คนปากร้าย(2)

“แล้วเป็นยังไงบ้างล่ะ ทำงานที่นี่ดีไหม”

หญิงสาวพยักหน้า ช่วงสมัยเรียนมหาวิทยาลัยเธอได้มีโอกาสฝึกงานที่นี่เป็นครั้งแรก โดยมีปรินเป็นหัวหน้างาน เมื่อเรียนจบปริณแนะนำให้เธอเข้ามาสมัครงานที่เดียวกับเขา นับตั้งแต่นั้นเธอก็ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของแผนกบัญชีภายในบริษัทนี้โดยมีอิศราเป็นผู้บริหารสูงสุด

“ดีมากเลยค่ะ”

สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตการทำงานคือการที่เธอได้พบกับอันดา อีกฝ่ายเป็นคนเงียบๆแต่จริงใจ ทั้งสองคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาโดยตลอดจนสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว ที่สำคัญไปกว่านั้นอันดาไม่ชอบพูดถึงคนอื่นทางที่ไม่ดีเละไม่ค่อยสนใจเรื่องของใครมากนัก

“แล้วอิศราล่ะ เธอคิดว่าเขาเป็นยังไง”

คำถามนี้ทำให้หญิงสาวชะงักลังเลว่าควรพูดความจริงดีหรือไม่ ก่อนมาที่นี่เธอถูกอิศราด่าทอเสียๆหายๆ ครั้นจะให้ชื่นชมยกยอเธอคงทำไม่ลง รอยยิ้มจืดเจื่อนของหญิงสาวทำให้มัสยาเข้าใจโดย ไม่จำเป็นต้องพึ่งคำตอบ ลูกชายของเธอคงแผลงฤทธิ์ใส่หญิงสาวไม่น้อย

“เอาล่ะ ไม่ต้องตอบหรอก ฉันเข้าใจดี”

ใบเตยกอใหญ่ถูกพับเป็นกุหลาบนับร้อยดอกก่อนที่คนรับใช้จะนำไปวางยังจุดต่างๆของคฤหาสน์ มัสยาไม่ชอบกลิ่นหอมที่ถูกปรุงแต่ง ความหอมจากธรรมชาติคือสิ่งที่หญิงวัยกลางคนนั้นชื่นชอบ โชคดีที่สามีนั้นเข้าใจในรสนิยมแบบสมัยเก่าของเธอ

มัสยาพารินรดามาที่ครัวขนมไทย คฤหาสน์แห่งนี้มีครั้วทั้งหมดสี่แห่ง แบ่งเป็นครัวขนมไทย ครัวอาหารไทย ครัวฝรั่งและครัวเบเกอรี่ แต่สองครัวหลังนั้นถูกทิ้งร้างมานานหลายเดือนแล้ว เนื่องจากว่าไม่มีแขกมาเยือนที่นี่เป็นเวลานานมากแล้ว ฉะนั้นจึงไม่มีการเปิดเตาเพื่อทำอาหาร

รินรดาลมแทบจับเมื่อเห็นความร่ำรวยเหลือเฟือของที่นี่ เธอไม่อยากทนอยู่ในสถานที่แบบนี้ อยากหนีกลับไปยังห้องรูหนูของเธอใจจะขาด จริงอยู่ว่าที่นี่เต็มไปด้วยข้าวของเครื่องใช้มากมาย มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน แต่เธอไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงหิวเงินอย่างที่อิศราปรามาสไว้

“ทำขนมอะไรเป็นบ้างล่ะเราน่ะ”

มัสยาเอ่ยถามว่าที่สะใภ้ เธอเห็นว่ารินรดาสามารถพับดอกไม้ได้ เห็นทีการทำขนมคงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับอีกฝ่าย

“ทองหยอด บัวลอย เปียกปูน ก็พอทำได้บ้างค่ะ”

เธอเอ่ยตอบอย่างถ่อมตัวทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเธอนั้นสามารถทำขนมไทยได้ทุกชนิด เพียงแต่กลัวว่าจะเป็นการโอ้อวดจึงยกเมนูขึ้นมาเพียงสามอย่างเท่านั้น มัสยาพึงพอใจเมื่อเห็นฝีมือการปั้นบัวลอยของหญิงสาว แป้งก้อนกลมถูกคลึงจนเนียนสวย เสมอกันทุกลูก ทุกขั้นตอนประณีตแต่ใช้เวลาไม่นาน

“ท่าทางจะทำบ่อยนะ คล่องแคล่วเชียว”

มัสยาเอ่ยชม ยิ่งอยู่ใกล้ก็ยิ่งเอ็นดูอีกฝ่ายจนอยากได้มาเป็นลูกสาวอีกคน รินรดากวนขนมเปียกปูนอย่างตั้งใจเมื่อได้ที่เธอจึงยกลงจากเตาและบรรจงบีบใส่กระทงใบตองที่สาวรับใช้เตรียมไว้ให้

“สวยงามมากจริงๆ”

เธอเอ่ยชมไม่หยุดปาก รินรดารู้สึกอิ่มอกอิ่มใจที่ทำให้หญิงวัยกลางคนประทับใจ บัวลอยไข่หวานและเปียกปูนถูกยกขึ้นโต๊ะอาหารในมื้อเที่ยง แม้แต่อัศราวุธเองก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากชมเช่นกัน ตัวเขาแม้เกิดในตระกูลร่ำรวยแต่ก็มีนิสัยคล้ายคลึงกับภรรยา ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะด้วยฐานะการเงิน

2 เดือนผ่านไป

ในวันที่อากาศร้อนอบอ้าว รินรดาก้าวลงจากแท็กซี่ เธอเดินมาถึงหน้าอพาร์ทเม้นท์ก่อนจะรู้สึกวิงเวียนและคลื่นไส้ ช่วงเวลาเกือบสองเดือนที่ผ่านมานี้เธอต้องเดินทางไปมาระหว่างที่พักกับคฤหาสน์ของอิศราเพื่อช่วยงานแม่ของเขา แต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอรู้สึกว่าร่างกายมีบางอย่างผิดปกติ รินรดารู้สึกเหนื่อยง่าย คลื่นไส้ทุกวันในช่วงเย็น แต่เมื่อนอนพักก็หายดี หญิงสาวจึงชะล่าใจคิดว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่อาจเป็นเพราะวันนี้อากาศร้อนจนเกือบแตะ สี่สิบองศา ร่างกายเธอจึงต้านทานไม่ไหว หญิงสาวล้มลงก่อนที่ทุกคนจะรีบกรูเข้ามาช่วยกันประคองเธอ

รินรดาถูกหามส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด โดยมีผู้ดูแลอพาร์ทเม้นท์คอยอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน หลังจากได้รับการรักษาและตรวจร่างกายอย่างละเอียดแล้ว รินรดาก็ถูกย้ายไปยังห้องพักฟื้น ใช้เวลาไม่นานเธอก็ตื่นขึ้นและได้รับแจ้งจากพยาบาลผู้ดูแลว่าเธอนั้นกำลังตั้งครรภ์

หญิงสาวได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับยาบำรุงครรภ์จำนวนหนึ่ง รินรดางุนงงที่เธอตั้งครรภ์ทั้งที่กินยาคุมฉุกเฉินเข้าไปแล้ว หญิงสาวเก็บความข้องใจไว้ไม่ไหว เธอเดินทางไปที่ร้านขายยาก่อนจะพบกับเภสัชกรคนเดิมที่เคยขายยาให้กับเธอ

“ขอโทษนะคะ พอดีฉันซื้อยาคุมฉุกเฉินจากที่นี่ แต่ว่าทำไมยาถึงไม่ได้ผลคะ”

เภสัชกรสาววางมือจากงานที่ทำก่อนจะหันมาหาหญิงสาวและพยายามอธิบายอย่างใจเย็น

“ได้ทานทันทีหลังจากที่มีเพศสัมพันธ์หรือเปล่าคะ”

รินรดาพยักหน้า ก่อนที่อีกฝ่ายจะเอ่ยถามต่อ

“แล้วเม็ดที่สองได้ทานตามเวลาที่กำหนดไหมคะ”

หญิงสาวชะงักก่อนนึกขึ้นมาได้ว่าเธอนั้นหย่อนแผงยาลงในกระเป๋าและไม่เคยเอาออกมาอีกเลย รินรดาเอ่ยขอโทษเภสัชกรสาว ซึ่งโชคดีที่อีกฝ่ายนั้นไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรเพราะเข้าใจดี

เช้าวันต่อมารินรดายังรู้สึกคลื่นไส้อยู่เล็กน้อย เธอพยายามฝืนร่างกายเพื่อลุกขึ้นจากเตียงโดยหวังว่าถ้าได้อาบน้ำแล้วอาการทุกอย่างคงจะดีขึ้น

อิศราขับรถหวาดเสียวเช่นเดิมจนรินรดานั้นหน้าซีดแล้วซีดอีก หญิงสาวพิงเบาะอย่างอ่อนแรงก่อนที่ชายหนุ่มจะเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติของคนข้างกาย ทันทีที่รถจอดลงหน้าเวดดิ้งสตูดิโอ รินรดาก็รีบเปิดประตูรถลงไปทันที แต่อิศรากลับเข้ามาขวางเอาไว้

หญิงสาวเม้มปากแน่น พยายามดันเขาออกแต่เขากลับยึดไหล่เธอไว้แน่น

ในที่สุดรินรดาก็ทนไม่ไหว เธออาเจียนใส่สูทของชายหนุ่มจนเปรอะเปื้อนก่อนจะล้มพับไป อิศราไม่ได้สนใจคราบสกปรกที่เลอะเนื้อตัว เขารีบช้อนร่างหญิงสาวขึ้นก่อนจะวางเธอบนเบาะรถและรีบตรงไปยังโรงพยาบาลโดยทันที!