บทที่ 3 คืนของมา

ลูกของพ่อสองคนนั้นดูเหมือนจะโตกว่าหลี่ซูซินเสียอีก โตจนกระทั่งเธอตื่นตะลึง นั่นแปลว่าพ่อของเธอมีเมียมาก่อนจะแต่งกับแม่แน่นอน และเมียคนนั้นคงแอบตั้งท้องและคลอดลูกไปก่อนหน้านั้นแล้ว

ผู้ชายคนนั้นกำลังพาลูกเมียใหม่ของเขาโขกศีรษะคำนับมารดาของตนเอง ส่วนแม่ของหลี่ซูซินตัวสั่นระริกและเบิกตากว้างมองอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

หลี่ซูซินนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้านหลังแม่ เธอขยับตัวรวดเร็วแล้วเอื้อมมือไปจับมืออันเย็นเยียบของแม่เอาไว้ พูดเบา ๆ ว่า

"แม่หนูอยู่ตรงนี้ หนูอยู่ตรงนี้"

แม่ไม่พูดอะไรนอกจากพยักหน้า และไม่อาจกลั้นหยดน้ำตาให้หยดลงมาได้ หลี่ซูซินอยากจะลุกขึ้นอาละวาดแต่ในเมื่อแม่ของเธอเอาแต่นิ่ง หลี่ซูซินก็รู้ว่าการอาละวาดนี้ไม่มีประโยชน์

เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าลูกชายคนโตของพ่อนั้นกำลังสวมชุดนายทหารประดับดาวบนบ่า ที่ทำให้ย่าถึงกับมองอย่างชื่นชม

พี่ชายต่างแม่ของเธอคงมีอายุราวยี่สิบหกปี ท่าทางของเขาองอาจใบหน้าหล่อเหลาแต่ดูยโสยิ่งอยู่ในชุดที่ใคร ๆ เห็นก็ต้องก้มหัวให้แบบนี้ ลูกเมียน้อยอย่างเขาแทบจะไม่เห็นใครในสายตา ในขณะที่พี่สาวต่างมารดาก็สวมเสื้อผ้าหรูหราราคาแพงแต่งหน้าแบบจัดเต็ม ยังฉีดน้ำหอมฟุ้งไปทั้งตัว

พวกเขาพี่น้องต่างมีใบหน้าที่สวยและหล่อและไม่น่าเชื่อว่าคนสองคนนั้นจะมีใบหน้าที่คล้ายกับหลี่ซูซินไม่น้อย เฮ้ย ต่อให้เกิดจากท้องคนละแม่ แต่เมื่อมีพ่อคนเดียวกัน ยีนส์เด่นเรื่องหน้าตาดีของพ่อจึงถ่ายทอดมาถึงลูก ๆ โดยไม่มีตกหล่น

พ่อของเธอดูเหมือนจะรักเมียคนนั้นมาก และย่าเองก็ไม่มีสีหน้าประหลาดใจ นั่นเป็นเพราะว่าย่าคงรู้อยู่แล้ว เพราะผู้หญิงคนนั้นคืออดีตคนใช้ประจำตัวของพ่อที่ลักลอบคบหากัน และพ่อได้ซ่อนคนพวกนั้นจากย่าก่อนที่จะแต่งงานกับแม่

ตั้งแต่พ่อเข้ามาในโถงใหญ่ ไม่คิดถามหาแม่และตัวหลี่ซูซินแม้แต่ครั้งเดียว เขาพูดกับย่าว่า

"ลูกชายคนโตของผมชื่อหลี่เกิง อายุยี่สิบห้าปีแล้วครับเขาเพิ่งได้บรรจุเป็นนายทหารประจำหน่วยคุ้มครองเมือง ผมเลยตัดสินใจย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรครับแม่ ส่วนลูกสาวคนนี้ของผมชื่อหลี่กุนเพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอชอบออกแบบเสื้อผ้าผมก็เลยว่าจะเปิดร้านเสื้อผ้าให้อากุนครับ"

คนเป็นย่ากลับไม่สนใจแม่ของเธอเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่ลูกชายและลูกสะใภ้รวมทั้งหลานสาวหลานชายคนอื่นต่างปรายตามามอง สีหน้านั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังรู้สึกสนุกแค่ไหนที่เห็นครอบครัวของคุณชายสามดูเหมือนจะวุ่นวายขนาดนี้

"แล้วเรื่องฐานะล่ะ ของอาหลิวกับอาเซียงคิดจะทำยังไง หลานเกิงเป็นถึงนายทหารระดับสูง จะให้อยู่ในฐานะลูกชายเมียรองมันจะได้หรือ แบบนี้ดีหรือเปล่าให้อาหลิวรับเด็กสองคนนี่เป็นลูกจะได้ไม่มีปัญหาเวลาออกสังคม ส่วนอาเซียงก็เป็นคุณนายรองสาม ไม่ต้องเป็นสาวใช้เหมือนเดิมแล้ว"

