บท
ตั้งค่า

[2] เจ็บตัว

หวัดดี ฉันชื่อแอมแปร์ ที่ฉันบอกว่าฉันเคยขายตัวมาก่อน ฉันพูดจริงๆ ตอนฉันอายุ15ปี บ้านฉันล้มละลาย พ่อแม่ฉันฆ่าตัวตาย ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช่วยสักคน แต่เรื่องมันผ่านมาหลายปีแล้วแหละ ฉันไม่อยากคิดอะไรมากให้มันปวดหัวหรอก

นิสัยฉันเป็นที่ไม่ค่อยชอบคิดเล็กคิดน้อย เพราะมันจะมำให้ชีวิตไม่มีความสุข

ฉันมีเพื่อนสนิทคนนึงและคนเดียว ชื่อ ริน เราสองคนสนิทกันมากไปไหนไปกัน เพราะเราขายตัวเหมือนกัน แต่ปัจจุบันนางมีลูกมีสามีแล้ว พูดแล้วก็เศร้า เหลือแค่ฉันแล้วสินะ ที่ยังหาผัวไม่ได้

ไม่สิ! ฉันก็กำลังจะมีผัวเหมือนกัน พี่ป่าไง ^_^

ณ คลับชื่อดังใจกลางเมือง...

ฉันมักจะมานั่งดื่มคนเดียวประจำ เพราะคู่ซี้ของฉันมันมีครอบครัวไปแล้ว

"หนู..." เสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของฉัน

ฉันรับรู้ได้ทันทีว่านี่คือเสียงของป๋า เขาคือเจ้าของโรงเรียนที่ฉันเคยเรียนตอน ม.ปลาย เขาเคยรับเลี้ยงฉันจนกระทั่งฉัน จบ ม.6 ฉันมารู้ทีหลังว่าป๋ามีภรรยาแล้วฉันก็เลยเลิกติดต่อ เพราะตอนนั้นฉันก็รู้สึกดีกับป๋าเหมือนกัน ฉันเลยรีบดับไฟตั้งแต่ต้นลม

หมับ! ป๋าเอามือมาจับมือฉัน

"ป๋า ปล่อยหนู อย่ามาทำแบบนี้"

"ป๋าขอโทษ ป๋าจะเลิกกับเธอ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย"

"ไม่ค่ะ หนูเดินออกมาแล้ว ป๋าจะมาอะไรกับหนูอีก"

พรึ่บ! ฉันสะบัดมือออกจากมือป๋าแล้วเดินออกมาด้านหน้าคลับ ป๋าตามหลังฉันมาติดๆ

สายตาอันแหลมคมของฉันดันไปสะดุดกับรถสปอร์ตคันหรูสีดำที่จอดอยู่

นั่นมันรถของพี่ป่า ฉันจำได้!

รถของพี่ป่ากำลังจะเคลื่อนตัวออกจากคลับ

"หนู มาคุยกับป๋าก่อน" เสียงป๋าเริ่มใกล้เข้ามาทุกที

ฉันรีบวิ่งไปดักที่หน้ารถคันนั้นของพี่ป่า

"หลบไป มึงอยากตายรึไง!!" พี่ป่าเปิดกระจกออกมาแล้วก็ตะโกนบอกฉัน

ฉันใช้จังหวะนี้วิ่งไปเปิดประตูตรงที่นั่งข้างคนขับ แล้วก็มุดตัวเข้าไปในรถพร้อมกับปิดประตูให้เรียบร้อย

"ลงไป ใครอนุญาตให้มึงขึ้นมาในรถกู" พี่ป่าหันมามองหน้าฉันแบบหัวเสียสุดๆ

คิดว่าคนอย่างแอมแปร์จะทำตามที่บอกงั้นหรอ หึ! ไม่มีทาง ด้านได้อายอดค่ะ

"เอ้า มัวแต่มองอยู่ได้ ออกรถสิคะ" ฉันพูดบอกพี่ป่าพร้อมกับคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่าหนึ่งที

พี่ป่าขบกรามแน่น เขาเปิดประตูรถ แล้วเดินอ้อมมาทางฝั่งที่ฉันนั่ง พี่ป่าเปิดประตูรถทางฝั่งฉันออก

"ลงมา"

"ไม่!!"

"มึงจะลงไม่ลง"

"ไม่ลง"

พี่ป่าถอดหายใจออกมาแรงๆ แบบหงุดหงิด พี่ป่าเอามือมาดึงให้ฉันลงจากรถ คนอย่างอีแอมแปร์ขึ้นมาแล้วไม่ยอมลงง่ายๆหรอก ฉันเอามือจับเบาะนั่งไว้แน่น

"ลงมาดิวะแอม"

"ก็บอกว่าไม่ลงไง"

พี่ป่าออกแรงดึงฉันลงรถอีกครั้ง ครั้งนี้เขากระชากแรงมาก จนมือฉันหลุดออกจากเบาะที่จับอยู่

ตุบ! ร่างฉันหล่นลงมาจากรถกระแทกพื้นจังๆ

"ไอ้ป่า ไอ้บ้า มันเจ็บนะ" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองคนใจร้าย เขาไม่คิดว่าฉันจะเจ็บบ้างเลยรึไงกัน

"กูบอกให้ลงดีๆแล้ว มึงไม่ลงเอง"

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel