เพาะรักลวงใจ

...หกปีก่อน...

เสียงโหวกเหวกโวยวายของคู่กรณีทั้งสองฝ่ายที่ไม่มีทีท่าว่าจะยอมลงให้กันโดยง่าย ส่งผลให้ท้องถนนในบริเวณนั้นมีการจราจรติดขัดยาวเหยียดออกไปหลายร้อยเมตรท่ามกลางอากาศที่ร้อนระอุในช่วงเวลากลางวัน

"ลุงๆ มอเตอร์ไซค์มันซอกแซกไปตามช่องว่างข้างหน้านี่ไม่ได้แล้วหรอคะ"

นักศึกษาสาวที่ต้องรีบไปรายงานตัวกับรุ่นพี่ปีสองที่คณะเอ่ยถามคนขับวินมอเตอร์ไซค์ที่เธอซ้อนท้ายอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เนื่องจากวันนี้ที่คณะเรียกรวมนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งตอนบ่ายโมงตรง และถ้าหากเธอไปสายละก็ โดนสั่งลุกนั่งจนขาลากแน่

"โห รถมันติดขนาดนี้ ขยับไปไหนไม่ได้แล้วหนู"

คำตอบของคู่สนทนาทำเอาคนฟังต้องยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อ แต่เธอจะไม่ยอมโดนทำโทษอย่างเด็ดขาด สาวเจ้าจึงตัดสินใจถอดหมวกกันน็อคออกจากศีรษะและส่งให้วินมอเตอร์ไซค์ทันที

"ค่ารถกี่บาทอะลุง"

"เฮ้ย! เดินจากตรงนี้ไปมหา'ลัยมันก็ไกลอยู่นะหนู แถมอากาศยังร้อนด้วย ไม่กลัวเป็นลมเป็นแล้งไปข้างทางหรือไง"

"หนูมีประชุมค่ะลุง ขืนรอให้อุบัติเหตุข้างหน้าเคลียร์กันได้ หนูคงโดนรุ่นพี่สั่งทำโทษจนขาลากแน่ๆ สู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่าค่ะ" ศรุตาบอกอย่างมั่นใจ เพราะด้วยดีกรีนักกีฬากรีฑาของโรงเรียนอย่างเธอไม่หวั่นต่อการวิ่งระยะไกลอยู่แล้ว

"เอ้าๆ ถ้าอย่างนั้นลุงลดให้เหลือยี่สิบ"

เจ้าของใบหน้าหวานกระจ่างใสระบายรอยยิ้มกว้างออกมาอย่างพึงพอใจ ก่อนจะหยิบธนบัตรสีเขียวออกมาจากกระเป๋าเล็กๆ ข้างกระเป๋าเป้ที่ตนสะพายอยู่ยื่นให้กับลุงขับรถมอเตอร์ไซค์

"นี่ค่ะ"

"เอ้อ เดินระวังๆ นะหนู แถวนี้รถเยอะ แถมขับเร็วซะด้วย"

"ค่ะ"

หลังจากที่รับคำเสร็จสรรพ เจ้าของร่างที่เรียกได้ว่ามีน้ำมีนวลในระยะสุดท้ายก็วิ่งข้ามถนนไปอยู่บริเวณฟุตบาท เพื่อที่จะได้วิ่งต่อไปยังรั้วมหาวิทยาลัยของตน

ทว่ายังวิ่งไปได้ไม่ทันไร รถมอเตอร์ไซค์ที่แอบขึ้นมาขับบนทางเท้าก็เฉี่ยวชนเข้าที่บริเวณซีกซ้ายของศรุตาอย่างแรง จนเธอเซถลาหน้าทิ่มใส่พุ่มไม้ข้างทางด้วยสภาพที่ไม่น่าดูนัก

หญิงสาวส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่ผู้หญิงที่นั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของคู่กรณีกลับส่งเสียงโวยวายขึ้นมาเหมือนว่าตนเองเป็นฝ่ายถูก และคนที่ชนจนหน้าคะมำเป็นฝ่ายผิดเสียอย่างนั้น

"โอ๊ยย เสียเวลาจริงๆ เลย ที่ทางก็ตั้งกว้าง ทำไมถึงเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยห่ะ ถ้าฉันไปคัดเลือกดาวคณะไม่ทันขึ้นมาจะทำยังไง"

"ไม่เอาน่าฝน"

คนขับมอเตอร์ไซค์พยายามปรามแฟนสาวของตนให้ใจเย็นลงก่อน เพราะพวกเขาต่างหากที่เป็นฝ่ายขับมอเตอร์ไซค์ขึ้นมาบนทางเท้าและมันก็ผิดกฎจราจรตั้งแต่ต้น ขืนเรื่องนี้ถึงตำรวจละก็ เขาต้องถูกพ่อและพี่สาวก่นด่าจนหูชาแน่ๆ

"ไม่ต้องมาห้ามกันเลยนะไฟ ถ้าฝนไปคัดตัวช้าแล้วชวดตำแหน่งดาวคณะขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ นี่มันคือโอกาสเดียวในชีวิตการเป็นเฟรชชี่ในรั้วมหา'ลัยเลยนะ"

"แต่เราทำเขาเจ็บนะ อย่างน้อยก็ควรจะพาไปคลินิกก่อน"

"แต่ฝนจะไปคัดตัวไม่ทันแล้วนะไฟ ก็แค่รถเฉี่ยวเองป่ะ ไม่ถึงตายหรอกน่า" พรพรรษาบอกอย่างหัวเสีย แล้วผลักไหล่แฟนหนุ่มเบาๆ เพื่อบอกให้เขารีบขับมอเตอร์ไซค์ไปได้แล้ว

"แต่ว่า..."