คนไม่เคยสำคัญ

ทิศเหนือ...

ผมมองตามไอ้นนท์ที่มันกำลังประคองนับดาวออกไปนอกโรงอาหาร ผมพยายามที่จะไม่คิดอะไรแล้วนะแต่มันก็อดไม่ได้ ในเมื่อผมเตือนนับดาวมันแล้วว่าอย่าไว้ใจไอ้นนท์แต่มันก็ไม่เชื่อ

"เหนือ เหนือ" 

"........."

"เหนือเป็นอะไรมองอะไรอยู่เหรอ" ผมตื่นจากความคิดตอนที่มีนาถาม

"ไม่มีอะไร"

"อย่ามาโกหกมีนเห็นนะว่าเมื่อกี้เหนือมองตามยัยนับดาวน่ะ"

"แล้วมันทำไม"

"ก็มีนไม่อยากให้เหนือมองใครนี่นาถึงยัยนับดาวจะเป็นเพื่อนของเหนือก็เหอะ มีนหึงนะ"

"ฉันบอกเธอว่าไง ถ้าอยากจะคบกับฉันนานๆห้ามหึงห้ามหวงเพราะฉันไม่ชอบ"

"แต่..."

"ขอตัวก่อนนะ" ผมลุกจากโต๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ทั้งนับดาวทั้งมีนา

"เดี๋ยวก่อนสิแล้วคืนนี้เหนือจะไปนอนที่คอนโดมีนหรือเปล่าหรือจะให้มีนไปที่คอนโดเหนือเหมือนเมื่อคืน" มีนารั้งแขนผมไว้แล้วถาม

"ดูก่อนยังไม่ให้คำตอบ" ผมตอบแบบขอไปที

"ก็ได้" มีนารู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครเซ้าซี้เพราะผมจะไม่ชอบ

ผมเดินกลับมาที่คณะก็เจอไอ้ชินกับไอ้บาสกำลังนั่งเล่นเกมกันอยู่พอพวกมันเห็นผมเดินมามันก็ถามทันที

"เป็นไรวะหน้าตึงมาเชียวหรือมีนาสาวคนใหม่มึงทำไรมึงไม่พอใจ"

"อย่าบอกนะว่ามึงเบื่อแล้วอ่ะควงไม่ถึงอาทิตย์เลยนะเว้ยคนนี้อ่ะ"

"จะคบไม่ถึงอาทิตย์หรือคบเป็นเดือนถ้ากูเบื่อกูก็เลิกหมดแล่ะ" ผมตอบพวกมันไป ผมก็เป็นของผมแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรผู้หญิงที่ผมคบด้วยทุกคนจะรู้กฏข้อนี้ดีถ้าผมเบื่อชึ้นมาเมื่อไหร่ผมก็จะบอกเลิกทันทีไม่มีการมาเร้าหรืออะไรทั้งนั้น แต่ผมนอนกับใครผมไม่เคยเอามานอนด้วยฟรีๆหรอกนะเพราะผมไม่ชอบเอาเปรียบใคร

"คืนนี้มึงจะไปผับกับกูป่ะ"

"ไม่ไปอ่ะ"

"ทำไมวะ พรุ่งนี้ไม่มีเรียนนะเว้ยหยุดยาวๆเมาเต็มที่"

"วันนี้วันเกิดนับดาวกูว่าจะพามันไปเลี้ยงวันเกิด" ผมบอกพวกมันแต่เจ้าของวันเกิดยังไม่รู้ตัวเลยเพราะผมยังไม่ได้บอกตอนเช้าผมกะจะบอกมันอยู่แต่เห็นมันมองผมด้วยสายตาแปลกๆผมก็เลยก้มมองดูตัวเองปรากฏว่ามันมีแต่รอยที่มีนาทำผมก็เลยไม่กล้าชวนมัน พูดแค่สุขสันต์วันเกิดมันเท่านั้น

"กับนับดาวกูถามมึงหน่อยเหอะมึงไม่หวั่นไหวบ้างเหรอวะอยู่ด้วยกันทุกวัน"

"นั่นดิ นับดาวก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไรนะเว้ยสวยกว่าผู้หญิงที่มึงคบตั้งหลายคน"

"กูกับมันเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เกิดพวกมึงก็รู้"

"แล้วไงวะเป็นเพื่อนกันชอบกันเอากันไม่ได้ แค่กูมองตามึงกูก็รู้ว่ามึงอ่ะรู้สึกยังไงกับมันแต่มึงอ่ะปากแข็งใจแข็ง"

"พูดเหี้ยไรของมึงไอ้บาสกูไม่ได้ชอบมันแบบนั้น" ผมปฏิเสธไอ้บาสทันทีมันจะมารู้ใจผมได้ไง

"กูเป็นเพื่อนมึงมากี่ปีรู้จักนับดาวมากี่ปีทำไมกูจะดูไม่ออก สายตามึงเวลามองนับดาวมันอ่ะมันไม่เหมือนมึงมองผู้หญิงที่มึงเคยเอา สายตาของมึงมันบ่งบอว่ามึรู้สึกพิเศษกับนับดาวมัน เพียงแต่กูไม่เข้าใจว่าทำไมมึงถึงบอกว่ามึงไม่ได้ชอบ"

"พวกมึงอย่าเสือกรู้มาก"

"อ้าวกูพูดความจริงก็หาว่ากูเสือก ระวังนะเว้ยรู้ใจตัวเองช้าระวังหมาคาบไปแดกโดยเฉพาะไอ้นนท์ที่มึงไปต่อยกับมันที่ผับ กูเห็นมันตัวติดกับนับดาวยังกะเป็นคู่รักกัน เมื่อกี้ตอนกูไปเอาของที่รถกูเห็นไอ้นนท์มันพานับดาวออกไปข้างนอกไปไหนก็ไม่รู้"

"มึงไม่ห่วงนับดาวเหรอวะไอ้เหนือมึงก็รู้ว่าไอ้เหี้ยนี่มันเหั้ยขนาดไหน"

"ใครบอกกูไม่ห่วงแต่กูทำไรไม่ได้"

"ทำไม่ได้หรือไม่กล้าทำ มึงอยากให้นับดาวเป็นเหมือนผู้หญิงคนนั้นวะ" พวกมันคิดว่าผมไม่ห่วงนับดาวจริงๆเหรอ ผมห่วงยิ่งกว่าห่วง แต่ผมจะไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของนับดาวมากไม่ได้เพราะมันเพิ่งบอกผมเมื่อวันก่อนว่าห้ามผมหวงก้างมัน แล้วแบบนี้ผมทำจะอะไรได้ ผมเป็นแค่เพื่อนมันเท่านั้น

นับดาว....

หลังจากกินข้าวเสร็จฉันก็ไม่ได้กลับเข้ามอเพราะช่วงบ่ายมันไม่อะไรแล้วฉันก็เลยขอให้นนท์มาส่งที่คอนโดเพราะฉันง่วงอยากนอนมากเนื่องจากว่าเมื่อคืนไม่ได้นอนเพราะนอนไม่ค่อยหลับแล้วไหนจะตื่นเช้าอีก

"งั้นเราจะมารับเธอไปตอนสองทุ่มนะ"

"อื้มม อันที่จริงเราไปเองก็ได้นะนายไม่ต้องเสียเวลามารับเราก็ได้"

"ไม่ได้ดิวันนี้เป็นวันเกิดเธอนะเราก็อยากบริการให้เต็มที่หน่อยทั้งมารับทั้งมาส่งเลย"

"เกรงใจอ่ะไม่ใช่ไรหรอก"

"เพื่อนกันจะมาเกรงใจทำไม เธอขึ้นไปพักผ่อนเถอะคืนนี้จะได้สนุกกันยาวๆ"

"แต่เราไม่กินเหล้านะ"

"ไม่ต้องกินดิเดี๋ยวเราสั่งอย่างอื่นให้รับรองไม่เมาแต่อร่อย"

"โอเค^^" จะบอกว่าฉันไว้ใจนนท์ก็ได้นะเพราะตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาเขาไม่เคยทำอะไรให้ฉันระแวงแคลงใจเลยไม่เคยฉวยโอกาสแม้จะมีโอกาสก็ตาม อย่างเมื่อกี้ตอนอยู่บนรถฉันเผลอหลับไปเขาก็เอาผ้าห่มมาห่มให้ แล้วก็รอจนฉันตื่น

ฉันเข้าห้องมาก็ตรงเข้าห้องนอนตัวเองทันทีแต่พอเดินเข้ามาก็เจอกับทิศเหนือฉันตกใจมันก็ตกใจเหมือนกัน

"มึงเข้ามาในห้องนอนกูทำไม" ฉันถามมันพอมันเห็นฉันมันก็ตกใจไม่แพ้กัน

"เอ่อ คือกูจะเอาของขวัญมาให้มึงอ่ะกะจะเซอไพร์สมึง แตามึงดันกลับมาซะก่อน อ่ะของขวัญของมึงไม่รู้มึงจะชอบไหม"

"อ่อ เอ่อ ขอบใจนะ" ฉันรับของขวัญมาจากมือมัน

"เปิดดูดิว่ามึงชอบไหม"

"เปิดตอนนี้เลยเหรอ"

