บท
ตั้งค่า

ตอนที่ 4

คุณย่าวารีมองเรือนร่างอรชรของหลานสาวหัวแก้วหัวแหวนอย่างปั้นหยาที่เดินหิ้วตะกร้าใส่ดอกไม้เข้ามาหาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม

ปั้นหยาเป็นเด็กดีของย่าอย่างหล่อนเสมอมา กิริยามารยาทเรียบร้อยงดงาม หัวอ่อน ว่านอนสอนง่าย และไม่เคยประพฤติไม่ดีให้หล่อนต้องปวดหัวปวดใจเลยแม้แต่ครั้งเดียว

“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณย่า”

“อรุณสวัสดิ์จ้ะหลานรัก”

คุณย่าวารีระบายยิ้มอ่อนโยน ขณะปรายตามองไปในตะกร้าสานในมือขาวสะอาดของหลานสาวอย่างอยากรู้อยากเห็น

“วันนี้ได้ดอกไม้อะไรมาร้อยพวงมาลัยบ้างจ๊ะ”

ปั้นหยาหย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ใกล้ๆ กับที่คุณย่าวารีนั่งอยู่ พร้อมกับวางตะกร้าลง

“วันนี้หยาได้ดอกมะลิมาเยอะเลยค่ะคุณย่า แล้วก็มีดอกกุหลาบสีชมพูด้วยค่ะ เพิ่งบานด้วยนะคะ”

ปั้นหยายิ้มหวาน ในขณะหยิบดอกไม้ในตะกร้าขึ้นให้คุณย่าวารีดู

“สวยๆ ทั้งนั้นเลยนะหยา”

“ใช่ค่ะ เดี๋ยวหยาจะร้อยพวงมาลัยให้คุณย่าเอาไว้บูชาพระหลายๆ พวงเลยนะคะ”

“เอาสิ เดี๋ยวย่าช่วยร้อยด้วย”

“ค่ะ คุณย่า”

คุณย่าวารีกวาดตามองดวงหน้าของหลานสาวสุดที่รักด้วยความชื่นชมยิ่งนัก

ปั้นหยาเป็นผู้หญิงผิวขาวสะอาด แก้มนวลเปล่งปลั่งมีสีเลือดฝาดตลอดเวลา ดวงตาหวานฉ่ำเพราะขนตายาวงอนมาก คิ้วโก่งตามธรรมชาติโดยไม่ต้องกันตกแต่งแบบสาวๆ คนอื่น ริมฝีปากเป็นรูปกระจับอวบอิ่ม สีแดงระเรื่อคล้ายกับผลของเชอร์รี่สุก เส้นผมสีดำขลับยาวตรงสยายถึงบั้นเอว ผิวกายก็ขาวนวลเนียนราวกับหยาดของน้ำนมโค

อันนาหลานสาวอีกคนของหล่อนมักจะค่อนแคะว่าปั้นหยาเป็นผู้หญิงจืดชืด หน้าซีดราวกับศพเดินได้ แถมยังแต่งตัวเชยไม่ทันสมัย แต่ในสายตาของหล่อนกลับรู้สึกว่าปั้นหยาสวยงาม และน่าทะนุถนอมมากกว่าผู้หญิงที่มีจริตจะก้านเยอะอย่างอันนาเสียอีก

ปั้นหยาให้ความรู้สึกเหมือนแสงแดดยามเช้าทั้งอบอุ่น ทั้งบริสุทธิ์สะอาด ในขณะที่อันนาไม่ต่างจากแสงแดดร้อนแรงยามเที่ยงวันที่สัมผัสนานเข้าก็มีแต่จะมอดไหม้

“แล้ววันนี้หยามีสอนน้องสายไหมทำขนมหรือเปล่าจ๊ะ”

“วันนี้น้องสายไหมติดเรียนศิลปะน่ะค่ะคุณย่า คุณพฤกษ์ก็เลยยกยอดไปสัปดาห์หน้าเลยค่ะ”

คุณย่าวารีอมยิ้มและพยักหน้าน้อยๆ แต่ก็ยังอดที่จะถามหยั่งเชิงต่อไม่ได้

“คุณพฤกษ์เป็นคนดีนะ หยาว่าไหม”

ปั้นหยาช้อนตาขึ้นมองคุณย่าวารี ก่อนจะตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนหวาน

“ค่ะ หยาก็คิดว่าคุณพฤกษ์เป็นคนดี และก็เป็นพ่อที่ดีของน้องสายไหมค่ะ”

“แล้วหยาไม่หวั่นไหวบ้างเหรอ”

“เอ่อ... หยา...”

คำพูดอึกอักของปั้นหยาทำให้คุณย่าวารีหัวเราะออกมา และก็ตัดบทเพราะไม่อยากทำให้หลานสาวสุดที่รักลำบากใจ

“ย่าถามไปงั้นแหละ ไม่ได้คิดอะไรหรอก”

“ค่ะ คุณย่า”

หญิงสาวก้มหน้าลงหยิบดอกมะลิมาร้อยพวงมาลัยเงียบๆ แต่ในหัวก็อดคิดถึงผู้ชายอีกคนไม่ได้

แม็กซิมัส...

เมื่อไหร่หล่อนจะหยุดรักผู้ชายคนนี้ได้เสียที

“แกแน่ใจเหรอว่าจะทำอย่างนี้จริงๆ นังอัน”

อันนาที่นั่งซดเหล้าอยู่หันไปมองเพื่อนที่ตั้งคำถาม และตอบออกไปเสียงดังฟังชัด

“ฉันแน่ใจสิ”

ดวงตาของอันนาเปล่งประกายแห่งความหวัง

“เพราะถ้าฉันไม่ทำ พี่แม็กก็ไม่ขอฉันแต่งงานสักทีน่ะสิ”

“แต่มันประหลาดมากนะยะ วางยาปลุกเซ็กซ์แฟนตัวเองเนี่ย ฉันถามจริงๆ เถอะ แกกับพี่แม็กของแกยังไม่เคยเอากันเลยเหรอ”

“เคยสิ ฉันไม่พลาดเรื่องแบบนี้อยู่แล้วแกก็รู้นี่นังนก”

“อ้าว ถ้าเคยๆ ขี่กันมาแล้ว จะต้องมาวางยาปลุกเซ็กซ์อีกทำไมล่ะยะ เปลืองยาเปล่าๆ”

“ก็เดี๋ยวนี้พี่แม็กไม่ค่อยมีเวลาให้ฉันเท่าไหร่ พอไม่ค่อยได้เจอกัน ฉันก็ระแวงน่ะสิ กลัวพี่แม็กจะไปมีคนอื่น” อันนาพูดเสียงไม่สบายใจ

“แล้วถ้าแกวางยาปลุกเซ็กซ์พี่แม็ก แกจะได้อะไรตอบแทนกลับมาวะ นอกจากความฟินอ่ะ”

อันนายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะตอบเพื่อนซี้ออกมา

“ฉันก็จะตั้งท้องไงล่ะ ถ้าฉันตั้งท้อง พี่แม็กก็จะต้องรีบแต่งงานกับฉัน”

“อ้าว แล้วเอากันปกติแกท้องไม่ได้หรือไง ทำไมต้องวางยาด้วย”

“ก็ทุกครั้งที่เอากัน พี่แม็กใส่ถุงทุกรอบน่ะสิ แล้วครั้งไหนถุงรั่วหรือแตก พี่แม็กก็กำชับให้ฉันกินยาคุม แล้วแบบนี้มันจะท้องไปได้ยังไงล่ะยะ” อันนาพูดอย่างหัวเสีย

“ดังนั้นแกก็เลยจะวางยาให้พี่แม็กเอาแกหนักๆ ซึ่งพี่แม็กก็อาจจะลืมสวมถุงยางเพราะอยากเอาแกจัดใช่ไหม”

“ถูกต้อง” อันนาตอบรับด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ

“แกนี่มันเจ้าเล่ห์ร้ายฉิบหายเลยว่ะนังอัน”

“ขอบใจที่ชมนะนังนก แต่ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ ฉันก็ไม่ได้แต่งกับพี่แม็กสักทีน่ะสิ”

“เออๆ เข้าใจแล้วเพื่อน”

“ถ้าฉันทำสำเร็จเมื่อไหร่ ฉันจะซื้อตั๋วเครื่องบินให้แกกับแฟนแกไปเที่ยวต่างประเทศเลย” อันนายกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

“นี่แกไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม นังอัน”

“ระดับว่าที่เจ้าสาวของคุณแม็กซิมัส ซาเมนดอฟ คุณหมอหนุ่มไฟแรงเจ้าของโรงพยาบาลยักษ์ใหญ่ ไม่มีทางหลอกอยู่แล้วย่ะ แค่เศษเงินเอง”

อันนาหัวเราะร่วนด้วยความพึงพอใจกับวาสนาของตนเองที่กำลังจะได้เป็นเจ้าสาวของมหาเศรษฐีผู้ร่ำรวย

“ว่าแต่แกจะเริ่มเมื่อไหร่นังอัน”

“พรุ่งนี้คุณย่าไปปฏิบัติธรรมต่างจังหวัด ทางสะดวกเลยล่ะนังนก”

“แล้วมีอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า”

“มีแน่นอน”

ใบหน้านวลของอันนาเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel