่อนของเขาคงเลิกสนใจไปนานแล้ว

"อะไรของมึงกีตาร์...ไร้สาระ หึหึ ..."เดชคุณพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ

...

"อีขันทอง...!! มึงอย่าทำเป็นเงียบ มึงมีอะไรที่พวกกูยังไม่รู้ มึงบอกมาให้หมด ไม่งั้นกูยิงมึงแน่ ..."จิเดินเข้าไปใกล้ๆกับขันทอง แล้วเอานิ้วจี้ไปที่หลังของขันทอง เพื่อขู่ให้ขันทองกลัว หลังจากที่พวกเขาเดินไปรวมตัวกันที่หน้าตึกเรียนแล้ว

"ฮ่าๆ ..."เพื่อนๆทุกคนหัวเราะออกมากับความขี้เล่นของจิ

"จิ...มึงเล่นอะไรของมึงเนี่ย ฮ่าๆ ..."ขันทองถามขึ้น ก่อนที่เขาจะหัวเราะตามเพื่อนๆบ้าง

"เออ...อ ทำไมพี่เดชคุณมาคุยกับมึงเหมือนสนิทกันเลยวะ ..."บอยถามขึ้นด้วยความสงสัย

"เขาไปซื้อรถที่บ้านของมึงเหรอขันทอง ..."ไทม์ถามขึ้น เขาเดาเอาจากที่ฟังเดชคุณคุยกับขันทอง

"อือ…เสาร์ที่ผ่านมา จู่ๆพี่เดชคุณเขาก็ไปหากูที่โชว์รูม ไม่รู้ว่าเขารู้ได้ยังไง ว่ากูทำงานอยู่ที่สาขานั้น เขาไป ..."

"เรารู้สึกว่าเหมือนเขากำลังตามจีบขันทองอยู่ ..."ณิชาพูดแทรกขึ้น ก่อนที่ขันทองจะพูดจบ

"ไม่ใช่เหมือนย่ะ...!! เขาตามจีบแล้วเขาก็ตามสืบ เขาถึงได้รู้ทุกการเคลื่อนไหวของมึงไง...อีขันทอง ..."จิพูดด้วยนํ้าเสียงที่มั่นใจปนหมั่นไส้เพื่อนไปด้วย

"เพื่อนกูหล่อสวยขึ้นมาเลย เนื้อหอมมากด้วย มีคนตามจีบที...ตามจีบทั้งพี่ทั้งน้องเลย ..."เจษพูดขึ้น

"แล้วมึงจะเอายังไง มึงจะเลือกพี่หรือน้องวะ ฮ่าๆ ..."บอยถามขันทองขึ้นขำๆ

"กูว่าไม่ใช่เรื่องตลกนะ ถ้าขันทองไม่เล่นด้วย...แล้วพวกเขาไม่จริงจังก็จบไป แต่ถ้าพวกเขาเอาจริงทั้งพี่ทั้งน้อง แล้วมันไม่จบนะ อาจจะมีความสูญเสียเกิดขึ้นก็ได้ เรื่องแบบนี้ต้องระวังนะเว้ย เรื่องของชู้สาว...ฆ่ากันมาเยอะแล้วนะ ..."สตาร์พูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง เพราะว่าเขาเพิ่งจะได้ฟังคดีเกี่ยวกับเรื่องของชู้สาว แล้วถึงขนาดลงมือฆ่ากันจากคนรักมา มีหลายคดีเลย 

"แล้วมึงจะทำยังไงต่อไปวะ ต้องระวังตัวแล้วนะ ฟังเหมือนมันจะเป็นเรื่องที่ดี ที่มีคนมาชอบเยอะ แต่มันก็มีเรื่องที่น่ากลัวแฝงอยู่ ..."ไทม์มองหน้าของขันทองด้วยสายตาที่เป็นห่วง เพราะตามข่าวมันก็มีให้เห็น และนาดากับพี่ชาย ก็ดูไม่ละความพยายามที่จะตามตื้อขันทองไม่เลิกด้วย

