ตอนที่ 9 จดทะเบียนสมรส

ตอนที่ 9 จดทะเบียนสมรส

เช้าวันใหม่

@สำนักเขต

วันนี้เป็นวันที่ ไปร์ จะต้องพานิชา ไปสำนักเขต เพื่อที่จะไปจดทะเบียนสมรสกันตามที่บอกไว้ตามนัด

เมื่อทั้งคู่มาถึง ไปร์ ได้พา นิชา เข้าไปทางด้านใน โดยโทรนัดกับเพื่อนเอาไว้แล้ว เพื่อนจึงให้ไปนั่งรอ ในห้องทำงานส่วนตัวของเขา

สักพัก

แกร๊ก!!

"รอนานไหมว่ะ!...คุณซุปตาร์สตาร์" เสียงทักทายจากคนเข้ามาใหม่ คือ ทศภูมิ เพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกันตอนมัธยมปลาย

"หวัดดี!...คุณทศภูมิ" ชายหนุ่มซุปตารเอ่ยทักทายกลับอย่างเป็นทางการ

"มึงจะมาทางการอะไร ขนาดนั้นว่ะ!...ว่าแต่มีเรื่องอะไร?" ตั้งคำถามทันทีพร้อมกับหันหน้าไปทางหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างเพื่อน "แล้วคนนี้?...." แล้วผายมือรอคำตอบ

"กูมาจดทะเบียนสมรส...จะให้มึงช่วยจัดการให้หน่อย...ส่วนนี้ก็เมียกูเอง ชื่อนิชา"

''สวัสดีคะ...''หญิงสาวกล่าวทักทายคนอายุกว่า แล้วยกมือไหว้

"ห๊ะ...เมียมึง!!..." ทศภูมิเอ่ยเสียงดังขึ้นอย่างตกใจ

"แล้วมึงจะเสียงดังเพื่อ?" ชายหนุ่มเอ็ดพร้อมเลิกคิ้ว

"จะไม่ให้กูเสียงดังได้ไง!...อยู่อยู่มึงก็มีเมีย แถมยังพามาจดทะเบียนอีก ใครจะไม่ตกใจล่ะ พ่อซุปตาร์" ทศภูมิเอ่ยบอก

"เอ่อน่า...ช่วยหน่อย มึงอยากได้อะไร เดี๋ยวกูหามาให้ทุกอย่างเลยไอ้ภูมิ วันนี้ถือว่าช่วยเพื่อนก่อนหน่อย" ไปร์เอ่ยอย่างอ้อนวอน

"เอาของมาล่อกูตลอด" ชายหนุ่มตวัดตา มองเพื่อนพร้อมกับคิดอะไรบางอย่างสนุกสนุกขึ้นได้ "เเล้วถ้ากู บอกว่ากูอยากได้ เมียมึงล่ะ หึ" พร้อมกับยักคิ้วล่อเพื่อน

"ส้นทรีน กูยังว่างนะครับ...เผื่อมึงยังไม่รู้" ไปร์เอ่ยอย่างจริงจังพร้อมท่าทาง

"ทำร้ายเจ้าหน้าที่ มีโทษนะครับเพื่อน เอาบัตรประชาชนมาทั้งคู่เลย"

ทั้งสองยืนบัตรประชาชนให้แก่ ทศภูมิ เมื่อทศภูมิรับบัตรมาต้องตกใจตาเบิกกว้างทันทีทันควัน

"นี่...ไอ้ไปร์ น้องเขาอายุยังไม่ถึงยี่สิบปีเลย แค่สิบแปดเองนะเว้ย" ทศภูมิเอ่ยบอก

"สิบแปดแล้วยังไง?'' ไปร์เอ่ยถามอย่างไม่รู้

"อายุไม่ถึง ยี่สิบ มันต้องมีพ่อแม่น้อง หรือผู้ปกครองเซ็นยินยอม และเป็นพยานให้ด้วย" ทศภูมิรีบอธิบาย

"ไม่มี!!...มึงก็จัดการให้ไม่ได้เหรอว่ะ" ชายหนุ่มตอบ เพราะหญิงสาวก็ไม่เหลือใคร ถ้าจะบอกพ่อของ และท่านจะยอมไหม ไล่ลูกสาวออกจากบ้านขนาดนั้น

"ไม่ได้...ถ้าพยานกูพอจะเป็นให้มึงได้ แต่ผู้ปกครอง?...มึงก็ไปหามา...''

ทำไม จะมีเมียทั้งที มันยากขนาดนี้ว่ะ''

มันไม่ยากหรอก ถ้าเมียมึงมีครบทุกอย่าง นี่มึงไปฉุดลูกใครมาว่ะ ไอ้ไปร์'

"อย่างนั้น...รอแป๊ปแล้วกัน"

สามสิบนาทีผ่านไป

"พี่โปรดสวัสดีครับ" ทศภูมิ กล่าวทักทายเมื่อเห็นพี่ชายเพื่อนเข้ามา

"ชักช้า..."ไปร์เอ่ยและแอบน้อยใจพี่ชายอยู่นิดนิด

"โห่!!...ทำเป็นวัยรุ่นใจร้อนไปได้ นี่พี่เหยียบมาจบมิดไมล์แล้วไอ้น้อง รีบสุดสุดแล้วเนี่ย...เพื่อน้องสะใภ้คนสวยของพี่โดยเฉพาะเลย" โปรดเอ่ยบอกน้องชาย พร้อมส่งยิ้มให้กับนิชา และเธอกะยิ้มตอบ

