EP: 2 หลอกล่อให้ตายใจ

เดิมพันร้ายนายมาเฟีย

บทที่ 2 

มือหนาคว้าแขนของเธอและดึงมาจนกระทั่งถึงรถหรูของตนเอง เขาเปิดประตูด้านข้างคนขับให้กับเธอแววตาคู่น้อยหันไปจ้องมองหน้าของคนตัวโตที่ยืนอยู่ใกล้ชิดซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าเขานั้นกำลังจะพาเธอไปไหน

"พี่จะพาหนูไปไหนเหรอคะ"

"ที่นี่ไม่เหมาะกับน้ำตาลเข้าไปเถอะ" เขาตอบมาเพียงสั้นๆและดันตัวเธอให้เข้ามานั่งในรถก่อนที่จะปิดประตู  

เฮียคลาสขับรถออกจากบาร์แห่งนี้ด้วยความเร็วออกมาเพียงได้ระยะหนึ่ง เฮียคลาสตบไฟยกเลี้ยวและจอดข้างทาง เขาหันมองหน้าน้ำตาลที่นั่งนิ่งกุมมือของตนเองไว้ไม่ขยับไปไหน

"กลัวพี่เหรอ" เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นและหันมองเขาใบหน้าน้อยส่ายไปมา

"ไม่ได้กลัวใครแต่หนูไม่รู้ว่าพี่จะพาหนูไปไหนและหนูก็ขออนุญาต คุณพ่อคุณแม่แค่ว่าจะมางานเลี้ยงกับเพื่อนไม่ได้ขอไปที่อื่น" เขาฉีกยิ้มให้กับความใสซื่อของเธอ

"เด็กดีอยู่ในโอวาทพ่อกับแม่จริงๆนะเนี่ย"

"ก็น้ำตาลไม่อยากทำให้พวกท่านเสียใจนี่คะและน้ำตาลก็ไม่อยากเกเรด้วย"

"โอเค เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านพี่ไม่อยากให้เรามาสังสรรค์ในที่แบบนี้ น้ำตาลเป็นคนน่ารักและนิสัยดีอย่าทำตัวแบบผู้หญิงในกลุ่มนั้นเลยนะ" ดวงตาคู่น้อยจับจ้องใบหน้าของเขาที่ขยับเข้ามาใกล้ๆ ผมของเธอถูกมือหนาจับทัดเข้าที่ใบหูให้ชัดๆลมหายใจแผ่วเบารดราดอยู่บนใบหน้าอย่างใกล้ชิดจนทำเอาหัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

"น้ำตาลมีแฟนหรือยัง"

"ไม่มีค่ะ" เขาฉีกยิ้มหวานให้เธออีกครั้งในแววตาเจ้าเล่ห์ของเฮียคลาสจ้องมองเธอและยิ่งโปรยเสน่ห์ความหล่อเท่ให้เธอหลงไหล 

"ถ้าไม่มีแฟนอย่างนั้นพี่ขอจองนะ" 

"มะหมายความว่ายังไงเหรอคะ" 

"พี่ชอบน้ำตาลนะ" ประโยคสุดท้ายที่เธอได้ยินจากปากของเขานั้น ความรู้สึกของเธอเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลยเป็นความรู้สึกที่เขินและไม่เชื่อว่าเขาจะพูดแบบนั้นออกมาจริงๆเธอตื่นเต้นจนมือสั่น

"อื้ม" ดวงตาคู่น้อยหลับตาพริ้มเมื่อคนตรงหน้าของเขาสัมผัสด้วยจูบที่อ่อนโยน มือหนาประคองเข้ายังต้นคอของเธอส่งจูบสัมผัสปากน้อยที่กำลังเริ่มโต้ตอบกับอารมณ์ที่เขานั้นมอบให้

"พี่คลาส" ปลายจมูกของเธอกับเขาแนบชิดชนกันหลังจากที่เขาผละจูบออกเธอเอ่ยชื่อเรียกเขาเบาๆ

"เป็นจูบแรกของพี่เลยรู้ไหม ถือว่าพี่จองแล้วนะน้ำตาลต้องเป็นแฟนพี่คนเดียว" ใบหน้าน้อยเริ่มแดงก่ำเขินคนตรงหน้าเธอพยักหน้าและยิ้มหวานให้กับเขาซึ่งน้ำตาลรู้จักเฮียคลาสมาสักระยะหนึ่งเพราะว่าพ่อกับแม่ของทั้งสองคนรู้จักกันและเฮียคลาสเพิ่งจะย้ายกลับมาเรียนประเทศไทยเพียงแค่ 1 ปี 

