บทที่ 2 โดนตีจนยอมแล้ว

ตอนนั้นเอง มีนักโทษเห็นเย่ฮวนกำลังเดินมาทางนี้ ก็ตะโกนเรียกเสียงดังด้วยความตื่นเต้น

“เหล่าต้า กระดูกซี่โครงของผมหักไปสามซี่ เพราะนักโทษที่มาใหม่ เหล่าต้าต้องช่วยจัดการแทนผมด้วย…”

“เหล่าต้า นักโทษคนใหม่นี้อวดดีเกินไปแล้ว ผมจะสอนกฎระเบียบให้กับเธอด้วยความหวังดี แต่เธอกลับทำร้ายผม ท่านรีบสอนกฏของคุกจองจำเทพของพวกเราให้เธอทีเถอะ”

เมื่อเห็นเย่ฮวน นักโทษในเขตสามก็ได้พบที่พึ่งสำคัญแล้ว พากันตะโกนร้องทุกข์

จอมมารหญิงมองตามสายตาของเหล่านักโทษไปที่เย่ฮวน ผู้คุม และเจ้าหน้าที่เรือนจำที่กำลังเดินมาทางนี้ เธอเงยหน้าขึ้น แสดงสีหน้ายั่วยุ คิดจะใช้พี่ใหญ่ที่นักโทษทั้งหลายเรียกสร้างบารมีขึ้นมา เพื่อทำให้ทุกคนในคุกจองจำเทพต้องหวาดกลัว

“เธอคือจอมมารหญิงใช่ไหม?”

เย่ฮวนเดินเข้ามา มองจอมมารหญิงตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

ผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า ผิวขาวราวกับหิมะ เค้าหน้างดงามและมีมิติ สูง 1.7 เมตร สัดส่วนของร่างกายกำลังพอเหมาะพอดี มีหน้าอก ก้นก็งอน โดยเฉพาะขายาวคู่หนึ่งที่มีเสน่ห์เป็นพิเศษ

“ไม่เลว ไม่เลว ช่างเป็นหญิงงามที่ไม่มีผู้ใดเปรียบเทียบได้จริงๆ !”

เย่ฮวนวิพากษ์วิจารณ์ เขารู้สึกว่ารูปร่างภายนอกของจอมมารหญิงนั้นคล้ายคลึงกับหลินซีซึ่งเป็นหลานสาวของหลินไท่ เพียงแต่สีผิวแตกต่างกันเล็กน้อย

“ใช่แล้ว ฉันนี่แหละจอมมารหญิง ไม่พอใจตรงไหนหรือเปล่า?”

จอมมารหญิงจ้องเขม็งไปยังเย่ฮวนอย่างเย็นยะเยือก เอ่ยถามอย่างยั่วยุ

พ่อหนุ่มหน้าขาว จะนำภัยคุกคามอะไรมาสู่เธอได้?

ทว่า หลังจากจอมมารหญิงพูดจบ เธอก็พบว่าผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ และนักโทษทั้งหลายต่างมองเธออย่างดีอกดีใจในความโชคร้ายของผู้อื่น ซึ่งทำให้เธอสังหรณ์ใจไม่ดี และรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ!

เย่ฮวนหัวเราะ เธออยู่ในอันดับที่ 35 ของอันดับเทพแห่งสงคราม และอันดับที่ 8 ของอันดับนักฆ่า ก็ถึงกับทำให้เธออวดดีได้แบบนี้แล้ว

ผมเป็นถึงเทพฮาเดส ผมอวดเก่งแล้วหรือยัง

“เมื่อครู่นี้ เธอไม่ได้ยินที่พวกเขาเรียกผมว่าอะไรเหรอ?” เย่ฮวนถาม

จอมมารหญิงตกตะลึง “นายคือเหล่าต้าที่พวกเขาเรียกเหรอ?”

พูดจบ เธอก็หลุดหัวเราะออกมาหนักมาก ก่อนจะเอ่ยอย่างเย้ยหยัน

“ผู้คุมแห่งคุกจองจำเทพในตำนาน กลับกลายเป็นผู้ชายอายุน้อยคนหนึ่ง ขำจะตายอยู่แล้ว…”

"ผมคือเหล่าต้า ซึ่งหมายความว่า ทุกคนที่ในคุกจองจำเทพอยู่ภายใต้การควบคุมของผม!" เย่ฮวนพูดอย่างเรียบนิ่ง

ทว่า ทันทีที่เขาพูดจบ จอมมารหญิงก็หัวเราะดังกว่าเดิม เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง หัวเราะจนท้องแข็ง

ผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ และนักโทษทั้งหลายพากันมองตาค้าง เวลาจอมมารหญิงหัวเราะจะน่าดึงดูดใจ มีเสน่ห์เกินไปแล้ว

"ในเมื่อทุกคนในคุกจองจำเทพอยู่ภายใต้การควบคุมของนาย ดังนั้นฉันอยากจะเห็นสักหน่อยว่านายจะควบคุมฉันได้ยังไง"

จอมมารหญิงหัวเราะเสร็จ ก็เอามือกอดอก แล้วพูดจายั่วยุ

"ผมจะทำให้เธอสมใจอยาก!"

ฉับพลันนั้น เย่ฮวนก็เตะเข้าที่ท้องของจอมมารหญิง ทำให้เธอลอยออกไปเหมือนกับกุ้งที่ต้มสุกอย่างไรอย่างนั้น

เจ้าหน้าที่เรือนจำ ผู้คุม และนักโทษล้วนตกใจจนพูดไม่ออก ไม่เสียที่เป็นถึงเทพฮาเดสอสูรร้ายในโลกมนุษย์ แต่ถึงกับลงไม้ลงมือกับหญิงงามชั้นเยี่ยมอย่างจอมมารหญิงได้ลงคอ

ส่วนจอมมารหญิงก็คาดไม่ถึงว่า เย่ฮวนจะกล้าลงไม้ลงมือ เธอลอยไปข้างหลังเกินห้าเมตรกว่าร่างกายจะกลับมามั่นคง ก่อนจะเอ่ยด้วยความโกรธเคือง "นายล้าลอบโจมตีฉัน ฉันจะฆ่านาย!"

พูดจบ เธอก็พุ่งตรงเข้าหาเย่ฮวนด้วยความเร็วปานปีศาจร้าย แทบจะชั่วพริบตาก็ทะยานมาอยู่ต่อหน้าเย่ฮวน

"ไปตายซะ!"

จอมมารหญิงปล่อยหมัดไปที่คอของเย่ฮวน

หมัดนี้เป็นหมัดที่โกรธจัดของเธอ และเป็นหมัดที่ใช้แรงทั้งหมดของเธอ เธอจะต้องใช้หมัดนี้เพื่อเรียกศักดิ์ศรีที่โดนเย่ฮวนลอบโจมตีกลับคืนมาให้ได้

เธอก็เชื่อว่า หมัดนี้จะสามารถระเบิดศีรษะของพ่อหนุ่มหน้าขาวนี้ได้อย่างแน่นอน

ทว่า!

เมื่อหมัดของเธอกำลังจะถึงคอ เย่ฮวนก็หายตัวไปทันที

"เฮ้ย……"

จอมมารหญิงนิ่งชะงัก ในท่าทางที่กำลังจะระเบิดหมัดออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

“ไปอยู่ไหนแล้ว?”

เธอคือเทพแห่งสงคราม และเป็นอันดับที่ 35 ของอันดับเทพแห่งสงคราม ในขณะที่กำลังจะโจมตีด้วยเรี่ยวแรงทั้งหมด แต่เป้าหมายกลับหายไปต่อหน้าเธออย่างรวดเร็ว จนเธอไม่สามารถจับวิถีการเคลื่อนไหวของเป้าหมายได้

"ผลัวะ!"

จังหวะนั้นเอง ด้วยเสียงที่ดังลั่น จอมมารหญิงรู้สึกได้ถึงความปวดแสบปวดร้อนบนสะโพกซ้ายของตัวเอง

เธอตระหนักได้ทันทีว่าเย่ฮวนอยู่ข้างหลังเธอ เธอจึงหมุนกายกลับไปแล้วเตะกวาดอย่างรวดเร็ว

"ผลัวะ!"

