บทที่4.การเจอครั้งแรกของหมีใหญ่กับกระต่ายป่า1/4

บทที่4.การเจอครั้งแรกของหมีใหญ่กับกระต่ายป่า1/4

อเล็คซานเดอร์เริ่มงานวันแรก เข้าแต่งตัวสมกับตำแหน่ง CEO สูทสีเทาเข้มผ้าเนื้อดีเรียบกริบแนบลำตัว ส่งให้เขาดูสง่ามากกว่าอยู่ในชุดลุยๆ ขะมุกขะมอมที่เขาชอบใส่เป็นประจำ วงหน้าคมคายดูเด่นเพราะหนวดรุงรังถูกขจัดออกไปจากหน้าทั้งหมด ไรหนวดถูกตัดจนเหลือแต่ไรเคราจางๆ ตามแนวคางส่งให้หน้าของเขาดูคมคายน่ามองยิ่งขึ้น ดวงตาสีเขียวเปล่งประกายจริงจัง เขาพร้อมที่จะบริหารงานให้เป็นไปตามความต้องการของบอร์ดบริหาร เพื่อผลกำไรที่จะตามมาในอนาคต

ทีมผู้บริหารสูงสุดของไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์รวมตัวกันอยู่ในห้องประชุมใหญ่ เพื่อทำความรู้จักกับ CEO คนใหม่และชี้แจ้งแนวทางการทำงานร่วมกันต่อไปในอนาคต ห้องประชุมเงียบกริบ มีเสียงพูดกันเบาๆ ขณะที่รอการปรากฏตัวของอเล็คซานเดอร์ และรามาน เป็นการส่งมอบอำนาจและเปิดตัวเพื่อนรักในตำแหน่งสูงสุดในบริษัทที่ประเทศไทย

รามาน อเล็คซานเดอร์สองหนุ่มที่ความหล่อสูสีพอฟัดพอเหวี่ยงกัน ติดตรงที่อเล็คซานเดอร์สูงกว่าเล็กน้อย และหน้าคมคายอินเตอร์มากกว่ารามานที่คมเข้มติดมารดา รอยยิ้มแสนเสน่ห์เป็นเอกลักษณ์ของอเล็คซานเดอร์ เขายิ้มจนติดเป็นนิสัยแม้จะถอนตัวออกมาจากวงการมายานานแล้วก็ตาม

“ไหนคุณบอกว่าติดธุระไงรามาน ทำไม? ถึงมาโผล่ที่เมืองไทยได้ล่ะ!” อเล็คซานเดอร์กระซิบถามเพื่อนรัก ที่จู่ๆ ก็มาในวันที่เขาเข้ารับตำแหน่งวันแรก

“พอดีว่างนิดหน่อยนะอเล็ค เลยแวะมาสักนิดอยากเห็นเหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้นิโคไลยอมเออรี่รีไทร์ ไปใช้ชีวิตคู่กับภรรยาสาวสวยตอนที่กำลังรุ่งโรจน์ในหน้าที่การงานแบบนี้”

“จะมีอะไร! คนแก่กับสาวสวย หลงเสน่ห์เมียสาวนะสิท่า”

“นิโคไลน่ะพอๆ กับคุณนะอเล็ค สมัยหนุ่มๆ ประวัติโชกโชนพอตัวเหมือนกัน ไม่น่าจะหลงงมงายกับผู้หญิงเพียงคนเดียวจนยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตไป คุณอย่าเป็นแบบนิโคไลนะอเล็ค ผมยังไม่อยากต้องควานหาผู้บริหารฝีมือดีๆ ใหม่เพิ่มอีกคน” รามานกล่าวกระเซ้าเพื่อน ดักทางเพื่อนหนุ่มเอาไว้ก่อนที่จะเสียทีหลงเสน่ห์สาวไทยไปอีกคน สายตาคมดุมองทั่วทั้งห้องประชุมกว้าง เพื่อสำรวจความเป็นไปในองค์กร ทีมบอร์ดผู้บริหารทุกคนล้วนแต่หน้าตาแจ่มใส แววตาลุกโชนเพราะกระตือรือร้นที่จะเริ่มต้นทำงาน

“ผมไม่ใช่ไก่อ่อนรามาน... คุณเลิกวิตกถึงเรื่องนั้นได้เลย ผมรับประกัน” อเล็คซานเดอร์กัดฟันตอบรามาน สายตาคมดุมองสำรวจทั่วห้องเพื่อประเมินสถานการณ์เตรียมพร้อมแนะนำตัวในฐานะ CEO ของไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์เต็มตัว

