หึง
ตอนที่ 6
หึง
“ขอบคุณมากนะครับที่มาส่งภรรยาผม...แต่ถ้าจะให้ดีกว่านี้ทีหลังก็อย่าพาภรรยาคนอื่นไปดื่มจนเมามาแบบนี้อีก”
ธีภพที่ยืนรอการกลับมาของภรรยาอยู่หน้าบ้านรีบเดินไปรับตัวหญิงสาวจากตริณที่กำลังประคองเธอมาส่ง
“ถ้าวันนี้คุณไม่ติดธุระต้องพาผู้หญิงคนอื่นไปกินข้าวมินดาก็คงไม่มากับผมหรอกครับ”
ตริณไม่ได้อยากจะพูดแบบนี้แต่ในเมื่ออีกฝ่ายพูดจาไม่ดีกับเขาก่อนแล้วดูเหมือนคำพูดของผู้ชายตรงหน้ากำลังจะดูถูกภรรยาตัวเองด้วยจึงทำให้ตริณเลือกที่จะโต้ตอบกลับไปเหมือนกัน
“ขับรถกลับดีๆนะตริณ”
มินดาถึงแม้ว่าจะเดินแทบไม่ไหวแต่เธอก็ยังตะโกนตามหลังเพื่อนไปด้วยความเป็นห่วงเพราะรู้ว่าตริณไม่ชินกับการขับรถในเมืองไทย
“ห่วงกันจังเลยหรือไง”
ธีภพพูดในขณะที่ใช้แขนทั้งสองข้างโอบตัวหญิงสาวขึ้นมาอุ้มไว้เพื่อที่จะพาเธอไปยังห้องนอนเพราะมันคงง่ายกว่าการที่เดินประคองไปกว่าจะถึงคงเหนื่อยกันแย่
สาวน้อยคนเมาถูกโยนลงกับที่นอนใบหน้าที่ขาวไร้เครื่องสำอางปากสีชมพูอย่างเป็นธรรมชาติรอยยิ้มที่เหมือนคนกำลังนอนคิดอะไรสร้างความรู้สึกปั่นป่วนให้กับหัวใจของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี
“ยิ้มแบบนี้สงสัยจะมีความสุขมากที่ได้ไปกินข้าวกับไอ้นั่น”
“ใช่ค่ะฉันมีความสุขมาก นานแล้วที่ไม่มีโอกาสได้ยิ้มได้หัวเราะแบบนี้”
คำตอบของคนเมาทำให้ความรู้สึกบางอย่างที่ธีภพพยายามเก็บกลั้นไว้ในส่วนลึกของหัวใจมันเก็บไว้ไม่ได้ต่อไปอีกแล้ว เขาจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนที่จะใช้ปากหนาซุกซนจูบลูบไล้ตั้งแต่หน้าผากไล่ลงมาถึงซอกคอยาวระหงถึงแม้ว่าหญิงสาวที่อยู่ใต้ล่างตัวของเขาพยายามจะปัดป้องแต่เธอก็ไม่ได้มีแรงมากพอ
“ผมก็อุตส่าห์อยากให้เกียรติไม่อยากจะแตะต้องอยากรอจนถึงวันที่คุณพร้อมแต่ดูเหมือนคุณจะเรียกร้องเรื่องแบบนี้เองนะ”
คนใจดำเมื่อพูดจบปากหยักได้รูปของเขาก็ประกบลงบนปากบาง ทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถตอบคำถามอะไรได้มีเพียงแค่เสียงอู้อี้ดังมาจากลำคอเท่านั้น
มือใหญ่ที่แสนชำนาญล้วงเข้าไปภายใต้เสื้อตัวเล็กแต่อวบอิ่มก่อนที่จะใช้แค่เพียงมือเดียวปลดตะขอชุดชั้นในตัวเล็กให้ออกไปให้พ้นทาง เสื้อชุดทำงานถูกถอดออกอย่างไม่รู้ตัว มินดาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอยู่ดีๆทำไมตอนนี้ร่างกายของเธอเหลือเพียงแค่กระโปรงตัวจิ๋วเท่านั้น
เนื้อแนบเนื้อและสัมผัสที่ไม่เคยได้รู้สึกมาก่อนทำให้หัวใจของสาวน้อยผู้บริสุทธิ์ได้แต่ยินยอมพร้อมใจ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันเรียกว่าความสุขหรือมันคือความทรมานใจกันแน่ เธอกับเขาเป็นสามีภรรยากันเรื่องแบบนี้ควรจะเกิดตั้งแต่วันเข้าหอแต่เขากลับแค่เพียงนอนข้างเธอทำเหมือนเธอเป็นเพียงอากาศที่ไม่มีค่าและทำไมวันนี้เขาถึงทำแบบนี้หรือเพียงว่าเขาแค่ต้องการแสดงให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของเขาส่วนเขาจะเป็นของใครก็ได้
มื้อใหญ่ลูบไล้บีบเค้นทุกส่วนในร่างกายของหญิงสาวอย่างตามใจชอบเมื่อร่างบางไม่มีแรงจะตอบโต้มีแค่มือของเขาที่ประคองหลังเธอไว้ มินดาได้แต่ยินยอมให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขากำหนด
นิ้วเรียวลูบไล้ไปที่ขางามทั้งสองข้างก่อนที่จะค่อยๆแยกมันออกจากกันเผยให้เห็นถึงความงดงามถ้ำสีชมพูน้อยผู้บริสุทธิ์ในเวลานี้ความหอมหวานรออยู่ตรงหน้า ธีภพไม่รอเวลาอีกแล้วในเมื่อเขาเป็นสามีเขาต้องทำให้เธอรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขาไม่มีสิทธิ์จะออกไปกับใครทั้งนั้นไหมว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นเพื่อนหรือใครเขาก็ไม่ต้องการให้เธอไปใกล้ชิด
แก่นกายความเป็นชายกำยำตั้งตรงสง่าพร้อมต่อการ แสดงความเป็นเจ้าของในตัวภรรยาแล้ว ขาเรียวงามทั้งสองข้างต่างเปิดรับต่อการบุกรุกสองร่างกายรวมกันเป็นหนึ่งสะโพกกลมโยกจังหวะเข้าหากันพร้อมด้วยเสียงครางทั้งความเจ็บปวดและ เสียวซ่านของคนที่ไม่เคย
“เจ็บ…ฉันเจ็บ อ่า… อ๊อยย”
เสียงร้องสลับกับเสียงแห่งความสุขใจดังขึ้นยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ในความเป็นชายที่แสนชำนาญในเรื่องนี้อย่างธีภพแต่ถึงแม้ชายหนุ่มจะผ่านผู้หญิงมามากมายแต่หญิงสาวตรงหน้าเขาได้เป็นคนแรกของเธอและเธอคือความถูกต้องมันเป็นความรู้สึกที่ธีภพเองก็ไม่เคยได้สัมผัส มันเป็นความสุขแบบสบายใจ ความสุขแบบภูมิใจมันไม่ใช่การลักกินขโมยกินหรือเป็นแค่เพียงความชั่วคราวเท่านั้น
สาวน้อยเอวเล็กเมื่อรู้สึกผ่อนคลายจากความเจ็บปวดก็ถูกท่านประธานพลิกตัวเธอให้หันหลังยกสะโพกขึ้นก่อนที่ความเป็นชายจะกลับเข้าไปยังที่เดิมสองมือหนาจับเอวของหญิงสาวไว้ดึงตัวเธอสลับไปมาเพื่อให้เขาเข้าโจมตีได้สะดวก
“สะ…เสียว ฉัน..”
มินดาส่งเสียงร้องเหมือนจะขาดใจเธอไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้มันเรียกว่าอะไรแต่รู้แค่เพียงไม่อยากให้เขาหยุดมันคือความสุขที่เธอถวิลหาภายใต้เสียงครางแผ่วเบาของคนทั้งคู่ ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นเสียงลมหายใจหอบเหนื่อยก่อนที่ประตูสวรรค์จะเปิดรับให้วันนี้ทั้งคู่ได้ประกาศความเป็นสามีภรรยากันอย่างเต็มรูปแบบไม่ใช่แค่เพียงตามกฎหมายหรือทางสังคมเท่านั้น
ช่องทางรักที่แสนคับแคบสร้างความอิ่มเอมใจและความรู้สึกที่เสียวซ่านให้กับท่านประธานวันนี้เขาได้ควงคู่พาเธอขึ้นสวรรค์มันเป็นสวรรค์ชั้นที่แสนจะพิเศษเพราะมันทำให้เขามีความสุขที่สุด ทุกอย่างจบลงทิ้งไว้แค่เพียงเสียงหายใจหอบเหนื่อยและความอิ่มเอมใจของทั้งคู่ที่ถึงแม้เวลานี้บนใบหน้าของเลขาสาวจะยังคงมีหยดน้ำตาอยู่เพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจากความรักแต่เขาแค่ต้องการแสดงให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของเขาไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับใครก็เท่านั้น