07 มีแฟน

@มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

เด็กสาวเดินออกมาจากห้องเรียนพร้อมกับเพื่อนสนิทอีกสองคนก่อนจะพากันมานั่งลงตรงม้าหินอ่อนที่เดิมที่นั่งประจำของกลุ่มพวกเธอ

"วันนี้อาจารย์เป็นอะไรนะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายแปลกจัง" เฌอบ่นเบาๆ เพราะวันนี้ค่อนข้างหงุดหงิดเพราะเรียนไม่รู้เรื่อง แถมยังถูกอาจารย์พูดจาไม่ดีใส่อีก ก็เลยพาลหงุดหงิดเข้าไปใหญ่

"ไม่รู้เหมือนกันสิ" เหมยตอบ

"...." ทว่าหนูดีกลับนั่งนิ่งไม่ได้ตอบอะไรไป แม้กระทั่งเธอที่ไม่ได้ทำอะไรผิดก็ยังพลอยถูกบ่นไปด้วยเพราะเป็นเพื่อนกับเฌอ แต่เธอไม่ได้คิดอะไรมาก แทบจะไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ

ต่างกับเพื่อนทั้งสองคนที่ยังหงุดหงิดไม่หาย

"เป็นอะไรไปหนูดี เห็นนั่งเงียบตั้งแต่อยู่ในห้องเรียนแล้ว" เฌอถาม

"นั่นสิ ไม่รู้สึกแปลกๆ ไม่รู้สึกหงุดหงิดบ้างเลยเหรอที่ถูกอาจารย์อารมณ์เสียใส่โดยที่ไม่มีเหตุผลแบบนั้น" เหมยพูดเสริมขึ้นอีกคน

"ไม่อะ เสียงของอาจารย์ไม่ได้อยู่ในหัวสมองเลย" หนูดีตอบน้ำเสียงยานเหมือนกับคนที่กำลังหมดอะไรตายอยาก

"เกิดอะไรขึ้นเหรอหนูดี เธอไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ"

"วันก่อนเราได้เจอกับไทก้าด้วย"

"ไทก้า?"

"อื้ม..."

"มีอะไรหรือเปล่า?"

"ไทก้าขอเราเป็นแฟนน่ะ แต่เรายังไม่ได้ตอบอะไรไป"

"ขอเป็นแฟนเลยเหรอ!?" เฌอแทบจะไม่เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เพราะเธอเองก็ค่อนข้างจะรู้จักประวัติของไทก้าไม่น้อย

"อื้ม.." หนูดีหันไปพยักหน้าตอบเพื่อนสนิท

"นั่นน่ะเพลย์บอยตัวพ่อเลยนะ รูปหล่อพ่อรวยก็จริงแต่เรื่องเจ้าชู้นี่ไม่ผ่านอ่ะ" เหมยบอก ใครๆ ก็รู้ว่าไทก้าเป็นเพลย์บอยตัวพ่อเจ้าชู้ที่สุดในมหาวิทยาลัยเลยได้มั้ง

แต่น่าแปลกเพราะไทก้าไม่เคยเข้าหาใครก่อน และที่ถูกขนานนามว่าเพลย์บอยก็เพราะว่าถูกผู้หญิงเข้าหานับไม่ถ้วน บางทีก็มีผู้หญิงตบตีกันและสาเหตุก็มาจากตัวของไทก้าเอง

"ไม่รู้สิ แต่เรากับไทก้าก็รู้จักกันมานานแล้วเหมือนกันนะ" หนูดีบอก

"แล้วว่ายังไงล่ะจะตกลงคบกับไทก้าเหรอ?"

"ไม่รู้สิ ตอนนี้ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไร ยังไม่คิดเลยด้วยว่าจะคบกับไทก้าดีหรือเปล่า"

"แกโตแล้วก็คิดเอาเองละกันนะ พวกฉันก็เป็นแค่เพื่อนไม่ได้มีสิทธิ์ไปยุ่งในชีวิตส่วนตัวของเธอมากขนาดนั้น" เฌอพูด

"เฮ้ย อย่าไปคิดแบบนั้นดิ ที่เราเอามาพูดก็เพราะอยากจะปรึกษาพวกเธอนั่นแหละ เราอยากรู้ว่าถ้าเราตกลงคบกับไทก้าพวกเธอจะโอเคไหม"

"พวกฉันน่ะไม่มีปัญหาอะไรหรอก แต่เธอน่ะไปเคลียร์กับป๋าให้ได้ก่อน โตขนาดนี้แล้วป๋ายังไม่ยอมให้เธอมีแฟนเลย ถ้ารู้ว่าเธอจะมีแฟนเป็นผู้ชายเพลย์บอยแบบนั้นอย่าหวังเลยหนูดี" เหมยบอก

"เราว่าเราจะไม่บอกเรื่องนี้กับป๋า เพราะถ้าเราเอาไปบอกป๋าก็ต้องห้ามอยู่ดี เพราะฉะนั้นไม่ต้องบอกตั้งแต่แรกเลยจะดีกว่า"

"แล้วป๋าจะโกรธเธอหรือเปล่าล่ะ?"

"ไม่รู้สิ ก็คงไม่โกรธหรอกมั้ง มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเลยนะ แค่เรามีแฟนเอง"

"อืมๆ ตามใจแกเถอะ ว่าแต่เรื่องเที่ยวว่ายังไง? ป๋าอนุญาตให้เธอไปหรือเปล่า?"

