ตอนที่1 งานเลี้ยง

ตอนที่1 งานเลี้ยง

อีกด้านของไอศูรย์

ร่างสูงเดินออกมาจากผับหลังจากที่เข้ามาเคลียร์บัญชีนิดหน่อยก็รีบออกมาทันที แต่ทว่าดันมีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้เดินมาชนเขา เดินชนไม่พอยังมามองเขาด้วยสายตาแปลกๆ อีกด้วย มันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

ไอศูรย์ไม่ชอบคนที่จ้องหน้าตน ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ปกติจะไม่มีใครกล้าสักเท่าไหร่เพราะด้วยบุคลิกท่าทางดุร้ายของเขาทำให้ลูกน้องหลายร้อยคนรวมถึงใครๆ เกรงกลัว

ชายหนุ่มเป็นนักธุรกิจที่อยู่ในคราบของมาเฟียจะเรียกแบบนี้ก็ไม่ผิด ชีวิตของเขามันแทบไม่มีคำว่าขาวสะอาดเลยนับตั้งแต่ที่ไอศูรย์ขึ้นมาบริหารงานต่อท่านตรีศูลหลังจากที่ชายชราเสียชีวิตเพราะโรคประจำตัว ด้วยอะไรหลายๆ อย่างทำให้ชายหนุ่มเป็นคนนิ่งขรึม ดุดัน แถมแข็งกระด้างไม่สนใจใครหน้าไหนเลยสักนิด

"นายครับ หงุดหงิดหรือครับ?"มือขวาคนสนิทอย่างเกริกเอ่ยถามเจ้านายอย่างรู้ทัน

"นิดหน่อย"เขาตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว

"ถ้างั้นให้ผมตามคุณน้ำชามาที่คฤหาสน์ดีไหมครับ?"น้ำชา หรือภทรภรรณคู่ขาของชายหนุ่มที่รู้จักมาสักระยะหนึ่งแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับผู้หญิงคนนี้ตกลงพูดคุยกันโอเคแล้วและที่สำคัญหญิงสาวรู้จุดยืนของตัวเองดีทำให้ผู้หญิงคนนี้อยู่นานกว่าใครๆ ที่เคยผ่านมา

"ไม่ อยากพัก กลับเลยแล้วกัน"

"ได้ครับนาย"วันนี้ตลอดทั้งวันชายหนุ่มเดินทางไปหลายที่จนรู้สึกเหนื่อยจนแทบไม่อยากทำอะไร

เพียงไม่นานรถหรูของไอศูรย์ก็เลี้ยวเข้ามาจอดในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตกทอดมาจากรุ่นปู่ของเขาแล้ว แต่ทว่าความใหญ่โตหรูหรานี้กลับทำให้คนอยู่อย่างไอศูรย์ไม่มีความสุขเลยสักนิด เพราะนอกจากเขา แม่บ้านและบอดี้การ์ดก็ไม่มีใครอยู่อีกเลย แถมคนเหล่านี้ก็ไม่ได้ขึ้นมาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่เขาอยู่ด้วย วันเวลาจึงทำให้ความรู้สึกของชายหนุ่มเย็นชา ไร้ความรู้สึกมากขนาดนี้

คนตัวสูงเดินขึ้นไปยังห้องนอนหรูหราที่ประดับประดาไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง สีโทนของห้องก็บ่งบอกตัวตนของเจ้าของเป็นอย่างดี เพราะข้าวของต่างๆ ในห้องแห่งนี้มีแต่สีดำ และก็สีดำ ไอศูรย์ปลดชุดสูทสีเข้มที่สวมใส่อยู่ออกจนเผยให้เห็นแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักขนาดใหญ่

มันคือตัวตนของเขารอยสักรูปมังกร สัญลักษณ์ของตระกูลของเขานั่นเอง ร่างกำยำเปลือยกายเปล่าก่อนจะเดินเข้าไปในอ่างจากุซซี่ขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้องน้ำ ชายหนุ่มมักชอบนอนแช่น้ำอยู่อย่างนี้ปล่อยความคิดที่ทำให้เขารู้สึกเหนื่อยล้า ปล่อยอารมณ์ทุกอย่างผ่านการนอนแช่น้ำแบบนี้เป็นประจำ

หลายวันผ่านไป

ลันตานั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับหลังจากที่ถูกช่างแต่งหน้ามาจัดการแต่งหน้าแต่งตัวให้กับเธอจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว วันนี้เธอต้องไปงานเลี้ยงกับครอบครัว เห็นว่าเป็นงานกุศลหรืออะไรสักอย่างเธอก็ไม่แน่ใจ เหตุที่ทำให้หญิงสาวเผยสีหน้าท่าทางแบบนี้ก็เพราะว่าเธอนั้นไม่อยากมางานในวันนี้เลยสักนิด

