พกปืนอัดลม

สนามยิงปืนของสายฟ้า

รอนที่ยืนหลบอยู่เพราะกลัวทอตะวันจับได้ เรื่องในห้างสรรพสินค้าเมื่อวันก่อน

"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ฟลุคหรอก เจอเธอที่นี่" รอนเอ่ยขึ้นมา

"หึ" เสียงหัวเราะ บวกกับรอยยิ้มมุมปาก นายสายฟ้า

"มึงอย่าพลาดไปเจอเธออีกหละ"

"ไม่เอาแล้ว น่ากลัวมาก แก๊งค์พวกเธออะ" รอนเอ่ยขึ้นมา กลัวสาวสองในแก๊งค์ของเธอ

"ไปหาอะไรสนุกๆทำต่อ วันนี้มึงนัดทวงหนี้มันรึยัง" สายฟ้าเอ่ย ลูกหนี้ในบ่อน ที่มีหนี้ถึง หนึ่งล้านบาท

"วันนี้มันก็มาบ่อน เห็นว่าจะขอกู้เพิ่มอีก"

"คุณธารา อมรกุลครับ" รอนเอ่ยออกมา

"อมรกุล นามสกุลเดียวกับทอตะวันนิใช่ไหม ไอ้รอน" สายฟ้าจำชื่อเธอได้

"ใช่ คุณธาราเป็นน้องชายของคุณธารินทร์ เป็นอาของคนที่แกจะจีบ" รอนบอกข้อมูลเพิ่มเติม

"มีอะไรสนุกๆ อยากได้เธอ เอาอาเธอมาล่อดีไหมวะ" สายฟ้าเด็กน้อยสามขวบ ที่ตัวโต รอนตบหัวสายฟ้าไปที (ผลัวะ)

"เหอะ ฉลาดฉิบ"

"มึงตบหัวกูทำไมเนี่ย เมื่อวานก็ไอ้โรม วันนี้มึงอีก กูเป็นบอสนะเว้ย" สายฟ้าเอ่ยเสียงดัง มือลูบหัวตัวเองด้วยความเจ็บ

"ตอนนี้นอกเวลางาน งานกูกลางคืนในผับในบ่อน จะไปได้ยัง"

"มันอยู่ไหนอะ ไอ้ธารา อะไรเนี่ย"สายฟ้า เปลี่ยนเรื่อง

"ในบ่อนไม่มี ไปบ้านสิวะ" รอนเอ่ยขึ้นมา

...........

บ้านของคุณธารา

ประตูรั้วบ้านปิดสนิทมีคนรับใช้ 1 คนภายในบ้าน คุณธาราที่ยังนอนอยู่ที่บ้าน ส่วนคุณธาวินไปจัดรายการวิทยุ กับคุณสิบทิศ

รอนขับรถ มาจอดที่หน้ารั้วบ้านของธารา พร้อมกับลูกน้องที่ขับตามมาอีกคัน ทุกคนลงจากรถยกเว้นสายฟ้าที่นั่งรอในรถ

"ถ้าเจอตัวค่อยมาตามกู"สายฟ้าสั่งออกมาน้ำเสียงเหี้ยม ทรงพลัง

"หาตัวมันให้เจอ" รอนเอ่ยสั่งลูกน้องที่กำลังใช้งัดแงะประตูรั้วบ้านเข้ามาได้ ลูกน้องแยกย้ายตามหาจนมาเจอป้าแม่ครัวใน

บ้าน เธอโดนลูกน้องของรอนจับกุมตัวออกมาที่ห้องรับแขกของบ้าน ที่รอนนั่งพิงโซฟา ไขว่ห้าง มือพาดขอบโซฟาพร้อมอาวุธปืนในมือของเขา ที่ตอนนี้เขานำมาวางบนโต๊ะที่อยู่ข้างหน้าของป้าแม่บ้าน

"นายของแกไปไหน" รอนเอ่ยน้ำเสียงเรียบแต่ดุดันออกมา บนใบหน้าหล่อเข้ม ใครก็คิดว่าเขาไม่น่าเป็นมือขวาได้ ป้าแม่บ้านตกใจกลัวพูดติดอ่าง

