งอน/ง้อ

นับดาว....

ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนฉันมายืนรอทิศเหนือที่รถเพื่อกลับบ้านพร้อมกันเหมือนทุกวัน โดยที่ในมือของฉันมีทั้งดอกไม้ทั้งของขวัญที่ฉันดูแลรักษามาเป็นอย่างดีตั้งแต่เช้าอยากจะบอกว่าเจ้าของมันไม่มาสนใจยัยดีเลยภาระหน้าที่ก็เลยตกมาเป็นของฉันอย่างปฏิเสธไม่ได้ ฉันยืนรอมันอยู่นานมากสักพักทิศเหนือก็เดินมาแต่ไม่ได้มาคนเดียวมันเดินมาพร้อมมันกับพี่จิ๊บแถมยังช่วยพี่จิ๊บถือกระเป๋านักเรียนอีกเห็นละหมั่นไส้ ฉันยืนมองดูทั้งสองคนที่คุยกันกะหนุงกะหนิงเหมือนโลกนี้มีกันแค่สองคน พอมันเดินมาถึงรถมันก็ลากแขนฉันออกมา

"มีอะไร"

"วันนี้มึงกลับเองได้ป่ะคือวันนี้กูจะไปส่งพี่จิ๊บ"

"อะไรนะ"

"กูบอกว่าวันนี้กูจะไปส่งพี่จิ๊บที่บ้านกูเลยขอให้มึงกลับเอง"

"แล้วกูจะกลับยังไงไหนจะของพวกนี้ของมึงอีกเนี่ย แหกตาดูดิว่ามันเยอะมากขนาดไหนอ่ะ" ฉันโมโหมากบอกเลยตอนที่ได้ยินมันบอกให้ฉันกลับเอง

"เอางี้เดี๋ยวกูโทรบอกลุงคนขับรถที่บ้านให้มารับมึงโอเคนะ" พูดจบมันก็ล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง

"ไม่ต้องกูจะกลับของกูเองส่วนของๆมึงมึงก็เอากลับเองก็แล้วกัน" ฉันโยนของทุกอย่างลงพื้นอย่างโมโหเพราะมันไม่ใช่ของๆฉันเลยสักอย่างแต่ฉันต้องมาดูแลรักษาแทนมันทั้งวันพอมาตอนนี้มันกลับมาทำแบบนี้เป็นใครจะไม่โมโหบ้าง

"อะไรของมึงวะแค่นี้ต้องโมโหด้วย นิสัยมึงนี่นะ"

"ทำไมนิสัยกูมันเป็นยังไง"

"ก็เป็นแบบนี้ไงเอะอะก็โมโหโวยวายไม่มีเหตุผล"

"เออกูก็เป็นของกูแบบนี้แล่ะใครมันจะน่ารักแสนดีเหมือนแฟนของมึงล่ะ" ฉันพูดพร้อมกับมองไปที่พี่จิ๊บที่ฉันคิดว่าตอนนี้คงตกลงเป็นแฟนกับมันแล้วไม่งั้นคงไม่ยอมให้มันไปส่งบ้านหรอก

"เห้ยมึงพูดเชี่ยไรเนี่ย" มันโมโหที่ฉันพูดแบบนั้น

"กูพูดเรื่องจริงไง หึ พอมีแฟนมึงก็ทิ้งกูเลยทั้งๆที่มึงก็รู้ว่ากูต้องกลับกับมึงทุกวัน"

"แค่วันนี้วันเดียวหรือเปล่าวะ"

"มึงแน่ใจเหรอว่าแค่วันนี้วันเดียวกูว่าไม่หรอกแต่ไม่เป็นไรต่อไปถ้ามาเรียนกูจะมาเองกลับเองคนเดียว" พูดจบฉันก็หันหลังแล้วเดินออกมาโดยไม่สนใจเสียงมันที่ตะโกนตามหลัง

"ฮึก ฮึก ฮึก ฮือออ ฮือออ" ฉันเดินกลับบ้านเองเดินไปก็ร้องไห้ไปด้วยความน้อยใจกับสิ่งที่ทิศเหนือทำทั้งๆที่ฉันไม่มีสิทธิ์จะไปน้อยใจมันเลย

ปี๊นนน ปี๊นนน ปี๊นนน

ฉันเดินมาได้ครึ่งทางเสียงแตรรถก็ดังตามหลังไม่ต้องหันไปก็ดูรู้ว่าเป็นใครถ้าไม่ใช่คนที่มันทำให้ฉันร้องไห้อยู่ตอนนี้ ฉันทำเป็นไม่สนใจเดินต่อไปเรื่อยๆพร้อมกับรีบเช็ดน้ำตาของตัวเอง

