บทที่ 7 จะไม่แต่งงานกับใครนอกจากเขา

“เพิ่งมาถึงได้สักพักครับ!”

เย่ฮวนยืนขึ้น ยิ้ม แล้วเดินไปจับมือกับหลินไท่ที่เดินเข้ามา

ฉากนี้ทำให้หลินซี หลินชางหลาน และหลี่เหม่ยย่ามองหน้ากันโดยมีเครื่องหมายคำถามเขียนอยู่ทั่วใบหน้า

หลินไท่รู้จักเย่ฮวน ซึ่งทำให้พวกเขาตั้งตัวไม่ติด

แต่แล้วหลินชางหลานและหลี่เหม่ยย่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ที่แท้พ่อและเย่ฮวนก็รู้จักกัน ถ้างั้นเรื่องนี้ก็ง่ายแล้ว ฮ่าๆ…”

หลินชางหลานพูดด้วยรอยยิ้มที่ผ่อนคลายมาก

หลี่เหม่ยย่าก็หัวเราะเช่นกัน

ในความเห็นของพวกเขา หลินไท่และเย่ฮวนเป็นคนรู้จักเก่า และดูเหมือนว่าหลินไท่จะชอบเย่ฮวนมาก เช่นนี้ แม้ว่าหลินไท่จะรู้ว่าเย่ฮวนและหลินซีได้จดทะเบียนสมรสกันแล้ว เขาก็จะไม่โกรธ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการแยกเย่ฮวนและหลินซีออกจากกันเลย

หลินซีตกใจมาก ขณะเดียวกันก็รู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างมากในเวลานี้!

ที่ตกใจก็คือคุณปู่ถึงกับรู้จักกับเย่ฮวน

ที่กระอักกระอ่วนใจก็คือเนื่องจากคุณปู่เป็นคนรู้จักเก่ากับเย่ฮวน เขาย่อมต้องรู้จักเย่ฮวนเป็นอย่างดี ดังนั้นตัวตนของเย่ฮวนที่เธอสร้างขึ้นจะถูกเปิดเผยในไม่ช้า

“ที่แท้ชื่อของแกก็คือเย่ฮวน รู้จักกันมาตั้งหลายปี ในที่สุดผมก็ได้รู้ชื่อของแก!”

หลินไท่ล้อเย่ฮวน และมองไปที่หลินชางหลานแล้วถามว่า

“หมายความว่ายังไงที่เมื่อกี้นี้แกพูดว่าง่ายแล้ว?”

หลินชางหลานใจตุ้มๆ ต่อมๆ กัดฟันแล้วพูดไปว่า

“คือว่าพ่อ วันนี้ซีซีและเย่ฮวนไปจดทะเบียนสมรสกันแล้ว เมื่อสักครู่นี้ผมกับแม่ของซีซีเราได้ทำความเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของเย่ฮวนมาเล็กน้อยแล้ว สรุปก็คือผมพอใจกับลูกเขยคนนี้มาก ส่วนผู้แต่งงานคนนั้นที่พ่อจัดหามาให้กับซีซี ผมว่าช่างมันเถอะ เหอะ ๆ เหอะๆๆ…”

หลี่เหม่ยย่าพูดต่อ “พ่อคะ ซีซีและเย่ฮวนรักกันมาหลายปีแล้ว และรักกันอย่างลึกซึ้ง พ่ออวยพรทั้งคู่และให้ทั้งคู่ได้สมหวังเถอะค่ะ อย่าไปบังคับให้ซีซีแต่งงานกับชายแปลกหน้าคนนั้นอีกเลย!”

เมื่อเห็นว่าพ่อแม่ของเธอสนับสนุนเธอ หลินซีก็รวบรวมความกล้าแล้วพูดว่า

“คุณปู่คะ หนูขอโทษ หนูจะไม่มีวันแต่งงานกับคนแปลกหน้าที่ปู่จัดหามาให้ หนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชื่ออะไร หน้าตาเป็นยังไง ทำงานอะไรและนิสัยเป็นแบบไหน ฯลฯ หนูไม่รู้อะไรเลย แล้วถ้าหนูแต่งงานกับเขา หนูจะมีความสุขเหรอคะ”

หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็กอดแขนของเย่ฮวนด้วยท่าทีที่หนักแน่นว่านอกจากเย่ฮวนเธอจะไม่ยอมแต่งงานกับใครทั้งนั้น จากนั้นก็ส่งสัญญาณให้เย่ฮวนแสดงจุดยืนของเขา

เย่ฮวนจูบที่ใบหน้าของหลินซีอย่างแรง พยายามกลั้นยิ้มแล้วพูดกับหลินไท่

“ใครก็อย่าคิดที่จะแยกทางผมกับหลินซี!”

หลินซีถูกคำพูดนี้ของเย่ฮวนทำเอาขยะแขยงจะตายอยู่แล้ว แต่เธอก็พึงพอใจกับทัศนคติของเย่ฮวนมาก

หลินไท่สับสนมากเมื่อได้ยินแบบนี้ ใช้เวลาครู่ใหญ่ทีเดียวถึงจะตอบสนองกลับมา จากนั้นมองไปที่เย่ฮวน หัวเราะแล้วด่าไปด้วย

“ดีนักนะเจ้าหนู ก่อนหน้านี้ผมยังกังวลใจอยู่ว่าซีซีจะไม่ยอมแต่งงานกับนาย ดังนั้นเลยให้เธอไปรับนายที่สนามบิน ตั้งใจว่าจะให้พวกเธอได้คุ้นเคยกันก่อน แล้วค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์ ไม่คิดไม่ฝันเลยว่านายจะได้ซีซีไปแล้ว แถมยังแต่งงานกันแล้วด้วย”

“คำว่า 'ได้' นี้ที่ใช้กับความสัมพันธ์ระหว่างผมกับหลินซี ช่างเหมาะสมและตรงตัวมากทีเดียว!” เย่ฮวนพูดขณะกลั้นยิ้ม

มุมปากของหลินไท่กระตุก คิดว่าไอ้เด็กนี่ช่างปากไม่มีหูรูดซะจริง!

ขณะนี้เองหลินซี หลินชางหลานและหลี่เหม่ยย่าเหมือนเดินวนอยู่ในกับดัก

“คุณคือคนนั้นที่คุณปู่ขอให้ฉันไปรับที่สนามบินเหรอ?”

หลินซีมองไปที่เย่ฮวนอย่างว่างเปล่าแล้วถาม

“ใช่!”

เย่ฮวนพยักหน้าแล้วยิ้ม

“ผมก็คือผู้ชายคนนั้นที่คุณต้องแต่งงานด้วย เซอร์ไพรส์ไหม? แปลกใจหรือเปล่า?”

หลังจากพูดแบบนั้น เขาก็มองไปที่หลินซีด้วยรอยยิ้ม รอดูสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงไปของหลินซี

ที่เขารอมาโดยตลอดก็คือช่วงเวลานี้แหละ!

ในความเห็นของเขา หลังจากที่หลินซีรู้ความจริงแล้ว เธอจะต้องโกรธ บ้าคลั่ง และเสียใจภายหลังที่แต่งงานกับเขา

อย่างไรก็ตาม เขาผิดหวังแล้ว!

ท่าทางของหลินซีสงบมาก ซึ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนปล่อยหมัดลงไปบนผ้านวมนุ่มๆ ผิดหวังอย่างถึงที่สุด!

“คุณไม่ตกใจเลยสักนิดเดียว แล้วก็ไม่รู้สึกว่ามันเกินความคาดหมายด้วย?” เย่ฮวนถามอย่างสงสัย

“ขออภัยที่ทำให้ผิดหวังละกัน แต่ฉันพึงพอใจกับผลลัพธ์นี้มาก!”

หลินซีมองไปที่เย่ฮวนด้วยรอยยิ้มที่สดใสเต็มหน้า ทั้งร้อนแรงและก็กระแทกตา!

เย่ฮวน “......”

เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเย่ฮวนเปลี่ยนเป็นสีเขียวสลับม่วง ทันใดนั้นหลินซีก็มีความสุขอย่างมาก เธอคิดว่าคราวนี้ตัวเองชนะเย่ฮวนอย่างสมบูรณ์แล้ว!

ในความเป็นจริง ทันทีที่หลินซีรู้ความจริง ระดับความโกรธของเธอก็พุ่งขึ้นปรี๊ดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอคิดได้ว่าเมื่อกี้นี้เย่ฮวนอาศัยจังหวะจูบเธอ เธอก็โกรธจนแทบจะระเบิด แทบอยากกระโจนขึ้นไปแล้วข่วนเย่ฮวนจนตาย

แต่ความโกรธก็มลายหายไปในทันที!