"อันนี้...ก็ยังยิ้มอยู่ได้ เดี๋ยวเถอะ" ไปร์ที่เห็นหญิงสาวเพียงคนเดียวให้ยิ้มให้พี่ชาย ก็จ้องตาขเม่งทีนที

"แล้วมึงจะดุน้องเขาเพื่อ?...พานไปทั่วนะมึงนี่" ทศภูมิกล่าวตักเตือนเพื่อน

"ครับ คุณ คุณ แล้วก็คุณ...รีบเซ็นเอกสารเถอะ" ไปร์เอ่ย พร้อมกับชี้นิ้วไปที่ละคน

"ทำอะไรไม่ปรึกษาพี่เลยนะ แกนี้ ดี...ที่ยังมีความเป็นลูกผู้ชายเหลืออยู่ รู้จักใช้งาน ก็รู้จักความผิดชอบ ถือว่ายังมีดีอยู่" โปรด

"เอาน่าพี่...อย่าบ่นเหมือนแก่เลย...ช่วยน้องหน่อยน่า นะ น่ะ" เสียงอ้อนวอนของน้องชาย พร้อมกับหน้าตาหน้าสงสารอ้อนวอนพี่ชาย

"เลิกทำหน้า...แบบนี้เลย ตัวยังกะควาย ทำหน้าอ้อนเหมือนเด็ก"

"หึ..." โปรดได้แต่สายหัวเบาเบาให้น้องชาย

นิชา หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้อง ได้แต่นั่งยิ้ม ให้กับความน่ารักของสองพี่น้อง

''น่าอิจฉาคนที่เขามีครอบครัวน่ารักแบบนี้จัง ถ้าครอบครัวได้ครึ่งหนึ่งของเขาจะดีมากแค่ไหน'' เธอได้แต่คิดในใจ พร้อมกับเอื้อมมือขึ้นลูบหน้าท้องแบนราบเบาๆ ที่ตอนนี้ มีอีกหนึ่งชีวิต ที่เกิดจากเลือดเนื้อเชื่อไขของเธอและเขา ครั้นพอนึกถึง สัญญาที่ตกลงไว้ เธอก็อดคิด และอดน้อยในไม่ได้ เธอจะทำใจได้ไหม วันที่เธอต้องยกลูกให้เขา ลูกที่เกิดจากสายเลือดโดยตรงของเธอ แค่คิดเธอก็เศร้า

"โอเคน่ะ แล้วนามสกุล?'' ทศภูมิยังถามไม่จบ ไปร์ก็ชิ่งพูดขึ้นก่อน

"เปลี่ยนทุกอย่าง เป็นนางณัฐณิชา อัครโยธินนารัตน์ จบน่ะ" ไปร์รีบตัดบท

''ตัดอนาคตน้องเขาจังเลยมึงน่ะ" ทศภูมิไม่วายหันมาพูดใส่เพื่อน

โปรดและทศภูมิ ได้แต่ส่ายหัวเบาเบาในความดื้อรันเอาแต่ใจของ ซุปตาร์คนดัง

"เรียบร้อย! เดี๋ยวจัดการให้ นิชาเดินตามพี่มาถ่ายบัตรได้เลยครับ"

หญิงสาวลุกขึ้นตามชายหนุ่มออกไป ในห้องจึงเหลืออยู่แค่ สองพี่น้อง โปรดไปร์

"มีใครรู้เรื่องนี้บ้าง?" โปรดเอ่ยถามน้องชาย

"ก็มีแต่พี่ แล้วตอนนี้ก็ไอ้ภูมิ" ไปร์ตอบ

"ผู้จัดการแก พี่ปลายล่ะ" โปรดถามต่อ

"ยัง...''

''แล้วตอนนี้ แกให้น้องพักที่ไหน?" โปรดถามน้องชายอีกครั้ง

"คอนโดผมสิ" ไปร์ตอบจริงจัง

"แล้วถ้าวันหนึ่ง มีคนไปหาแกที่นั้นล่ะ" โปรดเอ่ยถาม เพราะถ้าหากมีคนไปที่นั้นจริงจริง

"นอกจากครอบครัวเรา แล้วก็พี่ปลาย ไม่มีใครรู้ว่าคอนโดผมอยู่ที่ไหน? แล้วอีกอย่าง พี่ปลายจะไม่ไปหาผมง่ายๆหรอกนอกจากจะจำเป็นมีเรื่องด่วนจริงๆ" ไปร์เอ่ยรับประกันและมั่นใจในความคิดของตัวเอง

"แล้ว เจนนี่ ที่เป็นข่าวกับแกล่ะ'' เอ่ยถามถึงนางเองที่เป็นข่าวด้วยกัน

"โถ่พี่...คูจิ้นไงครับ"

''เอ่อ...พี่จะเชื่อแก แล้วก็ดูแลเมียแกดีดีด้วย คนกำลังท้องกำลังไส้" โปรดเอ่ยน้องชายอีกครั้ง

"ครับ ขอบคุณพี่มากนะครับ"

"นั้นพี่กลับก่อนนะ ฝากบอกนิชาด้วยล่ะ"

"ครับพี่" โปรดมือแตะบ่าน้องชายเชิงให้กำลังใจ พร้อมกับเดินออกจากห้องไปทันที

___________________________________

***ข้อมูลการจดทะเบียนสมรสถ้ากล่าวมาผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ???