ช่วยฉันที

"น้องวินครับ นอนได้แล้วครับ ไม่เล่นเกมนะ" มุกบอกกับน้องวินเป็นรอบที่ล้านแล้ว หลังจากที่กลับมาจากนอกบ้าน เธอก็ให้น้องวินอาบนํ้า และทำการบ้านก่อนนอนแล้ว น้องวินทำทุกอย่างได้ดี น้องวินเป็นเด็กที่ฉลาด และเป็นตัวของตัวเองสุดๆ เธอไม่ต้องคอยพูดคอยบอกซํ้าๆ แต่เรื่องเล่นเกมก่อนนอน เธอบอกจนเธอท้อแล้ว เด็กอายุห้าขวบกว่า มีทุกอย่าง อย่างที่ลูกคนมีอันจะกินเขามีกัน ไม่เว้นแม้แต่เครื่องเกมคอนโซล เธอไม่รู้ว่าเวลาที่น้องวินอยู่กับลุงโยของเขา น้องวินทำตัวยังไง

"เดี๋ยววินก็นอนแล้วครับ" น้องวินบอกกับพี่มุก แต่สายตาของเขาจ้องมองอยู่ที่จอเกมอย่างเดียว โดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองพี่มุกเลย

"ได้ครับ งั้นพี่จะถ่ายคลิปวิดีโอรายงานลุงโย ว่าน้องวินจะ..."

"นอนแล้วครับ พี่มุกไม่เห็นจะต้องฟ้องลุงโยเลย เรื่องแค่นี้เอง" น้องวินไม่พูดเปล่า เขาวางเครื่องเกมคอนโซลเอาไว้บนหัวเตียง แล้วล้มตัวลงนอนอย่างรวดเร็ว

"อ้าว...ว?" มุกมองไปที่น้องวินด้วยความงง บทจะนอนก็นอนง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ ถ้าเธอรู้แบบนี้ เธอเอาชื่อลุงโยของน้องวินมาอ้างนานแล้ว พอน้องวินนอนแล้ว มุกก็เดินไปดูที่หน้าต่าง เธอไม่เห็นรถของโยธินเข้ามาในบ้าน เธอก็เลยตัดสินใจอาบนํ้าในห้องอาบนํ้า ที่อยู่ในห้องนอนของน้องวิน เพราะว่าเธอได้ขออนุญาตน้องวินแล้ว ว่าถ้าลุงโยของน้องวินกลับดึก เธอขออาบนํ้าได้ไหม ซึ่งน้องวินก็อนุญาต หลังจากที่เธออาบนํ้าเสร็จแล้ว เธอก็เปลี่ยนเป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นใส่สบายอยู่บ้าน ที่เธอซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อ ส่วนชุดทำงานของเธอ เธอก็แขวนเอาไว้ที่หน้าตู้เสื้อผ้าของน้องวิน เธอรอให้โยธินกลับมา เธอถึงจะเปลี่ยนใส่กลับเหมือนเดิม ก่อนที่เธอจะกลับบ้าน หลังจากนั้น เธอก็นอนเล่นมือถืออยู่บนโซฟา ที่มุมห้องนอนของน้องวินจนเผลอหลับไป

....

"คุณโยธินจะกลับเลยเหรอคะ ไม่ไปต่อกับดาเหรอคะ ดาอยากไปต่อกับคุณโยธินนะคะ" ชลลดาถามโยธินด้วยนํ้าเสียงที่ออดอ้อน มือของเธอก็ลูบไล้เข้าไปในรอยต่อของกระดุมเสื้อของโยธินไปด้วย ในขณะที่ตอนนี้ กลุ่มของโยธินออกมาต่อที่ผับที่เธอทำงานอยู่ หลังจากที่งานเลี้ยงเลิกแล้ว พอมาถึงผับ โยธินกับเพื่อนๆก็เรียกให้พวกเธอมาเอนเตอร์เทน อย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เธอแล้วก็เพื่อนๆของเธอ สนิทและคุ้นเคยกับกลุ่มของโยธินเป็นอย่างดี เพราะว่ากลุ่มของโยธินมาที่นี่บ่อย และมักจะเรียกให้พวกเธอออกมาดูแล

