EPISODE2 ท่าที่ชอบ

เถื่อน.คลั่ง.รัก

[Mad Engineer]

EPISODE2 ท่าที่ชอบ

“แค่สักก็จะกลับใช่ไหมคะ ถ้าลายมินิมอลบัวสักให้ก็ได้ค่ะ แต่ไม่มียาชานะคะ” สาวน้อยเอ่ย ทำให้คนเมาหันมามองหน้าเธอทันที

“ถามจริง?”

“ค่ะ” เธอรับคำ

“หนูอย่าเสียเวลากับมันเลย เดี๋ยวมันก็เมามาให้สักอีก” เกียร์ปรามสาวน้อยไว้ อาทิตย์นี้ซุงมาที่ร้านสองรอบแล้ว และเป็นสองรอบที่โดนสาวเทมาเสียด้วย

“เฮียอย่าขัดดิ ถ้าเป็นน้องบัว ไม่มียาชาพี่ซุงก็จะสัก” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ย พลางถอดเสื้อแจ็คเก็ตตัวนอกออก ซึ่งขณะนั้นแฟนสาวของเทรย์ก็โทรมาตามตัวเขาพอดี ทำให้เทรย์ต้องรีบไป จึงฝากให้เกียร์ช่วยดูใบบัวไว้ จนกว่าไอ้สามแสบจะกลับไป

เวลาต่อมา...

ซุงเดินตามเจ้าของร่างเล็กมาที่เตียงสัก นั่นทำให้เซฟกับฉลามพากันนั่งรอที่โซนรับรองลูกค้า ส่วนเกียร์นั่งเล่นเกมอยู่ไม่ไกลนัก เพราะต้องคอยช่วยสอดส่องสาวน้อยให้เทรย์

“พี่เลือกลายเลยค่ะ”

สาวน้อยใบบัวส่งสมุดแบบลายสักมินิมอลให้ชายหนุ่มดู นั่นทำให้ซุงถอดเสื้อยืดออก เผยให้ใบบัวเห็นกล้ามอกและกล้ามท้องแน่นขนัดเป็นลอนลูกสุดเซ็กซี่ โดยที่แผงอกสองข้างนั้นมีรอยสักหน้าเสือสิงห์ ซึ่งเธอจำได้ว่าเป็นลายที่เทรย์ให้เธอช่วยออกแบบให้เมื่อปีที่แล้ว ที่แท้มันก็เป็นแบบลายสักของซุงนี่เอง

“ลายนิดเดียวพี่ถอดเสื้อทำไมคะ จะสักตรงไหนเหรอ”

“สักที่นิ้วชี้ข้างขวาแล้วกัน ที่ถอดเพราะร้อนน่ะ” ซุงว่า ทำให้ใบบัวปรายสายตาไปยังแอร์ที่ถูกเปิดทิ้งไว้

“แต่แอร์เปิดอยู่นะคะ”

“พี่เป็นคนร้อนง่าย ยิ่งเห็นคนสวยยิ่งร้อน” ชายหนุ่มว่า แล้วขยับยิ้มกริ่ม ทำให้ใบบัวกลอกตาใส่ ก่อนจะไปเอาอุปกรณ์สักมา

“ขอทำความสะอาดมือหน่อยค่ะ” เธอบอกเขา ทำให้ซุงยื่นมือมาให้ ใบบัวจึงจัดการเช็ดทำความสะอาดมือให้เขา ซึ่งมือเล็ก ๆ ขาว ๆ ที่บรรจงดูแลส่วนที่เขาจะสักเป็นอย่างดี ทำให้ซุงนั่งจ้องเธอนิ่ง คนอะไรตัวเล็กน่ารัก ตาโต ปากนิดจมูกหน่อย แถมกลิ่นตัวยังหอมอีกต่างหาก

“พอแล้วเหรอ กำลังฟินเลย” ชายหนุ่มว่าเมื่อเธอปล่อยมือออก

“ค่ะ”

“เป็นน้องเฮียเทรย์แท้ ๆ เลยเหรอ หน้าตาคนละฟีลเลย”

“เป็นลูกพี่ลูกน้องค่ะ” ใบบัวว่า

“อ้อ! ถึงว่าสวยไม่ได้เฮีย ถ้าสวยแบบเฮียพี่คงขนลุก” ซุงยิ้มกริ่ม ทำให้สาวน้อยผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ

“ที่จริงตอนเมาร้านไม่รับสักนะคะ” เธอบอกย้ำ เพราะคิดว่าที่ซุงพูดไปเรื่อยขนาดนี้เพราะเมา จึงไม่อยากถือสารุ่นพี่

“พี่รู้...แต่เจ็บใจจนต้องมาเจ็บตัวนี่ไง” เขาว่า ช่วงนี้โดนสาวเทเป็นว่าเล่นเลย ช่วงจีบช่วงควงก็เห็นดูจริงจังดี คิดว่าจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ที่ไหนได้ดันเจอแต่พวกล่าแต้ม แอ้มไข่จนหนำใจแล้วเทกันซะงั้น

“ถ้าบัวบอกว่าไร้สาระพี่จะว่าอะไรไหม ถ้าพี่โดนเทร้อยครั้ง เท่ากับพี่จะมาสักร้อยครั้งเหรอคะ” เธอย้อนถาม ทำให้ซุงไหวไหล่ใส่

“ถ้าเธอสักให้ พี่ก็จะมา” เขาว่า สายตาคู่คมที่กวาดมองไปทั่วใบหน้าสวยและอ่อนใสไร้เครื่องสำอางของเธอ ทำให้ผิวแก้มของใบบัวร้อนฉ่าจนซับสีระเรื่อให้เห็น ซึ่งในสายตาเขามันดูน่ารักมาก

