เพียงแค่เศษหัวใจของคุณ

ตอนที่ 1

ความสูญเสีย

การสูญเสียกระทันหันที่ยากจะทำใจทำให้ธนนท์นั้นถึงกับเสียศูนย์ ชายหนุ่มกอดร่างแฟนสาวก่อนจะร้องไห้ออกมา ร่างไร้วิญญาณอ่อนปวกเปียกอยู่ในอ้อมแขนของชายคนรัก ประภาวดีประสบอุบัติเหตุขณะที่เธอนั้นกำลังจะข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้ามเพื่อซื้อสังฆทานไปทำบุญ

ประภาวดีเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจดี เธอสวยงามทั้งกายและใจ ทำให้ธนนท์นั้นรักหญิงสาวเป็นอย่างมาก เขาทำใจไม่ได้เมื่อต้องสูญเสียเธอกระทันหันโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว ไม่มีแม้แต่คำลา

น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินไม่ขาดสายยามที่ร่าง แฟนสาวนั้นถูกนำส่งโรงพยาบาล เขาพยายามเขย่าตัวเธอทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง

“วดี คุณอย่าไปเลยนะ อยู่กับผมก่อน!”

ชายหนุ่มร่างกายกระตุกวูบก่อนที่เขานั้นจะสะดุ้งสุดตัว ร่างสูงดีดขึ้นจากที่นอนก่อนจะ หอบหายใจอย่างรุนแรง เขาเปิดไฟที่หัวเตียงก่อนจะสูดลมหายใจลึกเพื่อตั้งสติ อาการแพนิคกำเริบขึ้นมาทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงและมีอาการคลื่นไส้

ธนนท์รีบเดินเข้าห้องน้ำก่อนจะวักน้ำล้างหน้า หลังจากที่สงบสติอารมณ์ได้แล้ว ชายหนุ่มก็เงยมองตัวเองผ่านเงาสะท้อนของกระจก แม้เวลาจะผ่านมานานกว่าสองปีเเล้ว แต่ไม่มีวันไหนที่เขาจะสามารถลืมประภาวดีไปจากหัวใจได้ ทุกค่ำคืนเขามักจะฝันถึงเหตุการณ์นั้นซ้ำๆ ทำให้ช่วงหลังเขาถึงขั้นต้องเดินทางไปปรึกษาจิตแพทย์ แต่ดูเหมือนว่าคำแนะนำเหล่านั้นจะไม่ได้ผล

คนฝันร้ายมองนาฬิกาเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่า จะให้ข่มตานอนเขาก็คงนอนไม่หลับแล้ว ชายหนุ่มตัดสินใจลุกขึ้น ก่อนจะหยิบสมุดเล่มหนามาจดบันทึก ในแต่ละวันเขาใช้เวลาเพื่อเขียนเรื่องราวชีวิตของตัวเอง ซึ่งมันเป็นหนทางเดียวที่ทำให้เขารู้สึกว่ายังคงได้สื่อสารกับคนรัก

ชายหนุ่มหมกมุ่นอยู่ในโลกแห่งจินตนาการทำให้เขานั้นไม่ยอมออกจากบ้านเพื่อไปเผชิญโลกแห่งความจริง

ใบหน้าที่เคยเกลี้ยงเกลาก็เต็มไปด้วย หนวดเครารกครึ้ม แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจ นับตั้งแต่วันที่เขาสูญเสียคนรักชีวิตของเขาก็ตกอยู่ในความมืดมิด ราวกับว่าดวงตะวันที่คอยสาดแสงได้หายลับไป

ธนนท์เปิดผ้าม่านก่อนที่จะมองลงไปด้านล่าง หมาพันธุ์โกลเด้นสามตัวที่เลี้ยงเอาไว้กำลังส่งเสียงเห่ากรรโชก แต่ครู่เดียวพวกมันก็หมอบลงก่อนจะกระดิกหางราวกับว่าดีใจ ชายหนุ่มขมวดคิ้วเพ่งมองลงไปยังประตูรั้ว ก่อนที่เขาจะสะบัดศีรษะเล็กน้อย

เขาเดินลงมาข้างล่างก่อนที่จะนำเนื้อสัตว์มาตุ๋นในหม้อ ในทุกๆวันธนนท์จะต้มเนื้อหมูและเนื้อไก่เพื่อนำมาผสมกับข้าวให้สุนัขที่เขาเลี้ยงไว้ ชายหนุ่มทำเช่นนี้จนเป็นกิจวัตรประจำวัน เหตุผลที่เขานั้นไม่เคยซื้ออาหารเม็ดให้สุนัขก็เพราะว่าประภาวดีเคยห้ามเอาไว้

หญิงสาวเป็นคนที่มีจิตใจเมตตา เธออยากให้สุนัขที่เธอเลี้ยงมีความสุขและได้กินอาหารดี ๆ เหมือนที่เธอได้กินในทุกๆวัน

ประภาวดีไม่ได้ใส่ใจแค่ผู้คนรอบข้างแต่เธอยังใส่ใจแม้กระทั่งสัตว์เลี้ยง นี่คือเหตุผลที่ชายหนุ่มนั้นรักและไม่สามารถลืมเลือนหญิงสาวได้เสียที

ธนนท์นำเนื้อสัตว์ที่ต้มแล้วออกมาพักบนตะแกรงก่อนที่เขานั้นจะเดินออกมาด้านนอก ตอนนี้เป็นเวลาตีสอง สุนัขแต่ละบ้านพากันประสานเสียงเห่าหอนจนชายหนุ่มนั้นอดไม่ได้ที่จะเดินออกไปดูด้วยความสงสัย

“คุณนนท์ เพิ่งตื่นหรือว่ายังไม่ได้นอนครับ”

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่ปั่นจักรยานผ่านมาเอ่ยถาม

“ผมนอนไม่ค่อยหลับ”

ชายหนุ่มเอ่ยตอบก่อนที่เขานั้นจะชะเง้อมองไปยังบ้านตรงข้ามซึ่งเปิดไฟสว่าง

“ผมเห็นบ้านนั้นเปิดไฟทั้งวันทั้งคืน เปิดแบบนี้มาหลายวันแล้ว”

เขามองลงมาจากด้านบนเห็นว่าบ้านตรงข้ามเปิดไฟสว่างโดยที่ไม่มีคนอยู่ เขาเห็นมาสักพักแล้วแต่ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ พนักงานรักษาความปลอดภัยหันมองไปยังบ้านหลังนั้นก่อนที่เขาจะหัวเราะเบาๆและเอ่ยตอบ