ตอนที่ 12 : ค่ายกลสังหาร(1)

ัเฟยหลงได้เดินทางออกมาจากเมืองฟ้ากระจ่างซึ่งไม่ไกลมากจะเห็นภูเขาลูกหนึ่งที่ตั้งอยู่อย่างเดียวดายเมื่อเฟยหลงเห็นภูเขาจึงเดินไปตามเส้นทางที่บอกเอาไว้

เมื่อเท้าของเฟยหลงได้ก้าวเท้าขึ้นไปบนภูเขาก็รู้สึกได้ถึงค่ายกลรูปแบบหนึ่งจากพลังวิญญาณ​ที่เฟยหลงได้แผ่ออกมาซึ่งค่ายกลนี้ไว้เเจ้งเตือนกับคนที่อยู่บนภูเขาจากการคาดเดาของเฟยหลง

ซึ่งคนธรรมดา​หรือผู้ที่มีขอบเขตก่อกำเนิดจะไม่สามารถรู้สึกได้มีเพียงผู้ที่เป็นนักปรุงยาที่มีพลังวิญญาณ​ไปเท่านั้นถึงรู้สึกได้

ที่เฟยหลงสามารถรู้สึกได้นั้นเพราะว่าการที่อดีตเคยเป็นเซียนทำให้เฟยหลงที่บ่มเพาะจนรู้สึกเบื่อจึงศึกษา​เรื่องต่างมากมายไม่ว่าจะเป็นปรุงยาประวัติศาสตร์​ของโลกและหลอมอาวุธและหนึ่งในนั้นก็คือค่ายกลซึ่งเฟยหลงไม่เพียงเเต่รู้โครงสร้างเกี่ยวกับค่ายกลแต่ยังสามารถสร้างได้ค่ายกลต่างๆมากมายได้อีกด้วย

เพราะต้องเข้าไปสถานที่อันตรายต่างๆจึงศึกษา​ไว้เพื่อที่จะเอาตัวรอดจากเหตุการณ์​ไม่คาดฝัน

เฟยหลงไม่สนค่ายกลนั้นและได้ก้าวเดินต่อไปเพื่อขึ้นไปยังยอดเขาที่ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัย​ของผู้จ้าง​วานภารกิจที่เฟยหลงได้รับมาจากพนักงานของศาลาโอสถ

ด้านบนภูเขามีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่ตัวบ้านดูเก่าแก่เหมือนจะสร้างมาแล้วหลายปีมาซึ่งรอบๆเต็มไปด้วยวัชพืช​มากมายและดูเหมือนไม่มีคนอยู่ในบ้านหลังนี้เลยเเม้เเต่คนเดียว

ภายในบ้านหลังนั้นซึ่งมีห้องหนึ่งที่ข้างในมีชายชราคนหนึ่งใส่เสื่อผ้าสีขาวซีดมีรอยขฉีกขาดและมีหนวดเครารุงรังนั่งอยู่หน้าหม้อปรุงยาและบ่มพึมพัมด้วยเสียงแหบแห้งเกี่ยวกับสูตรเม็ดยาต่างๆ

" ข้าว่ามันยังขาดอะไรทำไมข้าไม่เคยปรุงมันสำเร็จเลยสักครั้งเลยละส่วนผสมที่มีบันทึกเหลือไว้คือ​ สมุนไพรวิญญาณ​ หญ้ากักวิญญาณ​ ซึ่งข้าพยายาม​มานับไม่ถ้วน​แต่ไม่เคยสำเร็จเลยทำไมกันเพราะอะไรข้านำสมุนไพรต่างๆที่คิดว่าเหมาะสมได้เเล้วทำไมยังไม่สำเร็จ "

ซึ่งตอนนั้นเองที่มี​สัญญาณ​แจ้งเตือนว่ามีผู้บุกรุกค่ายกลดังขึ้นชายชราที่กำลังคิดหาสูตรปรุงยาอยู่รู้สึกงุดหงิดขึ้นมาทันใด