"อื้มม" ฉันวางกระเป๋าลงบนเตียงก่อนจะแกะของขวัญที่มันให้มาอย่างทะนุถนอมเพราะมันกล่องเล็กมากและพอแกะออกมาแล้วฉันก็ตกตะลึงกับความสวยของมันเพราะมันคือสร้อยข้อมือเพชรที่ดูแล้วน่าจะแพงมากเท่านั้นยังไม่พอยังมีจี้รูปดาวห้อยอยู่

"มาเดี๋ยวกูใส่ให้" มันเดินมาแล้วดึงสร้อยข้อมือในมือฉันไปแล้วมันก็บรรจงสวมให้ฉัน อยากจะบอกว่าฉันทำตัวไม่ถูกเลยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่มันให้อะไรแบบนี้กับฉัน เมือ่ก่อนมันจะให้เป็นตุ๊กตาขนมอะไรพวกนั้นแต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มันให้ของมีค่ากับฉัน

"ขอบใจนะ" ฉันขอบใจมันแล้วมองข้อมือตัวเองมันเป็นเครื่องประดับชิ้นแรกที่ฉันมีเพราะปกติฉันไม่ค่อยชอบใส่ของพวกนี้ พูดง่ายๆคือไม่มีปัญญาซื้อนั่นแล่ะ

"มึงชอบไหม"

"อื้มชอบมากแต่มันคงจะแพงน่าดูเลย"

"กับมึงไม่มีคำว่าแพงหรอก"

"นั่นสินะเพราะมึงก็ชอบให้ของแพงๆแบบนี้กับสาวๆของมึงอยู่แล้วนี่ให้กูแค่นี้ขนหน้าแข้งมึงคงไม่ร่วงหรอกเนอะ" ฉันพูดออกไปด้วยความน้อยใจเพราะฉันรู้ว่าเวลามันให้ของสาวๆของมันส่วนมากจะเป็นของแบร์นเนมราคาแพงทั้งนั้นหลักหมื่นหลักแสนเลยล่ะ"

"มึงอย่าเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่นดิเพราะสำหรับกูมึงมีค่ามากกว่านั้น"

"มีค่ามากกว่านั้นเหรอ เหอะมีค่าแต่ไม่เคยได้เป็นคนสำคัญมันจะมีค่าอะไร" 

"ดาว"

"กูขอโทษกูคงง่วงอ่ะก็เลยพูดอะไรไปเรื่อย มึงไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม กูจะนอนกูง่วง"

"นอนตอนนี้อ่ะนะ"

"อืมเมื่อคืนกูนอนไม่หลับเพราะมึงกับผู้หญฺิงของมึงอ่ะเสียงดัง ต่อไปนี้ถ้ามึงจะพาใครมานอนที่นี่มึงก็บอกกูก่อนนะกูจะได้ไปหาที่อื่นนอน กูไม่อยากมาเป็นส่วนเกินของมึงกับผู้หญิงของมึง"

"ถ้ามึงไม่อยากให้กูพาใครมาต่อไปกูก็ไม่พามาก็ได้นะ"

"ไม่เป็นไรเพราะนี่มันห้องมึงไม่ใช่ห้องกูมึงจะพาใครมานอนหรือมาอยู่ก็เป็นสิทธิ์ของมึง" พอฉันพูดจบประโยคมันก็เงียบไป

"คืนนี้..กูจะพามึงไปเลี้ยงวันเกิดนะ"

"ไม่ต้องเพราะกูนัดกับนนท์เอาไว้แล้ว"

"ที่กูเคยเตือนมึงๆเคยฟังกูบ้างไหมวะดาวที่กูบอกเพราะกูเป็นห่วงมึงนะ"

"ห่วงในฐานะอะไรเพื่อนเหรอ ถ้าในฐานะเพื่อนก็ขอบใจแต่กูเชื่อใจนนท์ว่าเขาเป็นคนดีพอ"

"ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็อย่ามาขอให้กูช่วยก็แล้วกัน" มันตะคอกใส่ฉันด้วยอารมณ์พูดจบมันก็เดินหน้าตึงออกไปจากห้อง

ตอนนี้ฉันเดินตามนนท์มาที่ผับซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาสถานที่แบบนี้ มันทั้งมืดทั้งเสียงดัง

"นนท์ทำไมมันเสียงดังจังเราไม่ชอบเลยอ่ะ"

"เราจองห้องวีไอพีเอาไว้แล้วอยู่ข้างบนเธอจับมือเราแล้วเดินตามมา" นนท์จับมือฉันแล้วพาเดินขึ้นมาบนชั้นสองที่เขาบอกว่าเป็นชั้นวีไอพี พอมาถึงชั้นวีไอพีเขาก็พาฉันไปที่โต๊ะก่อนที่เขาจะแนะนำให้ฉันรู้จักกับเพื่อนของเขาประมาณสองสามคนที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"เดี๋ยวฉันจะสั่งม็อกเทลมาให้เธอละกันนะ"