เธอเลือกที่จะทำสัญญาแต่งงานกับเย่ฮวน ประการแรกเพื่ออาศัยสัญญาแต่งงานนี้แก้แค้นเย่ฮวน ประการที่สอง เพื่อปฏิเสธคู่แต่งงานที่ปู่ของเธอจัดหามาให้

ตอนนี้เมื่อยืนยันแน่ชัดแล้วว่าเย่ฮวนก็คือคนเดียวกันกับคู่แต่งงานคนนั้นที่ปู่ของเธอจัดหามา ถ้าอย่างนั้นเป้าหมายของเธอก็บรรลุแล้ว

ไม่มีคู่แต่งงานที่แปลกหน้าคนนั้น ต่อจากนี้เธอแค่อาศัยสัญญาแต่งงานเล่นงานเย่ฮวนไปอย่างเต็มที่ก็พอ!

“ช่างเป็นโชคชะตา!”

หลี่เหม่ยย่าตบโต๊ะและพูดอย่างตื่นเต้น

“คิดไม่ถึงเลยว่าคู่แต่งงานที่พ่อหามาให้ซีซี ก็คือแฟนของซีซีเอง นี่จะบังเอิญมากเกินไปแล้ว ขนาดในละครยังไม่กล้าแสดงฉากที่บังเอิญขนาดนี้เลย โชคชะตา นี่ต้องเป็นโชคชะตาอย่างแน่นอน!”

“พนักงานเสิร์ฟ!”

หลินชางหลานตะโกนดังลั่น และเมื่อพนักงานเดินเข้ามา เขาก็เอ่ยเร่งเร้า

“เสิร์ฟอาหาร รีบยกอาหารขึ้นโต๊ะเร็ว เที่ยงวันนี้ฉันจะเมากับลูกเขยคนดีนี้สักยก!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็มองไปที่เย่ฮวน หลินไท่ และหลินซีที่ยังคงยืนอยู่แล้วพูดว่า

“พ่อครับ ทำไมทุกคนยังยืนอยู่อีก รีบนั่งลงเร็ว ลูกเขยคนดี”

เย่ฮวนทั้งสามคนก็นั่งลงทันที หลินไท่จับมือเย่ฮวนแล้วถามว่า

“ก่อนหน้านี้นายทำงานอะไรอยู่ที่ต่างประเทศ? ลองดูว่าผมจะหาตำแหน่งงานเดียวกันในหลินซื่อ กรุ๊ปให้กับนายได้ไหม”

หลินซี หลินชางหลานและหลี่เหม่ยย่ากำลังจะตอบแทนเย่ฮวน แต่ยังไม่ทันได้เปิดปาก เย่ฮวนก็ชิงตอบมาก่อนว่า

“ทำงานฆ่าสัตว์ครับ!”

เขามีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมการฆ่าจริงๆ แต่ที่ฆ่าไม่ใช่ปศุสัตว์ ทว่าเป็นคน!

เมื่อหลินซีได้ยินสิ่งนี้ เธอก็ลอบด่าเย่ฮวนในใจอย่างลับๆ ถึงกับไม่ทำตามแผนการที่เธอวางไว้ ตอนนี้เรื่องแดงออกมาแล้ว!

แต่เธอก็ไม่คิดว่าเย่ฮวนจะถึงกับเป็นคนฆ่าสัตว์จริงๆ!

“ซีซี นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

หลี่เหม่ยย่าจ้องไปที่หลินซีแล้วถาม

“ลูกไม่ได้บอกว่าเย่ฮวนเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์ในวอลล์สตรีทที่กำลังจะเข้าสู่ตลาดหรอกเหรอ แล้วเขากลายเป็นคนฆ่าหมูได้อย่างไรกัน?”

ใบหน้าที่สวยงามของหลินซีเริ่มร้อนฉ่ามากขึ้นทุกที เธอกระดากอายมากจนแทบอยากจะขุดหลุมและฝังตัวเองไว้เสียเดี๋ยวนั้น

ขณะที่เธอกำลังจะอธิบายออกไป จู่ๆ หางตาของเธอก็หันไปเห็นว่าเย่ฮวนกำลังมองมาที่ตัวเองด้วยสายตาขี้เล่น จึงเข้าใจว่าเย่ฮวนจงใจพูดออกมาเพื่อเปิดเผยคำโกหกของเธอและทำให้เธอต้องอับอาย

จึงคิดใช้แผนซ้อนแผน แล้วพูดไปว่า

“พ่อคะ แม่คะ หนูขอโทษ หนูโกหกพวกคุณเองค่ะ”

