เพลย์บอยรักเร่

นี่คือวันสามัคคีพร้อมใจระดับชาติ ที่คนไทยแห่กันออกจากบ้านเพื่ออดทนยืนต่อคิวยาวเหยียด ใช้เวลาร่วมหลายชั่วโมงเพียงแค่ต้องการซื้อกระดาษราคาแพงหูดับในการเข้าชมกีฬาที่มีวัตถุเพียงชิ้นเดียว แล้วผู้เล่นก็วิ่งไล่แย่งวัตถุชิ้นนั้นเพียงชิ้นเดียว ไม่ต่างกับหนุ่มแย่งชิงสาวดรุณ เพื่อได้เป็นผู้ชนะในเกมไล่ล่า เจฟาร์น คิมอดัม หนุ่มลูกครึ่งไทย อเมริกันหล่อขั้นเทพ จัดจ้านขั้นแอดว้านซ์เขามีชื่อเล่นว่าเจ แต่สำหรับเพื่อนๆมักเรียกเขาโต ขณะสาวๆที่เคยผ่านเขา และเขาก็ผ่านพวกเธอมาเช่นกัน มักเรียกขาน โอ้ว...โตหรือโต้...โตทั้งสิ้น

“ไงวะจองตั๋วได้เปล่าวะโต” โรเจอร์ ริสแมนหุ้นส่วนคนเก่งในบริษัทที่เจฟาร์นดำรงตำแหน่งซีอีโอ วันนี้เขานัดเพื่อนออกมารับประทานอาหาร หลังจากไปยืนต่อแถวซื้อตั๋วเข้าชมฟุตบอลนัดกระชับมิตร ระหว่างทีมชาติไทยกับทีมลิเวอร์ฟูล

“บอกกี่ครั้งแล้ววะพวกแกไม่เคยจำใส่สมองลามกฉันชื่อเจ เรียกโตอยู่ได้น่ารำคาญ” เจฟาร์นนั่งลงตรงเก้าอี้ตัวที่ว่างตรงข้ามกับโรเจอร์ หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกันเช่นเดียวกับเขา วิ่งเล่นเติบโตมาด้วยกันกระทั่งวางแผนร่วมกันทำธุรกิจร่วมกัน

“ชื่อโตเหมาะกับแกที่สุดแล้ว” โรเจอร์เน้นย้ำชื่อที่เหมาะกับเพื่อนสนิทที่สุดของเขา อะไรที่เป็นเจฟาร์นเขารู้โดยละเอียด ร่วมทั้งไอ้แว่นเนิสบนใบหน้าหล่อลากขั้นรุนแรงนั้นด้วย

“ตกลงพวกแกไม่เอาใช่ไหมตั๋วดูฟุตบอลนัดกระชับมิตรเนี่ย” เจฟาร์นตบบัตรเข้าชมฟุตบอลนัดกระชับมิตรลงบนฝ่ามือเพื่อใช้ขู่บรรดาเพื่อนขาลุย กลุ่มย่ำราตรี กลุ่มซี้ย่ำปึกชมกีฬา โดยเฉพาะกีฬาฟุตบอล เพื่อนที่เห็นเขาเป็นไอ้โต มากกว่าเจฟาร์นหาไม่เหมาะสมกับความสูงใหญ่และโตเกินพิกัดชายของเขา รวมทั้วหน้าตาหล่อเหลาเหนือเทพทั้งหลาย ลีลาจัดจ้านไร้รูปแบบ

“ว่าไอ้แว่นอันนั้นใส่เพื่ออะไรวะ” ชลชาติ พิทักษ์เพื่อนผู้บริหารฝ่ายการตลาดเอ่ยถาม ตั้งใจถามนานแล้วแต่ลืมวันนี้สบโอกาสถามซะเลย แว่นกรอบสีดำที่มักเห็นบนดวงหน้าผู้บริหารหนุ่มประจำในเวลาทำงานหรือช่วงเวลากลางวัน บดบังรัศมีความหล่อร้ายกาจของเจฟาร์นเสียเกือบครึ่ง มากกว่าลดความหล่อยังเพิ่มอายุให้กับเจฟาร์นมากกว่าอายุจริง

“เคล็ดเว้ย” คนถูกถามตอบกวนประสาท ทว่าไม่ได้ไขความกระจ่างแต่อย่างใด

“เคล็ดขัดยอกหรือไงวะโต” ทวิภาค เตชธรรมแซว

“ไอ้นี่ก็อีกคนตกลงพวกแก แก และแกจะไม่เรียกฉันเจใช่ไหม” เจฟาร์นหันไปต่อว่าทวิภาค ผู้บริหารฝ่ายพัฒนาผลิตภัณฑ์อีกคนที่ไม่เคยเรียกชื่อเล่นจริงๆของเขาซะที