"ดาวขึ้นรถ" มันขับมอเตอไซค์ตามหลังแล้วตะโกนบอกฉันแต่ฉันก็ไม่สนใจ

"กูขอโทษขึ้นรถเหอะมันจะค่ำแล้วอันตราย" พอมันพูดว่าขอโทษความน้อยใจที่มีก็หายไปโดยสิ้นเชิง พอฉันหยุดเดินมันก็ขับมอเตอร์ไซค์มาจอดข้างๆก่อนที่มันจะถอดกระเป๋าหนังสือที่มันสะพายอยู่ที่หลังเอามาให้ฉันถือฉันรับมาก่อนจะกระโดดขึ้นซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ซึ่งฉันเพิ่งสังเกตว่าไม่มีดอกไม้ไม่มีของอะไรเลย

"ของๆมึงอยู่ไหน" ฉันอดถามมันไม่ได้

"อะไร"

"ก็พวกดอกไม้ขนมของขวัญอ่ะ"

"กูไม่ได้เอามากูทิ้งไปหมดละ"

"ห๊ะเอาทิ้ง"

"เออ ถ้าไม่เอาทิ้งกูจะกลับยังไงถามไม่คิด"

"แล้วมึงไม่เสียดาย??"

"ไม่อ่ะ"

"แบบนี้คนให้เค้าไม่เสียใจแย่เหรอมึงเอาของที่เค้าตั้งใจให้มึงไปทิ้ง"

"กูไม่ได้เอาทิ้งแบบนั้น กูเอาไปให้ลุงยามหน้าโรงเรียนกับป้าแม่บ้านพี่ภารโรงแบ่งกัน"

"อืมม" ยังดีที่มันมีสามัญสำนึกตอนแรกฉันคิดว่ามันเอาทิ้งถังขยะไปแล้วซะอีก แต่ยังมีอีกเรื่องนี่ฉันอยากถามและฉันก็ตัดสินใจถาม

"มึงไม่ไปส่งแฟนมึงเหรอ"

"ใครแฟนกู"

"ก็พี่จิ๊บไง"

"กูกับพี่เขายังไม่ได้เป็นแฟนกัน แค่คุยๆกันเฉยๆ"

"จริงอ่ะ" 

"เออดิของแบบนี้มันต้องใช้เวลาป่าววะ" พอได้ยินแบบนั้นฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่มันกับพี่เขายังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกัน

มันขับรถมาส่งฉันถึงหน้าบ้าน แต่ก่อนที่มันจะขับรถเข้าบ้านตัวเองฉันก็เรียกมันเพราะฉันมีเรื่องจะบอกกับมันในคืนนี้

"เหนือ เดี๋ยวตอนค่ำมึงมาหากูที่บ้านด้วยนะกูมีเรื่องสำคัญจะพูดกับมึง"

"เรื่องสำคัญอะไร ทำไมไม่บอกตอนนี้เลยวะ"

"เออน่ากูบอกตอนค่ำก็คือตอนค่ำ อย่าลืมนะถ้ามึงมัวแต่เล่นเกมส์ละปล่อยให้กูรอกูจะโกรธมึงจนวันตายเลยไม่เชื่อคอยดู"

"แม่งมึงนี่นะนิสัยโคตรเอาแต่ใจแบบนี้ใครได้เป็นแฟนซวยชิบหายเลยต้องมาตามใจมึง" มันบ่นเสร็จก็ขี่รถเข้าบ้านส่วนฉันก็รีบเดินเข้าบ้านเพราะนี่มันก็เย็นมากแล้ว

"หนูกลับมาแล้วค่า" ฉันตะโกนเข้ามาก่อนเพื่อให้พ่อกับแม่รู้ว่าฉันกลับมาแล้ว

"ทำไมวันนี้กลับช้าล่ะลูกหื้มม" แม่หันมาถามฉันขณะกำลังยืนทำอาหารเย็นอยู่ในครัวส่วนพ่อก็นั่งดูข่าวอยู่หน้าทีวี

"พอดีหนูงอนทิศเหนือมันน่ะค่ะก็เลยเดินกลับ แต่สุดท้ายมันก็มาง้อหนู"

"งอนอีกละ เห้อออโตแล้วนะลูกจะมาทำนิสัยเด็กๆแบบนี้ไม่ได้นะลูกระวังทิศเหนือจะไม่ง้อนะถึงจะเป็นเพื่อนสนิทกันก็เถอะ"

"ยังไงมันต้องง้อหนูค่ะเพราะหนูคือเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่มันสนิทที่สุด"

"ถ้าอีกหน่อยตาเหนือมีแฟนเขาอาจจะไม่มาง้อเราแบบนี้แล้วก็ได้นะพ่อขอเตือน"

ฉันจะไม่ยอมให้มันมีแฟนหรอกเพราะคนที่ได้เป็นแแฟนมันต้องเป็นฉันคนเดียวเท่านั้น 

......................................................................