ตอนที่ 3

นีรนานึกในใจว่าท่าทางภายนอกของโลแกนดูเข้มขรึมจริงจังก็จริง แต่เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองกับเธอผู้ชายคนนี้กลับเป็นคนพูดคุยสนุก และมีอารมณ์ขันอย่างเหลือเชื่อ

แววตาที่เหลือบมองเธอแต่ละครั้งเชื่อมวาวไปด้วยแววเจ้าชู้ เธอไม่สงสัยแล้วว่าทำไมจึงมีเสียงร่ำลือว่าเขาเป็นเสือผู้หญิง

เพียงชั่วโมงกว่าๆ นีรนาก็พาบิ๊กบอสมาถึงโรงงานประกอบรถยนต์ที่จังหวัดชลบุรี

ระหว่างทางที่นั่งมาด้วยกันโลแกนชวนคุยตลอด แม้ตอนแรกนีรนายอมรับว่ารู้สึกอึดอัดอยู่บ้างที่ต้องนั่งมากับชายหนุ่มรูปหล่อเพียงสองต่อสองในรถยนต์คันเล็กของเธอ

โลแกนใช้เวลาสั้นๆ เข้าไปเยี่ยมชมโรงงานประกอบชิ้นส่วนรถยนต์ แผนกบริหารเตรียมการต้อนรับเขาเป็นอย่างดีเมื่อรู้ว่าบิ๊กบอสจะแวะมาที่โรงงานด้วยตัวเอง

ในเวลาต่อมา

“เรากลับกันดีกว่า”

โลแกนหันมาบอกกับนีรนา หญิงสาวรู้สึกตกใจ ด้วยคิดว่าเขาจะใช้เวลาอยู่ที่โรงงานนานกว่านี้ แต่โลแกนใช้เวลาเพียงสั้นๆ เท่านั้น ดูเหมือนจิตใจเขาจดจ่ออยู่กับเรื่องอื่นมากกว่าการดูงานในโรงงาน

“บอสจะกลับแล้วหรือคะ... ”

“เปล่า... เย็นนี้ผมอยากไปเที่ยวต่อ... แล้วก็อยากให้คุณช่วยเป็นไกด์นำเที่ยวได้ไช่ไหม”

นีรนารู้สึกอึดอัดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก หากก็รู้ว่าคำพูดเป็นเชิงขอร้องกลายๆ นั้นไม่ต่างอะไรกับ ‘คำสั่ง’ ที่พนักงานใต้บังคับบัญชาอย่างเธอควรจะปฏิบัติตาม

“บอสจะไปเที่ยวพัทยาใช่ไหมคะ”

นีรนาเดาว่าคงไม่พ้นที่นั่น ท่าทางหื่นๆ แบบนี้คงอยากไปหาที่ระบายกระมัง

“พัทยามีอะไรดีหรือ?”

ร่างสูงใหญ่ทำเป็นย่นหน้าผากสงสัย นีรนานึกในใจว่าเขาแกล้งไม่รู้หรือยังไงนะ

“ก็... คลับ บาร์ สาวๆ โชว์อะโกโก้และทิฟฟานี้อะไรประมาณนั้นแหละค่ะ”

“ผมไม่อยากดูสักอย่าง”

โลแกนไหวไหล่ ส่ายหน้าให้รู้ว่าเลขาเดาผิด

“แล้วบอสอยากไปไหนคะ”

นีรนาสงสัย

“ไปล่องเรือดำน้ำ”

“เอ่อ... วันนี้นะคะ แล้วจะไปยังไง”

หญิงสาวถามย้ำเพื่อความแน่ใจ

“ไปเรือยอร์ช”

เขาตอบสั้นๆ

“ไม่ได้จองล่วงหน้าเอาไว้นะคะ ตอนนี้ก็เย็นมากแล้วคงไม่ได้หรอกค่ะ”

“ได้สิ... ผมฝากให้คนรู้จักช่วยจัดการเรื่องเช่าเรือยอร์ชเอาไว้แล้ว กำลังจะเอามาส่งให้ที่ท่าเรือปลายหาดจอมเทียน ซึ่งผมไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน เรื่องนี้คงต้องรบกวนให้คุณช่วย”

“เอ่อ... ออกไปล่องเรือตอนนี้แล้วจะกลับตอนไหนคะ”

นีรนารู้สึกเป็นกังวลเพราะมันไม่ได้อยู่ในแผนการซึ่งวางเอาไว้แต่แรก เรื่องนี้โลแกนน่าจะปรึกษากันก่อน

“ออกไปล่องเรือสักสามชั่วโมงแล้วค่อยกลับมาที่พัทยา คุณกลัวที่จะต้องไปกับผมหรือครับ”

เขาถาม ก็จะไม่ให้นีรนานึกกลัวได้ยังไง นั่งเรือไปด้วยกันกลางทะเลสองต่อสอง... ไม่รู้ว่าเขาไว้วางใจได้แค่ไหน

“ไม่กลัวหรอกค่ะ”

เลขาสาวแกล้งทำใจดีสู้เสือ

“งั้นเราไปท่าเรือกันเลยนะครับ... ”

โลแกนสรุปรวบรัด นีรนาจำต้องพยักหน้ารับแบบงงๆ ทั้งที่รู้สึกไม่มั่นใจนักที่จะไปกับบิ๊กบอสสองต่อสอง หากแต่สถานการณ์ที่ดำเนินไปอย่างเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทันก็จำต้องปล่อยให้เลยตามเลย

“ทะเลเมืองไทยสวยไม่แพ้ที่ใดในโลก... ผมอยากดำน้ำดูปะการัง คุณเล่นน้ำเป็นเพื่อนผมนะครับ”

ท่าทางของโลแกนดูตื่นเต้นที่จะได้ล่องเรือกับเลขาแสนสวยคนนี้

“คงไม่ได้... ฉันไม่ได้เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วย ขอนั่งรออยู่บนเรือดีกว่า”

หญิงสาวส่ายหน้า

“งั้นก็ไม่สนุกสิครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ... ไม่ได้เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วย”

“ไม่ใช่ปัญหา... เดี๋ยวจัดให้”

สายตาของชายหนุ่มไวมาก เขาเลี้ยวซ้ายเข้าจอดเลียบฟุตบาทใกล้กับร้านขายชุดว่ายน้ำแบรนด์ดังในทันทีที่เหลือบไปเห็นเข้าพอดี

“อยากได้ชุดว่านน้ำแบบไหนลงไปเลือกได้ตามสบายเลยนะครับสาวน้อย”

เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอื้อเฟื้อ ผายมือเข้าไปในร้านขายชุดว่ายน้ำ

“ไม่ดีกว่า... ไม่ต้องซื้อหรอกค่ะ”

หญิงสาวส่ายหน้า

“ถ้าดื้อแบบนี้งั้นผมเลือกให้นะครับ... รอเดี๋ยวนะครับ เอ่อ... อกขนาดนี้... สะโพกแบบนี้”