EP: 9 เกิดอาการหึงหวง

เดิมพันร้ายนายมาเฟีย 

บทที่ 9 

"ไอ้คลาสมึงปล่อยน้องเขาไปกับไอ้วินจริงๆเหรอ" น้ำตาลเดินออกไปกับเฮียวินและไปนั่งโต๊ะกับแนนก่อนที่ทุกคนจะมารวมตัวกันเพื่อนสนิทของเฮียคลาสเอ่ยถาม 

"ก็กูเคยบอกแล้วไงว่าของอะไรที่กูกินแล้วกูจะไม่กินซ้ำ" เฮียคลาสเงยมองน้ำตาลกับเฮียวินนั่งดีดกีต้าร์ทำท่าชิวๆและพูดถึงว่าตนเองนั้นเคยกินน้ำตาลแล้ว

"ไหนบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันทำไมถึงกินแล้ว?" 

เพื่อนในกลุ่มทั้งหมดมี 4 คนและ 1 ใน 4 คือเฮียกอล์ฟที่เอ่ยถามขึ้น

"พี่น้องก็คือพี่น้องอย่าถามมากเดี๋ยวกูไม่ไปนะเว้ย" เฮียคลาสเล่นกีต้าร์เก่งมากแล้วเขาก็เสียงเพราะ แต่เขาไม่ขอเป็นนักร้องนำของมหาลัยเพราะว่าไม่ชอบงานแบบนี้สิ่งที่เขาชอบคือแข่งรถ 

"เชี่ยๆมึงดูไอ้วินดิยิ้มแบบปลื้มปริ่มที่ได้นั่งอยู่กับน้ำตาลกูละหมั่นไส้" เฮียคลาสได้ยินที่เพื่อนพูดจึงเงยหน้าขึ้นและหยุดเล่นกีต้าร์ทันที เขามองไปยังข้างหน้าของตนเองเฮียวินกำลังหยอกล้อน้ำตาลอยู่

"อ๊ะอ่าวมึงจะไปไหนอ่ะ" เฮียคลาสวางกีต้าร์ลงบนโต๊ะและกระโดดลงจากโต๊ะตรงไปหาโต๊ะของน้ำตาล 

"อุ๊ยพี่คลาสมา" แนนเพื่อนสนิทของน้ำตาลนั้นรู้ว่าน้ำตาลชอบเฮียคลาสจึงเอ่ยพูดและยิ้มหวานสะกิดเพื่อน 

"สวัสดีคลาสได้ข่าวว่ามึงจะไปค่ายจิตอาสาในวันพรุ่งนี้ด้วยเหรอ" 

"ทำไมอ่ะกูไปไม่ได้เหรอหรือว่ามึงจะไปได้หน้าคนเดียว" 

"ก็อาจจะใช่กูไม่เห็นมึงจะไปในที่แบบนี้สักทีเลยทำไมครั้งนี้มึงถึงไปล่ะหรือว่ายี่หวาไปด้วยมึงถึงไป ได้ข่าวว่ามึงกับยี่หวาคบกันไม่ใช่เหรอ" น้ำตาลเธอนั่งนิ่งเมื่อได้ยินทุกอย่างที่เฮียวินนั้นพูดออกมา

"กูไม่เคยคบกับใครยี่หวาก็คือผู้หญิงทั่วไปซึ่งมึงก็รู้ดีว่าเธอเป็นยังไงไม่ใช่มึงหรอกเหรอที่ตกเป็นเหยื่อ"

"ไอ้คลาส!!!"