“เยี่ยม” รามานรับคำ เขากลั้นหัวเราะจนปวดแก้ม รีบปรับแววตาแพรวพราวให้เข้าที่ เพื่อจะได้เริ่มประชุม เขายังต้องเดินทางไปอีกหลายที่ เพราะรามานเอ็นเตอร์ไพรส์ขยายตัวเติบโตแบบก้าวกระโดด จนมีหลายสาขาทั่วโลก แต่ละสาขารามานส่งคนที่ไว้ใจได้เข้าคุม ป้องการการทุจริต แต่ที่ประเทศไทยเป็นการเปลี่ยน CEO ครั้งแรกแบบกะทันหันด้วยเพราะ CEO คนเก่าขอเกษียณอายุก่อนกําหนดเพื่อไปใช้ชีวิตคู่กับภรรยาในปั้นปลายของชีวิต

แก้วกัลยาขยับตัวช้าๆ เธอแต่งตัวเต็มที่เพื่อวันนี้โดยเฉพาะ เพราะมันอาจจะเตะตาผู้บริหารบางคนได้ ในวันเปิดตัว CEO เธอต้องทำให้หนุ่มหล่อในทีมบริหารสักคนติดใจ เรื่องรูปร่างหน้าตาเธอก็ไม่เคยด้อยกว่าใครเลย ยิ่งเธอมีโอกาสได้ใกล้บอร์ดบริหารทั้งทีมก่อนใครเพื่อน ฉะนั้นเธอจะไม่ปล่อยให้โอกาสอันดีหลุดมือเป็นอันขาด ยิ่งกับคนที่เธอหมายตาเอาไว้เป็นพิเศษ อเล็คซานเดอร์ เชอร์ราวินว่าที่ CEO คนใหม่ หนุ่มหล่อท่าทางแข็งแรงทรงพลัง เธอสะเทิ้นสะท้านเยือกๆ ตอนที่ได้สบนัยน์ตาสีเขียวมรกตคู่นั้นโดยบังเอิญ

“ผมรู้สึกว่าคุณกำลังถูกเร้าโรมด้วยกระแสสายตาอยู่นะอเล็ค จากแม่เสือสาวที่นั่งชิดกำแพงคนนั้น ยังไงก็อย่าให้โฉงฉ่างมากนักล่ะ ดูจากชุดฟอร์มแล้วเธอน่าจะเป็นเลขาฯ คุณนะ”

“ผมรู้น่ารามานว่าควรทำตัวอย่างไร ไม่ต้องห่วงไปหรอกคุณเคยเห็นไหมล่ะว่าผมทำเสียเอง ผู้หญิงทุกคนก็เหมือนแมวน้อยเชื่องๆ ผมคอนโทรลได้ทุกคน อย่าห่วงไปเลย” อเล็คซานเดอร์แสยะยิ้มนิดๆ เขามองสาวโสภาที่เพื่อนหนุ่มชี้ให้ดูด้วยสายตาวาววาม กลิ่นหอมของนวลเนื้อนางโชยเข้ามาในจมูก คงเป็นเพราะเขาห่างหายกับการชิดใกล้สตรีมากกว่าหนึ่งอาทิตย์ จึงรู้สึกว่าเลือดในกายเริ่มเดือดระอุ อยากจะปลดปล่อยความต้องการไว้บนร่างกายสาวที่หอมหวานและร้อนแรง

การแนะนำตัวอเล็คซานเดอร์กับทีมบอร์ดบริหารผ่านไปด้วยดี ชื่อเสียงและการทำงานของเขาเป็นที่ประจักษ์กันอยู่ในสายตาของทุกคน ถึงแม้อเล็คซานเดอร์จะมาทำงานที่รามานเอ็นเตอร์ไพรส์ช้ากว่าฝ่ายบริหารคนอื่นหลายปี แต่การทำงานของอเล็คซานเดอร์ที่ผ่านมาก็เข้าตาทุกคน จนยอมรับฝีมือของเขากลายๆ อเล็คซานเดอร์ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา มันสมองของเขา IQ เกือบ 200 รับประกันได้ถึงความเฉลียวฉลาด ถึงเขาจะเป็นอดีตนายแบบที่ขายหน้าตาทำมาหากิน แต่ระหว่างที่เขาทำงานแบบนั้น เขาก็ไม่เคยทิ้งการเรียน ขนาดไปบ้างไม่ไปบ้างผลการเรียนของเขายังออกมาดีเยี่ยมจนมหาวิทยาลัยที่อเล็คซานเดอร์ศึกษาอยู่อยากจะทำวิจัยเกี่ยวกับการแบ่งเวลาของพ่อหนุ่มมากเสน่ห์ ติดที่ว่าช่วงนั้นงานเดินแบบของเขามีมากเสียจนไม่มีเวลามาปลีกตัวให้นักศึกษาได้เข้ามาเก็บข้อมูล เลยต้องพักกันไว้ก่อน พอเขาวางมือก็ยุ่งวุ่นวายกับการเริ่มต้นทำงานในไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์เรื่องทั้งหมดเลยหายเข้ากลีบเมฆ เป็นความสนใจที่ยังเป็นความลับรอเวลาให้ค้นหาอีกต่อๆ ไป