"ผมก็อยากจะไปต่อกับคุณดานะครับ แต่ผมไปด้วยไม่ได้จริงๆครับ ผมต้องรีบกลับไปอยู่เป็นเพื่อนหลานครับ" โยธินพูดพร้อมกับจับมือของชลลดา ออกจากหน้าอกของเขาไปด้วย เขาก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ถ้าโดนแบบนี้เข้า มันก็มีอารมณ์เป็นของธรรมดา แต่เขาก็เป็นห่วงหลาน เขาไม่รู้ว่ามุกจะดูแลหลานของเขาได้แค่ไหน ถึงตอนนี้เพื่อนๆของเขาจะไปต่อกับสาวๆ ที่ตัวเองเลือกได้แล้วก็เถอะ ส่วนจิระไปต่อกับสาวที่ถูกใจ ตั้งแต่มาถึงผับไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซํ้า

"งั้นนั่งดื่มกับดาต่ออีกนิดนะคะ เพิ่งจะตีสองเอง จุ๊บ" ชลลดาจุ๊บที่ซอกคอของโยธินอย่างแรง ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ บวกกับฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ ที่เธอกับเพื่อนๆช่วยกันผสมลงในค็อกเทล แล้วก็เครื่องดื่มของหนุ่มไฮโซกลุ่มนี้ พวกเธอรู้จักกับกลุ่มไฮโซกลุ่มนี้เป็นอย่างดี เพราะว่ามาดื่มที่นี่บ่อย แทบจะทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ ซึ่งเป็นอันรู้กัน ว่าถ้าใครมาเที่ยวที่นี่ ต้องมีระดับพอสมควร และพวกเธอก็สืบประวัติของหนุ่มๆกลุ่มนี้มาพอสมควรแล้ว ก่อนที่พวกเธอจะเริ่มเผด็จศึกกัน

"หือ...ตีสองแล้วเหรอเนี่ย ผมต้องขอตัวกลับแล้วครับ เอก...กูกลับแล้วนะ หือ...?" โยธินหันไปมองหน้าของชลลดาด้วยสายที่เป็นคำถาม เมื่อเขารู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มร้อนวูบวาบขึ้นมาเรื่อยๆ และแน่นอน เขาอายุขนาดนี้แล้ว ผ่านอะไรมาเยอะ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร

"ดาอยากให้เราสนุกเพิ่มขึ้นค่ะ คุณโยธินอย่าเพิ่งกลับเลยนะคะคนดี" ชลลดาไม่พูดเปล่า เธอเอื้อมมือไปลูบที่เป้ากางเกงของโยธิน ในขณะที่สายตาของเธอ มองหน้าของโยธินด้วยสายตาที่ยั่วยวน

"อะไรวะ จะออกไปต่ออีกคนแล้วเหรอ" เอกเงยหน้าขึ้นไปถามเพื่อน ในขณะเขากำลังคลอเคลียกับสาว คนที่เขาก็กำลังจะไปต่ออยู่เหมือนกัน เขาได้ยินไม่ชัดด้วยซํ้าว่าโยธินพูดว่าอะไร เพราะว่าเขาไม่ได้สนใจฟัง

"บัดซบสิ้นดี...เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย" โยธินถามพร้อมกับสะบัดมือของชลลดา ออกจากเป้ากางเกงของเขาด้วยความโมโห และด้วยสติที่เขายังพอมีอยู่ ก่อนที่เขาจะรีบลุกขึ้นยืน แล้วรีบเดินออกไปจากผับอย่างรวดเร็ว

"คุณโยธินคะ คุณหนีดาไม่พ้นหรอกค่ะ" ชลลดารีบวิ่งตามโยธินไป เพราะว่าเธอใส่ยาปลุกเซ็กส์ให้กับโยธินเยอะพอสมควร เธอก็เลยกลัวว่าส้มจะไปหล่นอยู่ที่ผู้หญิงคนอื่น ที่ไม่ใช่เธอ

