08 ผมคงไม่สำคัญ

ผมรีบขับรถมาตามที่เพื่อนของไออุ่นบอกทางมามันอยู่ลึกเข้ามาในซอยอีกร้านเหล้าที่ไหนเปิดแบบนี้วะ เค้ามีแต่เปิดแบบโจ่งแจ้งให้คนเห็น มันคือร้านเหล้าหรืออะไรกันแน่

“ตรงนี้ล่ะคุณ ร้านนี้เลย”ผมเบรครถทันทีที่เธอบอก จากนั้นก็มองเข้าไปด้านในมีผู้ชายยืนอยู่ที่หน้าประตูสองคน ชักไม่เขาท่าแล้วสิ

“คุณรออยู่ที่นี่นะ”ผมบอก จากนั้นก็เอี้ยวตัวไปเปิดลิ้นชักหยิบกระบอกสีดำเงาออกมา

“คะ คุณพกปืนด้วยเหรอ”

“...”ผมมองหน้าของเธอนิ่งๆก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป แล้วเอาปืนเหน็บไว้ที่ด้านหลังเพื่อไม่ให้ใครสงสัย ผมเป็นใครผมรู้ดีผมถึงต้องมีปืนพกติดตัวตลอดเวลาไม่ว่าจะไปไหน เพราะมันสามารถช่วยชีวิตของผมได้ไม่มากก็น้อย

“มาทำอะไรครับ”ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าไปผู้ชายสองคนที่เฝ้าอยู่ด้านหน้าก็เข้ามาดักหน้าของผมเอาไว้ก่อน

“ที่นี่มันคืออะไรล่ะ ฉันก็มาตามปกติที่คนอื่นเขามากันนั่นแหละ”ผมตอบ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าด้านในมันคืออะไรรู้แต่ว่ามันต้องผิดกฎหมายแน่ๆ

“หน้าไม่คุ้นเลยนะเราอ่ะ”

“พึ่งมา มีเพื่อนแนะนำก็เลยลองมา”ผมตอบพวกมัน

“อืม เข้าไป”ในที่สุดพวกมันก็ปล่อยผมเข้าไปด้านใน นึกว่าจะโดนจับได้ซะแล้ว

ผมเดินเข้ามาด้านในบรรยากาศด้านในคือเหม็นอับมาก กลิ่นเหล้ากลิ่นเบียร์หึ่งปะปนกันเหมือนที่นี่ไม่เปิดให้อากาศระบายเลย

อ่าา...ผมเดาไว้ไม่มีผิดว่าที่นี่ต้องมีสิ่งผิดกฎหมาย เมื่อเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆก็เจอเข้ากับบ่อนพนันขนาดย่อม ที่มีพวกป้าๆและลุงๆกำลังนั่งล้อมวงกันอยู่ รอบด้านก็มีพวกวัยรุ่นนั่งเสพสารเสพติดกันอย่างไม่เกรงกลัวกฎหมาย ในฐานะนักเลงเก่าอย่างผม ผมบอกได้เลยว่าผมไม่เคยแตะต้องของพวกนี้เลย อย่างมากก็แค่บุหรี่แค่นั้นเอง

“มาหาใครวะไอ้น้อง”มีผู้ชายคนนึงเดินมาหาผม และพยายามยื่นของบางอย่างให้กับผมพอลองมองดูดีๆก็รู้ว่ามันคือสารเสพติดที่อยู่ในซองซิปสีขาวใส

“....”ผมมองหน้าของมันก็ก่อนกระตุกยิ้มแล้วปัดมือของมันออกไป

“เห้ยย! อะไรวะ มาแล้วไม่เอามึงออกไปเลย”มันเสียงดังใส่ผมจนคนรอบๆข้างเริ่มหันมามอง บางคนก็ลุกขึ้นมองหน้าของผมตาเขม็งพร้อมที่จะใส่ผมได้ทุกเมื่อ

“ใจเย็นน่า ไอ้น้องพี่มาตามหาน้องสาว อยากรู้ว่าอยู่ที่นี่หรือเปล่า ถ้าหาเจอแล้วจะมาร่วมวงด้วยก็แล้วกัน”ผมพูดกบมัน

