บทที่ 5

จาร์ฟาบดเบียดริมผีเปากนุ่มอย่างหิวกระหายระคนลงโทษใน คราเดียวกัน ระยะเวลาหนึ่งปีที่ไม่เคยจุมพิตหญิงสาวคนไหน เพราะเขา รอ...รอวนที่จะลงโทษเธอด้วยจูบแสนเร่าร้อนและดุดัน

เขาต้องการบดจูบปากอิ่มนี้ให้แหลกคาปากของเขาไปเลย ให้ สมกับการรอคอยที่ชัดแน่นไปด้วยพลังแห่งความแค้นให้ความเจ็บปวด ที่ตนเองได้รับ ถ่ายทอดไปยังเรียวปากคู่สวยของบุหลัน เมื่อใจคิด แรง แค้นผลักคัน สมองสั่งการ ปากหนาได้รูปสวยจึงทำตามอย่างเคร่งครัด

จูบครั้งแรกในรอบหนึ่งปีที่เธอจากจรเป็นจูบที่ไร้ซึ่งความ อ่อนโยน คุกรุ่นไปด้วยความแค้นสุมใจชาย เขาบดขยี้เรียวปากนุ่มอย่าง รุนแรงจนเธอรู้สึกแสบร้อน พยายามส่ายหน้าหนีปากหนาที่กำลังทำให้ เธอขาดใจตาย แต่เธอทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น จะหลบจะหลีกใบหน้าไป ทางไหนก็ไม่ได้เพราะเขาลงนํ้าหนักปากที่บดจูบมากกว่าเดิม ไม่ให้เธอ ขยับเขยื้อนไปไหนได้

ความชํ่าชองในการจุมพิตของชีคหนุ่มบดเรียวปากของบุหลัน จนเผยช่องว่างให้สอดแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากสาวได้สำเร็จ ภายใน ช่องปากของเธอนาทีนี้รุ่มร้อนเหมือนถูกแผดเผา ยามที่ลิ้นใหญ่เกาะ เกี่ยวลิ้นนุ่ม กระหวัดดึงรั้งคราใดยิ่งเพิ่มดีกรีความร้อนจนร่างสาวแทบ ละลาย

แรงต่อต้านของบุหลันเริ่มถดถอยลง มือที่ระดมทุบร่างใหญ่ แปรเปลี่ยนเป็นเคลื่อนไหวผะแผ่วบนผิวเนี้อแข็งแกร่งของเขา ความ ซาบซ่านแทรกซึมทุกอณูเนี้อของร่างกาย รูขุมขนตื่นตัวลุกตั้งชัน จุมพิต ของเขายังคงสะท้านสะเทือนอารมณ์ได้เป็นอย่างดี แม้ว่ามันจะเป็นจูบที่ ปาเถื่อนก็ตามที สติสัมปชัญญะไม่สมบูรณ์ถูกดูดกลืนเข้าไปนอนอยู่ก้น บึ้งของความรู้สึก

ไม่เพียงแค่จุมพิตดุดันของเขาเท่านั้นที่สร้างความสยิวให้เกิด ขึ้นกับกายสาว ผิวกายของทั้งสองที่แนบชิดกัน ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกที่ เบียดชิดกับอกกว้างกำยำ หน้าท้องแบนราบถูกท้องแกร่งเป็นลอนคลื่น เสียดสีจนเกิดไฟฟ้าสถิต เสียววาบร้อนผ่าวไปทั่วท้องน้อย หนำซํ้ากาย แกร่งที่ผงาดอยู่ภายในผ้าขนหนูสีขาวที่จวนเจียนจะหลุดออกจากเอว ใหญ่ ยังถูไถอยู่บนกลีบพฤกษา ร้ายไปกว่านั้นเนี้อผ้าขนหนูยังเสียดทาน อยู่ตรงจุดอ่อนไหวของสตรี เธอแทบจะมอดม้วยอยู่ใต้ร่างหนาก็ว่าได้

จาร์ฟาทำใจอย่างหนักที่จะไม่หลงระเริงไปกับความนุ่มหอมของ ปากสาวที่เขากวาดต้อนลิ้นไม่หยุด ทุกที่ในโพรงปากสาวคืออาหารเลิศ รสในยามราตรี ยิ่งได้สัมผัสยิ่งเพิ่มความกระหาย ความแค้นที่สะสมใน ใจถูกบั่นทอนด้วยเรือนกายสาว จากแรกที่บดจูบปากนุ่มอย่างลงโทษ กลับกลายเป็นเรียกร้องให้บุหลันตอบสนองจูบ

ไม่ได้การ...เขาต้องปังคับตัวเองให้ได้

เสียงของชีคหนุ่มดังก้องในใจ เขาต้องเข้มแข็งอย่าให้ไฟ ปรารถนาที่ลุกท่วมตัว บดบังความตั้งใจของตน สิ่งที่เขาต้องการเห็นใน เวลานี้ก็คือ เธอร้อนรุ่มด้วยพายุเพลิงพิศวาส เขาจะดึงร่างสาวสู่สรวง สวรรค์ให้สูงที่สุด ก่อนจะปล่อยให้ตกลงมากลางคัน ให้เธอลอยค้าง กลางนภา แล้วเขาจะเหวี่ยงเธอลงมากระทบกับพื้นดินอย่างไม่ใยดี

ชีคหนุ่มมีลูกเล่นในการจูบเพื่อให้เธอเกิดความบ้าคลั่ง เท่าที่ สังเกตอากัปกิริยาของบุหลันตอนนี้ กำลังถูกไฟสวาทเข้าครอบงำ แล้ว เขาก็จะทำให้สาวใต้ร่างคนนี้ บ้าคลั่งมากกว่าเดิม โหยหารสสวาทจน ต้องร้องขอเขาอย่างน่าสมเพช

แล้วเขาก็รู้ว่าจะต้องทำปังไง...