"อย่าบอกนะว่าทั้งสองคนไม่ถูกกันก็เพราะยี่หวา" แนนนั้นพูดขึ้นมองหน้าเฮียคลาสกับเฮียวินสลับไปมา 

"ทุกคนมาๆอาจารย์มาแล้ว" เป็นค่ายจิตอาสาที่ไปสนุกและแบ่งปันให้เด็กกำพร้าโดยที่มีอาจารย์นำไปหนึ่งคน

"มาค่ะแยกย้ายแล้วมานั่งที่มาพูดเรื่องที่เราจะไปต่างจังหวัดกันดีกว่า" สายตาของเฮียคลาสที่จ้องมองน้ำตาลนั้นบ่งบอกถึงความไม่พอใจเพราะว่าเฮียวินนั่งอยู่ด้านข้างของน้ำตาล หลังจากที่คุยกันเสร็จทุกอย่างตกลงไปค่ายจิตอาสาในวันพรุ่งนี้ต่างคนต่างไปถ้าใครไม่มีรถให้มาขึ้นรถกับอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย ไปค่ายจิตอาสาครั้งนี้ไม่เกี่ยวกับการเรียนให้คนที่สมัครใจไปเท่านั้น 

"น้ำตาลเดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ" หลังจากที่อาจารย์เดินกลับออกไปแล้ว เฮียวินลุกขึ้นหันกลับไปหาน้ำตาลอาสาที่จะไปส่งที่บ้าน เฮียวินตั้งใจและเดินหน้าจีบน้ำตาลอีกครั้ง

"อย่าเสือก" แขนของน้ำตาลถูกมือหนาจับและดึงเข้าไปหาตนเอง เฮียคลาสพูดใส่หน้าเฮียวินว่าอย่าเสือกก่อนที่จะดึงน้ำตาลไปทางด้านหลังของตนเอง

"ได้ข่าวว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันหวงทำไม"

"เสือก" เฮียคลาสตอบเฮียวินไปเพียงสั้นๆ

"ให้พี่ไปส่งแล้วน้ำตาล"

"บอกเขาไปสิน้ำตาล" ไม่ต้องตะเบ็งเสียงหรือว่าตะคอกใส่แค่ใช้แววตาน้ำตาลก็กลัวเฮียคลาสแล้ว 

"เดี๋ยวให้พี่คลาสไปส่งค่ะขอบคุณมากๆนะคะพี่วิน" 

"มานี่เลย" น้ำตาลยังไม่ทันได้บอกกับแนนเพื่อนสนิทว่าจะกลับบ้าน เธอถูกจับแขนแล้วกระชากออกมาจากโรงอาหารซึ่งเฮียคลาสมีท่าทีและใบหน้าเหมือนกับโกรธน้ำตาลมาก 

"น้ำตาลเจ็บนะคะ"

"ทำตัวเองทั้งนั้นไม่งั้นพี่คงไม่โมโหแบบนี้หรอก พี่เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าน้ำตาลเป็นของพี่ทำไมถึงยังยุ่งวุ่นวายกับผู้ชายคนอื่น" อารมณ์และคำพูดบ่งบอกความหึงหวงน้ำตาลอย่างแน่นอนใบหน้าของเฮียคลาสไม่พอใจที่น้ำตาลกับเฮียวินรู้จักกัน

"น้ำตาลไม่ได้ยุ่งกับผู้ชายคนไหนนะคะ"

"ไม่ได้ยุ่งแต่รู้จักกับมันเนี่ยนะ"

"เมื่อวานนี้..."

"กูไม่อยากฟัง" ในขณะที่น้ำตาลกำลังจะอธิบายเกี่ยวกับเฮียวิน เขาตะเบ็งเสียงใส่แล้วพูดคำหยาบออกมา

"แล้วทำไมถึงต้องพูดแบบนี้ใส่น้ำตาลด้วยคะ"

"กลับ" ต้นแขนของน้ำตาลถูกมือหนาจับแล้วบีบกระชากให้เดินตามเขามาจนถึงรถ น้ำตาลพยายามจับมือให้เขาปล่อยแต่ไม่มีทีท่าว่าเฮียคลาสจะปล่อยมือ

"ฮึ๊ก"

"ชอบให้กูหึงเหรอคิดว่าสนุกเหรอได้เดี๋ยวได้รู้"

"น้ำตาลไม่ได้ตั้งใจที่จะทำแบบนั้นเลย"

"ไม่ได้ตั้งใจ หึ"