ตอนที่ 2 ครั้งแรก 2

“ก็ได้ค่ะ” รับคำพร้อมกับกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ

           “ผมรอในห้องน้ำ”

           “ค่ะ”

           “อ้อ ถอดเสื้อผ้าไว้ข้างนอกนี่แหละ”

           “คะ”

           “ผมไม่ชอบพูดซ้ำ” พูดจบเขาเดินเข้าห้องน้ำ ไม่ได้สนใจท่าทีลนลานของอีกฝ่าย เธอเห็นเพียงแผ่นหลังเนียนกว้างสีแทนที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามเปลือยเปล่า ส่วนท่อนล่างพันแค่ผ้าขนหนูสีเข้มไว้เท่านั้น

           อชิรญากวาดตามองหาเสื้อคลุมอาบน้ำ ทั้งกลัวทั้งประหม่า วางเสื้อผ้าไว้ที่พนักเก้าอี้แล้วเดินตามคนหน้าตายเข้าไป ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอจะต้องผ่านมันไปให้ได้ ถ้าเกิดมีอะไรผิดพลาดขึ้นมาเขาก็คงไม่ถึงกับฆ่าแกงเธอหรอกมั้ง

           เท้าที่เพิ่งก้าวพ้นประตูห้องน้ำเข้ามาชะงักนิดหนึ่งเมื่อเห็นร่างกำยำที่อยู่ภายใต้ฝักบัว มีสายน้ำพรมลงมายังร่างใหญ่ สัดส่วนเขาช่างงดงามราวกับรูปปั้นที่แกะสลักไว้อย่างประณีต ผิวสีแทนบวกกับกล้ามเนื้อแน่นหนั่นไปทุกส่วนสัดมันทำให้สาวผู้ไม่ประสาเรื่องผู้ชายอย่างเธอถึงกับต้องมองตาค้าง

           “ช่วยผมอาบน้ำหน่อย” เธอเกือบลืมหายใจเมื่อได้ยินคำสั่งของเขาจึงได้สติ เหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขามากที่ต้องอาบน้ำกับผู้หญิง ก่อนหน้าที่จะเป็นเธอเขาคงเปลี่ยนผู้หญิงมานักต่อนัก

           “แต่ฉันไม่…”

           “ผมจ้างคุณมาแพง” เสียงนั้นเข้มขึ้นจนคนฟังขนลุก

           ใช่ เขาจ้างเธอมาแพงจริง ๆ สิบสองชั่วโมงกับเงินสองแสน นรีบอกว่าเขาจ่ายแพงมากเท่าที่เคยหาเด็กให้เสี่ยมา ซึ่งคุณสมบัติที่เขาต้องการมันก็มีอยู่ในตัวเธอทั้งหมดยกเว้น…เรื่องเดียว

           “…ค่ะ” เดินเข้าไปหาร่างเปลือยแน่นเครียดทั้งที่ตัวเองยังสวมเสื้อคลุมอาบน้ำ พยายามเบนสายตาหนีจากหุ่นล่ำ ๆ นั่น เนื้อตัวเธอกำลังร้อนผ่าวไปทั่ว มันกระดากเกินกว่าที่สายตาของเธอจะมองต่ำลงไปยังใต้สะดือของเขา

คนตัวใหญ่หันมองหญิงร่างบอบบางที่เดินเงอะงะเข้ามาหาเขา มันช่างดูขัดหูขัดตายังไงชอบกล

           “ทำไมไม่ถอดเสื้อคลุมออก ที่บ้านคุณอาบน้ำพร้อมทั้งเสื้อคลุมแบบนี้หรือไง” มือใหญ่เอื้อมไปปิดน้ำเพื่อไม่ให้น้ำกระเซ็นโดนเสื้อคลุมของหล่อน สีหราชเริ่มหงุดหงิดขึ้นมากับผู้หญิงตรงหน้า เขาอุตส่าห์ระบุสิ่งที่ต้องการกับนรีไปแล้วแต่ทำไมสิ่งที่ได้มาถึงได้ไม่เป็นงานขนาดนี้ ปกติผู้หญิงที่รับงานแบบนี้รู้ว่าต้องทำอย่างไรลูกค้าถึงจะพอใจ แต่นี่เหมือนสาวน้อยหน้าสวยตรงหน้าจะทำอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง

           “ฉะ ฉันไม่เคยอาบน้ำกับผู้ชายค่ะ”

           “ไม่เคยอาบน้ำกับผู้ชาย? คุณจะบอกว่าในบรรดาลูกค้าของคุณมีผมคนเดียวที่อาบน้ำร่วมกับคุณอย่างงั้นเหรอ” ใบหน้าคมคายยิ้มหยันในหน้า เธอคิดว่าเขาคงเชื่อ

           “…ค่ะ” พูดไปแล้วก็อยากจะกัดลิ้นตัวเอง ความตื่นเต้นทำให้เธอลืมคิดถึงข้อนี้ไปเลย เธอไม่รู้ว่าคนที่ทำงานแบบนี้ต้องเอาใจผู้ชายอย่างไรบ้าง และมันก็เป็นความลับเกินกว่าเธอจะเอ่ยถามกับใครได้ แม้จะไปอ่านข้อมูลมาแต่พอต้องปฏิบัติจริงกับเขาเธอกลับลำดับขั้นตอนไม่ถูก เหมือนผู้ชายร่างสูงตรงหน้านี้มีพลังบางอย่างที่ทำให้ความจำของเธอมันเลือนรางไปชั่วขณะ ข้อมูลที่เสพเข้าไปตอนนี้เธอลืมสิ้นเสียแล้ว