จาร์ฟายกร่างกายของตนเองขึ้นเล็กน้อย สะบัดผ้าขนหนูให้ออก จากร่าง หลงเหลือเพียงชั้นในชายที่เก็บความยิ่งใหญ่แทบไม่มิด ขยับ ร่างกายมาอยู่กึ่งกลางร่างสาว ให้ความแข็งแกร่งทาบทับความเป็นอิสตรี เพศ แล้วโยกวนเบาๆ ช้าๆ ในขณะนั้นเองมือใหญ่วางทาบทรวงอกคู่งาม ที่เขาเคยจูบลูบไซ้ครั้งแล้วครั้งเล่า บีบเคล้นพอหนักมือ ปลายนิ้วหยิกบน ปลายถันไม่แรงมาก ก่อนจะป่นปลายถันด้วยฝ่ามือ

“อืม...”

เสียงครางเบาๆ ดังก้องในลำคอสาว ยามที่เขาขยับมือกอบโกย ทรวงอกสาว เคล้นคลึงสลับสับเปลี่ยนกับหยอกเย้ายอดปทุม ขยับปาก หนาออกห่างเรียวปากนุ่มที่เขาบดจูบ ใช้ปลายลิ้นวาดไปรอบปากสาว อย่างเชื่องช้า ประหนึ่งยั่วเย้าให้เธอถวิลหาจูบของเขา

และแล้วบุหลันก็เป็นฝ่ายขยับปากของตัวเองเช้าใกล็รมผี!ปาก ของชีคหนุ่ม คล้ายกับว่ากระสันที่จะจูบเขาเต็มประดา ยื่นลิ้นเล็กออกมา นอกปาก สัมผัสกับปลายลิ้นสากใหญ่ที่ล้ำออกมานอกเรียวปากได้รูป กระดกพันรัดกันเบาๆ

จาร์ฟาประกบปากจูบแค่เพียงสัมผัส จะจูบก็ไม่จูบ จะถอยห่าง ก็ไม่เชิง มือก็ทำงานกับดอกบัวสองดอกที่ถูกมือใหญ่คลำบีบอย่างเมา มัน โยกตัวไปมาราวกับว่ากำลังเคลื่อนไหวบนร่างสาว บุหลันแทบนอน ไม่ติดที่นอน ยกใบหน้าเพื่อไล่ตามรีมผี!ปากหนาที่ผละห่างอย่างกลั่น แกล้ง

“จาร์ฟา”

เสียงหวานร้องเรียกชื่อชายหนุ่มอย่างโหยหา ชื่อที่เธอมักเรียก เขาเมื่ออยู่กันตามลำพังสองต่อสอง ใจสั่งให้เรียกชื่อนิ้ทั้งๆ ที่ตนเองไม่มี สิทธิ้จะเรียก

เวลานี้บุหลันปรารถนาที่จะให้เขาบดจูบเรียวปากของตน จึง เผลอปากค้างอย่างรอคอยและมีความหวัง ชีคหนุ่มจ้องมองสาวเจ้าด้วย ความพอใจ แค่นี้เธอก็คลั่งแล้ว

แต่ยังหรอก...เธอต้องคลั่งมากกว่านี้

เจ้าของเรือนกายใหญ่สานต่อจูบอย่างรุนแรง กระหายใคร่เต็มที่ บดขยี้เรียวปากอิ่มพร้อมกับส่งลิ้นสากใหญ่เข้าแลกรัดลิ้นเล็กที่ไม่ยอม แพ้ตอบโต้พันเกี่ยวกลับไปจนเขาถึงกลับครางครึ้มในลำคอ

บุหลันสัมผัสถึงแก่นกลางลำตัวของชีคหนุ่มที่ผลักดันกางเกง ชั้นในจนขึ้นเป็นลำใหญ่ แข็งและขยายใหญ่ขึ้นกว่าก่อนหน้านี้มาก... มากจนเธออยากจะสัมผัสสิ่งนั้นใจแทบขาด

ความเสน่หาที่ครอบงำ ความรักที่ยังคงเบ่งบานเติมหัวใจ ความโหยหาปรารถนาเพียงเขายังแผ่ซ่านอยู่ในต่อมรับรู้ความรู้สึก เพียง แค่ได้จูบ ได้สัมผัสร่างกายบึกบึน ได้อยู่ใต้ร่างของชายที่ตนรัก ทำให้ บุหลันลืมลิ้นทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความผิดชอบชั้วดี ลืมว่าเธอกำลังจะ เป็นเจ้าสาวของใครในอนาคต ลืมว่าเธอมาที่ห้องนี้เพื่ออะไร ลืมเสียสนิท ใจว่าต้องต่อต้านเขา ต้องผลักร่างหนานี้ให้ไกลห่าง ไม่ใช่โอบกอดเขาดั่ง เซ่นเวลานี้