-02- แค้นที่รอชำระ
- ความเดิมตอนที่แล้ว -
"ไว้กลับไร่ครั้งหน้าหยาดจะพาเขามาแนะนำนะคะ"
"ได้สิ ดูเหมือนเขาจะเป็นคนสำคัญของหยาดนะ" เพลิงอัคคีเอ่ยแซวน้องสาวขำๆ
"สำคัญสิคะ แต่ไม่มีใครสำคัญเท่าพี่เพลิงคนนี้อยู่แล้ว" เพลิงอัคคีส่ายหน้าให้กับความขี้อ้อนของน้องสาว
หลังจากหยาดพิรุณกลับไปกรุงเทพฯไม่ถึงสองสัปดาห์เขาก็ได้รับข่าวร้ายจนตั้งตัวไม่ทัน ...หยาดพิรุณเสียชีวิตพร้อมกับทารกในครรภ์ ทางตำรวจสันนิษฐานว่าเป็นการฆ่าตัวตาย พ่อเลี้ยงหนุ่มแทบไม่เชื่อหูของตัวเองด้วยซ้ำ ใครจะคิดว่าเด็กสาวสดใสร่าเริงจะมาจบชีวิตลงแบบนี้ แน่นอนว่าเขาต้องสืบสาวหาต้นตอของโศกนาฏกรรมครั้งนี้ด้วยตัวเอง และคนที่เป็นสาเหตุต้องได้รับการชดใช้อย่างสาสม
________________________
-02- แค้นที่รอชำระ
ประเด็นการเสียชีวิตของหยาดพิรุณชี้ชัดไปในทิศทางเดียวกันคือหญิงสาวกินยานอนหลับเกินขนาดแล้วรมควันจนเสียชีวิต ทางตำรวจปักใจเชื่อเพราะมีหลักฐานชิ้นสำคัญคือจดหมายที่เขียนด้วยลายมือของผู้ตายถึงพี่ชาย เนื้อหาในนั้นมีเพียงคำขอโทษและบอกให้เขาปล่อยวางอย่าหาเหตุผลที่เธอจากไปในครั้งนี้ แน่นอนว่าเพลิงอัคคีจะไม่ปล่อยผ่าน คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องต้องชดใช้!
เพลิงอัคคีใช้เวลาเก็บข้าวของจำเป็นของน้องสาวเพื่อนำกลับไปที่บ้านเกิดอย่างเร่งรีบโดยไม่ลืมหยิบกรอบรูปครอบครัวที่วางไว้บนหัวเตียงติดมือไปด้วย แต่แล้วเบาะแสสำคัญก็ปรากฏให้เห็นอีกชิ้น รูปถ่ายของหยาดพิรุณกับชายหนุ่มแต่งตัวภูมิฐานอายุน่าจะน้อยกว่าเขาไม่กี่ปีถูกซ่อนไว้หลังกรอบรูป ข้างหลังภาพเขียนบันทึกเอาไว้เพียง ...รักสุดหัวใจ...