“คุณปู่บังคับให้หนูแต่งงานกับผู้ชายแปลกหน้า หนูก็เลยคว้าตัวผู้ชายสุ่มๆ มาเพื่อจดทะเบียนสมรส จากนั้นแต่งเรื่องประวัติการศึกษา งาน รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างเราเพื่อที่จะทำให้พวกคุณพึงพอใจและยืนข้างหนู ช่วยหนูเกลี้ยกล่อมคุณปู่ให้ยกเลิกการแต่งงานกับชายแปลกหน้าคนนั้นซะ แต่หนูไม่คิดเลยว่าคนที่หนูสุ่มเจอ จะดันเป็นคนที่คุณปู่ขอให้ไปรับที่สนามบิน”

หลินซีพูดจบ เธอก็รู้สึกได้ใจเป็นอย่างมาก นายกล้าเปิดโปงคำโกหกของฉัน งั้นฉันก็จะบอกความจริงไปซะเลย จากนั้นร่วมมือกับพ่อและแม่เล่นงานนาย!

หลินซีลอบชื่นชมตัวเองในใจว่าฉลาดมาก ไม่เพียงแต่จะสามารถทำลายแผนร้ายของเย่ฮวนได้อย่างง่ายดาย ยังสร้างศัตรูที่ทรงพลังสองคนให้กับเย่ฮวนในเวลาเดียวกันด้วย!

ฮึ่มฮึ่ม ไอ้สารเลว นายรอการแก้แค้นจากพ่อตาและแม่ยายเถอะ!

“ซีซี ลูก...”

หลังจากที่หลินชางหลานและหลี่เหม่ยย่าได้ยินสิ่งที่หลินซีพูด ทั้งคู่ก็โกรธมากจนแทบจะระเบิดแล้ว

แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้โกรธที่หลินซีหลอกพวกเขา แต่โกรธเพราะตัวเองเพิ่งจะฉอเลาะ พูดจาหวานกับไอ้คนฆ่าหมูคนหนึ่ง เรียกว่าโกรธเพราะความอับอายก็ถูก

“ไอ้คนฆ่าหมู แกกล้าดียังไงมาเล่นตลกกับลูกสาวของผม!”

หลี่เหม่ยย่ารีบวิ่งไปข่วนเย่ฮวนด้วยความโกรธ

เย่ฮวนหลบอย่างรวดเร็ว “ผมหลอกหลินซีที่ไหนกัน?”

“แกยังไม่ยอมรับอีก แก แกทำฉันโกรธจนจะตายอยู่แล้ว!”

หลี่เหม่ยย่าโกรธมากจนหน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงสามรอบ จากนั้นก็พูดอย่างโกรธเกรี้ยวต่อว่า

“ซีซีไม่รู้จักแก แต่แกเคยเห็นวิดีโอที่พ่อส่งไปให้แกดูแล้ว เพราะงั้นแกย่อมต้องรู้จักซีซี ถ้าแกบอกความจริงกับซีซีตั้งแต่เนิ่นๆ ซีซีจะไม่มีวันยอมแต่งงานกับแก นี่ยังไม่เรียกว่าเล่นตลกกับซีซีอีกเหรอ?”

หลินชางหลานพูดต่อ “ฉันว่าแกละโมบในความสวยและเงินของตระกูลหลินของเรามากกว่า ก็เลยจงใจไม่บอกความจริงกับซีซี”

ขณะที่เย่ฮวนกำลังจะอธิบายออกไป ก็หันไปเห็นว่าหลินซีกำลังรับชมฉากนี้อย่างสนุกสนานและเพลิดเพลิน ดังนั้นจึงถามไปว่า

“หลินซี คุณอยากให้ผมบอกเหตุผลที่แท้จริงว่าทำไมคุณถึงแต่งงานกับผมกับพ่อและแม่ของคุณไหม?”

“คุณหุบปาก!”

หลินซีที่กำลังรับชมความสนุกอยู่ ไม่ได้คาดฝันเลยว่าเย่ฮวนจะชั่วร้ายขนาดนี้ ถึงกับยกเรื่องที่ข่มเหงเธอเมื่อปีนั้นออกมาข่มขู่เธอ ขณะเดียวกันก็แอบด่าเย่ฮวนในใจว่าเจ้าเล่ห์ เธอรีบอธิบายไปทันทีว่า

“พ่อคะ แม่คะ เย่ฮวนไม่ได้เล่นตลกกับหนู แม้ว่าเขาจะบอกความจริงกับหนูในเวลานั้น หนูก็ยังจะไปจดทะเบียนสมรสกับเขาอยู่ดี นอกจากเขาแล้ว หนูจะไม่มีวันแต่งงานกับใครอีกในชีวิตนี้!”