บทที่ 4

เจ้าของไร่หนุ่มยังคงปลุกเร้าทุกอณูของผิวกายเธอให้ตื่นกับเพศสัมผัสของเขา ทั้งจมูก ปาก และมือที่ลูบไล้สัมผัสไปทั่วร่างกายเธอ โดยเฉพาะในยามที่เขาฝังจมูกซอกซอนความหอมหวานจากเนื้อนวลตรงเนินอกอิ่ม และไล้ต่ำลงมาเรื่อย ๆ เธอเม้มปากเพื่อกลั้นเสียงครวญคราง แต่สุดท้ายเธอก็ยังคงเรียกชื่อเขาเหมือนใจจะขาด ไปกับการเล้าโลมที่เขาสัมผัสไปตามร่างกายของเธอ

ทุกที่ที่มือของเขาลากผ่านสัมผัสลงบนตัวเธอ มันสร้างกระแสความร้อนในร่างกาย ให้เพิ่มอุณหภูมิไต่ระดับสูงขึ้นเรื่อย ๆ แต่ณชญาดาไม่ได้ต้องการเพียงแค่นั้น ไม่ใช่แค่เล้าโลมเธอด้วยสัมผัสเช่นนี้ สัมผัสของเขาทำให้เธอเร่าร้อนก็จริง แต่ก็สร้างความทรมานให้เธอเช่นกัน เธอจึงต้องการให้เขาร่วมรักกับเธอ

“อย่าแกล้งกันแบบนี้สิคะ”

ณชญาดาหลับตาส่ายหน้าไปมาบนหมอนก่อนจะชะงักไป เมื่อเจ้าของไร่หนุ่มผละจากร่างเพรียวบางของเธออย่างกะทันหัน เธอลืมตามองทำให้รู้ว่าเขาผละไปเพื่อถอดเสื้อผ้าออก จากนั้นก็ตามลงมากกกอดแนบชิดร่างเปลือยเปล่า ธนวรรธน์จูบเธออย่างหิวกระหาย

เขาสำรวจร่างกายเธอทุกซอกทุกมุม ผ่านการสัมผัสด้วยมือ จมูก และริมฝีปาก สายตาของเขานั้นบ่งบอกถึงความปรารถนาที่เขามีต่อเธอโดยไม่มีการปิดบัง

ความต้องการทางกายอันแรงกล้าของทั้งสองฝ่าย เริ่มผลักดันเพื่อให้ได้รับการปลดปล่อย ณชญาดาตอบสนองสัมผัสของเขาอย่างคนขาดประสบการณ์ ธนวรรธน์ถึงกับส่งเสียงครางออกมาด้วยความพึงพอใจ เขาใช้นิ้วสำรวจเรือนร่างงดงามเย้ายวน ก่อนจะไล้ริมฝีปากจูบตามลงไปอย่างหลงใหล หญิงสาวแอ่นกายขึ้นรับสัมผัสนั้นอย่างเผลอไผล พร้อมกับส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะ

ธนวรรธน์เคลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาเรื่อย ๆ จากอกอุ่นไปจนถึงหน้าท้องแบนราบ ลงไปจนถึงจุดที่ไวต่อการสัมผัส หญิงสาวสะดุ้งเฮือกกระเถิบหนีโดยอัตโนมัติ แต่เขาไม่ปล่อยให้เธอทำเช่นนั้น เขาใช้ความชำนาญและลีลาที่เร่าร้อน ปลุกเร้าอารมณ์ของฝ่ายตรงข้ามเพื่อให้ลุกโชนขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เมื่อความต้องการทางกายถึงขีดสุด ธนวรรธน์เผลอเร่งร้อนเอาแต่ใจ เขาสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับร่างบางโดยไม่ทันได้บอกกล่าว ณชญาดาสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างกายของเธอถูกรุกล้ำจากสิ่งที่ไม่คุ้นเคย ธนวรรธน์ยุติความเคลื่อนไหวอยู่เพียงแค่นั้นเป็นการชั่วคราว เพื่อให้ร่างบางรู้สึกคุ้นชิน พร้อมกับปลอบประโลมร่างในอ้อมแขนด้วยจุมพิตอ่อนหวาน เพื่อเอาอกเอาใจจนเธอเคลิบเคลิ้มไปกับรสสัมผัสของเขาอีกครั้ง

เมื่อร่างบางรู้สึกคุ้นชินกับการที่เขาได้ครอบครองเธอไว้ทั้งร่าง ธนวรรธน์จึงเริ่มขยับสะโพกแข็งแรงเข้าออกช้า ๆ เป็นจังหวะอีกครั้ง มือเรียวบางทั้งสองข้างโอบรัดไปรอบต้นคอชายหนุ่ม ณชญาดาค่อย ๆ แอ่นสะโพกขึ้นตอบรับเขาไปตามจังหวะที่เขาควบคุม ทั้งสองร่างพยายามบดเบียดแนบชิดกันให้มากที่สุด เล็บแหลมคมจิกลงบนแผ่นหลังกว้างจนเป็นรอยแดง เขาเริ่มเร่งจังหวะการขยับสะโพกเข้าออกให้เร็วและแรงขึ้น

อุณหภูมิที่หนาวเย็นในช่วงฤดูหนาว กลับไม่เป็นปัญหากับร่างกายเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ ที่กำลังกกกอดแนบชิดกัน เมื่อห้องทั้งห้องร้อนเร่าไปด้วยเพลิงเสน่หา ที่ชายหนุ่มบรรจงมอบให้หญิงสาวอย่างมิรู้เบื่อ ดังคลื่นทะเลที่ถาโถมจู่โจมฝังอย่างมิรู้จบระลอกแล้วระลอกเล่า ทั้งรุนแรงและนุ่มนวล รวดเร็วและอ้อยอิ่ง ดุดันและอ่อนหวานสลับผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป

และเมื่อความรู้สึกปลดปล่อยใกล้จะมาถึง ชายหนุ่มก็พาหญิงสาวล่องลอยไปจนพบกับความสุข โดยถึงจุดหมายปลายทางพร้อมกัน ณชญาดาพึงพอใจกับรสรักที่เขาปรนเปรอให้ เพราะมันสนองความต้องการของเธอได้อย่างดีเยี่ยม เมื่อทะเลสวาทกลับคืนสู่สภาวะปกติ ไฟรักอันรุ่มร้อนจึงมอดดับ พร้อมกับร่างกายที่ชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อแห่งสมรภูมิรัก ธนวรรธน์ซบหน้าลงกับทรวงอกอวบอิ่มอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะผละกายลงจากร่างบาง แล้วดึงตัวสาวเจ้ามากอดไว้กับอกแกร่งกำยำแต่ทว่าอบอุ่น

ในค่ำคืนนั้นชายหนุ่มมอบความรักให้หญิงสาวหลายต่อหลายครั้งจนเขาเองหมดแรง เธอเองก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ บทรักของทั้งคู่เต็มไปด้วยความร้อนแรง และต่างฝ่ายต่างก็เรียกร้องการตอบสนองของกันและกันอยู่ตลอดเวลา ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะมีเซ็กส์มาราธอนกับเธอได้ เพราะเหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อน ณชญาดาเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้เขาร่วมหลับนอนกับเธอหลายครั้งภายในคืนเดียว

ธนวรรธน์ผละกายจากร่างบาง พร้อมกับรวบตัวเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะจรดจมูกโด่งลงข้างขมับที่ชื้นเหงื่อของอีกฝ่าย และซบหน้าลงกับเรือนผมหอมกรุ่นของเธอ หลังจากนั้นสองหนุ่มสาวต่างก็หลับไปในอ้อมกอดของกันและกันด้วยความอ่อนเพลีย