"อะไรคือม็อกเทลเหรอ"

"เครื่องดื่มที่ไม่มีแอลกอฮอลล์ไงเธอไม่อยากกินเหล้าไม่ใช่เหรอ"

"อื้มมม ขอบใจนะ"

ฉันนั่งมองดูรอบๆบริเวที่มีนักเที่ยวเข้ามาใช้บริการเป็นจำนวนมากทั้งที่เพิ่งจะสองทุ่มกว่าเท่านั้น เท่าที่เห็นก็เป็นวัยรุ่นซะส่วนใหญ่

"อ่ะได้ละ ลองจิบดูว่าอร่อยไหม" นนท์ยื่นแก้วเครื่องดื่มสีสวยมาให้ฉันฉันรับมาก่อนจะค่อยๆจิบเบาๆ

"หืมมม อร่อยมากเลยอ่ะ"

"ไม่ลองกินเหล้าดูหน่อยเหรอนับดาววันเกิดเธอทั้งทีนะ" เพื่อนคนนึงของนนท์ถามฉันพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

"ไม่อ่ะเราไม่ชอบกิน"

"ทำไมกลัวไอ้นนท์มันมอมเหล้าเธอหรือไง5555"

"ไอ้ตี๋มึงพูดเชี่ยไร" นนท์ว่าเพื่อนเขาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"กูก็แค่พูดเล่นคนอย่างมึงอ่ะไม่มอมเหล้าใครหรอกกูรู้ 55555"

"เธออย่าไปสนใจคำพูดของไอ้ตี๋เลยนะ"

"อื้มมม" หลังจากนั้นฉันก็นั่งจิบเครื่องดิ่มไปมองบรรยากาศรอบๆไป จะว่าไปก็สนุกดีนะเหมือนมาเปิดประสบการณ์เปิดโลก ฉันมองลงไปด้านล่างที่ตอนนี้นักร้องกำลังร้องเพลงอยู่แล้วก็มีผู้หญิงสาวๆสวยๆเต้นกันเต็มไปหมดอย่างสนุกสนาน มิน่าล่ะทิศเหนือถึงชอบที่เที่ยวผับบ่อยๆมันดีแบบนี้นี่เอง

ฉันนั่งดื่มไปสักพักซึ่งไม่รู้ว่าดื่มหมดไปกี่แก้วแล้วเพราะมันอร่อยมากๆนนท์บอกว่ามันเป็นเครื่องดื่มผสมน้ำผลไม้

"นี่จะเที่ยงคืนแล้วกูว่าพวกเรามาอวยพรวันเกิดให้นับดาวเพื่อนไอ้นนท์กันดีกว่า อ่ะนี่แก้วพิเศษของเธอนับดาวแก้วสุดท้ายก่อนกลับ" เพื่อนของนนท์ยื่นแก้วเครื่องดื่มแก้วใหม่มาให้ฉันซึ่งฉันก็รับมา

หลังจากนั้นนนท์กับพวกเพื่อนของเขาก็ร้องเพลงhappy birthdayให้กับฉันหลังจากนั้นทุกคนก็ยกแก้วเครื่องดื่มมาชนกันจากนั้นฉันก็ดื่มจนหมดแก้ว ส่วนนท์ฉันสังเกตเห็นว่าเขาไม่ค่อยดื่ม พอเพื่อนเขาถามเขาก็บอกว่าไม่อยากเมาเพราะจะต้องขับรถไปส่งฉันที่คอนโด ฉันขอบคุณเขาทางสายตาที่เขามีน้ำใจกับฉันขนาดนี้ทั้งจัดงานวันเกิดให้ทั้งไปรับทั้งไปส่งที่คอนโดอีก

หลังจากที่ฉันดื่มเครื่องดื่มแก้วสุดท้ายไปสักพักฉันก็รู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกายตัวเอง มันร้อนวูบวาบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"จะกลับหรือยัง" นนท์แตะแขนฉันแล้วก็ถาม ซึ่งพอเขาเอามือมาแตะฉันรู้สึกว่าร่างกายของฉันมันร้อนแปลกๆ ฉันคิดว่าฉันต้องเป็นอะไรสักอย่างฉันมองไปที่เพื่อนของนนท์ที่ต่างพากันมองมาที่ฉันอยู่ก่อนแล้วพวกเขามองฉันด้วยสายตาแปลกๆแล้วก็ยิ้มให้

"เอ่อ เดี๋ยวเราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" ฉันรีบคว้ากระเป๋าสะพายแล้วฝืนใจเดินลงมาชั้นล่างก่อนจะมองหาป้ายห้องน้ำจนเจอฉันไม่รอช้ารีบตรงไปยังห้องน้ำแล้วจัดการล็อคประตูทันที