“อ่า....น้องสาวมึงชื่ออะไรล่ะ กูจะได้ช่วยหา”มันบอกกับผม

“....”ผมหันมองซ้ายขวาก่อนจะหยิบรูปในกระเป๋าออกมาให้มันดู “คนนี้อ่ะ รู้จักมั้ย มันไม่กลับบ้านหลายวันแล้วแม่ให้มาตาม”

“อ๋อ คนนี้พึ่งจะมาได้ไม่นานเอง แต่ไม่น่าจะใช่ลูกค้าที่นี่ เธออยู่ด้านนู่นเห็นลูกน้องเสี่ยดำพาไป”มันบอกกับผม

“เออๆ ขอบใจมึงมากๆนะ งั้นกูไปหาน้องสาวก่อนละ”

“เออๆอย่าลืมกลับมานะ”

ผมรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที อยู่นานมีหวังได้เปิดศึกแน่นอนมีอยู่เป็นสิบตีนขนาดนั้นผมคงโดนกระทืบตายห่า ผมเดินมาตามทางที่มันบอกจนมาเจอประตูสีดำบานนึง แต่เข้าไม่ได้เพราะด้านในมันล็อคไว้และมันแปลกที่ตรงนี้ไม่มีคนเฝ้า

ตุบบ ตับบ ตับบ ตุบบ

ผมเอาหูแนบกับประตูจนได้ยินเสียงดังตุบตับเหมือนสิ่งของใหญ่ๆหล่นลงพื้นอย่างแรงแต่ไม่มีเสียงร้องของใคร หรือว่าไม่ใช่ห้องนี้ แต่ว่ามันจะไม่ใช่ได้ยังไงก็ผมมาตามทางที่มันบอกและตรงนี้ก็เป็นทางตันด้วย มีห้องเดียวที่แหละ

ก๊อก ๆ ๆ ผมลองเคาะประตูดูเผื่อจะมีเสียงตอบรับจากด้านใน

“อื้อ ๆ ๆ”นั่นมันเสียงอะไรกัน ทำไมถึงดังแบบนั้นพอมีเสียงดัง’อื้อๆ’มาก็มีเสียงตุบตับดังขึ้นไปอีก

ข้างในมันทำสงครามกันหรือยังไงวะ...

ก๊อก ๆ ๆ ผมเคาะอีกครั้งแล้วเอาหูแนบกับประตู

“เห้ย!! เองมาทำอะไรตรงนี้วะ!”หัวใจผมหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเลย ไอ่ห่านี่ก็มาด้านหลังเงียบๆก็นึกว่าผี

“แหะๆ ผมได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้ครับ มันดังตุบๆตุบๆอื้อๆก็เลยลองเอาหูแนบฟังอยู่”ผมบอก

“เสือกดีจริงๆ เสี่ยเขากำลังมีความสุขอยู่ อย่าไปกวนใจเสี่ย”

“ห๊ะ!! มีความสุขเสียงดังตุบตับเลยเหรอ เสี่ยกำลังมีอะไรกับเด็กเหรอ”ผมแกล้งถามมัน

“เออๆ มึงออกมาได้แล้ว”มันหันหลังเดินออกไป ผมเลยใช้จังหวะนี้ฟาดลงที่ต้นคอมันอย่างแรงจนมันล้มลงไปกับพื้น จากนั้นก็ลากมันไปตรงมุมอับแล้วไปที่ตรงหน้าประตูนั้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมไม่ยืนฟังเฉยๆแน่นอนเพราะคิดว่าเธอต้องกำลังตกอยู่ในอันตรายแน่ๆ ผมพยายามถีบประตูพร้อมกับผลักอย่างแรง แต่ประตูทำจากไม้แข็งมาก ถีบมันไม่ไปเลย จะเอาปืนยิงตรงลูกบิดประตูเข้าไปก็กลัวว่าคนจะแตกตื่นและก็กลัวว่าไออุ่นเธอจะได้รับอันตรายด้วย

ปัก ปัก ปึก ปึก

ผมพยายามถีบอย่างแรงและไม่ผ่อนแรงเลยด้วย จนกระทั่ง...

คลั๊กก!!