อาหลิวก็คือแม่ของหลี่ซูซิน และเป็นคนที่ก้มหน้าเช็ดน้ำตาร่างกายสั่นระริกอยู่ในเวลานี้ เดิมอาหลิวคิดจะเดินทางไปพร้อมกับสามีในตอนนั้น เธอเพิ่งแต่งกับเขาหลงรักผู้ชายหน้าตาดีคนนี้สุดหัวใจ แต่เขากลับบอกให้เธออยู่บ้านตอบแทนคุณมารดาแทนเขา และไม่นานเขาจะกลับมา แต่ทั้งหมดคือคำโกหก ที่เขาหายหน้าไปหลายปีหญิงชราคนนั้นรู้เรื่องทุกอย่าง เขาแค่ตัดสินใจพาลูกเมียหนีไปเท่านั้น ทิ้งอาหลิวเอาไว้ข้างหลังให้เป็นผู้หญิงโง่ ๆ คนหนึ่งที่คอยรับใช้ตระกูลหลี่ ไม่ว่าเรื่องอะไรในบ้านอาหลิวจัดการได้เป็นอย่างดี

อาหลิวดูแลแม่สามีจนตัวเองร่างกายย่ำแย่และยังถูกแย่งสินเดิมของเธอไปจนไม่เหลืออะไรติดตัว อาหลิวเชื่อคำแม่สามีว่าอีกไม่นานคุณชายสามจะกลับมา สุดท้ายเขากลับมาจริง ๆ มาพร้อมกับเมียและลูกที่เขารัก และย่ำยีหัวใจของอาหลิวจนป่นปี้ทำให้อาหลิวที่รอคอยอย่างมีความหวังมาตลอดรู้สึกเหมือนกำลังตายทั้งเป็น

หลี่ซูซินเกินจะทนไหวแล้ว เธอลุกขึ้นยืนแล้วกระแอมเสียงดังในขณะที่แม่ของเธอเห็นท่าทางของเอาเรื่องของลูกสาวแบบนั้นแล้วถึงกับดึงมือของเธอให้นั่งลง

"ลูกอย่า..."

"แม่ ฟังหนูแม่อยู่เงียบ ๆ เถอะ"

หลี่ซูซินมีหรือจะยอม เธอส่งเสียงหัวเราะเสียงดังทำให้ทุกคนต่างหันมามองเธอ แน่นอนว่าบรรดาสะใภ้คนอื่นกำลังรอคอยดูว่าหลี่ซูซินกำลังจะก่อเรื่องอะไรอีก

"ละครเรื่องนี้สนุกจริง ๆ น้ำเน่าจนกลิ่นเหม็นลอยฟุ้ง ให้ตายเถอะ พ่อที่ทิ้งเมียและลูกไปสิบกว่าปีกลับมาบ้านในวันแรกก็มาพร้อมกับเมียน้อยและลูกรักของเขา ไม่สนใจแม้แต่จะมองเมียเอกและลูกที่เฝ้ารอคอยมาตลอดสิบกว่าปี แต่ที่สำคัญผู้ใหญ่ในบ้านกลับเข้าข้าง หนูล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าใจของทุกคนทำด้วยอะไร หนูไม่รู้ว่าย่าจะเป็นคนดีขนาดนี้ คิดได้ยังไงยกย่องให้ลูกเมียน้อยเป็นลูกเมียเอก ให้เมียน้อยเลื่อนฐานะจากสาวใช้มาเป็นคุณนายรองสาม โอ๊ย อยากจะหัวเราะให้ฟันหัก ย่าควรไปแต่งนิยายเขียนบทละครยังเหมาะกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน ช่างเขียนเรื่องได้อย่างยุติธรรมเหลือเกิน"

"หลี่ซูซิน หุบปาก!"

เสียงตะเบ็งที่ดังลั่นนี้เป็นเสียงของคนชราที่แทบอยากจะพุ่งตัวมาตบปากหลานสาวตัวดีที่วัน ๆ เอาแต่ก่อเรื่อง

คุณชายสามพ่อของเธอและครอบครัวเมียใหม่ของเขาต่างหันมามองเธออย่างพร้อมเพรียงกันแน่นอนว่าสีหน้าของพวกเขาย่อมดูไม่ดี โดยเฉพาะสีหน้าของพ่อคนนั้นที่แดงเพราะโกรธจัดจนสีแดงลามไปถึงใบหู

หลี่ซูซินจ้องพวกเขาตาไม่กะพริบ พูดเสียงดังเหมือนรำคาญเหลือเกินออกมา

"อ้อ พวกคุณคงไม่รู้จักฉัน ฉันคือหลี่ซูซินลูกสาวของคุณนายสาม ในฐานะลูกเมียเอกฉันขอพูดให้ชัดเจนแทนแม่ของฉัน ในเมื่อรังแกกันขนาดนี้ก็คืนสินเดิมของแม่ฉันมาให้หมดอย่าให้ตกหล่นแม้แต่หยวนเดียว จากนั้นฉันจะให้แม่หย่าขาดจากคุณชายสาม และฉันจะถือว่าพ่อของฉันได้ตายไปแล้ว ฉันจะพาแม่ของฉันออกจากบ้านนี้ทันที!"