กิจกรรมเข้าจังหวะ

“ อ๊า ! ” เสียงกรีดร้องดังขึ้น หญิงสาวสะดุ้งเฮือก สายตาตวัดไปมองนาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืนครึ่ง ห้องเช่าอยู่แถบชานเมืองแบบนี้ คงไม่มีใครได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงคนนั้นเป็นแน่แท้ ไวเท่าความคิด เมษารีบเขย่าแขนเพื่อนสาวที่นอนกรนเอาเป็นเอาตายราวกับเสียงเรือหางยาวก็ไม่ปาน

“ วินวี่ ลุกเร็ว ไอ้เด็กข้างบ้านมันเอาผู้หญิงมาทรมานร้องเสียงโหยหวนเหมือนใกล้ตายเลย ” ร่างกำยำของเพื่อนรัก ทำเพียงขมวดคิ้วแล้วพลิกตัวเอาผ้าห่มมาคลุมโปงก่อนจะกรนต่อ

“ อีเทวินทร์ ! ” เธอเรียกดังขึ้น หากแต่กะเทยไทยนางนั้นยังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง

“ นี่มึงนอนหรือมึงซ้อมตายเนี่ย ชักช้าอยู่นั่น ผู้หญิงคนนั้นตายพอดี ไปดูลาดเลาก่อนแล้วกันเว้ย ” เมษาตัดสินใจ ลุกขึ้นแล้วเดินไปยังที่มาของเสียง ไม่ลืมที่จะหยิบมีดหนึ่งเล่มที่ปอกมังคุดกินกับเพื่อนสาวก่อนเข้านอนมากระชับไว้ในอุ้งมือ

เสียงมันดังมาจากทางด้านหลังที่ต้องเปิดประตูครัวออกไป ซึ่งทางบ้านเช่าต่อออกไปเป็นพื้นที่สำหรับตากผ้าหรือ ซักล้าง ดังนั้นระหว่างห้องจึงโบกปูนปิดทึบไว้เฉพาะด้านล่างขึ้นมาราวหนึ่งเมตร ส่วนด้านบนใช้ไม้ฝาเฌอร่ากว้างราวฝ่ามือตีห่างกันราวสองนิ้วในแนวตั้งเพื่อให้ลมพัดผ่านเข้าได้ ดังนั้น เมษาจึงสามารถมองลอดจากระเบียงหลังห้องของตัวเองไปยังห้องติดกันได้ และภาพที่เห็นเบื้องหน้าก็ทำเอาเมษาแทบช็อค

ท่ามกลางแสงไฟสว่างจ้าจากหลอดนีออนที่เจ้าของห้องนั้นคงจะเปิดไว้ ปรากฏร่างของชายหนุ่มยืนหันหน้ามาทางเธอ แสงไฟที่ส่องสว่างทำให้เธอเห็นรายละเอียดบนเรือนกายนั้นอย่างแจ่มชัด เขาสูงใหญ่กำยำมีกล้ามเนื้อไปทั้งตัว ไม่ได้ออกไปทางนักกล้ามอะไรอย่างนั้น แต่เป็นกล้ามเนื้อเด่นชัดกำลังสวย เรือนกายลีนไร้ไขมัน เธอตวัดไปขึ้นไปมองใบหน้าเจ้าของร่างก็มองเห็นไม่ชัดนัก เพราะใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก กล้ามเนื้อหนั่นแน่นไปหมดทั้งตัวนั้นกำลังขมวดเกร็งจากการทำกิจกรรมบางอย่าง บางอย่างที่กระแทกกระทั้นเป็นจังหวะ ยิ่งใกล้อย่างนี้ ยิ่งได้ยินเสียงชัดเจนในระดับเซอราวด์ นอกจากเสียงครวญครางแล้ว ยังมีเสียงจังหวะดังตั้บ ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกด้วย

ด้วยความที่ด้านล่างนั้นปิดทึบเธอจึงไม่เห็นสิ่งที่ชายหนุ่มนั้นทำได้ถนัดชัดเจนนัก เมษากลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ กำมีดในมือแน่นแล้วสาวเท้าเดินเข้าไปจนชิดระแนงไม้แล้ว แนบสายตาลงตรงช่องว่าง และสิ่งที่เธอเห็นก็ยิ่งทำให้ดวงตาที่เบิกโพลงอย่างตกใจในทีแรกมันยิ่งเบิกกว้างออกอีกเป็นเท่าตัว

เจ้าหนุ่มนั่นกำลังกระแทกกระทั้นสัญลักษณ์แห่งเพศชายเข้ากับเรือนร่างขาวโพลนร่างหนึ่งที่เมษามองไม่เห็นใบหน้า เพราะเจ้าหล่อนอยู่ในท่ายืนโก้งโค้งหันสะโพกให้ชายคนนั้น สิ่งที่ผลุบเข้าผลุบออกตรงกลีบกลางระหว่างแก้มก้นนั้น มันทั้งอวบอ้วน ใหญ่ยาว ความใหญ่ของมันพอ ๆ กับท่อนแขนเด็กอนุบาลได้ล่ะมั้ง ถึงว่าสิ เสียงครางของเจ้าหล่อนอย่างกับคนจะขาดใจตาย ใหญ่ยาวซะขนาดนั้นสงสัยจะทะลวงไปถึงตับไตไส้พุง

เมื่อสถานการณ์ที่สงสัยว่าจะเป็นฆาตกรรมกลับกลายเป็นภาพกีฬามันส์ ๆ ที่ผู้หญิงอย่างเมษาตั้งแง่ว่ารังเกียจเดียดฉันท์เป็นยิ่งนัก เพราะปมในชีวิตก็เกิดขึ้นจากการยินยอมพลีกายใจให้ผู้ชายไปง่าย ๆ เธอเลยรีบถอยหลังหวังจะกลับเข้าห้อง แต่อารามรีบร้อน แข้งขามือไม้มันพาลสั่นไปหมดจึงถอยหลังไปชนกับประตูที่เปิดค้างไว้ดังตึ้ง ! มีดในมือหล่นลงกระทบกับพื้นดังเคร้ง !

สองหนุ่มสาวที่กำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะหยุดมันทันทีที่ได้ยินเสียงขัดจังหวะ หญิงสาวที่ก้มลงโก้งโค้งรีบลุกขึ้น ก่อนที่ ทั้งสองจะมองมายังเมษาที่ยืนตะลึงทำอะไรไม่ถูกอยู่ตรงนั้น

อย่างไม่คาดคิด ผู้หญิงคนนั้นเบิกตากว้าง พลางชี้มือมายังเมษาแล้วตะโกนออกมาเสียงดังว่า

“ ผีหลอก ! ” แต่ชายหนุ่มกอดร่างของเธอไว้ก่อนที่จะเตลิดหนีไปด้วยความตกใจ

“ ผีที่ไหนเล่า ”

“ แต่ธันบอกว่าห้องข้าง ๆ ไม่มีคนอยู่ไม่ใช่เหรอ ” เธอถามปากคอสั่น เขาพยักหน้า

“ ก่อนหน้านั้นไม่มี แต่เขาอาจจะพึ่งย้ายเข้ามาก็ได้ ไปรอผมในห้องก่อน ”