บทที่ 2 (เงาดอกงิ้ว)

บทที่2

หมอนหนุนหรือผ้าห่มที่หล่นกระจัดกระจายอยู่รายรอบเตียงไม่เป็นที่สนใจของสองร่างที่กำลังผลัดกันรุกผลัดกันรับและส่งเสียงครางเสียงสูดปากจากความสุขในสงครามรักที่กำลังโรมรันกันอย่างผู้มีประสบการณ์ช่ำชองทั้งสองฝ่าย แต่ความสุขสมใจน่าจะเป็นฝ่ายหญิงที่กรีดร้องดังทุกจังหวะรักขณะร่อนสะโพกผายของหล่อนเข้ารับร่างแกร่งของฝ่ายชาย ความเสียวกระสันในเลือดเนื้อลุกโหมไม่ต่างกับเปลวเพลิงเผาไหม้อารมณ์ ใบหน้าแดงระเรื่อส่ายไปมาบนพื้นฟูกเมื่อหมอนหนุนถูกดึงไปวางรองกลางสะโพกหนั่นแน่นที่ช่วยออมแรงในการแอ่นรับความสุขเสียวจากคู่สวาท แต่ไม่นานความเสียวที่กำลังสุขจัดของหล่อนก็ค่อยจางลงเมื่อฝ่ายชายโหมแรงเหมือนกำลังจะฆ่าหล่อนให้ตาย และร้องอุทรเสียงลั่น

"โอ๊ย...ชิงซาน จะเด้งให้ทะลุมดลูกฉันหรือไงถึงรุนแรงขนาดนี้" จื่อรั่วผงกหัวขึ้นมองเจ้าของร่างแกร่งที่กำลังดันสะโพกใส่ตนหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความเจ็บ ดึงหมอนออกจากใต้สะโพกแล้วลุกขึ้นนั่งมองหน้าคู่รักที่สองสามอาทิตย์มานี้การทำรักของเขารุนแรงเกรี้ยวกราดราวกับจะฆ่าจนหล่อนเจ็บระบมภายใน

"อ้าว ไหนว่าชอบแรงๆ จัดให้แล้วมาทำเป็นบ่น ไม่แรงก็ร้องแรงอีกๆ จะเอายังไงให้ทำต่อหรือไม่ทำ" ผู้อารมณ์ค้างตีหน้าหงุดหงิดใส่คู่รักที่ลุกขึ้นนั่งประจันหน้าทำท่าจะดึงร่างแกร่งออกจากตัวหล่อน แต่หล่อนกลับโผเข้ากอดรัดแน่น

"ทำต่อสิ แต่แรงแบบเมื่อกี้ไม่ไหวนะ ฉันเจ็บ จะมันจะเสียวขนาดไหนก็ทนไม่ไหวหรอก เอานะ ทำกันใหม่ เสร็จแล้วมาคุยกันว่าคุณเป็นอะไร คุณไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะชิงซาน" จื่อรั่วไม่รอคำตอบ หล่อนต้องการจบฉากรักด้วยความสุขสมอย่างทุกครั้งจึงระดมจูบรุกเร้าให้อารมณ์เขากลับมา แล้วหล่อนก็ได้สมใจ

การเสพรักของชิงซานมักจะเกิดจากความต้องการทางร่างกายและทำหน้าที่คู่รักให้อีกฝ่ายมีความสุขโดยมิได้มีความผูกพันใดๆ แต่ชิงซานก็ไม่เคยกระทำรุนแรงให้อีกฝ่ายเจ็บตัวต้องร้องอุทธรณ์ จื่อรั่วปรารภถึงความเจ็บในการเสพสุขกับเขาสองสามครั้งแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจยังคงเสพรักหล่อนตามแรงอารมณ์อยู่เสมอ ครั้งนี้จื่อรั่วคงทนไม่ไหวถึงได้ลุกขึ้นมาร้องอุทธรณ์กลางคัน ชิงซานอยากแก้ตัวให้คู่สวาทได้สุขสมใจและเขาก็ทำให้สาวร่างโปร่งบางส่งเสียงร้องครางและซี้ดปากดังขึ้นอีกครั้ง

"อูยสสส อย่างนั้นละ ชิงซาน แรง หนักหน่วง แต่ไม่เจ็บ ซี้ดสสส ฉันชอบ ชอบที่สุด" จื่อรั่วบิดตัวส่ายเอวรับความสุขไปพร้อมกับร้องครวญคราง การเสพรักกับชิงซานเป็นสุดยอดปรารถนาของหล่อน เขาสามารถป้อนความสุขสมใจได้ถึงอารมณ์และเขาทำให้หล่อนถึงจุดสุดยอดความสุขในการเสพรักที่หล่อนปรารถนาทุกครั้ง

"หันหลังสิ ผมชอบทำให้คุณร้องดังๆครางยาวๆ" ชิงซานดึงร่างของจื่อรั่วพลิกตัวปรับท่าให้เขาอยู่หลังสะโพกผายหนั่นแน่น แล้วพาร่างเข้ารุกถอนอยู่ในความร้อนคับแน่นที่สร้างความสุขจนทั้งเขาและหล่อนต่างครางต่างสูดปากไม่หยุด

แม้การเสพรักกับจื่อรั่วคู่รักคนปัจจุบันจะให้ความสุขมากกว่าคู่รักสาวคนก่อนๆแต่ชิงซานก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกไม่เต็มอิ่ม เขารู้ว่า...เขาไม่เคยเต็มอิ่มกับการเสพสุขกับผู้หญิงคนไหน...แต่เขาบอกไม่ได้ว่าสิ่งที่ขาดหายไปหรือสิ่งที่เขาต้องการจริงๆคืออะไร

สามสัปดาห์ก่อนที่เขาพบเจอเด็กสาวที่บิดามารดาเลือกไว้เป็นคู่หมายและเห็นหล่อนเติบโตเป็นหญิงสาวสวยสะดุดตา รูปร่างจากที่เคยอวบอ้วนกลายเป็นอรชรอ้อนแอ้นงดงามน่ารักน่าใคร่ ความรู้สึกของเขาก็เปลี่ยนไป ขณะกำลังเสพรักกับจื่อรั่วเขากลับคิดถึงและเห็นแต่ใบหน้าของหญิงสาวสวยผู้นั้น

แม้ชิงซานจะชื่นชมในตัวฮุยยินและอยากได้หล่อนมากเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากให้บิดาได้สมใจจึงปฏิเสธการแต่งงานกับหล่อนอย่างสิ้นเชิง และสิ่งที่ทำให้เขาโมโหและตกอยู่ในอารมณ์หงุดหงิดทุกวันนี้ คือ บิดากำลังจะแต่งงานกับหล่อนในอีกสองสัปดาห์ข้างหน้า และทำให้เขาต้องระเห็ดออกมาเช่าอพาร์ตเม้นต์อยู่ตามลำพัง