ลูกเตะของจอมมารหญิงไม่โดนเป้าหมายอีกครั้ง สะโพกซ้ายก็โดนต่อยอีกหนึ่งหมัด เธอโมโหจนหมุนตัวกลับไปหมายจะโจมตีต่อ แต่ก็ยังพลาด สะโพกซ้ายก็โดนตีอีก

หลังจากนั้น ไม่ว่าการเคลื่อนไหวของจอมมารหญิงจะว่องไวปานใด ตอบสนองรวดเร็วแค่ไหน

เย่ฮวนมักจะปรากฏอยู่ด้านหลังของจอมมารหญิงราวกับผี และตบสะโพกซ้ายของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

ผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ และนักโทษพากันเบิกตากว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

นี่คือความสามารถของเทพฮาเดสเหรอ?

จอมมารหญิงซึ่งอยู่ในอันดับที่ 35 ของเทพแห่งสงคราม ก็เหมือนเป็นของเล่นที่อยู่ในมือของเทพฮาเดส ถ้าเทพฮาเดสลงมือฆ่าจริงๆ เกรงว่าแค่กระบวนท่าเดียว จอมมารหญิงก็คงจะโดนปลิดชีพในทันที

“พอแล้ว พอแล้ว...”

จอมมารหญิงตะโกนให้หยุด หากการตีต่อไป สะโพกซ้ายของเธอก็คงจะโดนทุบตีจนเละแน่ ๆ

“ยอมแล้วเหรอ? ตอนนี้ยังคิดว่าผมควบคุมเธอไม่ได้อยู่หรือเปล่า?”

เย่ฮวนกระชากสะโพกขวาของจอมมารหญิงอย่างรุนแรง ก่อนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

จอมมารหญิงหมุนตัวกลับมาทันที สายตาจ้องมองเย่ฮวนอย่างร้อนแรงแล้วเอ่ย

“นายคือเทพฮาเดส?”

สำหรับจอมมารหญิง ตัวตนของเย่ฮวนนั้นคาดเดาได้ไม่ยาก

แต่สำหรับเทพแห่งสงครามที่มีอยู่ในรายชื่อ แม้จะติดอันดับ แต่ช่องว่างในด้านความแข็งแกร่งก็ไม่ได้มากนัก ถึงจะเป็นลำดับที่หนึ่งของเทพแห่งสงคราม ก็ไม่สามารถสยบจอมมารหญิงได้ในกระบวนท่าเดียว

มีเพียงฮาเดส เทพแห่งสงครามที่แข็งแกร่งที่สุดในตำนานผู้ซึ่งสามารถโจมตีเทพแห่งสงครามในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกด้วยตัวคนเดียวเท่านั้นที่มีความสามารถปลีดชีพเทพแห่งสงครามใด ๆ ได้ในหนึ่งกระบวนท่า

“เธอทำสีหน้าอะไรกัน?”

เย่ฮวนรู้สึกอึดอัดกับสายตาที่อันร้อนแรงของจอมมารหญิง ก่อนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“หรือสมองของเธออยู่บั้นท้าย โดนผมฟาดไปหนึ่งยก จนทำลายสมองไปแล้วเหรอ”

อย่าว่าแต่เย่ฮวนเลย ผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ รวมถึงนักโทษทั้งหลายก็ไม่เข้าใจ การแสดงออกของจอมมารหญิงออกจะผิดปกติเกินไปหน่อยแล้ว!

ทุกคนในโลกรู้ดีว่า ใครมายั่วยุเทพฮาเดสจะต้องตายสถานเดียว

ตามตรรกะปกติ จอมมารหญิงยั่วยุเทพฮาเดสเข้า พอรู้ว่าเย่ฮวนคือเทพฮาเดส ก็น่าจะตกใจจนคุกเข่าร้องขอความเมตตาถึงจะถูกสิ ทำไมตื่นเต้นแบบนี้ไปได้

“ฉันยินดีรับใช้ท่านไปตลอดชีวิต เพื่อชดใช้พฤติกรรมยั่วยุอันโง่เขลาของฉัน ถ้าท่านชอบร่างกายของฉัน ท่านก็สามารถสนุกได้อย่างเต็มที่!”

