เพื่อนรัก สัมพันธ์ลับ

ฟางข้าว หญิงสาวหน้าตาน่ารัก ผมยาวถึงบั้นเอวเป็นลอนตรงปลายผมโดยธรรมชาติ ดวงตากลมโตล้อมไปด้วยขนตายาวเป็นแพ ผิวขาวอมชมพู เธอสูงถึง 170 เซนติเมตร แต่น้ำหนักแค่ 45 กิโลกรัม

หญิงสาวจัดว่าเป็นผู้หญิงที่น่ารักน่าทะนุถนอม ปีนี้เธออายุ 22 ปี และอีกไม่นานเธอกำลังจะเรียนจบ ฟางข้าวเป็นคนหัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย หลังเรียนจบมารดาต้องการให้เธอเข้าไปช่วยงานที่บริษัท เธอเองก็ตามใจมารดาทุกอย่าง

“วันนี้ข้าวกลับช้าหน่อยนะคะแม่ วันนี้ข้าวจะไปหาอะไรทานกับลัลค่ะ” ฟางข้าวบอกกับมารดาตอนเช้าก่อนออกไปเรียนตามปกติ

“เอาสิ ว่างเมื่อไหร่ก็พาลัลมาทานข้าวบ้านเราบ้าง แม่ไม่ได้เจอลัลนานแล้ว”

“ค่ะ งั้นข้าวไปนะคะ” หญิงสาวเดินเข้าไปกอดมารดา หอมแก้มท่านเหมือนเช่นทุกวัน ก่อนจะเดินออกไป

ที่บ้านของฟางข้าวถือว่ามีฐานะในระดับหนึ่งเลยทีเดียว มารดาของเธอเปิดบริษัทนำเข้าและส่งออกเครื่องสำอางทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีหลายสาขาภายในประเทศ หญิงสาวไม่เคยต้องเดินทางไปไหนมาไหนเองเลย ตั้งแต่เด็กจะมีคนขับรถคอยรับส่งเธอเสมอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็ตาม

“ลุงนวย วันนี้รับข้าวช้าหน่อยนะคะ เดี๋ยวข้าวโทรไปบอกว่าให้มารับกี่โมงค่ะ วันนี้ข้าวจะไปห้างกับลัล” ฟางข้าวชะโงกหน้าไปบอกอำนวย คนที่คอยขับรถรับส่งเธอตั้งแต่เด็ก

“งั้นคุณหนูโทรหาลุงนะครับ”

“รับทราบค่ะ ข้าวไปนะคะ” เธอยกมือขึ้นโบก พลางยิ้มทะเล้นให้อำนวย ก่อนจะลงรถไป

“ตกลงแกรู้ยัง ว่าจะทำธีสิสเกี่ยวกับอะไร” ฟางข้าวหันมาถามลลัลนา เพื่อนรักของเธอ

“ยังไม่รู้เลยอะ” ลลัลนาตอบเสียงอ่อยๆ

“เดี๋ยวก็เสร็จไม่ทันหรอก”

“ทันแหละ”

“แกเนี่ยนะ ไม่เตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ”

“เอาน่า ไม่มีเวลาหานี่นา”

เสียงการสนทนาของหญิงสาวสองคนดังขึ้นที่โต๊ะหินใต้อาคารเรียน ระหว่างรอเวลาขึ้นเรียน ยิ่งใกล้ช่วงเวลาเรียนจบนักศึกษาแต่ละคนก็ต้องรีบเร่งหาเรื่องที่จะเขียนวิทยานิพนธ์ บางคนที่หาแต่เนิ่นๆ ก็มีเวลาหาที่จะทำนานหน่อย เผื่อผิดพลาดตรงไหนจะได้แก้ไขได้ การสนทนาจบลงเพียงสั้นๆ ก่อนที่ทั้งสองสาวจะรีบพากันขึ้นเรียน

หลังเลิกเรียน ฟางข้าวชวนลลัลนาไปเดินห้างสรรพสินค้าใกล้มหาวิทยาลัยเพื่อหาอะไรทาน

“แก ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ” เสียงใสของลลัลนาบอกฟางข้าวก่อนรีบลุกเดินออกจากร้านไปโดยที่ฟางข้าวยังไม่ทันได้ตอบอะไร

ฟางข้าวถ่ายรูปเล่น ระหว่างนั่งรอเพื่อนสนิทเพื่ออัพลงโซเชียล เธอติดโซเชียลในระดับหนึ่ง คนติดตามเธอในโซเชียลมากพอจนสามารถเรียกได้ว่าเธอเป็นเน็ตไอดอลคนหนึ่งเลยก็ไม่ผิด