           เสื้อคลุมของเธอถูกมือเรียวยาวของเขาเหวี่ยงออกจากร่างโดยเร็วแล้วพาดมันไว้ลวก ๆ กับราวแขวนผ้า

           “อ๊ะ” คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงพร้อมกับมือเล็กยกขึ้นปิดเต้าขาวสล้างทั้งสองข้างนั้นไว้กะทันหัน ถึงกระนั้นภายใต้แสงไฟสีส้มนวล อกอิ่มขาวเนียนของเธอก็ไม่สามารถเล็ดลอดสายตาคมปลาบของนายหัวหนุ่มไปได้

           “ไม่ต้องแสดงละครให้มากก็ได้ ผู้ชายอย่างผมไม่ได้ชอบผู้หญิงที่ดูไร้เดียงสาและมีจริตจะก้านมากนัก ทำตัวตามสบายเหมือนกับอยู่ที่บ้านของคุณเองก็พอ”

           สีหราชเริ่มชักสีหน้ามากขึ้น เขาเบื่อที่สุดกับผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาเป็นสิบแต่กลับทำตัวเหมือนสาวบริสุทธิ์ที่ไม่เคยต้องมือชายมาก่อน

           “ถูหลังให้ผม” เขาไม่สนใจกับท่าทางของเธอ และไม่ได้แตะต้องร่างกายเธอด้วย เพราะสำหรับเขาแล้วท่าทางพวกนั้นมันคือภาพมายา และสิ่งที่เขาต้องการวันนี้คือเซ็กซ์ที่ห่างหายไปนานมากแค่นั้น เขาแค่อยากปลดปล่อยบ้างและเขาไม่จำเป็นต้องสนใจความรู้สึกของผู้หญิงที่มาบริการเขา สีหราชไม่ต้องการผูกพันกับใครในระยะยาว และที่สำคัญเขาไม่อยากให้ใครมารู้สึกพิเศษกับการมีเซ็กซ์กับเขา เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่ชอบหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง เพราะพวกผู้หญิงเหล่านั้นอ่อนไหวง่าย และมักเผลอใจให้กับชายคนแรกของตนเสมอ

           เจ้าของร่างเล็กแต่อวบอัดไปทุกสัดส่วนเดินอ้อมไปด้านหลังคนตัวใหญ่ ดวงตาดำขลับอดไม่ได้ที่จะมองไล่ตั้งแต่ศีรษะที่เปียกน้ำจนผมลีบติดกับหนังศีรษะ ลงมายังท้ายทอย แผ่นหลังเครียดครัด เอวสอบ ลงมายังบั้นท้ายแน่น ๆ ที่น่าหลงใหลยิ่งนัก

           เกิดมาเพิ่งได้มองร่างผู้ชายเปลือยกายเต็มตาก็วันนี้

           มือเล็กกดครีมอาบน้ำลงบนฝ่ามือยีให้เกิดฟอง แล้วละเลงลงบนผิวเนียนของเขาอย่างเบามือ ห้ามไม่ได้ที่มือของเธอมันกำลังสั่น เขาทำให้ลำคอเธอแห้งผากและเริ่มหายใจติดขัด

           “ถูแรงกว่านั้น” ไม่ว่าเปล่าเขาหันหน้ามาหาเธอด้วย

           คนตัวเล็กชะงักมือค้างกลางอากาศ ช้อนตามองคนตัวสูงตรงหน้าที่อยู่ในระยะประชิดจนร่างทั้งสองแทบจะแนบชิดกัน

           สายตาเธอจดจ้องรอยสักรูปเจ้าหัวสิงโตที่ถูกลงสีไว้อย่างสวยงามมันทำหน้านิ่งขรึมเหมือนเจ้าของ หัวของมันกินพื้นที่ตั้งแต่ไหล่ซ้ายไล่ลามลงมาจนเกือบครอบครองกล้ามอกของเขาทั้งหมด เหลือไว้เพียงยอดอกสีน้ำผึ้งที่มันกำลังแข็งเป็นไตเพราะโดนน้ำ สิงโตตัวนี้มันดูน่ากลัวเหมือนกับเจ้าของของมัน แววตามันนิ่งแต่ก็พร้อมจะเขมือบเหยื่อได้ทุกเวลา

           “ทำต่อสิ” น้ำเสียงเหมือนรำคาญเต็มที คงอีกนานเขาถึงจะเรียกใช้บริการจากนรีอีก ก่อนหน้านี้หลายปีที่เขาเคยใช้บริการจากนรีถึงจะไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่นักแต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่เท่าครั้งนี้มาก่อน

           “…ค่ะ” สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วใช้ฟองน้ำถูกตัวเขาต่อ

           มือบางสั่นมากขึ้นกว่าเดิม หลุบตามองอยู่แค่กล้ามอกขวาของเขาเพราะไม่อยากสบตากับเจ้าสิงโตน่าขรึมตัวนั้น และไม่อาจมองเลยลงไปถึงส่วนนั้นของเขาได้

           “ตรงนี้ด้วย” มือใหญ่จับมือเธอไปจับของสำคัญของเขาที่มันเริ่มพองตัวขึ้นมาบ้างแล้ว อชิรญาตกใจจนเกือบจะดึงมือกลับ แต่ทว่าถูกมือใหญ่ยึดไว้ก่อน เธอจึงจำต้องกอบกุมส่วนนั้นของเขาไว้

           โอ้ว! แค่นี้มันก็ใหญ่มากแล้ว ถ้าเทียบกับร่างกายเธอแล้วคืนนี้เธอจะรับมันไหวเหรอ