09 ต้องการอะไรอีก

[ พาร์ท : ไออุ่น ]

ย้อนกลับไปเหตุการณ์ก่อนหน้า

วันนี้เป็นวันครบกำหนดที่ฉันจะต้องเอาเงินมาคืนเจ้าหนี้ที่ป้าอิ่มติดเอาไว้ ฉันนั่งรถไปกดเงินที่ตัวเมืองก่อนแล้วย้อนกลับมาอีกครั้ง และไม่คิดว่าจะเจอเจ้าหนี้ที่ไม่ได้ต้องการแค่เงินแต่มันต้องการตัวของฉันด้วย รู้จักคนอย่างไออุ่นน้อยไปซะแล้ว ฉันก็แค่แกล้งยอมเล่นตามน้ำไปเพื่อให้ไอ้เสี่ยตัณหากลับมันไล่ลูกน้องของมันออกไปให้หมดแล้วฉันก็ไปล็อคห้อง จากนั้นก็ลากไอ้เสี่ยเข้าห้องนอนจับมันมัดไว้ปิดปากของมัน แล้วก็เล่นเกมส์กับมันนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเองแต่มันกลับร้องจะเป็นจะตาย ฉันแค่เอาเทียนจุดไฟแล้วหยดใส่มันแค่นั้นเองไม่เห็นจะรุนแรงตรงไหนเลย น้ำตาเทียนร้อนๆหยดลงบนหน้าท้องของไอ้เสี่ยตัณหากลับ มันดิ้นเป็นไส้เดือนโดนขี้เถ้าเลยแหละ ฉันบอกกับมันว่าทุกครั้งที่น้ำตาเทียนหยดใส่ต้องห้ามร้องออกมาเพราะถ้าร้องฉันจะไม่หยุด แต่มันกลับร้องฉันก็เลยเล่นเกมส์กับมันต่อ หลังจากนั้นก็มีลงไม้ลงมือบ้างตามสไตล์ของฉันที่ไม่ยอมใครอยู่แล้ว มันมาลวนลามฉันเพราะฉะนั้นมันต้องโดนดีเป็นสิบเท่า และลูกน้องของมันก็ทำร้ายป้าและขู่น้องๆของฉันด้วยคูณสองไปเลย

แค่นี่ไม่ตายหรอก...

จนกระทั่งมีคนมาเคาะประตูฉันได้ยินนะไอ้เสี่ยก็พยายามส่งเสียงเรียกคนด้านนอก ฉันเลยเตะอัดท้องของมันไปอีกทีนึงหมั่นไส้แหกปากอยู่ได้ ทีทำคนอื่นไม่คิดบ้าง โดนมั่งจะได้รู้สึก

และไม่นานก็มีคนพรวดพราดเข้ามา ฉันตกใจมากเพราะคนที่เข้ามานั่นคือไอ้คนที่ฉันต่อยบวกตาไปเมื่อวันก่อนนู้น หน้ามันไม่มีรอยเขียวช้ำแล้วคงจะหายแล้วล่ะแต่มันมาที่นี่ได้ยังไงนี่สิ แล้วมันก็ลากฉันออกมาเลย ก่อนออกมาฉันคิดบัญชีให้กับผู้หญิงที่ถูกไอ้เสี่ยตัณหากลับนี่หลอกมาทำแบบนี้ด้วย รับรองใช้งานไม่ได้ตลอดชีวิต

ปัจจุบัน

ฉันเดินกลับมาที่รถพร้อมกับเขาและได้รู้ว่าพี่อรก็มาด้วย พี่อรพาเขามาที่นี่ทำไมกัน

“ไออุ่น!! เป็นไงบ้าง บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”พี่อรเปิดประตูลงมาหาฉัน

“ไม่ค่ะ อุ่นไม่เป็นอะไร”ฉันตอบ

“รีบออกไปก่อนที่พวกมันจะสงสัย อีกไม่นานตำรวจก็คงจะมา”นายนั่นพูด

“อืม”ฉันพยักหน้าตอบ

“มานั่งข้างหน้านี่อุ่น เดี๋ยวพี่ไปนั่งด้านหลังเอง”

“เอ่อ...”

“ไปนั่งเถอะ จะได้รีบไป”พี่อรผลักฉันเข้าไปในรถแล้วพี่อรก็เข้าไปนั่งที่ด้านหลัง จากนั้นนายนั่นก็ขับรถออกไปทันที

@บ้านเด็กกำพร้า

ฉันเปิดประตูลงจากรถทันทีที่ถึงบ้าน ตัวฉันไม่ได้มีรอยอะไรทั้งนั้นเพราะฉันไม่ได้บาดเจ็บอะไร

“อุ่น!!”

“ป้าอิ่ม!!”

“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก ป้าเป็นห่วงอุ่นแทบแย่ พวกมันทำอะไรอุ่นหรือเปล่า”ป้าอิ่มรีบมาสำรวจดูตามร่างกายของฉัน

“ไม่ค่ะ อุ่นไม่เป็นอะไร พวกมันยังไม่ทันจะทำอะไรอุ่นค่ะ”

“แล้วอุ่นจ่ายหนี้พวกมันหมดไปแล้วเหรอลูก”

“เปล่าค่ะ”

“แล้วทำไมพวกมันถึงปล่อยอุ่นมาล่ะ”

“เรื่องมันยาวค่ะป้า เราเข้าบ้านกันก่อนเถอะค่ะ”ถ้าฉันบอกกับป้าอิ่มว่ามันให้ฉันเอาตัวเอาแลกแทนหนี้มีหวังป้าอิ่มโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่

“จ้ะ เข้าบ้านกันก่อนเถอะ หนูอร คุณเปลว”ฉันหันกลับไปมองหน้าของเขาก่อนจะรีบเดินเข้าไปในบ้าน ทำไมป้าอิ่มต้องชวนนายนี่เข้าบ้านด้วยก็ไม่รู้ เหม็นขี้หน้าชะมัดเลย

ตกเย็น

“อย่าพึ่งกลับนะคุณเปลว หนูอร อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อน”ป้าอิ่มพูดขึ้นมา

“ครับคุณป้า”นายนั่นตอบ ปฏิเสธไม่เป็นรึไง!

“อรคงไม่ได้อยู่นะคะป้าอิ่ม อรต้องรีบกลับไปเปลี่ยนเวรแทนอีกคน หัวหน้าพึ่งจะโทรมาบอกค่ะ”

“อ้าว เสียดายจังเลย”

“เอาไว้วันหลังนะคะป้าอิ่ม อรขอตัวกลับก่อนนะคะ พี่ไปก่อนนะอุ่นแล้วเจอกัน”

“ค่ะพี่อร”

พี่อรรีบออกไปท่าจะรีบจริงๆแหละนี่ก็ใกล้เวลาจะเปลี่ยนเวรแล้วด้วยยังไม่ได้นอนเลยมั้งนั่น

“อุ่น ไปช่วยป้าทำกับข้าวในครัวนะ”

“ค่ะป้า”

ป้าอิ่มเดินออกไปตรงนี้เลยเหลือแค่ฉันกันไอ้เสี่ยเปลวนั่น

“รอกินข้าวอยู่นะ ตั้งใจทำให้สุดฝีมือเลยนะครับคุณพยาบาลบิ๊กเบิ้ม”มันพูดแล้วยักคิ้วให้ฉัน

“หึ้ยย ไอ้ปากปีจอ! ไอ้บ้ากาม! ฉันน่าจะกระทืบนายให้เหมือนกับไอ้เสี่ยตัณหากลับนั่น เอาให้ใช้งานไม่ได้ตลอดชีวิตเลย ไอ้บ้า ไอ้....”ไอ้เสี่ยเปลวมองหน้าของฉันตาโตพร้อมกับเอามือปิดตรงส่วนนั้นของมันเอาไว้ ถ้าฉันจะตัดตอนจริงๆแค่มือก็เอาไม่อยู่หรอก กระทืบทะลวงไส้เลยแหละอย่าคิดที่จะมาเล่นกับคนอย่างฉัน

“ไออุ่น...”เสียงป้าตะโกนดังมา

“ค่ะป้า”ฉันขานรับไป

“มาเร็วๆเดี๋ยวน้องๆรอนาน”

“ฝากไว้ก่อนเถอะนะ ไอ้บ้ากาม”ฉันชี้หน้าเขาอย่างคาดโทษก่อนจะรีบเดินออกไป

จากนั้นก็ช่วยป้าอิ่มทำกับข้าวให้น้องๆไม่นานก็เสร็จ วันนี้มีกับข้าวหลายอย่างเลยนะน่าอร่อยทั้งนั้นเลยด้วย

“เด็กๆมากินข้าวกันเร็ว”ป้าอิ่มร้องเรียกน้องๆที่วิ่งเล่นกันอยู่เด็กๆพากันวิ่งมานั่งกินข้าว

ส่วนฉันกับป้าอิ่มก็จัดโต๊ะอาหารใกล้ๆเด็กๆเช่นกัน

“อาหารมีแต่แบบนี้นะคุณเปลว ป้าไม่มีเงินซื้อของแพงๆหรอก”

“ไม่เป็นอะไรครับคุณป้า แบบนี้ผมก็กินได้ปกติที่บ้านของผมก็กินแบบนี้แหละครับ อร่อยที่สุดแล้ว”

“แหวะ!! จะอ้วก”ฉันพูดเบาๆ

“เป็นอะไรไปอุ่น”ป้าอิ่มถาม

“เปล่าค่ะป้าอิ่ม แค่รู้สึกเลี่ยนๆแปลกๆไงไม่รู้ค่ะ”ประโยคท้ายฉันชำเลืองตาไปมองเขานิดหน่อยแล้วเบะปากใส่

“มาๆกินข้าวกันเถอะ”

ฉันนั่งกินข้าวไปเรื่อยๆจนอิ่ม จากนั้นก็ยกจานไปล้าง

“เดี๋ยวช่วยนะ”นายนั่นเดินมาแย่งจานในมือฉัน

“ไม่ต้องยุ่ง ฉันทำเองได้”ฉันดึงกลับมา

“ก็บอกจะช่วย พูดภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือยังไง”

ฉันถอนหายใจออกมาอย่างแรงแล้ววางจานลง

“ใครกันแน่ที่พูดไม่รู้เรื่อง ฉันบอกไปแล้วไงว่าไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก แต่นายกลับไม่ฟังยังตามมาตอแยฉันมายุ่งวุ่นวายกับครอบครัวของฉัน!!”

“....”

“นายต้องการอะไรกันแน่!!”

“....”

“ถ้าอยากจะตามมาแก้แค้นฉันที่ฉันไปต่อยหน้าของนาย ก็แก้แค้นแค่ฉันไม่ต้องมายุ่งกับป้าและน้องๆของฉัน”

“....”

“ออกไปจากบ้านของฉันได้แล้ว ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย”ฉันรีบหันหลังหนีเขาทันที

“....”

“ฉันบอกให้ออกไปพูดไม่รู้เรื่องหรือไง ไอ้บ้ากาม นายต้องการอะไรจากฉันอีก”

“ฉันต้องการจีบเธอ!”