"ยะ ... อยู่ด้านบน...ค่ะ อย่าทำป้าเลยนะคะ ป้าไม่รู้ ป้าเป็นแค่แม่ครัว แม่บ้าน"

รอนทำท่าทางให้ลูกน้องขึ้นไปเอาตัวธาราลงมาทันที ชายชุดดำ4คนเดินขึ้นไปบนบ้านของธารา แยกย้ายเปิดแต่ละห้องแต่ไม่มีคน จนมาห้องใหญ่ห้องสุดท้าย ด้านในล็อกประตู เสียงเคาะประตูเรียกของชายชุดดำ ที่ตอนนี้มายืนบังประตู ถึง 4 คน

"ปัง ปัง ปัง" เสียงปืนที่ยิงบานประตูเป็นการเคาะเรียก ลูกกระสุนทะลุโดนผนังกำแพงภายในห้องนอนของธาดา บางนัดก็ร่วงลงพื้น ดีที่ไม่พลาดโดนธารากับผู้หญิงที่เขาพากับมาด้วย

"เปิดประตู" ปัง ปัง ปัง

คราวนี้กระสุนโดนลูกบิดด้วยความตั้งใจ จนประตูห้องนอน แง้มออกมา ชายชุดดำคนแรกถีบประตูเข้าไป

"นายผมต้องการพบคุณ เชิญลงไปด้านล่างด้วยครับ คุณธารา"

ธาราอยู่ในผ้าเช็ดตัว มัดปมไว้ หญิงสาวบนเตียงที่ยังคงเปลือยกายนอนบนเตียงผ้าห่มปิดคลุมกายมิดชิด

"นายพวกแก ใคร" ธาราเอ่ยขึ้น

"เดี๋ยวก็รู้เอง ตามผมมาดีกว่า อย่าให้นายผมรอนาน อาจจะมีอะไรร่วงหล่นจากตัวท่าน ทีละชิ้น ทีละชิ้นก็ได้ "

คนชุดดำเอ่ยขู่คุณธารา จนเขาเริ่มกลัว ขึ้นมา เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่กับกางเกงบ็อกเซอร์ ก่อนที่จะเดินตามลงไป ขณะนี้สายฟ้าที่รอนโทรแจ้ง เขาเดินลงจากรถเข้ามาภายในบ้านธาราพอดี

"ไอ้เด็กเนี่ยนะ เจ้าของบ่อน" ธาราเดินลงมาเห็นหน้าสายฟ้า เด็กหนุ่มวัย 19 ปี ใบหน้าหล่อเหลา ผิวขาว ไม่มีความโหดใดๆในคราบมาเฟียเลย

"อ้าว พูดให้มันดีๆหน่อย เชิญนั่งครับนาย" รอนลุกขึ้นยืนก่อนจะเอ่ยเรียกสายฟ้ามานั่งลงแทนที่

"ยอดหนี้ที่บ่อนเท่าไหร่รอน" สายฟ้าเอ่ยกับรอนสายตามองตรงไปที่ลูกหนี้ที่อวดดี หาว่าเขายังเด็ก

"รวมเมื่อคืน 1ล้าน 5 แสนบาทครับ" รอนเอ่ยยอด

"เห้ยๆ ทำไมยอดเงินมันขึ้น กูเป็นหนี้แค่ล้านเดียว" ธาราเอ่ยเสียงดังยอดเงินที่เกินมา

"รอบแรกกู้ไป 5 แสน ทบดอก เกือบ 5.5 แสน"

"รอบสอง 7 แสน ทบดอก 7.5 แสน"

"เมื่อคืนแกกู้เพิ่มอีก 2แสน ยังไม่ได้รวมดอกเบี้ย" รอนแจกแจงรายการกู้แต่ละครั้ง

"จะชำระตอนไหนครับคุณธารา"

สายฟ้าเอ่ยขึ้นมา ชายชุดดำยืนอยู่ด้านหลังธารา จับตัวเขาลงมานั่งลงตรงหน้าสายฟ้า ด้วยความกลัวแก๊งค์สายฟ้า ใบหน้าซีดลง