ผมถีบจนลูกบิดประตูห้องพังและประตูมันก็เปิดออกได้เลยแล้วเดินเข้าไปด้านในทันที

ตุบ ตุบ ตับ ตับ “อื้อ ๆ ๆ” ผมรีบบึ่งไปยังต้นเสียงที่กำลังดังอยู่ทันที

ปักก!!

“ไออุ่น!!”จะไม่ให้ผมตกใจได้ยังไงล่ะครับ ภาพที่ผมกำลังเห็นอยู่คือไออุ่นเธอยืนบนเตียง ด้านล่างมีชายร่างท้วมวัยกลางคนนอนอยู่ ประเด็นคือถูกมัดอยู่ด้วย มัดแขนมัดขาแล้วก็ปิดปากเอาไว้ รู้ละว่าไอ้เสียงอื้อๆมันมาจากไหน

“นาย!!”ก็หยุดการกระทำแล้วลงจากเตียงไป

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึง??”

“ไม่ต้องอยากรู้หรอก ว่าแต่นายมาได้ยังไงกัน ใครบอกนายว่าฉันอยู่ที่นี่ นายไปหาป้าของฉันมาเหรอ”เล่นถามยาวเป็นชุดขนาดนี้จะตอบทันมั้ยวะเนี่ย

“อย่าพึ่งถามตอนนี้เลย ถามยาวขนาดนี้กี่วันถึงจะตอบหมด”

“อย่ากวนตีน!”เธอหันมามองผมตาขวางอีกแล้ว อะไรกันเนี่ย

“จะเอาไงต่อ จะกลับหรือจะอยู่”ผมถาม

“กลับดิ อยู่ให้พวกมันมาฆ่าเหรอ”เธอพูดเหมือนไม่กลัวเลย นี่เธอจะห้าวไปไหน

“ไม่กลัวมันตามไปหรือไง”ขนาดนี้แล้วพวกมันน่าจะรู้ที่อยู่ของเธอแล้วแหละ

“แจ้งตำรวจดิ แม่งเปิดบ่อนเถื่อน แหล่งซ่องสุมยาเสพติด แถมยังจับเด็กผู้หญิงมาค้าบริการอีก”

“กลับกันเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการต่อให้เอง”

“ก่อนจะกลับขออีกสักดอกก็แล้วกัน”เธอเดินตรงไปหาร่างของไอ้เสี่ยนั่นอีกครั้ง

ปัก!! “อื้อออ!!”

“โอ้วว!!”ภาพนี้มันบาดตาผมเหลือเกินครับ ในฐานะผู้ชายด้วยกันขอบอกว่าหักในครับ เธอกระทืบลงไปตรงกลางหว่างขาของไอ้เสี่ยนั่นอย่างแรงจนมันตาเหลือกไม่เห็นลูกกะตาดำ

เธอมันโหดร้าย...

“มองทำไม อยากโดนอีกคนรึไง!!”เธอหันมามองผมตาเขียวปั๊ด จะไม่ให้มองได้ไงวะเนี่ย

“อ่าว อย่าอันธพาลดิเห้ย นี่มาช่วยนะเนี่ย”ผมพูด

“กลับ!!”พูดจบเธอก็เดินออกไปทันที ผมเลยต้องรีบวิ่งตามไปเพราะกลัวจะเกิดอันตราย แต่มาถึงขนาดนี้แล้วผมคงไม่สำคัญแล้วแหละ เธอเก่งกล้ากว่าผมซะอีก

ทันทีที่ออกมาผมก็รีบโทรหาเพื่อนที่เป็นตำรวจให้มาจัดการทันที เพราะถ้าขืนยังปล่อยไว้อยู่ก็ไม่รู้ว่าจะมีเด็กวัยรุ่นอีกกี่คนต้องถูกหลอกมาที่นี่ ส่วนไอ้แก่เวรนั่นคงเป็นกรรมของมันเองที่เจอแบบนี้ แก่แล้วไม่เจียมบอดี้อยากเอาเด็กก็ต้องเจอแบบนี้ นี่ถือว่าไออุ่นเธอจัดการแก้แค้นแทนคนที่ถูกไอ้แก่นี่หลอกเลยนะ ดอกเดียวสะท้านทรวง ใช้งานไม่ได้ตลอดชีพ สมน้ำหน้ามัน