เพื่อนสนิท

119.0K · จบแล้ว
น้ำผึ้งสีเลือด
70
บท
147.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

"เป็ดขี้เหร่ แบร่ ๆ ๆ ดำก็ดำ ไฝก็เต็มหน้าไปหมดใครจะไปชอบลงวะ ฮ่า ๆ ๆ แบบนี้ไม่มีใครเอาทำเมียหรอก อีเป็ดดำ!" "คนอะไรอะ เกิดมาหน้าตาอัปลักษณ์มาก ดูอย่างฉันสิไม่แต่งหน้าก็สวยได้" "จริง ไม่เคยเห็นคนหน้าตาแบบนี้มาก่อนเลยเหมือนไม่ใช่คน ตัวดำแถมหน้าตามีแต่อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด ยึ๋ยขนลุก" นี่คือเสียงของเพื่อนๆในห้องเดียวกันที่กำลังล้อเลียนเธอ หมวย เด็กผู้หญิงที่ไม่ได้หน้าตาสะสวยอะไรเลย แถมอัปลักษณ์อีกต่างหาก มันเลยเป็นจุดเด่นและจุดบอดทำให้เธอถูกเพื่อนๆในห้องเรียนล้อเลียนเป็นประจำ และมันก็กลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว เธอไม่ต่างอะไรจากกาในฝูงหงส์ คำพูดล้อเลียนคำดูถูกต่างๆนานามันทำให้เธอเกือบฆ่าตัวตายหลายครั้งแล้ว แต่ที่เธอไม่ทำก็เพราะว่าอยากแก้แค้นคนพวกนี้ต่างหากล่ะ ...... ตัดมาที่ปัจจุบัน หมวย ได้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศหลายปีและได้กลับมาอีกครั้งด้วยรูปร่างและหน้าตาที่ต่างจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง เธอเริ่มหันมาดูแลตัวเองดูแลผิวพรรณดูแลร่างกาย จนตอนนี้ใครเห็นก็ต้องอิจฉาคนอย่างเธอ จากเด็กผู้หญิงที่ไม่มีใครคบไม่มีใครอยากรู้จักกลายมาเป็นหญิงสาวที่ดังในโลกออนไลน์จนใครๆก็อยากเข้าหา "เธอชื่ออะไร?" "หมวย" "หมวย?" ชายหนุ่มทวนชื่อของเธออีกครั้งหนึ่ง "ใช่หมวย....หมวยที่เคยเป็นเป็ดขี้เหร่ไม่มีใครเอาทำเมียอย่างที่นายเคยพูดไว้ไงชนะศึก" "ห๊ะ!" เขาอุทานอย่างตกใจ ก่อนจะไล่สายตามองร่างบางที่ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาของตัวเอง "นี่หมวยเหรอ?" ชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้นมา และเขาคนนั้นก็คืออาวุธ เขาเดินเข้ามาดูอย่างสงสัยอีกคนหนึ่ง "นี่หมวยจริงๆเหรอเนี่ย สวยขึ้นเยอะเลยนะ" ปืนใหญ่เดินเข้ามาดูอย่างดีใจ คงจะเป็นคนเดียวในชั้นเรียนละมั้งที่ไม่เคยล้อเลียนหน้าตาและรูปร่างของเธอเลย "ใช่! ฉันนี่แหละหมวยคนที่มีใครบางคนพูดว่าหน้าตาอัปลักษณ์แบบนี้ไม่มีใครเอาทำเมียหรอก ไม่มีใครเขาอยากคบหรอก แต่ตอนนี้ฉันว่าคนๆนั้นต้องเปลี่ยนความคิดตัวเองแล้วแหละ ฉันว่ามีใครอีกหลายๆคนเลยที่อยากได้ฉันเป็นเมีย..." ร่างบางพูดพร้อมกับกระตุกยิ้มใส่ทั้งสามคนที่กำลังยืนอึ้งกับร่างกายและหน้าตาของเธอที่เปลี่ยนไปราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ "แล้วเรามาคอยดูกันว่ามีใครอยากได้ฉันเป็นเมียหรือเปล่า"

นิยายรักนิยายปัจจุบันนางเอกเก่งดราม่าโรแมนติก

01 หมวย

#คลับใหญ่AAA

"วู้ วู้ วู้ ไป ไป ไป" ร่างเล็กโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะเสียงเพลงพร้อมกับส่งเสียงร้องโห่ให้กับเสียงดนตรีอย่างเมามันส์