จอมมารหญิงหายใจหอบกระชั้น ตื่นเต้นจนใบหน้าสวยของเธอแดงก่ำ ก่อนจะมองเย่ฮวนด้วยความคาดหวังแล้วเอ่ย

ตอนนั้นเอง เย่ฮวน ผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ และนักโทษทั้งหลายก็เข้าใจแล้ว ที่แท้จอมมารหญิงก็คือแฟนคลับของเทพฮาเดสนี่เอง

และเธอไม่ได้เป็นแค่แฟนคลับธรรมดา เธอยังเป็นคนที่คลั่งไคล้มากอีกด้วย!

“เธอเป็นผู้หญิงที่ดีที่มีจิตสำนึก!”

เย่ฮวนตบไหล่จอมมารหญิงด้วยความพึงพอใจ แล้วเอ่ย

“หลังจากนี้ก็ติดตามผม เป็นผู้ดูแลบ้านให้ผมเถอะ”

จอมมารหญิงดีใจอย่างท่วมท้น คุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วเอ่ย “ขอบคุณท่านเทพฮาเดสสำหรับความโปรดปราน!”

“ลุกขึ้นเถอะ!”

เย่ฮวนช่วยพยุงซักคิวให้ลุกขึ้น กวาดสายตามองทุกคน แล้วพูดเสียงดัง

“ทุกคน ปีนี้ผมอยู่ในคุกจองจำเทพมีความสุขมาก เดิมทีผมอยากจะอยู่ที่นี่ต่อ แต่ตอนนี้ผมมีธุระบางอย่างที่จำเป็นต้องออกไปจากที่นี่...”

ออกจากที่นี่?

เทพฮาเดสออกจากคุก?

ชั่วพริบตานั้นเอง ผู้คุม เจ้าหน้าที่เรือนจำ และนักโทษพากันซาบซึ้งจนหลั่งน้ำตา!

ในที่สุดเทพฮาเดสก็ออกจากคุก ตนไม่ต้องโดนต่อยบ่อย ๆ อีกแล้ว!

ตื้นตันใจมาก!

“เหล่าต้า ท่านจะไปเมื่อไหร่ ผมจะได้วางแผนจัดพิธีอำลาให้ท่าน”

ผู้คุมเอ่ยถามพร้อมเช็ดน้ำตา

ให้ตายเถอะ ในที่สุดผมก็เก็บศักดิ์ศรี อำนาจ บารมีที่โดนเทพฮาเดสเหยียบย่ำกลับคืนมาได้แล้ว

ในที่สุด ก็จะกลับมาเป็นเหล่าต้าได้อีกครั้ง

“ออกไปเดี๋ยวนี้แหละ!”

เย่ฮวนพูดจบก็หันหลังเดินออกไปทันทีโดยไม่ยืดยาดแม้แต่น้อย ดูสง่างามอย่างหาที่เปรียบมิได้

“น้อมส่งเหล่าต้า!”

ผู้คุมเป็นผู้นำ ทุกคนคุกเข่าลงบนพื้นข้างเดียว ส่งเสียงตะโกนพร้อมกัน

“เดี๋ยวผมจะกลับมาเยี่ยมทุกคนบ่อย ๆ !”

เย่ฮวนโบกมือโดยไม่หันกลับมามอง

ผู้คุม “......”

เจ้าหน้าที่เรือนจำ“......”

นักโทษ “......”

ดีใจเร็วเกินไปแล้ว!

ผู้คุมหยิบมือถือออกมาอย่างเงียบๆ และส่งข้อความไปยังกลุ่มเทพแห่งสงครามออฟฟิเชียลของประเทศต่างๆ ทั่วโลก

“เทพฮาเดสออกจากคุกแล้ว ไม่รู้ว่าจะไปไหน!”

เขาไม่ได้บอกว่าเย่ฮวนพาจอมมารหญิงไปด้วย เขาไม่กล้าพูดจริงๆ หากจอมมารหญิงเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเทพฮาเดสเข้า เทพฮาเดสก็คงจะแล่เนื้อเขาอย่างแน่นอน!