-05- แจ็คพอตของหลี

'นี่เงินค่าพรหมจรรย์นอกเหนือจากข้อตกลง'

คำพูดของชายหนุ่มยังดังก้องอยู่ในโสตประสาท เดหลีมองเช็ดเงินสดในมือที่ระบุตัวเลขห้าหลักอย่างเย้ยหยัน ถ้าคุณไม่ฉลาดและเพอร์เฟ็คฉันคงไม่ยอมเอาเวอร์จิ้นมาแลกหรอกยะ!

"หวังว่าคุณจะมีน้ำยามากพอจะเสกเด็กเข้าท้องฉันนะ" เดหลีลุกขึ้นสวมใส่เสื้อผ้าแล้วพาร่างกายบอบช้ำออกจากห้องรับรองของคลับในช่วงสายของวันใหม่

@สองเดือนต่อมา

เดหลีนั่งมองผลตรวจการตั้งครรภ์อย่างภาคภูมิใจ กลับจากเกาะหลีเป๊ะเธอก็ดูแลตัวเองเป็นอย่างดี เลือกทานแต่อาหารที่มีประโยชน์เพื่อรอของขวัญจากพระเจ้าอีกครั้ง และสุดท้ายทุกอย่างก็ประสบความสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้

"พ่ออยากจะบ้าตาย เดหลีทำอะไรลงไปลูก" เจ้าสัวดนุภพนวดขมับเบาๆแล้วถามลูกสาวคนเดียวเสียงเครียด

"หนูแค่ทำหลานให้คุณพ่อ ดูนี่สิคะ จุดเล็กๆสองจุด คุณพ่อได้หลานแฝดเชียวนะ" เดหลีอธิบายรูปภาพอัลตร้าซาวด์เสียงสดใส เธอได้รับแจ็คพอตจากพระเจ้า เพราะลูกๆไม่ได้มาแค่หนึ่ง แต่มาถึงสอง!

"เห้อออ พ่อของเด็กละ ลูกจะทำเล่นๆกับเรื่องแบบนี้ไม่ได้นะเดหลี"

"โนวๆค่ะคุณพ่อขา เบบี๋จะมีแค่คุณตากับคุณแม่สองคนค่ะ"

"พ่อต้องรับให้ได้ใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ หลานๆคงดีใจ หากรู้ว่าคุณตายินดีกับการมาเกิดของพวกเขา"

"โอเคๆ พ่อขอเวลาทำใจอีกสักนิดนะเดหลี พ่อไม่คิดว่าจะมีใครบ้าระห่ำแบบลูกแล้วละ" เจ้าสัวดนุภพถอนหายใจให้กับความคิดแปลกประหลาดของลูกสาว

@ โรม, อิตาลี่

ร่างสูงของชายหนุ่มเลือดผสมยืนสงบนิ่งมองป้ายหน้าหลุมศพของ ดอน เมดิลีน ผู้เป็นพ่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ผมเพิ่งจัดการคนทรยศด้วยวิธีของผม ถ้าเป็นแด๊ดก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน"

"หึ่! อยู่ทางนั้นคงมีความสุขมากสินะ"

"...ผมจะไม่มีทางเป็นแบบแด๊ดแน่นอน" เดม่อนเดินออกจากสุสานด้วยใบหน้าไม่บ่งบอกอารมณ์ ชาร์ฟรีบเปิดประตูรถให้เจ้านายหนุ่มอย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าตอนนี้เจ้านายกำลังรู้สึกแย่ หากเป็นเขาก็คงรู้สึกไม่ต่างกัน

"เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว"

"คุณดิออนเดินทางออกนอกประเทศพร้อมคนติดตามสองคน ตอนนี้คนของเรากำลังจับตามองอยู่ห่างๆครับ" ชาร์ฟรายงานให้เดม่อนทราบ

"อืม เรื่องอาวุธล็อตใหม่ให้แฟรงค์จัดการเลย"

"ครับนายน้อย" ชาร์ฟรีบส่งข้อความแจ้งรายละเอียดให้คุณแฟรงค์เพื่อนสนิทของเจ้านายทราบ นอกจากธุรกิจน้ำเมาแล้ว เดม่อนยังเป็นเจ้าของกิจการอีกมากมาย ทั้งขาวสะอาด และสีเทาจึงไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนเหมือนคนอื่นๆ

"กาแฟค่ะนายน้อย" เลขาสาวนำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเจ้านายหนุ่มในห้องทำงานแล้วออกไปเงียบๆ