"พูดซะน่ากลัวเลย...อย่าคิดมาก มันไม่ร้ายแรงขนาดนั้นหรอก ก็ให้พี่น้องเขาไปเป่ายิ้งฉุบกันเอาเองไง ใครชนะก็ได้ขันทองไป ฮ่าๆ กูล้อเล่นเพื่อน ฮ่าๆ ..."บอยพูดไปหัวเราะไป เพราะว่าดูหน้าของเพื่อนๆแล้ว เหมือนจะเริ่มซีเรียสกันจริงจัง

"แต่อาทิตย์นี้ยังไม่เห็นนาดามาหาขันทองเลยนะ มีแต่พี่ชายมา หรือว่าสองพี่น้องตกลงกันได้แล้ว ..."ณิชาพูดพร้อมกับมองหน้าของทุกคน ด้วยสายตาที่เป็นคำถาม หลังจากที่เธอนึกขึ้นได้ว่า อาทิตย์นี้นาดายังไม่ได้มาหาขันทองเลย

"ช่างเถอะ อย่าคิดมากเลย เดี๋ยวปวดหัวเปล่าๆ ..."เจษพูดขึ้น

"ได้เวลาเรียนแล้ว แยกย้ายกันไปเรียนเถอะ แล้วมาเจอกันตรงนี้นะ ..."ศรัณย์บอกกับทุกคน แล้วสบตากับเจษ ก่อนที่เขาจะเดินไปกับไทม์แล้วก็สตาร์ หลังจากที่เจษพยักหน้าให้เขาแล้ว

...

"ได้เวลาปล่อยผีแล้วโว้ย...ย ..."จิพูดด้วยนํ้าเสียงที่ดีใจ หลังจากที่พวกเขามาถึงห้างสรรพสินค้ากันแล้ว

"หาอะไรกินก่อนไหม หิวแล้วอ่ะ ..."เจษพูดอย่างประจบ พร้อมกับลูบท้องของตัวเองไปด้วย

"ไอ้อ้วน...ช่วงนี้พุงออกนะเราอ่ะ ..."ศรัณย์มองไปที่หน้าท้องของเจษแล้วแซวขึ้น

"ศรัณย์...ศรัณย์ว่าเจษอ้วนเหรอ งั้นเจษจะกินให้เยอะๆเลย ..."เจษพูดด้วยนํ้าเสียงที่ไม่พอใจ

"อ้าว...นึกว่างอนผัวแล้วจะไม่กิน ฮ่าๆ ..."บอยแซวขึ้นขำๆ

"กินสิ... หิวจริงๆนะเนี่ย ฮ่าๆ ..."เจษพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะขำตามบอยไปด้วย

"งั้นกินชาบูไหม ไม่ได้กินนานแล้ว ..."ขันทองเสนอขึ้น ในขณะที่พวกเขาเดินจากลานจอดรถ เข้าไปในตัวของห้างสรรพสินค้า 

"เห็นด้วย อยากกินอยู่เหมือนกัน ..."จิยกมือขึ้นอย่างเห็นด้วย

"สตาร์...มึงมาแต่ตัวใช่ไหมเนี่ย หัวใจมึงไปอยู่ที่โรงพักกับผู้กองแล้วใช่ไหม ..."ไทม์แซวเพื่อนอย่างอดไม่ได้ เพราะว่าสตาร์เอาแต่มองมือถือของตัวเอง แล้วก็กดส่งข้อความไม่หยุดเลย

"พูดมากน่ะ ..."สตาร์ว่าให้ไทม์ โดยที่เขาไม่ละสายตาจากมือถือเลย 

"อุ๊ยตาย...!! บังเอิญจังเลย ..."

"คุณนาดา...!! ..."ทุกคนพึมพำออกมาเบาๆพร้อมกัน

"จบกัน...วันปล่อยผีของกู เฮ้อ...!! ..."จิกลอกตามองบนอย่างสุดเซ็ง