ตอนที่3 ไร้ค่า2

“ปานขอร้องคุณอาทิตย์ ปานทนไม่ไหวแล้ว!”

“ทนไม่ไหวก็ตายซะสิปานดาว!”คำพูดดุดันของชายหนุ่มตะคอกใส่หน้าคนตัวเล็กจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจขึ้นมา ยิ่งได้ยินอย่างนั้นความน้อยอกน้อยใจของปานดาวก็มีมากกว่าเดิม ถ้าหากว่านี่เป็นทางเลือกเดียวที่เธอมีอยู่ไม่สู้ตายไปอย่างที่ที่ชายหนุ่มบอกไม่ดีกว่ารึไง อย่างน้อยเธอก็คงไม่ต้องโดยกระทำย่ำยีแบบนี้อีก เขาจะได้มีความสุขกับผู้หญิงที่เขารัก ส่วนเธอถึงจะตายเขาก็ไม่สนใจใยดีอะไรอยู่แล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพราะคำว่ารักคำเดียวมันถึงทำให้เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนเขา นี่หรือคือผลตอบแทนที่เธอได้รับ นี่คือคนที่เธอรักเขาจนหมดหัวใจมาวันนี้จากเทพบุตรที่เธอเคยชื่นชมกลับกลายมาเป็นผีห่าซาตานที่ไหนก็ไม่รู้

“แต่ผู้หญิงอย่างเธอ ถ้าจะตายคงมีที่เดียว คือบนเตียงนี่ล่ะ มันถึงคู่ควรกับผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอ!”สุริยะไม่ได้สนใจเลยว่าคำพูดของเขาจะทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอเจ็บปวดแค่ไหน

รอยยิ้มร้ายๆ ของชายหนุ่มเผยออกมายามที่จับจ้องใบหน้าสวยของอีกฝ่ายที่มีแต่หยาดน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ยิ่งเห็นปานดาวร้องไห้จะเป็นจะตายแบบนี้เขายิ่งมีความสุข

“หึ! รู้ตัวไหมยิ่งเธอร้องไห้ฉันยิ่ง เ-ี่อนวะ!”สิ้นเสียงชายหนุ่มเอวหนาก็กระแทบเร็วขึ้น เขารู้สึกเสียวซ่านไม่น้อยยามที่เข้ามาในกายของผู้หญิงคนนี้ เธอทำอะไรกับเขากันนะทำไมเขาถึงรู้สึกดีมากขนาดนี้

ไม่นานสักเท่าไหร่สุริยะก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา เขาไม่เคยคิดป้องกันเลยสักนิดครั้งที่สองแล้วที่ชายหนุ่มทำแบบนี้กับเธอ ใบหน้าสวยเหยเกออกมาเมื่อชายหนุ่มจับร่างบางพลิกคว่ำก่อนจะสอดใส่แก่นกายอีกครั้ง แววตาคมเข้มจ้องมองกลีบกุหลาบสีสวยที่ตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นสีคล้ำเพราะการกระทำของเขา

“ปานไม่ไหวแล้ว พอสักทีเถอะนะคะปานขอร้องฮึกฮื่อ!”

“แล้วยังไง ฉันพอใจที่จะทำต่อมีหน้าที่ทนก็ทนไปปานดาว!”สุริยะเริ่มบทสวาทอีกครั้ง เขาตักตวงความสุขจากร่างกายของหญิงสาวหลายต่อหลายครั้งจนไม่รู้ว่าปานดาวสลบไปตอนไหน หลังจากที่ปลดปล่อยความสุขออกมาเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ ชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวหลับไปแล้วจึงยอมหยุดการกระทำ

ใบหน้าดุดันของสุริยะเผยออกมายามที่มองมาที่คนตัวเล็กที่นอนหายใจเข้าออกสม่ำเสมออยู่ ใบหน้าสวยยังคงมีคราบน้ำตาให้เห็น ถ้าถามว่าเขาเสียใจกับการกระทำนี้ไหมในตอนนี้บอกเลยว่าไม่ คนอย่างเขากว่าจะมายืนอยู่จุดๆ นี้ถ้ามีแต่คำว่าสงสารคงอยู่ไม่รอดถึงตอนนี้หรอก

“ฮึกฮื่อ พอแล้ว ปานขอร้องหยุดสักทีฮื่อ”เสียงละเมอของหญิงสาวดังออกมา ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินออกไปจากห้องนอนชะงักหันหน้ากลับมามองทันที

“ทำไมต้องถึงขนาดนี้ ทำไมคุณต้องเหยียบย่ำความรักของปานด้วยคุณอาทิตย์ ฮึกฮือคุณจะใจร้ายกับปานไปถึงไหนกัน?”น้ำเสียงเศร้าของหญิงสาวดังออกมาพร้อมกับเสียงสะอื่นของเธอ

“หึ! แค่นี้มันยังน้อยไปปานดาว เธอต้องเจออะไรอีกเยอะ!”สิ้นเสียงพูดร่างสูงโปร่งก็เดินออกจากห้องไปทันที ตามมาด้วยเสียงปิดประตูดังปัง เขาไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าทำไมต้องหงุดหงิดทากขนาดนี้ ในตอนนี้เขาควรสนใจผู้หญิงที่เขารักอย่างศิรินทราสิ ส่วนคนทรยศอย่างผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง

แสงแดดยามเช้าสาดส่องกระทบร่างเปลือยเปล่าที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงกว้าง ยามที่แสงแดดกระทบเปลือกตาบางทำให้ปานดาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างเนื้อตัวของเธอสั่นไหวไม่น้อย รวมไปถึงจุดกลางใจสาวที่เพียงขยับกายความเจ็บปวดก็ปะทุขึ้นมา

น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอีกครั้งเธอแทบจะไม่มีน้ำตาไหลออกมาอยู่ด้วย เบ้าตาทั้งสองข้างของหญิงสาวบวมเป่งขึ้นมาเมื่อผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ริมฝีปากอวบอิ่มซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ในตอนนี้สิ่งที่ปานดาวต้องการมากที่สุดคือออกไปจากนรกขุมนี้ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทนอยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหนกัน หรือเธอต้องอยู่ที่นี่ไปจนตายกันนะ