EPISODE1 คนโดนเท

เถื่อน.คลั่ง.รัก

[Mad Engineer]

EPISODE1 คนโดนเท

ณ ร้าน MAD TATTOO เวลา 21.45 น.

ร้านสักลายและชื่อสุดปั่นในย่านดังที่เหล่าวัยรุ่นการันตีว่าร้านนี้แหละ ‘ลายเด็ดช่างโดน’ แถมราคายังเป็นมิจอีกต่างหาก ใช่! ฟังไม่ผิดหรอกราคาของที่นี่เป็น ‘มิจฉาชีพสุด ๆ’ เพราะ ‘เทรย์’ อดีตนายแบบสุดฮอตเจ้าของร้านสุดติสท์ที่เบื้องหลังเป็นถึงลูกชายมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ของเมือง มักจะรับลูกค้าแบบตามใจช่าง คิดจะสักก็สัก คิดจะปิดร้านก็ปิด แถมราคาของร้านยังโคตรหลายมาตรฐานตามงานและตามใจเทรย์สุด ๆ ซึ่งนอกจากเทรย์ที่เป็นเจ้าของแล้ว ช่างสักของที่นี่ยังมี ‘เกียร์’ อดีตหนุ่มขับรถส่งอาหาร และ ‘ใบบัว’ สาวน้อยวัยฉ่ำญาติผู้น้องของเทรย์ที่มักจะมารับจ็อบสักในช่วงวันหยุด ซึ่งสาวน้อยวัย 19 ปีคนนี้นี่แหละที่ทำให้ทุกวันหยุดมีสีสัน แขกไปใครมาก็พากันชื่นใจที่ได้เจอเธอ

“เฮียเทรย์ไม่อยู่มึงค่อยมาสักวันหลังแล้วกัน” เสียงของเกียร์เอ่ยไล่คนคุ้นเคย เพราะนอกจากช่างจะไม่อยู่แล้วลูกค้ายังเมามาอีกต่างหาก

“ไม่เฮีย! สักวันนี้เลย อยากได้อยากโดน สักให้คนช้ำอย่างผมที เฮียสักก็ได้” เสียงห้าวติดอ้อแอ้ของ ‘ซุง’ ที่โดนเพื่อนหิ้วปีกมา ทำให้เกียร์ส่ายหน้าอย่างระอา สภาพแบบนี้คงโดนสาวเทมาอีกแน่ ๆ

“มึงเป็นเหี้ยไร ถึงชอบมาสักตอนโดนเทวะ” เกียร์บ่นอย่างระอา

“เฮียไม่เข้าใจ! คนอกหักกำลังช้ำใจทำไมต้องซ้ำเติม ผมน่ะ! ไม่เคยไปสักที่ไหนเลยนอกจากที่นี่ แล้วทำไมเฮียต้องพูดให้ผมช้ำเพิ่มด้วย ไอ้เหี้ย! เอาจนไข่แทบถลอก...เสือกบอกวันไนต์” ไม่วายกลายเป็นเกียร์ที่โดนไอ้เด็กเวรตัดพ้อมายืดยาว

“สัก ๆ ให้มันหน่อยเฮีย พวกผมสองคนจะหิ้วมันไม่ไหวแล้วเนี่ย ลายเหี้ยไรก็สัก ๆ ไปเหอะ มันจะได้กลับไปนอน” สุดท้าย ‘เซฟ’ ก็ต้องช่วยอ้อนวอนเกียร์อีกคน อย่างน้อยถ้าเกียร์เป็นคนสัก ซุงก็น่าจะยอม

“ใครเขาสักตอนเมากันวะ พวกมึงอย่าพูดไม่รู้เรื่อง อีกอย่างร้านปิดแล้ว ไสหัวไปใกล้ ๆ เลย กูจะกลับบ้าน” เกียร์ไม่คิดจะรับงานนี้ อีกอย่างมันเลยเวลาปิดร้านมาแล้วด้วย

“ไม่ปาย! บอกว่าสักให้ผมงาย...สักให้คนช้ำอย่างผมที” ไม่วายเจ้าตัวก็ผละออกจากการจับของเพื่อนแล้วเข้ามากอดแขนเกียร์เอาไว้

“สัก ๆ ให้มันเหอะเฮีย ไม่งั้นพวกผมไม่ได้นอนแน่” เห็นความดื้อรั้นของเพื่อน ‘ฉลาม’ เลยช่วยอ้อนอีกคน

“กูบอกว่าไม่สักคนเมาไง อยากโดนตีนก่อนนอนเหรอวะ” เกียร์เอ่ยเสียงดุแล้วผลักร่างคนเมาให้ถอยห่าง

“ก็บอกว่าอกหักไง! สักให้ไม่ได้เหรอวะเฮีย ผมเสียตัวไม่พอยังต้องมาเสียใจอีก เฮียแม่งใจร้าย!” ซึ่งการอ้อนวอนดูเหมือนจะไม่ใช่ทางออก เจ้าตัวเลยโวยวายตัดพ้อเสียงดัง ทั้งยังหันไปเตะถังขยะหน้าร้านจนล้มดังโครม ขยะกระจัดกระจาย

“เฮียเกียร์เกิดอะไรขึ้นคะ!”

เสียงอึกกะทึกราวมีนักเลงมาพังร้าน ทำให้เจ้าของร่างเล็กที่ล้างไม้ล้างมืออยู่หลังร้านรีบวิ่งออกมาดูเกียร์ทันที

“ไม่มีอะไร เฮียจัดการเอง หนูกลับไปก่อนเลย” เกียร์หันมาตอบสาวน้อย ทว่าคนที่ยืนโงนเงนอยู่นั้นกลับช้อนสายตาขึ้นมามองเธอ ก่อนจะอุทานออกมาเสียงดัง

“ไอ้เหี้ยแม่ของลูก!” ไม่พูดเปล่าเขายังตรงเข้ามาจับเธอมือนุ่มของเธอไว้ สายตาพราวไปด้วยแอลกอฮอล์มองจ้องหน้าเธอไม่วางตา

“อะไรนะคะ?” ใบบัวอึ้งไม่น้อยกับถ้อยคำนั้น

“คบกันไหม พี่พร้อมเป็นผัวหนู” เสียงห้าวของคนที่เหมือนจะสร่างเมาเอ่ย ทำให้เซฟและฉลามถึงกับก้าวถอย เมื่อมีเงาสูงใหญ่ดำทะมึนปรากฏเบื้องหลังซุง...ไอ้ฉิบหายเฮียเทรย์มา!

เพียะ!

เพียงเสี้ยววินาทีนั้นเสียงคนโดนลั่นกะบาลก็ดังขึ้น ทำเอาทั้งเซฟและฉลามถึงกับยกมือปิดตาไม่กล้ามองสภาพเพื่อน

“อื้อ! ไอ้เหี้ยเอ๊ยหน้ามืด”

คนเมาที่ถูกเทรย์ซัดจนหัวทิ่มหัวตำได้แต่สะบัดหน้าไล่อาการมึนงง เกือบจะง้างหมัดซัดสวนไปแล้ว แต่หางตาเหลือบไปเห็นหน้ารุ่นพี่หนุ่มที่เคารพและนับถือเสียก่อน

“ผัวพ่อผัวแม่มึงดิ กล้ามาจับมือน้องกู มึงวอนตายมากดิไอ้ซุง” เสียงเข้มของเทรย์ราวสายฟ้าที่ผ่าลงมากลางใจคนเมาทีเดียว ว่าแต่เฮียเทรย์มีน้องสาวตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมคนหล่ออย่างซุงไม่รู้

“เฮีย! เฮียมีน้องตอนไหน ทำไมผมไม่รู้” เจ้าตัวย้อนถาม มองหน้าเทรย์สลับกับสาวน้อยตัวเล็กนั่น ถามจริง...พี่น้องกี่โมง? รูปร่างหน้าตาไม่เห็นจะเหมือนกันสักนิด

“แล้วมึงต้องเสือกไปทุกเรื่องรึไง โดนหญิงทิ้งทีไรไสหัวมาเรื้อนแต่ร้านกู มึงเป็นเหี้ยไรไอ้ซุง อยากโดนตีนกูว่างั้น” เทรย์ย้อนถาม แทบจะโผเข้าไปซัดไอ้เด็กเวรตรงหน้า ถ้าเกียร์กับฉลามไม่ห้ามทัพไว้เสียก่อน

“เฮียใจเย็นก่อน ผมขอล่ะไอ้ซุงมันโดนสาวทิ้งจริง ๆ” ฉลามว่า

“แล้วร้านกูเป็นที่บำบัดใจเพื่อนมึงรึไง” เทรย์ตวาดกลับ ทำฉลามหน้าเจื่อน แต่จะให้เขาทำยังไงล่ะ ในเมื่อไอ้เพื่อนเวรชอบมาที่นี่

“ผมขอโทษ! ว่าที่พี่เมียอย่าโมโห ผมอกหักมาจริง ๆ เลยอยากมาสักให้หายช้ำ เฮียสักให้ผมทีนะ ไม่โดนเข็มผมนอนไม่หลับแน่” ซุงที่โดนลั่นกะบาลจนแทบสร่างจริงจัง ได้แต่เดินมายกมือไหว้ขอโทษเทรย์

“พี่เมียพ่อมึงดิ คิดว่าน้องกูจะชอบนักเลงอย่างมึงรึไง” เทรย์ว่า

“ผมไม่ดีตรงไหน” ซุงตัดพ้อพร้อมทำหน้างอง้ำ

“ทุกตรงไอ้เหี้ย!” ไม่วายโดนรุ่นพี่หนุ่มด่าอีกรอบ

“จิตใจเฮียทำด้วยอะไรวะเนี่ย โคตรขัด โคตรขวาง” ซุงว่าใส่

“ไม่ต้องมาตัดพ้อกู”

“ไม่ได้ตัดพ้อ แต่จะบอกว่านี่ซุงคนหล่อวิศวะเลยนะ พ่อพันธุ์ชั้นดี เกิดมาเพื่อน้องสาวเฮียโดยเฉพาะ” ซุงเอ่ยอย่างหน้าตาเฉย ทำให้ใบบัวมองเจ้าของร่างสูงอึ้ง ๆ ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดอะไรแบบนั้นออกมา

“เอ่อ...คนหล่อทำไมโดนเทคะ” และคำถามเธอแม่งเจ็บจี๊ดเลย

“สาวบอกว่าหล่อด้วยเหี้ยด้วยเลยไม่เอา จะบ้า!” เซฟว่า ทำให้ซุงหันไปมองจ้องหน้าเพื่อนอย่างเคือง ๆ

“ขายความดีกูดิไอ้สัตว์ พูดแบบนี้น้องก็มองกูไม่ดีอะดิ”

“ถึงไม่บอกบัวก็มองเป็นแบบนั้นอยู่แล้วค่ะ บัวว่าถ้าพี่ซุงเมาก็กลับไปนอนเถอะค่ะ ตอนนี้ร้านปิดแล้ว” สาวน้อยว่า ทำให้ซุงขยับยิ้มใส่

“ชื่อบัวเหรอ? พรหมลิขิตชัด ๆ ชื่อเราคล้องจองกันเลย” ซุงว่า

“คล้องกี่โมงไอ้หอก ‘ซุงบัว’ คล้องตรงไหน” ฉลามแย้งเสียงหลง

“กูบอกคล้องก็คล้อง มึงจะสงสัยทำไม” ซุงเถียงเพื่อน

“รีบพาเพื่อนมึงกลับไป ก่อนที่กูจะคล้องแม่งไปทิ้งท่อระบายน้ำ” เทรย์ส่งเสียงขุ่น ทำให้เกียร์หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

“เฮียอ่า...สักให้ผมเถอะ ผมเป็นเศร้าจริง ๆ นะ ลายมินิมอลก็ได้ ใจมันร่ำร้องอยากเอาเข็ม” ไม่วายซุงยังคงทำหน้ามึนไม่เลิก

“ไอ้ซุง...”