" ใครมารบกวนข้ากันรู้ไหมว่าข้ากำลังปรับเเต่งสูตรเม็ดยาที่ขาดหายไปให้สมบูรณ์​อยู่​ "

เมื่อตรวจสอบดูก็รู้ว่า

" หืมก็แค่คนผู้หนึ่งที่มีพลังแค่ขอบเขตก่อกำเนิดขั้นที่สี่เท่านั้นเองมันมาทำไมที่นี่หรือว่าหลงทางมา​ "

เมื่อชายชรากำลังคิดเรื่องผู้บุกรุกอยู่นั้นอยู่ๆคิดออกเรื่องหนึ่ง

" หรือว่ามันกำลังจะมาขโมยสูตรเม็ดยาที่ขาดหายนี้ไปจากข้าเหรอเจ้าบังอาจต่อให้ตายข้าก็ไม่ให้เจ้า "

ชายชราที่คิดว่าผู้บุกรุกกำลังจะมาขโมยสูตรเม็ดยาของเขาจึงทำหน้าโกรธเหมือนใครไปขโมยของรักของเขา

และตัดสินใจกดเปิดค่ายกลป้องกันทั้งหมดให้ทำงานและจู้โจมใส่ผู้บุกรุกคนนั้นและนั่งหัวเราะเยาะ​

" ฮ่า​ ฮ่า​ ฮ่า​ คิดจะขโมยสูตรเม็ดยาของข้าเหรอเจ้าฝันไปเถอะ​ "

ซึ่งผู้บุกรุกคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นก็คือเฟยหลงที่เดินทางมาเพื่อทำภารกิจนี้ให้เสร็จสิ้นเพื่อจะได้รับรางวัลจำนวนห้าแสนเหรียญ​ทองกับสมุนไพรที่เขาสามารถเลือกได้จากสวนสมุนไพรของผู้จ้างวาน

เมื่อเฟยหลงกำลังเดินทาง​ขึ้นเขาไปอย่างมีความสุขนั้นก็ได้รู้สึกถึงค่ายสังหารกันที่เกิดขึ้น

สร้างเป็นกำแพงครอบคลุมรอบๆซึ่งมีเฟยหลงอยู่ตรงกลางเป็นวงกว้างขนาดครึ่งลี้

เมื่อเฟยหลงเห็นว่ามีค่ายกลสังหารเปิดทำงานจากที่กำลังเดินอย่างมีความสุขอยู่นั้นก็ได้สาบแช่งคนที่เปิดว่า

" เห้ยข้าเดินขึ้นมาบนเขานี้คิดจะฆ่าแกงกันเลยใครมันเปิดค่ายกลสังหารเพราะเเค่เห็นว่ามีคนเดินขึ้นมาข้างบนภูเขา "

ตอนนั้นเองที่ค่ายกลสังหารได้มีปราณกระบี่สิบสายรายล้อมเฟยหลงซึ่งก็คือผู้บุกรุกของภูเขานี้เอง

เฟยหลงที่ได้เห็นค่ายกลนี้และปราณกระบี่จึงคิดชื่อของค่ายกลสังหารนี้ออกและชื่อของค่ายกลนี้ก็คือ​' ค่ายกลกระบี่สังหาร​ '​

เฟยหลงได้ตะโกนด่าว่า

" บัดซบ​เอ้ยข้าแค่มาทำภารกิจเท่านั้นเองแต่ไอ้เจ้าของค่ายกลนี้มันไม่ถามอะข้าเลยเมื่อเห็นข้าเดินเข้ามาเจ้าก็คิดว่าข้าบุกรุกเข้ามาจึงเปิดค่ายกลสังหารเพื่อกำจัดข้า​ "

หลังจากเฟยหลงได้ตะโกนด่าคนที่เปิดค่ายกลสังหารนี้ตอนนั้นเองที่ปราณกระบี่ได้ควบรวมเสร็จสิ้นและยิงมาทางเฟยหลง