"อ้าวเห๊ย...!! อะไรมันจะร้อนแรงขนาดนั้นวะ งั้น...ผมว่าเราไปต่อกันดีกว่า" เอกถามคู่ขาของเขา และเลิกสนใจเพื่อนของตัวเอง ที่รีบร้อนออกไปเหมือนกับทนไม่ไหวแล้ว

"เธอหยุดอยู่ตรงนั้นนะ อย่าตามฉันมา" โยธินกัดฟันบอกกับชลลดา พร้อมกับชี้หน้าของชลลดาไปด้วย เพราะว่าถ้าชลลดาเข้ามาใกล้ตัวเขาตอนนี้ เขาต้องเสียท่าให้กับผู้หญิงคนนี้แน่ๆ ในขณะที่ตอนนี้เขาวิ่งมาถึงรถของเขาแล้ว และเขากำลังจะเปิดประตูรถพอดี

"คุณโยธินไปไหน ดาขอไปด้วยนะคะ" ชลลดาพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาโยธินอย่างไม่ยอมง่ายๆ เพราะเธอดูอาการของโยธินออก ว่าความอดทนของโยธินกำลังจะหมด เธอใส่ยาปลุกเซ็กส์ให้ไปเยอะขนาดนั้น อดทนได้แค่นี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว

"มึงหยุดอยู่ตรงนั้น มึงอย่าเข้ามาใกล้กู" โยธินตะคอกชลลดาเสียงดัง เพื่อข่มให้ชลลดากลัวเขา ทั้งที่ตอนนี้เขาอยากจะดึงชลลดาเข้ามาในรถของเขา แล้วปลดปล่อยสิ่งที่เขากำลังอึดอัดอยู่ตอนนี้ เขารีบเปิดประตูรถขึ้นไปนั่ง แล้วรีบปิดล็อกประตูรถเอาไว้อย่างรวดเร็ว

ก๊อก ก๊อก 

"คุณโยธิน...เปิดประตูค่ะ คุณโยธิน...โถ่เว้ย หมาคาบไปแดกแน่ๆ" ชลลดาสบถออกมาอย่างหัวเสีย เพราะว่าเธอทำจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว แล้วเธอก็ไม่คิดว่าโยธินจะใจแข็งขนาดนี้ด้วย ไม่งั้นเธอจะใส่ยาให้เยอะกว่านี้อีก

"อื้อ...อ ซี๊ส...อ่า" โยธินจับที่เป้ากางเกงของตัวเองอย่างทนไม่ไหว ในขณะที่เขากำลังขับรถกลับบ้าน เขาขับรถช้ากว่าปกติที่เขาเคยขับ เพราะว่าเขากลัวจะเกิดอุบัติเหตุระหว่างทางที่กลับ 

"เมื่อไหร่จะถึงวะเนี่ย" โยธินกัดฟันพูดออกมาเบาๆ มือข้างขวาก็จับพวงมาลัยรถ มือข้างซ้ายก็จับเป้ากางเกงของตัวเองไปด้วย เขาอยากจะทำอะไรที่มากกว่านี้ เพื่อปลดปล่อยความทรมานของตัวเอง แต่เขาก็อยากจะไปให้ถึงบ้านก่อน และฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์มันก็เริ่มออกมามากขึ้นเรื่อยๆ ตัวเขาร้อนวูบวาบด้วยความที่อยากจะมีเซ็กส์กับใครสักคนก็ได้ในตอนนี้

"หือ...? เสียงรถ กี่โมงแล้วเนี่ย ตีสาม...!! คุณพระ" มุกสะดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะว่าเธอได้ยินเสียงรถ เธอหลับไปแล้ว แต่ก็หลับไม่สนิทมากนัก เพราะเธอกลัวว่าจะไม่รู้สึกตัว ถ้าโยธินกลับมา เธอห่วงว่าเธอจะกลับหอพักดึกเกินไป และเพื่อนร่วมหอพักกับเธอก็ส่งข้อความมาถาม ว่าเธอจะกลับกี่โมง ซึ่งเธอก็ยังตอบคำถามของเพื่อนเธอไม่ได้ ทำให้เธอหลับไม่สนิทมากนัก พอเธอได้ยินว่าเป็นเสียงรถ เธอก็ค่อยๆย่องเดินไปเปิดประตูออกไปดูให้แน่ใจ ว่าโยธินกลับมาแล้วจริงๆใช่ไหม เธอได้ยินเสียงเปิดประตูเข้าบ้านมาเหมือนกับรีบร้อน เพราะว่าเสียงปิดประตูดังมาก เหมือนกับกำลังรีบร้อนจะเข้ามาในบ้านอย่างนั้นแหละ

