บทที่ 4

ยามเช้ามาถึง เยว่จูฮวาอยู่ในชุดผ้าดิบสีขาวเพื่อไว้อาลัยให้กับผู้เป็นบิดา เรียกรวมเหล่าลูกน้องที่รับใช้พ่อเธอมานาน ทุกคนใบหน้าเศร้าหมองหลังจากได้รับข่าวร้ายว่าเถ้าแก่ของพวกเขาได้จากไปแล้วด้วยน้ำมือของกลุ่มโจร

"ที่ข้าเรียกพวกท่านมาในวันนี้ ข้ามีเรื่องจะแจ้ง"

พูดได้เท่านั้นก้อนสะอื้นก็พลันแล่นขึ้นมาจุกที่ลำคอ นัยน์ตาแดงก่ำ คลอไปด้วยหยาดน้ำตา เยว่จูฮวากล้ำกลืนความเศร้าลงไป ก่อนจะพูดต่อ

"ท่านพ่อของข้า เยว่เจียเหริ่น ได้จากพวกเราไปแล้ว"

สิ้นเสียงของคุณหนูเยว่จูฮวาของบ้านเหล่าลูกน้องก็ร้องไห้ออกมากันระงม ทำเอาหญิงสาวอดร้องไห้ออกมาด้วยไม่ได้ ก่อนจะฝืนปาดหยดน้ำตาออกจากใบหน้า ก่อนจะให้ซิงอีนำเงินที่เตรียมไว้ออกมา

เยว่จูฮวาได้ให้ซิงอีเตรียมเงินสำหรับตั้งตัวให้เท่ากับบรรดาลูกน้อง เพราะเธอคงต้องยุติกิจการขายผ้าของที่บ้านไปก่อนจนกว่าจะจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้แล้วเสร็จ