“ไปดูส่วนบรรจุกาซกันดีกว่าผมอยากดูประสิทธิภาพของเครื่งจักร หากในอนาคตต้องขยายจะรองรับฐานการผลิตเพิ่มขึ้นได้อีกมากน้อยแค่ไหน” รามานชวนทุกคน จนบอร์ดบริหารขยับตัวพรึ่บพรับ

“โอ๊ะ! ผู้อาวุโสไม่ต้องไปหรอกมั้งครับ ผมไปกับอเล็ค เลขาฯ เขา แล้วก็ภาทรคงพอ ไม่ต้องยกขบวนไปใหญ่เดี๋ยวจะแตกตื่นกันเปล่าๆ” รามานห้ามเสียงขลุกขลัก ดวงตาคมดุมองทีมผู้บริหารที่ค่อนข้างไปทางสูงอายุด้วยความห่วงใย เขาเป็นห่วงสุขภาพของพวกท่านๆ โรงบรรจุกาซค่อนข้างที่จะร้อนอบอ้าว อุณหภูมิภายในมากเกินกว่าอุณหภูมิภายนอกอยู่พอสมควร

“อเล็คคุณกับผมก็พอ ไปทำไมเยอะแยะ เดี๋ยวพนักงานแตกตื่นไม่เป็นอันทำงานพอดี ผมแค่อยากเห็น ไม่ได้เข้าไปตรวจความเรียบร้อย ไปเถอะ กลับมาผมต้องบินไปอเมริกาอีก...เที่ยวนี้ไม่รู้ต้องอยู่นานแค่ไหนด้วยสิ”

“คุณนี่อยู่ไม่เป็นที่เลยนะรามาน อย่างนี้ผู้หญิงที่เป็นแฟนคุณคงลำบากน่าดู เดินทางๆ ปีหนึ่งคุณอยู่ที่บ้านสักกี่วันได้”

“ผมกับคุณก็พอกันนั่นล่ะอเล็ค เราสองคนเป็นนกขมิ้น ค่ำไหนนอนนั่นยังไม่มีรังนอนเป็นหลักเป็นแหล่ง ที่สำคัญผมโสดสนิท ไม่มีคนรู้ใจหรอกอเล็ค”

“ผมก็เหมือนคุณรามาน เราโสดทั้งคู่ เพราะฉะนั้นใช้ชีวิตแสนจะลัลล๊า สนุกให้เต็มที่ อนาคตเราไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไรบ้างนี่นะ” สองหนุ่มคุยกันเบาๆ บนรถยนต์ไฟฟ้าขนาดเล็ก มีภาทรเป็นคนขับ ด้านข้างเบาะนั่งของเขามีแก้วกัลยาเลขานุการสาวนั่งเคียง สองข้างทางเต็มไปด้วยพุ่มไม้ใหญ่เล็ก เจ้าหน้าที่จัดแต่งให้งดงามเหมือนกับมันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ สร้างวิสัยทัศน์อันดีให้แก่ผู้ได้เห็น เสียงทุ้มๆ คุยกันอยู่ด้านหลัง แก้วกัลยาพยายามตั้งใจฟังจนจับใจความได้ ถึงจะไม่มากที่สำคัญ ได้รู้คือสองหนุ่มหล่อมหาเศรษฐีคุยกันเรื่องสถานภาพของตัวเองที่โสดไร้คู่ มีแค่คู่ควงประปรายตามวิสัยของชายหนุ่ม แก้วกัลยาอมยิ้ม เธอหวังไว้สูง ครั้งนี้จะไม่พลาดให้ผู้หญิงหน้าไหนมาคว้าหนุ่มที่เธอหมายตาไปเป็นอันขาด เฉพาะค่าใช้จ่ายเรื่องเครื่องสำอางกับเสื้อผ้า เงินเดือนออกมาแทบไม่พอจ่าย เธอจึงต้องจับหนุ่มหล่อกระเป๋าตุงๆ สักคนไว้บำเรอความอยากของตัวเอง