"น้ำตาลจะกลับบ้านเลยไหมเดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"คุณพ่อคุณแม่ไม่อยู่บ้านค่ะพี่คลาสไปส่งน้ำตาลเลยก็ได้เดี๋ยวไม่มีคนเฝ้าบ้าน" เฮียคลาสยิ้มเจ้าเล่ห์จ้องมองหน้าน้ำตาล

"พี่รู้สึกปวดท้องเดี๋ยวพาพี่ไปเข้าห้องน้ำที่คอนโดพี่ก่อนนะแล้วพี่จะไปส่ง"

"พี่คลาสไม่แวะเข้าห้องน้ำที่ปั๊มละคะ" เธอรู้ไม่เท่าทันแผนการของเฮียคลาสที่จะหลอกเธอไปคอนโดจึงเอ่ยพูดให้เฮียคลาสเข้าห้องน้ำที่ปั๊มแถวๆนี้

"ไม่เอาอ่ะพี่ชอบเข้าห้องน้ำส่วนตัว" 

"ค่ะ" ในขณะที่ขับรถตรงมาที่คอนโดของตนเองเฮียคลาสใช้เสน่ห์และความอบอุ่นมอบให้กับน้ำตาลมาตลอดทางคือเขาจับกุมมือของเธอมาวางไว้บนตักของเขาและหันยิ้มให้เป็นระยะซึ่งน้ำตาลเองเธอก็เขินจนได้เพียงแต่นั่งนิ่ง 

"สวัสดีค่ะคุณคลาส" หลังจากที่จอดรถเฮียคลาสพาน้ำตาลเดินมาถึงเคาน์เตอร์ เตรียมที่จะขึ้นลิฟต์ไปห้องของตนเองแต่พนักงานเอ่ยทักและสวัสดีก่อน

"ผมไม่ว่างรับแขก"

"ได้ค่ะ" 

เขายังไม่ปล่อยมือของเธอจนกระทั่งขึ้นลิฟต์น้ำตาลหันมองหน้าเฮียคลาสซึ่งไม่เข้าใจความหมายที่เขาสั่งพนักงานเคาน์เตอร์ด้านล่างไว้ว่าไม่รับแขก

"จะถามใช่ไหมว่าที่พี่บอกกับพนักงานว่าไม่รับแขกคืออะไร" เขายิ้มและมองหน้าของเธอซึ่งความหมายที่เธอกำลังจะถามเขานั้นน้ำตาลพยักหน้าให้กับเขา

"ไม่ใช่ผู้หญิงหรือว่าเด็กของพี่หรอกนะอย่าเข้าใจผิดเป็นเพื่อนๆต่างหากชอบมาเล่นเกมกันในตอนดึก" น้ำตาลฉีกยิ้มหวานให้กับเฮียคลาสทันทีเมื่อเข้าใจความหมายแล้ว

"ทำไมกลัวเป็นผู้หญิงเหรอ"

"ไม่รู้ค่ะ"

"จะรู้อะไรบ้างไหมเนี่ยเราอ่ะ" เขาก้มหน้าลงเล็กน้อยส่งมอบรอยยิ้มหวานให้กับเธอส่วนมือนั้นจับเข้าที่แก้มนุ่มๆหยอกล้อน้ำตาล

"นั่งรอก่อนนะเดี๋ยวพี่เข้าห้องน้ำก่อน" เฮียคลาสเปิดประตูคอนโดเข้ามาแล้วบอกให้น้ำตาลนั่งลงที่โซฟารอเขาใบหน้าของเฮียคลาสบ่งบอกถึงความเจ้าเล่ห์ เขาเอียงคอหันกลับไปมองเธอที่นั่งกุมมืออยู่โซฟาดูท่าทีเหมือนจะกลัวและยิ้มร้ายออกมา

"เธอเสร็จฉันแน่น้ำตาล!!!"  

#พี่คลาสมันหลอกสี้เธอ???  comment ให้อ้วนหน่อยนะคะเพื่อเป็นการดันนิยายน๊า  เดี๋ยวอ้วนจะมาต่อให้ 3 เวลาเลยค่ะ