“ทำหน้าเขินแบบนั้น ใจสั่นเลยนะเนี่ย” รุ่นพี่หนุ่มเอ่ยหยอด

“โดนเทเพราะขี้หลีด้วยรึเปล่าคะ” เธอว่าใส่ ทำให้ซุงยกยิ้ม

“พี่ซุงคนจริง คิดยังไงพูดแบบนั้น”

“อ้อ! หลียังไงหลีอย่างนั้น” ใบบัวว่าใส่

“ไม่ใช่ดิ! ปกติพี่ไม่จีบใครนะ เธอคนแรกเลยที่พี่จีบ พี่พูดจริงถามลิงข้างบ้านได้” เขาว่าแล้วยักคิ้วให้อย่างทะเล้น

“เป็นเกียรติมากค่ะ แต่ไม่ต้องก็ได้” ใบบัวเองก็ต่อปากต่อคำไม่น้อย ท่าทางที่ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจกัน ทำให้ซุงยิ่งอยากเอาชนะ

“น่ารักขนาดนี้ ขอพี่ซุงจีบเหอะ” เขาว่าแล้วทำตาปริบ ๆ ใส่

“ตกลงจะเอาลายไหนคะ” เพราะไม่อยากต่อปากต่อคำ ใบบัวจึงถามถึงเรื่องลายสัก นั่นทำให้ซุงวางสมุดแบบลง

“ไม่รู้จะเอาลายไหน สักเลขหกเก้า (69) แล้วกัน” ซุงว่า

“เลขมงคลของพี่เหรอคะ” ใบบัวย้อนถามอย่างสงสัย เพราะมีลูกค้าไม่น้อยที่สักพวกเลขมงคล หรือเลขวันเกิดบนร่างกาย

“ท่าที่ชอบอะ” ซุงว่าแล้วยกยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำเอาพวกฉลามที่ได้ยินไอ้ตัวดีพูดถึงกับพากันกระแอมไอปรามเพื่อน

“ท่าอะไรคะ?” ใบบัวขมวดคิ้วมุ่น ตามประสาคนถูกพี่ชายเลี้ยงมาแบบไม่ให้ความจัญไรมาถึงตัว เธอจึงไม่รู้ว่าซุงกำลังพูดถึงท่าอะไร

“ก็ท่า...ถ้าอยากรู้พี่จะบอกให้ แต่เอาเบอร์เธอมาก่อน” ซุงได้ทีขอเบอร์โทรสาวน้อย นั่นทำให้ใบบัวถอนหายใจใส่ แล้วดึงมือเขามาสักให้จบ ๆ เสียดีกว่า คนเมา...ยิ่งพูดก็ยิ่งเลอะเทอะ

“นิ้วชี้นะคะ” เธอถามย้ำ ก่อนจะจรดเข็มสักลงไปตรงตำแหน่งที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว นั่นทำให้ซุงยื้อมือไว้

“สักเลยเหรอ ไม่ลอกลายเลย” เขาถาม เพราะไม่รู้ว่าสาวน้อยสักเป็นจริง ๆ ไหม หรือแค่จะสักเพื่อไล่เขากลับ

“แค่ตัวเลขเองค่ะ บัวสักได้” เธอว่า แล้วยื้อมือเขากลับมา

“ถ้ามันไม่สวย น้ำลายก็ถูไม่ออกนะ” ซุงแย้ง

“สวยค่ะ เชื่อบัว” สาวน้อยเอ่ยย้ำ

“ถ้าไม่สวย พี่สักเธอคืนนะ” ว่าแล้วซุงก็วกเข้าเรื่องที่เขาจงใจชวนเป็นประเด็น นั่นทำให้เกียร์ขว้างหนังสือรถแต่งใส่ไอ้ตัวดีทันที

ปึก!

“เดี๋ยวมึงได้โดนเข็มสักวินมอไซค์หน้าปากซอย” เกียร์ส่งเสียงดุ

“ตกลงจะให้สักไหมคะ” ใบบัวถามย้ำ เธอเหนื่อยจะเถียงแล้ว

“สักดิ กระแทกพี่แรง ๆ ได้เลย” ซุงว่า ทำให้เธอถลึงตาใส่ เพราะเริ่มรู้แล้วว่าเขาเป็นคนชอบพูดกำกวมชวนน่าทุบให้หลังแอ่น แต่แทนที่เขาจะสลด รุ่นพี่หนุ่มกลับขยับยิ้มให้เสียอย่างนั้น

“นิ่ง ๆ นะคะ” เธอบอกเขา แล้วเริ่มจรดเข็มอย่างจริงจัง ซึ่งลายเล็ก ๆ แค่นี้ใบบัวค่อนข้างช่ำชองมาก ใช้เวลาเพียงไม่ถึงยี่สิบนาที ลายสักที่ซุงต้องการก็ปรากฏอยู่บนเรียวนิ้วชี้ของเขา แถมเส้นเงาสวยคมเชียว

“สวยแฮะ คนก็สวย ลายสักยังสวยอีก ขอเบอร์ไว้จองคิวหน่อยสิ” ชายหนุ่มยังไม่ยอมแพ้เรื่องเบอร์ รีบล้วงโทรศัพท์มือถือมายื่นให้

“เบอร์ร้านมีค่ะ ปกติเฮียเกียร์เป็นคนจัดคิวอยู่แล้ว”

“โห! ก็รู้ว่าจีบอยู่ ไม่ให้พี่หน่อยเหรอ” เขาทำเสียงอ้อน