เดม่อนใช้เวลากับเอกสารตรงหน้าจนถึงเย็นก่อนจะเดินทางกลับคฤหาสน์เมดิลีน

"นายน้อยจะรับอาหารเย็นเลยไหมคะ ป้าจะให้เด็กเอาขึ้นโต๊ะ" ป้าโนร่าถามเจ้านายหนุ่มอย่างโอบอ้อมอารีย์

"ครับ" เดม่อนตอบรับแล้วเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้านทันที สายน้ำเย็นๆช่วยผ่อนคลายความเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานได้ไม่น้อย เดม่อนเป็นเพียงทายาทคนเดียวของคุณดอน เมดิลีน ไม่แปลกที่เขาจะต้องรับช่วงดูแลกิจการทั้งหมดแต่เพียงผู้เดียว ต่อไปนี้เขาคงต้องทำงานหนักเพิ่มขึ้นอีกส่วนเพราะดิออน เมดิลีน น้องชายบุญธรรมของผู้เป็นพ่อร่วมมือกับผู้จัดการแผนกบัญชีของบริษัททุจริตและยักยอกเงินจำนวนมหาศาล แต่ในฐานะที่เคยมีความสัมพันธ์อันดีกันมาก่อน ทำให้เดม่อนให้โอกาสดิออนเนรเทศตัวเองไปจากอิตาลีพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่ง

"ผมขอน้ำมะนาวสักแก้ว"

"...!!!..." ป้าโนร่าทำหน้าฉงนราวกับไม่เชื่อหูตัวเอง ปกตินายน้อยของหล่อนเกลียดผลไม้รสเปรี้ยวนี่นา

"ไม่มี?" เดม่อนเลิกคิ้วถามแม่บ้านคนเก่าแก่ประจำคฤหาสน์อีกครั้ง

"มะ...มีค่ะ เอ่อ ป้าจะให้เด็กไปเตรียมมาให้เดี๋ยวนี้ค่ะ" ป้าโนร่ามองสำรวจนายน้อยอีกครั้งเพื่อความมั่นใจแต่ร่างกายภายนอกดูปกติจนไม่น่าจะป่วยไข้

"ป้ามีอะไรกับผมรึเปล่า"

"ปกตินายน้อยไม่ทานของเปรี้ยว ป้าแค่เป็นห่วงนึกว่าจะป่วยค่ะ"

"ผมแค่อยากดื่มน้ำมะนาว ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก ผมไม่ตายง่ายๆ"

"นายน้อยอย่าพูดแบบนั้นสิคะ ป้าใจไม่ดีเลย" ป้าโนร่าพูดอย่างอ่อนใจ ตั้งแต่นายหญิงออกจากคฤหาสน์เมดิลีนไปนายน้อยของหล่อนก็เปลี่ยนไปราวกับคนละคน

"...." เดม่อนปล่อยให้ความเงียบปกคลุมห้องอาหารอีกครั้ง เขามองโต๊ะขนาดใหญ่และอาหารที่วางเรียงรายอย่างนึกสมเพช แม้จะมีทุกอย่างเพียบพร้อมแต่ทุกอย่างกลับว่างเปล่า เขามีพ่อที่ขี้ขลาด ส่วนแม่ หึ่! ผู้หญิงคนนั้นทิ้งเขาไปกับชู้รักอย่างไม่ใยดี ชีวิตที่ผ่านมาเดม่อนมีแค่ผู้เป็นอา แต่สุดท้ายเขาก็ถูกคนที่ไว้ใจหักหลังอีกครั้ง

เดหลีบำรุงตัวเองและแฝดในครรภ์ด้วยนมสำหรับสตรีมีครรภ์สามเวลาหลังอาหาร เจ้าสัวดนุภพผู้เป็นพ่อแม้จะไม่ถูกใจกับวิธีการทำหลานของลูกสาวแต่ก็แอบเห่ออยู่ไม่น้อย ภายในคฤหาสน์หิรัญธานินทร์ถูกติดตั้งแผ่นฟิล์มกันลื่นเพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุโดยรอบ อาหารที่ขึ้นโต๊ะในทุกๆมื้อล้วนแล้วแต่มีประโยชน์และถูกหลักโภชนาการทั้งสิ้น

"วันนี้มีเมนูตำลึงค่ะ เหมาะสำหรับคนท้อง" น้าเพชรแม่ครัวประจำคฤหาสน์นำอาหารเที่ยงมาเสิร์ฟพร้อมบอกสรรพคุณอย่างใจดี