หญิงสาวรู้ดีว่าการที่ครอบครัวคะยั้นคะยอให้เธอไปร่วมงานในวันนี้เป็นเพราะอะไรกัน หลายวันมานี่จู่ๆ ท่านชีวินก็พูดถึงเรื่องการแต่งงานของเธอขึ้นมา ชายชราบอกว่าอยากให้หญิงสาวแต่งงานกับนายตำรวจยศใหญ่ที่เป็นลูกชายของเพื่อนสนิท คนจบนอกอย่างเธอมีหรือจะยอม หญิงสาวปฏิเสธทันทีแต่ทว่ามันก็ดูเหมือนไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อคนเป็นพ่อถึงขั้นยื่นคำขาดมาให้ทีเดียว

"เฮ้อ"เสียงถอนหายใจของลันตาดังออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนกระทั่งรถตู้ที่เธอนั่งมากับครอบครัวมาถึงที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

ภายในงานเลี้ยงถูกจัดขึ้นอย่างสวยงาม เธอกวาดสายตามองไปรอบๆ จึงรู้ว่างานในวันนี้เป็นงานการกุศลที่มีเหล่านักธุรกิจมากมายมาร่วมงาน อารมณ์ประมาณว่าทำบุญเอาหน้าเอาสังคมประมาณนั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่ลันตาไม่ชอบเลยจริงๆ

"ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยลูกเดี๋ยวคุณพ่อดุเอานะ"เสียงหวานของคนเป็นมารดาเอ่ยออกมา เธอเองก็ไม่รู้จะช่วยลูกยังไง เรื่องการที่สามีอยากให้ลูกสาวแต่งงานกับลูกชายเพื่อน เธอรู้จักนิสัยของสามีดีพอไม่พอใจแล้วน่ากลัวมากขนาดไหน

เมื่อก่อนท่านชีวินเป็นถึงนักการเมืองที่ใครๆ ต่างก็รู้จัก ไม่แปลกที่ในสังคมทุกคนถึงให้เกียรติ ถึงแม้ในตอนนี้เขาจะลาวงการแล้วแต่อำนาจที่เคยมีก็ยังคงอยู่ไม่จางหายไป สิ่งที่ชายชราต้องการก็คือการเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวแต่งงานกับผู้ชายที่เขาเห็นสมควร ยิ่งว่าที่ลูกเขยของเขาคนนี้เป็นถึงตำรวจมีหน้าตาทางสังคมที่ดี ไหนจะตระกูลที่เก่าแก่ไม่ต่างจากเขามีอะไรไม่คู่ควรกับบุตรสาวของเขากัน

"สวัสดีครับคุณอา"เสียงของตรัย ตำรวจยศใหญ่มากฝีมือเอ่ยทักทายเพื่อนพ่อที่รู้จักทันที ลันตาเห็นสายตาเจ้าชู้ที่ซ่อนอยู่ของอีกฝ่ายก็รับรู้ได้อย่างรวดเร็ว ไม่รู้สิเรื่องแบบนี้เธอคิดว่าผู้หญิงคงดูออก

"อ้าวตรัย แล้วพ่อล่ะไปไหนเสียแล้ว?"

"วันนี้คุณพ่อไม่ได้มาครับ เอ่อนั่นน้องลันตาใช่ไหมครับคุณอา"

"ใช่นี่ลันตาลูกสาวอาเอง ลันทักทายพี่เขาสิลูก"เมื่อถูกสายตาเชิงกดดันมาทางเธอ หญิงสาวจึงจำใจยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าที่ดูจะอายุมากกว่าเธอสิบกว่าปีเห็นจะได้

"สวัสดีค่ะ"ตรัยเผยรอยยิ้มออกมาให้กับหญิงสาวทันที เขายอมรับว่าถูกใจผู้หญิงคนนี้อยู่มาก เห็นในรูปว่าสวยแล้วตัวจริงสวยกว่าตั้งหลายเท่า

"งั้นคุยกันไปก่อนนะอาจะไปทักทายคนอื่นๆ ก่อน"

"คุณพ่อขา ลันไปด้วย"

"จะไปทำไมกัน อยู่คุยเป็นเพื่อนพี่เขาไปเถอะ พ่อกับแม่ไปคุยกับคนรู้จักมีแต่คนมีอายุลูกคงจะเบื่อ"ไม่ทันที่หญิงสาวจะพูดอะไรออกมาอีกครั้ง พ่อแม่ของเธอก็เดินผ่านหน้าไปเสียแล้วให้มันได้อย่างนี้สิ ดูก็รู้ว่าต้องการยัดเยียดเธอให้กับผู้ชายคนนี้ให้ได้

"เอ่อ ขอโทษนะคะคือลันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"คนตัวเล็กรีบหาข้ออ้างเพื่อที่จะแยกตัวห่างจากผู้ชายคนนี้ทันที เธอไม่ชอบสายตาของตรัยที่มองมาที่เธออย่างไม่ปิดบังแบบนี้ เขาดูพอใจเธอมาก มากจนเธอรู้สึกไม่โอเค