11 ยอมเสียเพื่อเธอ

( ทางฝั่งชนะศึก )

อาวุธได้โทรมาบอกกับชนะศึกว่าได้ที่อยู่ของหมวยแล้ว เขารีบขับรถมาที่คอนโดของเธอทันทีในเย็นวันนั้น

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ร่างใหญ่ยืนเคาะประตูห้องที่เพื่อนบอกมาด้วยความหวังว่าจะเจอเธออีกครั้ง ได้เห็นหน้าเธอแค่ครั้งเดียวมีอะไรกับเธอแค่ครั้งเดียวมันทำให้เขาขาดเธอไม่ได้เลย

แกร๊ก~~

"คุณมาหาใครคะ?" เอมมิลี่เปิดประตูออกไปอย่างงง ๆ เพราะตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่เธอยังไม่มีคนรู้จักที่ไหนเลย

"เอ่อ...ผมมาหาคนที่ชื่อริชชี่ครับ" ชนะศึกพูด

"ริชชี่?" เอมมิลี่ขมวดคิ้วย่นก่อนจะมองเข้าไปด้านในแล้วฉุกคิดเรื่องหมวยขึ้นมาได้ "คุณชื่ออะไรคะ?"

"ชนะศึกครับ" เขาตอบ

"อ๋อ...ริชชี่หลับอยู่ค่ะ ยังไม่ตื่นเลย คุณรออยู่ตรงนี้นะคะเดี๋ยวฉันเดินไปปลุกให้"

"ครับ"

เอมมิลี่ปิดประตูลงแล้วถอนหายใจอย่างแรง ดีนะที่เธอตามเกมส์ของหมวยทัน เธอมีเพื่อนอีกคนที่อยู่ต่างประเทศ คนนั้นชื่อริชชี่ หมวยน่าจะโกหกว่าตัวเองชื่อริชชี่เพื่อปิดบังอะไรบางอย่างในตัวของเธอ

เอมมิลี่เดินไปปลุกหมวยในห้องนอนก่อนจะออกมารอด้านนอกแล้วหมวยก็เดินออกมาจากห้อง

"เขาอยู่ไหนล่ะลี่" หมวยถาม เธอใส่เพียงเสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงยีนส์ขาสั้นธรรมดา

"อยู่ด้านนอกหน้าประตู" เอมมิลี่ตอบ

"ลี่รออยู่นี่นะ ไม่ต้องออกไป เดี๋ยวเราไปเคลียร์กับเขาเอง"

"แน่ใจนะหมวย"

"อื้อ...ไม่ต้องกลัวหรอก เขาไม่กล้าทำอะไรเราหรอก" พูดจบหมวยก็เดินออกไปเปิดประตู "ไปคุยกันข้างนอกค่ะ ฉันไม่อยากรบกวนเพื่อนของฉัน"

"...." ชนะศึกพยักหน้าก่อนจะเดินตามหลังหมวยออกไป

________________

บนดาดฟ้า

"คุณมีอะไรกับฉันคะ?" หมวยยกมือขึ้นกอดอกแล้วถามเสียงเรียบ

"เรื่องเมื่อคืน....ฉันอยากจะรับผิดชอบ"

"ไม่จำเป็นค่ะ ฉันก็บอกคุณไปแล้วว่าฉันไม่ได้ต้องการให้คุณมารับผิดชอบ ถ้าฉันเรียกร้องให้ผู้ชายรับผิดชอบป่านนี้ฉันคงมีผัวหลายร้อยคนแล้วล่ะค่ะ"

"....." ชนะศึกยืนหน้าชาไม่คิดว่าเธอจะตอบแบบนี้

"ฉันเขียนข้อความใส่กระดาษโน้ตให้คุณแล้วนะคะฉันนึกว่าคุณจะเข้าใจแล้วซะอีก ฉันเป็นผู้หญิงขายตัวค่ะ!" ประโยคหลังหมวยกระแทกเสียงใส่ชนะศึกนิด ๆ

"ถ้าอย่างนั้นฉันขอซื้อเธอ เธอต้องมามีอะไรกับฉันแค่คนเดียว จะเรียกเท่าไหร่ว่ามาฉันพร้อมจ่าย"

"สิบล้าน...ถ้าคุณมีให้ฉันเลยฉันอาจจะลองพิจารณาเรื่องนี้ดูอีกที"

"ได้!!" ชนะศึกตอบอย่างไม่ลังเล เงินแค่ 10 ล้านไม่ทำให้เขาลำบากหรอก "ฉันเพิ่มให้เธออีกสิบล้านล้านย้ายไปอยู่ที่คอนโดกับฉัน"

"ฉันจะอยู่กับเพื่อน"

"สามสิบล้าน"

"อืม...."

"สี่สิบล้าน"

"ยังไงดีน๊าา..."

"ห้าสิบล้านขาดตัว พรุ่งนี้ฉันโอนเข้าบัญชีให้เลย"

"โอเคค่ะ พรุ่งนี้คุณมารับฉันที่นี่ได้เลย แล้วฉันจะรอ" หมวยกระตุกยิ้มก่อนจะเดินกลับห้องของตัวเองไป

"โหไอ้เหี้ยศึก...จะเอาผู้หญิงทั้งทีเสียตั้งห้าสิบล้าน คุ้มมั้ยวะเนี่ย!!" ชนะศึกยกมือขึ้นเท้าเอวอย่างหนักใจ เป็นเพราะความปากไวแท้ ๆ ทำให้เขาสูญเสียเงินตั้ง 50 ล้านภายในพริบตาเดียว "แต่ก็เอาวะ! ผู้หญิงคนนี้ต้องมีดีอะไรให้น่าค้นหาอีกแน่"

__________________

หลังจากที่ตกลงกับหมวยเสร็จแล้วชนะศึกก็ขับรถกลับที่คอนโดของเขา เป็นคอนโดใหญ่ที่เพื่อน ๆ ของเขาจะคอยแวะเวียนมาอยู่ด้วยเป็นประจำ ไม่ว่าจะดื่มกินหรือปรึกษาเรื่องงานแต่พวกเขาไม่เคยพาผู้หญิงเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง

เป็นคอนโดส่วนตัวทั้งตึกนี้เป็นของชนะศึกและเพื่อน ๆ ของเขา ทั้งสามคนหารเงินกันซื้อในราคา 170 ล้านบาท เพื่อมีพื้นที่ส่วนตัวเป็นของตัวเอง

"ห๊ะ!!" อาวุธและปืนใหญ่อุทานขึ้นมาพร้อม ๆ กัน "มึงยอมจ่ายห้าสิบล้าน เพื่อให้ผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ด้วยที่นี่" อาวุธตกใจมาก

"อืม...แต่ถ้าพวกมึงสองคนไม่เห็นด้วยกูก็จะไปซื้อคอนโดหลังใหญ่อยู่แทน พวกมึงจะได้ไม่ต้องลำบากใจ"

"เฮ้ย ๆ ได้ยังไงวะ ไหนมึงตกลงกับกูแล้วว่าจะให้กูเชยชิมผู้หญิงคนนั้นด้วย หรือว่ามึงจะผิดคำพูด?"

"เปล่า กูจะพาเธอมาอยู่ที่นี่กูก็กลัวว่าพวกมึงจะไม่พอใจไง"

"กูไม่ติด" อาวุธรีบตอบ เขาอยากจะเห็นหน้าผู้หญิงที่ทำให้ชนะศึกเสียเงินหลักสิบล้านได้ ผู้หญิงคนนั้นจะต้องสวยและมีผลต่อการกระทำของชนะศึกมาก ถึงได้ยอมจ่ายแบบไม่ลังเลขนาดนี้

"กูก็ไม่ติดเหมือนกัน" ปืนใหญ่ตอบ

"โอเค...พรุ่งนี้กูจะไปรับเธอที่คอนโด พวกมึงก็อย่าเพิ่งทำอะไรให้เธอตกใจก็แล้วกัน กูคิดว่าเธอน่าจะยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายหลาย ๆ คนพร้อมกัน"

"เออ ๆ"

ชนะศึกรีบเตือนเพราะรู้ว่านิสัยของอาวุธเป็นยังไง เขาชอบความรุนแรงมาก เลยกลัวว่าอาวุธจะเผลอทำนิสัยรุนแรงใส่หมวยไป

______________

ตัดมาที่หมวย...

"จะทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอหมวย มันจะอันตรายไปหรือเปล่าที่ต้องเข้าไปอยู่ในดงเสือดงจระเข้แบบนั้น หมวยไม่กลัวหรอ" ใจจริงเอมมิลี่ก็ไม่อยากให้หมวยไปเลย เพราะกลัวว่าเพื่อนจะถูกทำร้ายอีก

"ไม่ต้องเป็นห่วงเรานะลี่ เราคิดว่าชนะศึกไม่กล้าทำอะไรหรอก เพราะเขากำลังหลงเรา"

"แต่เราเป็นห่วงหมวย" เอมมิลี่แสดงสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

"อย่าคิดมากนะ" หมวยจับมือเอมมิลี่แล้วบีบเบา ๆ

"แล้วจะบอกเรื่องนี้กับล็อคเกอร์ยังไง ถ้ามันรู้มันต้องโกรธแน่ ๆ เชื่อเราสิ ล็อกเกอร์ไม่อยากให้หมวยไปอยู่ในที่แบบนั้นหรอก"

"ทำไมล่ะ?"

"ก็เพราะล็อคเกอร์....ล็อคเกอร์...ชะ...ชอบหมวยไง" เอมมิลี่ตอบเสียงตะกุกตะกัก

"แต่เราเป็นเพื่อนกันนะ เราไม่ได้ชอบล็อคเกอร์เลยลี่ก็น่าจะรู้ดี"

"เรารู้...แต่เราเดาสายตาของล็อคเกอร์ที่มองหมวยออก ว่าล็อคเกอร์คิดยังไงกับหมวย"

"เราไม่ได้ชอบล็อคเกอร์นะ บางทีถ้าล็อกเกอร์รู้ว่าเราย้ายออกไปอยู่กับผู้ชายแล้ว ล็อกเกอร์อาจจะตัดใจจากเราได้ก็ได้นะ"

"อื้ม..."

"ลี่ชอบล็อคเกอร์เหรอ?"

"บะ...บ้า เราจะไปชอบล็อกเกอร์มันทำไมล่ะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานจนรู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว"

"ไม่ไหวก็อย่าฝืนนะลี่ เราไปเก็บเสื้อผ้าก่อนนะ"

"อื้มมม...." เอมมิลี่พยักหน้าเบา ๆ