"ตอนนี้ผมยังไม่มี ผมไม่มี" ธาราคุกเข่าต่อหน้าสายฟ้าเอ่ยออกมา

รอนหยิบโฉนดบ้านและที่ดิน ออกมาจากเสื้อสูทของเขา ยืนส่งให้สายฟ้า

"ตัวบ้านกับที่ดินในโฉนด เกือบสองล้านได้ ผมจะยึดเอาไว้ก่อน ผมให้เวลาคุณ อีก 7 วัน หาเงินมาคืนให้ครบ ค่อยมาเอาโฉนดที่ดินคืนไป"

"7 วัน ผมจะไปหาทันได้ยังไง เงินเป็นล้าน ล้าน" ธาราเอ่ยแย้งขึ้นน้ำเสียงสั่นเทาความกลัว ยกมือไหว้เด็กรุ่นลูก

"เมื่อกี้คุณยังบอกว่าผมเป็นเด็กอยู่เลย " ใบหน้าหล่อพร้อมในมือถือปืนควงเล่นอยู่

"อีก7 วัน ไปพบผมที่คาสิโนด้วย อย่าให้ผมต้องตามตัว ไม่งั้นคุณจะไม่มีชีวิตรอด" สายฟ้าเอ่ยพร้อมเอาปืนลูบใบหน้าธาราไปมา ก่อนจะลุกขึ้นยืน ก้าวเดินออกไปทางชายชุดดำ

"ส่งคนดูแลด้วย ถ้ามันคิดหนี เก็บได้เลย"สายฟ้าหันมาสั่งรอน

"ครับ นาย"

รอนหันมาทางชายชุดดำ สองคนให้เฝ้าที่นี่เอาไว้ ดูแลคุณธาราอย่างใกล้ชิด ก่อนจะเดินตามสายฟ้ามาขึ้นรถ สายฟ้าขึ้นมานั่งด้านหน้ากับรอน รอนเองนั่งฝั่งคนขับ พร้อมลูกน้องคนอื่น ด้านหลังอีกคัน

"ยกโขยงมายังกะเจ้าพ่อ" สายฟ้าเอ่ยขึ้นมานั่งอยู่รถ

"โหดจัด มีปืน มีลูกเปล่า" รอนขับรถอยู่เอ่ยแซวสายฟ้าตอนนี้มานั่งข้างๆในฐานะเพื่อน

"มึงจะลองบนหัวมึงก่อนไหมไอ้รอน ไม่มีลูกจะพกมาทำซากอะไร" สายฟ้า ก่อนจะหยิบปืนขึ้นมาถอดที่ใส่ปลอกกระสุนออก

ลูกกระสุนเม็ดกลมๆ สีชมพู

"เชรี้ย เอ้ย ปืนอัดลม" รอนหัวเราะออกมาเสียงดังกับท่าทางของเพื่อนรักในบ้านธารา ที่มันวางฟอร์ม ใส่แว่นตาดำ ใส่สูทปลดกระดุมเสื้อ คราบมาเฟียปืนอัดลม

"ลูกหนี้มึงกลัวปืนปลอม" รอนเอ่ยออกมายังขำอยู่ สายฟ้าเองก็หัวเราะเสียงดังเช่นกัน

"มึงเห็นหน้ามันไหม แม่งซีดเหมือนไก่ต้มเลยตอนกูเอาปลายกระบอกปืนลูบหน้ามันอะ"

"เดี๋ยวกูจะเอาไปเล่าให้ไอ้โรมฟัง"

"พอเลย ไอ้โรมรู้เดี๋ยวป๊าก็รู้ กูโดนด่าอีก ไปกลับบ้าน พักผ่อน" สายฟ้าเอ่ยออกมาก่อนจะเอนเบา

ะ ลงนอนเอนตัว ปิดเปลือกตาลงช้าๆ

"อ้าว แม่งทิ้งกูขับรถคนเดียวอีกละ" รอนเอ่ยขึ้นมาก่อนจะขับรถเข้าบ้านของสายฟ้า