"ยังไม่มีคำตอบเลยอ่ะ วันนั้นไปขออนุญาตแล้วแต่ป๋าไม่พูดอะไรเลย เราเองก็ไม่อยากเซ้าซี้ก็เลยไม่ได้พูดต่อ"

"เธอก็โตจนป่านนี้แล้วนะ ทำไมป๋าถึงได้หวงเธอขนาดนี้ น่าแปลกเหมือนกันนะหนูดี พ่อแท้ๆก็ว่าไปอย่าง นี่ไม่ใช่พ่อไม่ใช่คนในครอบครัว เป็นแค่เพื่อนของพ่อที่พ่อฝากเอาไว้ให้คอยดูแลเธอ หรือว่า..."

"หรือว่าอะไรเหรอเหมย?"

"หรือว่าป๋าจะแอบชอบแก"

"บ้าเหรอ!? มันจะเป็นไปได้ยังไง เราไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับป๋าเลยสักหน่อย เรารักป๋าในฐานะผู้ใหญ่คนนึง ไม่ใช่รักแบบชู้สาว"

"แล้วมันจะมีเหตุผลไหนอีกล่ะ ที่ทำให้ป๋าห่วงเธอได้ขนาดนี้หนูดี"

"ไม่มีอะไรหรอกเชื่อเราดิ ป๋าก็คงจะทำหน้าที่ทำตามที่พ่อของเราเคยขอเอาไว้ ว่าให้ดูแลเราเป็นอย่างดี"

"นั่นสิเหมย แกคิดมากไปหรือเปล่า มันคงไม่มีอะไรหรอก อย่าพูดให้หนูดีคิดมากสิ ดูสิหน้าเสียหมดแล้ว"

"ขอโทษๆ ฉันปากพล่อยพูดไม่ดีเองแหละ เธออย่าถือสาเก็บเอาไปคิดเลยนะลืมๆ มันไปเถอะ"

"...."

#เวลาต่อมา

"หนูดี หนูดี!"

"...." เด็กสาวหยุดชะงักก่อนจะหมุนตัวกลับไปมองยังต้นเสียงที่ตะโกนเรียกเธอเสียงดัง ก่อนจะพบเข้ากับไทก้าที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"

"อะไรเนี่ยไทก้า ทำไมถึงวิ่งมาแบบนั้นล่ะเดี๋ยวก็ล้มเอาหรอก"

"เรากลัวว่าจะมาไม่ทันน่ะ กลัวว่าเธอจะกลับก่อน"

"แล้วมีอะไร?"

"เรามาเอาคำตอบจากเธอไงหนูดี เธอบอกว่าตอนเย็นจะให้คำตอบเราอีกทีไม่ใช่เหรอ?"

"เออ...."

"ว่าไง?"

"อื้ม...ตกลงเราคบกับนายก็ได้ แต่นายต้องสัญญากับเรานะ ว่านายจะซื่อสัตย์กับเราและห้ามทำตัวเจ้าชู้อีก ถ้าเราจับได้แม้แต่ครั้งเดียว นายกับเราเลิกกันทันทีนะไทก้า ถือว่าเรายื่นคำขาดตรงนี้แล้ว"

"ตกลง เดี๋ยวตอนเย็นเราไลน์ไปหานะ"

"อ๋อได้สิ แต่เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะว่างตอบตอนไหน กลับไปก็ต้องทำงานของอาจารย์ต่ออีก"

"ไม่เป็นไรๆ เรารอได้กลับก่อนนะ บ๊ายบาย" พูดจบไทก้าก็รีบวิ่งออกไปทันที ปล่อยให้หนูดียืนนิ่งอยู่คนเดียว

ปี๊บ!!

ทว่ายืนนิ่งไปได้ไม่เท่าไรเสียงแตรรถก็ทำเอาเธอสะดุ้งอย่างแรง ก่อนจะหันไปมองตามเสียงที่ทำให้เธอตกใจ

และก็ได้เห็นมาเฟียหนุ่มจอดรถรอเธออยู่ที่หน้ามหาวิทยาลัยแล้ว เด็กสาวรีบวิ่งไปขึ้นรถทันทีเพราะกลัวว่าคนในรถจะรอนาน

ปึก!

"ป๋ามารอนานแล้วเหรอคะ?" เด็กสาวเอ่ยถาม

"ไม่หรอก ป๋าเห็นหนูยืนเหม่ออยู่ก็เลยบีบแตรเรียก นึกว่าไม่เห็นว่าป๋ามาจอดรถรออยู่"

"ขอโทษค่ะป๋าวันนี้เกิดเรื่องวุ่นๆ นิดหน่อย"

"เกิดอะไรขึ้น?"

"เพื่อนๆ ของหนูดีถูกอาจารย์อารมณ์เสียใส่ หนูดีก็เลยพลอยโดนไปด้วย"

"อาจารย์คนไหน ชื่ออะไร!?" มาเฟียหนุ่มหันหน้าไปถามด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

"ใจเย็นๆ ค่ะป๋า หนูดีไม่ได้จะบอกป๋าเพื่อให้ป๋าไปจัดการอะไรนะคะ ก็ป๋ามาถามหนูดีเองว่าเป็นอะไร"

"...."

"มันไม่มีอะไรหรอกค่ะป๋า ไม่ต้องคิดมากนะคะ"

"ครับ"