“แก กลับบ้านเหอะ ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยอะ เหมือนจะเป็นรอบเดือนเลย” ลลัลนาบอกกับเธอทันทีที่กลับมาถึงโต๊ะ

“อือ งั้นก็กลับ คืนนี้แกนอนไหน” ฟางข้าวเก็บโทรศัพท์ก่อนจะถามลลัลนา

“คอนโดแหละ ไม่อยากกลับบ้าน” ลลัลนาตอบเธอระหว่างเดินไปชำระเงิน

หลังจากชำระค่าอาหารเสร็จ ทั้งสองคนพยักหน้าให้กันแล้วก็แยกย้ายกันที่หน้าร้านอาหาร ฟางข้าวโทรหาอำนวยให้มารับเธอ ระหว่างรออำนวยมารับหญิงสาวเดินดูอะไรไปเรื่อยๆ เธอเป็นคนไม่ค่อยอยู่นิ่ง นิสัยเธอค่อนข้างซุกซนและสดใส เธอจึงเป็นที่รักเป็นที่เอ็นดูของใครหลายๆคนที่พบเจอ

“ข้าว” ระหว่างที่หญิงสาวกำลังดูกระเป๋าอยู่ก็มีเสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้น ซึ่งเธอจำได้ดีว่าเป็นเสียงใคร

“ดล” ฟางข้าวหันกลับไปมอง ‘ณดล’ เพื่อนร่วมคณะของเธอ

“ทำไมอยู่คนเดียวล่ะ”

“ลัลเพิ่งแยกกลับไปสักพักนี่เอง แล้วดลมาทำอะไรในร้านกระเป๋าล่ะเนี่ย” หญิงสาวถามเขา สีหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยหลังได้ยินคำถามของเขา

“มารับของที่สั่งไว้ให้แม่น่ะ” ณดลชูของในมือให้ฟางข้าวเห็น เธอพยักหน้ารับ แต่ก่อนจะทันได้คุยอะไรกันมากกว่านี้ อำนวยก็โทรมาตามหญิงสาวพอดี

“เราไปก่อนนะ ลุงนวยโทรมาแล้ว” ฟางข้าวบอกกับเขาหลังจากหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอ

“โอเค แล้วเจอกันนะ”

“จ้า” มือเล็กโบกเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากร้าน โดยที่ไม่รู้เลยว่าสายตาคู่นั้น มองตามจนเธอหายลับไปจากสายตา

“รอนานไหมคะลุง” ร่างบางทักทายผู้สูงวัยกว่าดังเช่นปกติ หลังจากที่ปิดประตูรถและวางกระเป๋าลงข้างตัว

“ไม่นานครับ กลับบ้านเลยนะครับ”

“กลับบ้านเลยค่ะ” หญิงสาวตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเข้าสู่ความคิดของตัวเองเงียบๆ

ฟางข้าวนั่งมองออกไปข้างนอกกระจก สายตาเหม่อลอย จมเข้าสู่ภวังค์ความคิดของตัวเธอเอง ‘ณดล’ หนุ่มลูกครึ่งจีน ตาหวาน ขนตายาว ผิวขาวกว่าผู้หญิงหลายๆคน สูง 188 เซนติเมตร

เธอกับณดล รู้จักกันเพราะเคยประกวดดาวเดือนของมหาวิทยาลัยด้วยกัน เพียงแต่วันที่จะขึ้นเวทีประกวดรอบตัดสิน เธอเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้เธอไปไม่ทันประกวด เธอและทางคณะจึงตัดสินใจให้ลลัลนาขึ้นประกวดแทน ซึ่งลลัลนาก็เอารางวัลดาวมหาวิทยาลัยมาให้กับคณะได้อย่างที่คาดหวัง เธอจึงไม่ต้องรู้สึกผิดมากนัก

แต่สิ่งหนึ่งที่หญิงสาวไม่เคยบอกใครเลยก็คือ เธอชอบณดล และตัวเธอเองก็ไม่คิดจะบอกใคร เพราะรู้สึกว่าณดลชอบลลัลนาเพื่อนรักของเธอ จึงเลือกที่จะเก็บความรู้สึกของตัวเองไว้เงียบๆ ให้มันอยู่ก้นบึ้งของหัวใจ และเธอก็จะไม่หยิบมันขึ้นมาให้มิตรภาพของพวกเธอต้องเสียแน่นอน