บทที่3

"เอาละครับผมขอแนะนำอย่างเป็นทางการอีกที นี่คือคุณกวิน ผู้บริหารของที่นี่" ผู้จัดการวัยกลางคนแนะนำเจ้าของผับให้ทุกคนรู้จัก

หลังจากที่พูดจบ พนักงานผู้ชายก็เฉยๆ ไม่มีท่าทีอะไร ผิดกลับสาวๆ ทั้งหลาย ต่างซุบซิบยิ้มหัวเราะท่าทางเขินอาย ส่งสายตาหวานขึ้นมามองอยู่บ่อยครั้ง จนกวิน เองต้องพูดบ้าง

"มีปัญหาด้านไหน หรือมีแนวทางเสนออะไรแจ้งผมได้นะครับ" ใบหล่อพูดพลางยิ้มพร้อมกวาดสายตาไปทั่วห้อง

"เรานึกว่า ผู้บริหารคนใหม่จะอายุเยอะค่ะ" พนักงานหญิงคนหนึ่งพูดขึ้น พูดจบก็มีเสียงสาวๆ อื้อ อือ...เพราะไม่คิดจะมีคนกล้าพูด ทำให้เจ้าของใบหน้าคมคลาย เผยรอยยิ้มขึ้นอีกรอบ

"ที่จริงผมก็อายุเยอะนะครับ มีอะไรก็ถามได้เลย ผมไม่ใช่คนใจร้าย" กวินพูดขึ้น สายตากวาดมองไปรอบๆ ห้อง แต่ทว่า.. สายตาคมคู่นั้นดันหยุดที่ใบหน้าขาวใส น่ารักจิ้มลิ้ม แต่คนที่ถูกมองยังไม่รู้ตัว แถมยังนั่งซุบซิบกับพี่แทน พร้อมยิ้มตลอดเวลาอีกต่างหาก

"ที่แรกฟ้าก็คิดว่า บอสใหม่ต้อง ใส่แว่น อายุเยอะ เพราะ ผู้จัดการบอกว่า เขาเจ้ากฎเจ้าระเบียบ แต่นี่ยังหนุ่มๆ อยู่เลย" ปลายฟ้าก้มกระซิบกับแทนคุณแล้วก็ยิ้ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา แต่ต้องชะงักหัวใจดวงน้อยหล่นวูบ เมื่อ สายตานั้นดันประสานกับสายตาคมของเจ้านาย แถมเจ้าของ ใบหน้าหล่อนั้น ยังยิ้มมุมปาก เหมือนรู้ว่า คนตัวเล็กกำลังนินทาเขาอยู่

"เอาละครับ วันนี้ผมไม่มีอะไรแค่อยากรู้จักพวกคุณ ผมอาจจะเข้ามาดูพวกคุณบ้างส่วนตรงไหนไม่ดีอาจปรับเปลี่ยน" พูดจบเขาก็ให้ทุกคนแยกย้ายไปทำงาน ส่วนเขากับผู้จัดการก็คุยงานกันต่อ

"คุณกุ้งครับ วงดนตรีที่ร้านมีนักร้องประจำกี่คนครับ" เจ้าของผับถามขึ้น

"ที่ร้านเราจ้างประจำ3คนครับ ส่วน น้องปลายฟ้าเราคิดให้เป็นรายวัน เพราะน้องเรียนอยู่มาไม่ได้ทุกวัน" หลักจากผู้จัดการร้านแจ้ง ใบหน้าหล่อนั้นก็พยักหน้าตอบรับ

"ที่ร้านยังไม่เคยมี เกรทพิเศษมาร้องใช่ไหมครับ" ดวงตาคมมองไปทางผู้จัดการร้านแล้วเอ่ยถามขึ้น

"ยังครับ เรายังไม่เคยเชิญใครมา ส่วนมากก็มีแต่วงประจำของเรา" เสียงทุ้มตอบกลับผู้เป็นเจ้าของ

"โอเค....งั้นผมอาจมีปรับเปลี่ยนงานนะครับ รวมทั้งขอดูรายละเอียด เครื่องดื่ม Menu ต่างๆ ของร้านด้วย" หลังจากพูดจบเขาก็ให้ผู้จัดการออกไปทำหน้าที่ตัวเอง ส่วนตัวเขานั้น แอบมานั่งดูการแสดง การทำงานต่างๆ ของที่นี่

ผับแห่งนี้ คนมาแน่น เป็นปกติ ส่วนมากเป็นลูกค้าประจำ สายดื่ม สายแดนซ์ และเป็นย่านความเจริญ อีกหนึ่งธุรกิจของเขาก็คือเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ไม่แปลกที่เขาเองจะมาบริหารที่นี้ด้วย เพราะกวินมีหุ่นส่วนกับเพื่อน

ด้านปลายฟ้า

"พี่แทน วันนี้ ฟ้าไม่ขึ้นนะคะ ฟ้าต้องไปทำงานส่ง อาจารย์ค่ะ" สาวตัวเล็กใบหน้าใสสะกิดคนตัวสูงกว่า ปลายฟ้าเธอมีอีกที่ยังค้างครั้งจะแสดงก็เกรงว่างานจะส่งไม่ทันเหมือนครั้งก่อน

"อ้าวบอกพี่กุ้งยัง" หนุ่มผิวเข้มกว่าถามขึ้น

"บอกแล้วค่ะ" สาวน้อยตอบอีกฝ่ายพลางยิ้มให้เขา ตอนนี้ปลายฟ้ายิ่งมองคนตรงหน้าใจดวงน้อยก็ดูสดใส เหมือนมีอะไรไปเติมให้มันอิ่ม แต่ไม่รู้อีกคนที่มีแฟนคลับสาวๆ เยอะจะรู้ตัวหรือเปล่า สองคนยืนคุยกัน หยอกหล่อกันดูสนิทสนม แต่เหมือนมีดวงตาคู่หนึ่งกำลังจับจองมองทั้งคู่โดย ทั้งคู่นั้นไม่รู้ตัว

"งั้น ฟ้ากลับก่อนนะคะ เดียวจะดึก" ปลายฟ้าบอกลาแทนคุณ มือทั้ง2จับสายกระเป๋าสะพายข้างแน่น ก่อนที่คนตัวโตกว่า จะเอื้อมมือมาลูบหัวเธอ และพูดแบบ อ่อนโยน

"กลับบ้านดีๆ ละ อย่าเถรไถลนะ" พูดจบสายตาจ้องมองพร้อมยิ้มให้อีกฝ่าย ทำให้หัวใจดวงน้อยพลอยมีความสุขล้น เมื่อเดินออกมาจากผับเพื่อรอเรียกแท็กซี่ เธอรู้สึกว่ามีคนมองเธออยู่ เธอเลย หันหลังกลับไปดูเพื่อยืนยันว่ามีคนมองจริงไหม!!

“พระเจ้า คุณ กวิน เขามายืนทำอะไรตรงนี้” ด้วยความตกใจและรู้สึกประหม่าเธอเลยพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากด้านหลัง

"จะกลับแล้วเหรอ"ชายหนุ่มเอ่ยถามเธอ ด้วยใบหน้านิ่งเฉย กวินดูดี หล่อ เท่ ไม่เพียงเท่านั้นเขายังดูมีเสน่ห์อีกต่างหากยิ่งมองก็เหมือนยิ่งมีมนต์สะกด

"ออ..คะ..ค่ะ"ปลายฟ้าตอบตะกุกตะกักไม่เป็นตัวของตัวเองเธอรู้สึกว่าตัวเองกลัวอะไรสักอย่างทั้งๆ ที่ไม่รู้ ใบหน้าหวานตอบแล้วก็ก้มหน้าลงเล็กน้อย

"ชื่อ.ปลายฟ้า สินะ เห็นว่าเรียนอยู่นี่ หาค่าเทอมรึไง?" เขายิงความถามใส่คนตัวเล็ก โดยที่สายตาก็เอาแต่จ้องอีกฝ่ายไม่ละ ทำให้อีกฝ่าย ต้องหลบสายตาเข้าไปอีก

"คือ..อยากช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้านค่ะ อีกอย่างชอบร้องเพลง"พูดจบเธอมองหาแท็กซี่เพื่อที่จะได้ไม่ต้องยืนอึดอัดแถวนี่ รู้สึกว่าใบหน้าร้อนวูบๆ บอกไม่ถูก เพราะสายตาคู่นั้นมองเธอไม่หลบ ปกติเธอเป็นผู้หญิงมีผู้ชายมาจ้องแบบนี้ มันย่อมอายเป็นธรรมดา

"เธอเรียน บริหาร ทำไมถึงเรียกที่จะมาร้องเพลงหาเงินละ? เจ้าของใบหน้านั้นยังคงยิงคำถามใส่เธอตลอด แต่ ทว่า..คนหน้าใสตรงหน้าเอาแต่มองหาแท็กซี่เพื่ออยากจะไปจากตรงนี้ไวๆ

ปลายฟ้า เงียบเธอยังไม่ตอบคำถามผู้เป็นเจ้าของ แต่สายตาคมคู่นั้นเอาแต่จ้องใบหน้าเธอ ไม่ลดละ จนเธอรู้สึกว่า ถ้าไม่เผชิญหน้าวันนี้ ก็ต้องมีวันต่อๆ ไป ก่อนที่เธอจะหันมาตอบ

"เอ่อ..คือหนู..เอ่อ ฟ้า" เธอแทนตัวเองแบบไม่ชินปากไม่รู้จะแทนแบบไหน เพราะคนตรงหน้าอายุห่างกับเธอมากพอสมควร

"ฟ้า คิดว่า คนเราชอบหลายอย่างพร้อมกันได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องอย่างใด อย่างหนึ่ง" เธอพูดแล้วก็มองคนตรงหน้าแป๊บเดียวก่อนจะหลับตาลง

"ฮืมม..แปลว่า หลายใจ" ใบหน้าคมคู่นั่น พูดขึ้นพร้อมกับกอดอก พยักหน้าเล็กน้อย พูดจบเข้าก็ยิ้มมุมปาก ทำให้คนตัวเล็กกว่า ถึงกับช้อนตาขึ้นมามองหนุ่มหล่อตรงหน้าคิ้วหนาตาคมคนนี้ ปลายฟ้าเองเธอไม่เข้าใจว่าทำไหม คุณ กวิน ถึงพูดแบบนี้ ผู้บริหารหรือเจ้าของต้องสนใจ พนักงานขนาดนี้เลยหรือไงอีกอย่างเธอไม่จำเป็นต้องขยายความอะไรด้วยซ้ำ

สักพักแท็กซี่ก็วิ่งเข้ามาจอด ปลายฟ้าหันมายกมือไหว้ผู้ที่อาวุโสกว่าและอีกอย่างเป็นเจ้านาย เป็นเจ้าของ ของที่นี่ด้วย

"ฟ้าขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ" พูดจบเธอก็ยกมือไหว้ คนตรงหน้า เขาพยักหน้ารับเบาๆ โดยที่ไม่ได้พูด พอขึ้นบนรถ เธอรู้สึกเหมือนยกหินก้อนใหญ่ที่ทับเธอเอาไว้ออก เธอรู้สึกโล่งและสบายอย่างบอกไม่ถูกมันก็แน่นอนและว่าเธอกับเขาพึ่งรู้จักกันอีกอย่างเขาเป็นเจ้านายคนใหม่ เมื่อคิดแล้วก็ถอนหายใจ ก่อนจะพูดกับตัวเอง

"ทำไมเราถึงรู้สึก แปลกๆ เหมือน ตำรวจจะจับผู้ร้ายด้วย” เธอยังคงบ่นพึมพำกับตัวเองในรถ โดยที่ไม่ทราบสาเหตุ เมื่อพูดแล้วก็มองเหม่อไปนอกรถสิ่งที่คิดในหัวคงไม่ใช่เรื่องของคุณกวินแน่

**แหมมาถึงก็รุกเลยนะ คุณวิน