“เออ” สามเสียงตอบพร้อมกันหนำซ้ำยังยกแก้วเครื่องดื่มสีชาฟองฟอดเทลงคอ หลังจากตอบข้อสงสัยของเจฟาร์นไร้ข้อกังขา เรียกทีไรเจฟาร์นก็มักแย้งกับเพื่อนๆทุกครั้ง ทั้งๆที่ควรชินได้แล้วคบกันมาร่วมงานกันมากว่าสิบห้าปีสำหรับโรเจอร์ ต่างจากทวิภาคและชลชาติ สองคนนี้เพิ่งเข้ามาทำหน้าที่ผู้บริหารตามความถนัดของแต่ละคน โดยการรับเข้าทำงานและสัมภาษณ์เองของเจฟาร์นโดยตรง ราวหนึ่งปีที่ผ่านมานี่เองทว่าสนิทกันรวดเร็วชอบเที่ยวแบบเดียวกัน สนุกสนานเฮฮาไม่ต่างกัน

“ว่าแต่คืนนี้ไปฉลองตั๋วฟุตบอลกันดีไหมวะ” เจฟาร์นเปรยขึ้นหาเพื่อนร่วมเที่ยวเพื่อนกลุ่มนี้พร้อมไปด้วยกันทุกที่อยู่แล้ว ย่ำราตรีคือสุดยอดความต้องการของหนุ่มโสดทำไมจะปล่อยโอกาสเสียไปพร้อมกาลเวลาเล่า

“หาเรื่องเที่ยวอีกแล้วหรือแกไอ้โต” วันหยุดเช่นนี้พวกเขาไม่เคยพลาดโรเจอร์ก็ว่าไปอย่างนั้นล่ะ ทั้งที่วันนี้นัดกันออกมาก็เพื่อบัตรเข้าชมฟุตบอลโดยบังคับให้เจฟาร์นไปยืนต่อแถวจากนโยบายของผู้จัดฟุตบอลนัดนี้ งดการจองล่วงหน้าทุกระบบ จำเป็นอย่างมากที่คนคลั่งฟุตบอลทีมนี้ต้องเสียสละตัวเองไปยืนต่อแถวอันยาวเหยียด ตั้งแต่สนามราชมังคลาไปจรดชายแดนภาคใต้

“จะมีอะไรมากวะผู้ชาย งาน กีฬา เที่ยว” เวลาทำงานเจฟาร์นทุ่มเทการทำงานหน้าผู้บริหารไม่เคยขาดตกบกพร่อง แสดงแสนยานุภาพประจักษ์ต่อสายตาพนักงานทุกคนได้เคารพนับถือ ผ่านแว่นตาที่เพิ่มอายุให้เขามากกว่าอายุจริงร่วมห้าปี ทั้งที่ตอนนี้เจฟาร์นอายุสามสิบสองปีเท่านั้น พอสวมแว่นกรอบหนาบนดวงหน้าคมคายหล่อเหลา เขาก็กลายเป็นรุ่นลุงอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เมื่อถอด...ไม่ต้องจินตนการเจฟาร์นหล่อยิ่งกว่าเทพบุตรกรีก เข้มยิ่งกว่าดาราฮอลลีวู๊ดชื่อดัง เสน่ห์เหลือร้ายยิ่งกว่านายแบบชุดว่ายน้ำที่สาวคลั่งจนน้ำลายแตก

“ไอ้โตฉันว่าแกขาดไปอย่างวะ” โรเจอร์เจ่อสวนขึ้นในฐานะคนรู้พื้นฐานของเพื่อนคนนี้ดี

“อะไรวะไอ้เจ่อ” เจฟาร์นเรียกฉายาที่รู้กันสองคนซึ่งมักเจ่อเสมอเรื่องของเขา แต่กลับไม่เคยขัดใจเวลาเขาต้องการทำอะไร โดยเฉพาะเรื่องที่หมอนี่กำลังกล่าวถึงขณะนี้

“ไอ้ที่แกไม่ได้พูดมันสำคัญกับชีวิตแกมากกว่าสามอย่างแรกที่แกร่ายมาเมื่อกี้ สาวๆยังไงล่ะ” โรเจอร์เฉลยข้อสงสัยแก่อีกสองหนุ่มส่งแววตาวิบวับอยากรู้ โรเจอร์กระตุกคิ้วข้างขวาล้อเลียนเจฟาร์นอย่างรู้ทัน

“อะไร...ไม่มี้” ตีเสียงสูงส่อพิรุธชัดๆ เจฟาร์นยกแก้วเครื่องดื่มสีเดียวกับเพื่อนร่วมโต๊ะขึ้นจรดริมฝีปากอิ่มสุขภาพดีเพราะได้ดื่มกินรสนารีอยู่ประจำ ยักไหล่ไม่รู้สึกกับคำกล่าวหาของเพื่อนผู้แสนรู้ใจ

“แนะแกทำเสียงสูงไอ้นายกแห่งสำนักระบายน้ำ” โรเจอร์จับเจฟาร์นนั่งยางเผาจนเสื้อผ้าไหม้ เหลือเพียงร่างกายที่ยังไม่โดนไฟลวกไปด้วย

“เอ้ย...เจ่อถ้าอยากเก็บปากไว้กินข้าวเพลาๆการเผาฉันลงหน่อยนะ” เจฟาร์นชักเดือดเมื่อเพื่อนรักเล่นไม่เลิก ไอ้หมอนี่รู้นิสัยหลายด้านของเขาเกินไป คงต้องปรามกันบ้างไม่อย่างนั้นภาพลักษณ์ผู้บริหารสุดหล่อเสียหมด

“มีขู่เว้ยเฮ้ย ว่าแต่คืนนี้จะไประบายน้ำที่แหล่งใดดีล่ะ” โรเจอร์เอ่ยถามพร้อมส่งตาวาวรู้อะไรเป็นอะไร ทว่าในยามที่เจฟาร์นสวมแว่นเขามักมองไม่เห็นความรุกรนในแววตาเปี่ยมไปด้วยเรื่องราวโลดโผนของเพื่อนคนนี้สักเท่าไหร่ หากแต่ในยามจิ้งจอกแสดงความเป็นตัวตนออกมา โรเจอร์มักได้เห็นอะไรดีๆ และเมื่อเวลานั้นมาถึงเขามักถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง ซึ่งๆจริงก็ไม่ใช่ได้ลำพังซะทีด้วย ขณะข้างกายยังมีสาวน้อยเนื้อนุ่มนิ่มข้างกายกันหนาวได้บ้าง

“เดี๋ยวๆแกสองคนเลิกทะเลาะกันก่อน หันไปดูหกนาฬิกา” ทวิภาคขัดจังหวะเพื่อยุติการข้อพิพาท ในเมื่อตอนนี้มีสิ่งสวยงามให้รอชมมากกว่าผู้ชายแมนๆถึกๆสองคนวิวาทกันนัก

“ตอนนี้สองนาฬิกาแกต้องให้ข้านั่งรอถึงหกนาฬิกาเลยหรือวะภาค” โรเจอร์แกล้งเซ่อทั้งที่เข้าใจความหมายของสัญลักษณ์ที่ทวิภาคเอ่ยขึ้น รวมทั้งสายตาทวิภาคบ่งบอกชัดเจนกำลังเจอเป้าหมายสะคราญถูกใจ เห็นว่าน่าเข้าไปสี

“อย่าทำบื้อไปได้คุณเจ่อ” ทวิภาคว่าเสียงขรึมขณะตั้งใจจ้องมองขนมหวาน ผิวขาวเบื้องหน้ามาพร้อมกับเพื่อนสาวแต่งตัวรัดติ้วนุ่งสั้นอีกสองนาง

โรเจอร์มองตามสายตาของทวิภาคที่นั่งตรงข้าม ค่อยเอี้ยวตัวไปมองสำหรับโรเจอร์มีเทคนิคส่วนตัวในการมองโดยเป้าเหมายรู้ตัว สายตาปะทะเป้าหมายน่ารักน่าหยิก รีบสะกิดแขนเจฟาร์นเพื่อมองสองกลุ่มสาว เจฟาร์นขยับตัวทว่าไม่ได้สนใจสาวกลุ่มโต๊ะข้าง ทว่า...

“แล้วนั่นแกจะไปไหน” โรเจอร์และเดอะแก๊งเห็นอากัปกิริยาของเจฟาร์น ขณะดีดตัวลุกเดินไปอย่างว่องไว ราวกับเจอคนรู้จักหรืออะไรก็ตามที่ถูกใจมาก หรือไล่ตามกระบือว่างั้นที่แน่ๆคนอย่างเจฟาร์นไม่เคยตามกระบือนอกจากตามกลิ่นหอมหวนของผู้หญิงสาวสะคราญ