"ขอบคุณค่ะน้าเพชร หลีจะทานให้หมดเลยค่ะ" เดหลีฉีกยิ้มกว้างให้แม่ครัวคนสนิทก่อนจะตักอาหารเพื่อเจ้าตัวเล็กมาชิม

"อื้อหือ อร่อยถูกใจมากค่ะ"

"ทานเยอะๆละ หลานพ่อจะได้แข็งแรง"

"ยอมรับหลานแล้วหรอคะคุณพ่อขา" เดหลีแซวเจ้าสัวดนุภพเสียงหวานจนผู้เป็นพ่อส่งค้อนวงโตมาให้

"เฮอะ! อุตส่าห์ดั้นด้นไปทำหลานมาให้พ่อแล้วนี่ ถ้าไม่ยอมรับก็คงจะกลายเป็นตาแก่ใจดำ"

"ใครว่าคุณพ่อของหนูแก่กันคะ นี่ถ้าไม่บอกคงคิดว่าอายุสามสิบนะเนี่ย"

"คิดว่าพ่อจะบ้ายอตามลูกหรือไง"

"อุ๊ย! เจ้าแฝดหิวแล้วค่ะ หนูทานอาหารต่อดีกว่า" เดหลียกเจ้าแฝดในท้องมาอ้างแล้วจัดการกับอาหารตรงหน้าจนอิ่มหนำสำราญ หนังท้องตึง หนังตาก็เริ่มหย่อน สุดท้ายก็ต้องขึ้นไปงีบหลับบนห้องนอนหลังจากเดินย่อยอาหารเสร็จ

"เดหลีช่วยบอกเจ๊ส้มจี๊ดคนนี้อีกครั้งสิ"

"หลีท้องค่ะ หลานเจ๊เป็นฝาแฝด" เดหลีบอกเจ๊ส้มจี๊ดซ้ำเป็นรอบที่สาม หลังจากนัดเจอกันที่ร้านเบเกอรี่ไม่ไกลจากบ้าน

"ท้อง? ท้องแบบมีเด็กนั้นหรอ" เจ๊ส้มจี๊ดถามย้ำอีกครั้งอย่างไม่มั่นใจ

"ใช่ค่ะ ท้องเพราะอสุจิเข้าไปปฏิสนธิกับไข่ค่ะ" เดหลีขยายความจนรุ่นพี่สาวประเภทสองเอามือทาบอกแสดงอาการตกใจ

"ยะ...อย่าบอกนะว่าตอนนั้น...!"

"ใช่ค่ะ คืนนั้น คืนเดียว ติดเลยค่ะ" เดหลีตอบกลับยิ้มๆ เธอเองก็ไม่คิดว่าจะเจอแจ็คพอตเหมือนกันเพราะเป็นเรื่องอเมซิ่งมากที่น้ำเชื้อคุณภาพของเดม่อนจะแหวกว่ายเข้ามาสู่รังไข่อันสมบูรณ์ของเธอได้ นับว่าเป็นโชคของเธอจริงๆที่ไม่ต้องซ้ำหลายครั้ง ปุบปับรับโชคจริงๆ

"โอ๊ยยยย!!!! เจ๊จะเป็นลม ทำไมหล่อนคิดอะไรพิเรนทร์แบบนี้ละห๊า!"

"ตอนแรกก็อยากมีหลัวแบบที่เจ๊แนะนำอยู่หรอกนะ แต่หลีสวยเช้งขนาดนี้มาตั้งยี่สิบเจ็ดปีแล้ว ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะมีใครมาสอยลงจากคานสักที ถ้าให้หลีไปตามตื๊อตามจิกผู้ชายมาเป็นหลัวคงแก่เหง็กพอดี"

"ตกลงเจ๊มีหลานสองคนใช่ไหม" เจ๊ส้มจี๊ดพยักหน้าเข้าใจเหตุผลของรุ่นน้องสาวแล้วถามถึงเจ้าสองแฝดในท้อง

"ใช่ค่ะ เจ๋งสุดๆไปเลยใช่ไหมคะเจ๊"

"เจ๊ถามหน่อยสิ เจ้าของน้ำเชื้อหล่อนเป็นใครยะ" เจ๊ส้มจี๊ดกระซิบถามเสียงเบาอย่างสงสัย

"เรื่องนั้นช่างมันเถอะค่ะ เอาเป็นว่าลูกๆของหลีออกมาหน้าตาขั้นเทพและฉลาดมากก็พอ" เดหลียิ้มกริ่มดีใจพร้อมฝันหวานถึงผลผลิตที่จะออกมาลืมตาดูโลกในอีกเจ็ดเดือนข้างหน้าอย่างมีความสุข

________________________