"เข้าห้องไป อย่าออกมา" โยธินตะโกนบอกกับมุกเสียงดัง ในขณะที่เขากำลังวิ่งขึ้นบันไดอย่างรีบร้อน เหมือนกับหนีอะไรมาอย่างนั้นแหละ

"คุณโยธินเป็นอะไรคะ ไม่สบายหรือเปล่าคะ เหงื่อออกมาเต็มหน้าเลย" มุกถามด้วยความเป็นห่วง เพราะว่าหน้าของโยธินทั้งแดง แล้วเหงื่อก็ออกมาเต็มใบหน้าเลย

"ฉันบอกให้เธอกลับเข้าห้องไป" โยธินกัดฟันบอกกับมุก แต่มือของเขาดึงเสื้อของมุกแล้วกระชากมุกให้ตามเขาเข้าไปในห้องนอนของเขา ด้วยภาพที่มุกใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวบาง ที่เขาเห็นแล้ว เขาห้ามใจตัวเองไม่ได้ เพราะว่ายาออกฤทธิ์จนเขาควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว เขาตั้งใจว่าจะมาแช่นํ้าในอ่างอาบนํ้าที่ห้องนอนของเขา แต่มาเจอมุกยืนขวางเขาอยู่ที่หัวบันได ทำให้ความอดทนของเขาหมดลง เขาไม่รู้ว่าชลลดาใส่ยาให้เขามากแค่ไหน เขาถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ขนาดนี้ เพราะที่ผ่านมา เขาก็เคยใช้ยาพวกนี้อยู่บ่อยครั้ง เพื่อความสนุกเวลาที่มีเซ็กส์ แต่ครั้งนี้ เขาคิดว่า ชลลดาคงใส่มาให้เขาหมดขวดแน่ๆ

"คุณโยธิน...คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ" มุกถามด้วยความตกใจ ในขณะที่ตัวของเธอปลิวไปตามแรงกระชากของโยธิน

"เธอ...ช่วย ช่วยฉันที ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันโดนยา อ่า..." โยธินบอกกับมุกเสียงแหบ เขาทั้งพูดทั้งพยายามกระชากเสื้อของมุกออกไปจากตัวของมุกไปด้วย

"คุณทำบ้าอะไรเนี่ย...!! ปล่อย คุณโยธิน...คุณบ้าไปแล้ว ตั้งสติหน่อย คุณเมาใช่ไหม" มุกดิ้นสุดกำลัง ในขณะที่โยธินกอดเธอแน่น พร้อมกับไซ้ตามซอกคอของเธอ และพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าของเธอไปด้วย

"เธอ...เธอช่วยฉัน เธอ...ช่วยฉันที" โยธินพูดพร้อมกับดึงมุกเข้าไปในห้องนํ้า เขาทั้งกอดมุกและพยายามที่จะเปิดนํ้าใส่อ่างไปด้วย ตอนนี้ในใจของเขากำลังต่อสู้กันเอง อยากจะปลดปล่อยความทรมานก็อยากจะปลดปล่อย อีกใจก็บอกให้ปล่อยมุกไป แต่แขนของเขาก็กอดตัวของมุกเอาไว้ไม่ยอมปล่อย กลิ่นตัวของมุกตอนนี้มันหอมมาก จนเขาควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งที่เขาก็พยายามแล้ว

"คุณโยธินตั้งสติสิคะ คุณเป็นอะไรคะ คุณเมาเหรอคะ คุณปล่อยฉันก่อนนะ" มุกบอกกับโยธินด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน เพื่อดึงสติของโยธินให้กลับมา แต่เหมือนจะไม่ได้ผล