เพลิงอัคคีเริ่มจากการใช้ภาพถ่ายในการตามหาคนที่มีส่วนทำให้หยาดพิรุณคิดสั้นและจบชีวิตของตัวเองพร้อมหลานในท้อง แน่นอนว่าอำนาจเงินสามารถซื้อข้อมูลเชิงลึกและเชื่อถือได้อย่างรวดเร็ว นักสืบเอกชนส่งหลักฐานและข้อมูลต่างๆมาให้เขาภายในระยะเวลาสามเดือน เพลิงอัคคีเก็บเอาความเคียดแค้นรอลงทัณฑ์คนที่มาพรากดวงใจของเขาให้รู้ถึงความสูญเสีย แน่นอนว่าผู้ชายคนนั้นต้องตายทั้งเป็นและเจ็บปวดมากกว่าที่เขาเคยพบเจอ ... กฤตภาค ศิริกุญชร
"พ่อเลี้ยงครับ คุณเมริสารออยู่ที่ห้องรับแขกครับ" เอกชัยเลขาคนสนิทอายุรุ่นราวคราวเดียวกันมาแจ้งให้เจ้านายทราบ
"เดี๋ยวฉันตามไป"
"น้องริสามาหาพี่มีธุระอะไรรึเปล่าครับ" เพลิงอัคคีเดินออกมาพบเมริสาลูกสาวคนเดียวของพ่อเลี้ยงอัษฎาเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อเจ้าของไร่ชาข้างๆ
"คุณพ่อให้ริสามาชวนพี่เพลิงไปทานข้าวเย็นที่บ้านค่ะ"
"ไม่เห็นต้องลำบากมาด้วยตัวเองเลย ความจริงโทรมาก็ได้"
"ไม่ลำบากเลยค่ะ ริสากำลังจะเข้าเมืองไปซื้อหนังสืออยู่พอดี" เมริสาตอบยิ้มๆ
"ใกล้จบแล้วสิเรา"
"เหลืออีกเทอมเดียวแล้วค่ะ"
"โอเคๆ เย็นนี้เจอกันที่บ้านน้องริสาแล้วกัน"
@บริษัท กุญชร จำกัด
ร่างอรชรในชุดเดรสสีดำรัตติกาลเดินนวยนาดเข้ามาในห้องทำงานผู้บริหารระดับสูงโดยไม่มีใครกล้าห้ามปราม เพราะฤทธิ์เดชของหญิงสาวไม่ธรรมดาพนักงานทุกคนจึงได้แต่ภาวนาให้บอสหนุ่มและเล(เลีย)ขาสาวปลอดภัย
"กรี๊ดดดดดด!!! พี่กฤต!"
"ยะ...ยัยเกรซ! เธอออกไปก่อน" กฤตภาคผละออกจากร่างอวบอิ่มของเลขาคนใหม่ที่กำลังคลอเคลียราวกับถูกของร้อน
"หึ่ย! ถ้าจะสมสู่กันช่วยไปทำที่อื่นนะคะ เกรซไม่ชอบ!" เกศรินทำหน้ามุ้ยเซ็งกับพฤติกรรมของพี่ชายจอมกระล่อน
"ลมอะไรพัดน้องสาวพี่มาถึงที่นี่ได้ละ" กฤตภาคจัดชุดสูทให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยแล้วหันมาถามน้องสาวขาวีนอย่างสงสัย
"เกรซเบื่อ! เกรซเซ็งค่ะ!"
"วันๆก็เอาแต่เที่ยวเล่นไร้สาระมีเวลาเบื่อด้วยหรอ?"
"อย่าว่าเกรซนะ!"
"เออๆ ตกลงจะให้พี่ช่วยอะไรอีกละ"
"บัตรเครดิตเกรซวงเงินเต็มแล้ว เอ่อ พี่กฤตขาช่วยสมทบทุนไปญี่...-"
"เอาไป" กฤตภาคยื่นบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินให้น้องสาวอย่างเอือมระอา
"อุ๊ย! ขอบคุณค่ะพี่กฤตของน้อง" เกศรินยิ้มกว้างอย่างดีใจ คิดไม่ผิดจริงๆที่มาพึ่งพี่ชายคนนี้
"เมื่อไหร่แกจะมาช่วยงานที่บริษัทละ จบมาตั้งหลายเดือนแล้ว"
"ขอเกรซใช้ชีวิตให้เต็มที่อีกนิดนะคะ สัญญาว่าจบทริปญี่ปุ่นรอบนี้แล้วจะมาช่วยพี่กฤตเต็มที่เลย"
"เห้ออ พี่จะรอนะ"
"เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน~ อ้อ เปลี่ยนเลขาด้วยนะคะ คนนี้เกรซไม่ชอบ!"
________________________
.. . สปอยตอนต่อไป
"ฉันต้องการตัวผู้หญิงคนนั้น ภายในวันนี้!" น้ำเสียงทุ้มทรงพลังออกคำสั่งกับลูกน้องอย่างแข็งกร้าวหลังจากได้รับรายงานความเคลื่อนไหวของเป้าหมายที่รอคอยมานานถึงสองปี
"คะ...ครับ ผมจะรีบไปพาเธอมาที่นี่"
"ดี! พามันไปรอฉันที่กระท่อมท้ายไร่" เอกชัยรับคำสั่งทั้งที่ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเจ้านาย