คลับแห่งนี้เต็มไปด้วยนักท่องราตรีนับสิบนับร้อยคนทั้งชายและหญิง แต่ละคนก็กำลังปลดปล่อยความเป็นตัวเองออกมายังสถานที่แห่งนี้

โดยเฉพาะ หมวย สาวสวยที่เคยได้ฉายาว่าเป็ดขี้เหร่ เธอได้หนีไปเรียนที่เมืองนอกเป็นเวลา 5 ปี และตอนนี้เธอก็กลับมาเมืองไทยอีกครั้ง พร้อมกับใบหน้าที่สะสวยที่ใครหลายๆคนได้เห็นแล้วต้องตะลึงให้กับความสวยของเธอ

เธอได้พาเพื่อนที่เรียนอยู่ต่างประเทศด้วยกันกลับมาเมืองไทยด้วย มีผู้ชายแท้หนึ่งคนและผู้หญิงอีกหนึ่งคน ทั้งสามได้รวบรวมเงินซื้อคอนโดราคาหลักล้านพักอยู่ด้วยกัน

"เบาๆสิหมวย แรงไปแล้วนะ" เพื่อนสาวเอ่ยห้ามเมื่อเห็นว่าหมวยนั้นกำลังเด้งหน้าเด้งหลังแบบไม่สนโลก

แหงสิ...หน้าอกของเธอถึงจะไม่ใหญ่มากเท่าไรแต่มันก็เด้งขึ้นเด้งลงตามจังหวะการเด้งของเธอได้เหมือนกัน จนผู้ชายที่ยืนอยู่ใกล้ๆกันต่างพากันมองจนน้ำลายยืด

"ไม่เป็นไรหรอกลี่ นานๆครั้งจะได้มาปลดปล่อยแบบนี้" เธอหันไปตอบเพื่อนสาว เธอชื่อว่าเอมมิลี่ เรียกสั้นๆว่าลี่เหมือนที่หมวยเธอเรียก

"รักษาความเป็นกุลสตรีหน่อยสิ"

"จะรักษาได้ยังไงก็เราไม่มีนี่นา"

"..…" คำตอบของหมวยทำเอาเพื่อนสาวถึงกับนั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอเป็นคนที่ต่อปากต่อคำกับคนอื่นได้ดีมากๆ โดยเฉพาะเพื่อนของเธอ

"อึกก...ลี่ว่าถ้าเราไปแนะนำตัวเองให้คนที่เคยล้อเราว่า อีเป็ดขี้เหร่ พวกมันจะตกใจป่ะที่เห็นเราเป็นแบบนี้"

"ตกใจสิเธอ เท่าที่หมวยเอารูปตอนเด็กๆให้เราดูกับตอนนี้มันเปลี่ยนไปคนละแบบเลยนะ"

"ก็คนมันสวย"

หมวยไม่ได้ทำศัลยกรรมหรือผ่าตัดส่วนใดส่วนหนึ่งของใบหน้าเลย เธอมีดีครบทุกอย่างยกเว้นผิวพรรณของตัวเองเธอเป็นคนผิวแห้งและมีรอยด่างคล้ำขึ้นตามใบหน้าเลยเป็นจุดเด่นให้เพื่อนในห้องเรียนเดียวกันล้อเลียนเธอเกี่ยวกับใบหน้าของเธอที่มันไม่ได้สะสวยเหมือนใครเขา พอได้มาเรียนที่ต่างประเทศเธอก็เริ่มดูแลตัวเองหาครีมที่เธอใช้เเล้วไม่แพ้มาใช้จนหน้าตาของเธอสะสวยขึ้นมา

"อึกกก ลี่แป๊บนึงนะ จะอ้วก!" หมวยรีบวิ่งออกมาด้านนอก ก่อนจะทิ้งตัวนั่งอ้วกอย่างหมดแรงอยู่ที่กระถางต้นไม้หลังผับที่เธอมาเที่ยว

อ้วกกก อ้วกกก โอกกกก

เสียงของเธอไม่ได้เป็นจุดสนใจของใครก็ไม่แปลกที่เธอจะมานั่งอ้วกแทบตายอยู่แบบนี้ เธอดื่มเข้าไปเยอะจนร่างกายรับไม่ไหวและก็ได้อ้วกออกมาอย่างที่เห็น

"บ้าจริง! เป็นคนคออ่อนตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย" เธอคิดมาตลอดว่าเธอเป็นคนที่คอแข็งมาก ดื่มเท่าไหร่ก็ไม่มีเมา แต่พอได้มาเจอเหล้าเมืองไทยทำเอาเธอถึงกับเดินคอตกไม่ตรงทางเลย

หลังจากที่ให้อาหารต้นไม้เสร็จแล้วเธอก็เดินไปล้างปากที่ห้องน้ำแล้วเดินฝ่าความมืดกลับเข้าไปด้านใน

ตุบ!

ร่างเล็กชนกับใครบางคนที่ตัวใหญ่มากๆจนเธอถึงกับเซถลาเกือบล้ม ตรงนี้เป็นมุมมืดซึ่งทำให้เธอมองไม่เห็นเลยว่าเป็นใคร รู้แต่ว่าคนที่เธอเดินชนตัวสูงใหญ่มาก

"เฮ้ย! ไม่เห็นหรือไงว่ามีคนเดินมาเนี่ย" หมวยพูดอย่างหาเรื่อง ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้เธอพลั้งพูดออกไปอย่างไร้การไตร่ตรอง

"....." คนตัวสูงยืนเงียบไม่ได้โต้ตอบอะไรหมวยไป และก็ไม่ได้หลีกทางให้เธอเดินกลับเข้าไปด้านในด้วย

"กวนตีนอ่อถามไม่ตอบ เออ! ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบ หลีกทางด้วยฉันจะเดินเข้าไปด้านใน!" เธอผลักร่างใหญ่ให้พ้นทาง แต่ทว่า...เป็นเธอเองทีเซถลากลับมาอีกครั้ง

"....."

"อ่าวอะไรวะ? หาเรื่องอ่อ จะเอาอ่อ มาดิ! ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงแต่ฉันก็สู้ขาดใจนะ ให้มันรู้กันไปว่าคนอย่างหมวยยอมให้ใครมารังแกง่ายๆโดยที่ไม่ตอบโต้อะไรเลย!"

"หมวย!?"

"เหอ ๆ พูดได้แล้วเหรอยืนอยู่ตั้งนานนึกว่าเป็นใบ้ เออฉันชื่อหมวย สวยและรวยมาก"

"คุณชนะศึกครับ ลูกค้าวีไอพีมาแล้วครับ" เสียงเรียกจากด้านใน ร่างใหญ่รีบเดินเข้าไปทันที

"ชื่อชนะศึกเหรอวะ คุ้นๆแฮะ แต่ช่างเหอะคนอะไรพูดไม่เป็นเลย นึกว่าเป็นใบ้" หมวยเค้นหัวเราะก่อนจะเดินกลับเข้าไปด้านใน

"หายไปไหนมานานจังเลย นี่ถ้ายังไม่กลับมาจะออกไปตามแล้วนะเนี่ย"

"อือชนกับใครไม่รู้อะ มันหาเรื่องด้วยแหละ กำลังจะวางมวยกันแล้วนะ ดีนะมีคนเข้ามาห้ามแต่ก่อนไม่อย่างนั้นเราซัดเละแน่นอน"

"ใครอะ ผู้หญิงหรือผู้ชาย?" เพื่อนชายเอ่ยถามขึ้น

"ผู้ชาย"

"ดีแล้วที่ไม่มีเรื่อง หมวยอย่าลืมนะว่าเราเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก ถ้าไปมีเรื่องกับคนที่แบล็คหนาๆทำไง เราไม่รอดเลยนะ เผลอๆอาจจะถูกฆ่าปาดคอแล้วเอาไปโยนทิ้งน้ำก็ได้"

"โว๊ะ! ดูละครมากเกินไปหรือเปล่าลี่ ใครกันจะกล้าทำแบบนั้น อยากได้น้อยๆบ้านเมืองมันก็มีกฎหมายอยู่"

"แต่เราเซฟตัวเองไม่ให้ไปมีเรื่องกับใครมันดีที่สุดไม่ใช่เหรอ คำนี้เธอเป็นคนบอกเราเองนะหมวย"

"อือ ๆ จำได้ๆ ขอบคุณนะที่เตือนสติครั้งหน้าจะควบคุมอารมณ์ให้ได้มากกว่านี้ก็แล้วกัน" เธอพูดหน่ายๆ

"ดีแล้ว"