บทที่ 5 คุณป้าใกล้ฟื้นแล้ว

เมื่อเห็นว่ากลทีบ์ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ นิรัชก็ก้าวไปข้างหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า: "ทีรา แม้ว่าทีบ์จะไม่ได้พูด แต่ฉันรู้ ว่าเขาเป็นห่วงเธอมาโดยตลอด แต่เธอทำเรื่องแบบนี้กับลูกพี่ลูกน้องของเขา เพื่อแก้แค้นเขาได้ยังไง? เธอนี่มั่ว มั่ว......”

เมธีราอดทนต่อความเจ็บปวดจากบาดแผลบนร่างกายของเธอ และพูดเสียงดุว่า: "หุบปาก หยุดพูดใส่ร้ายป้ายสีได้แล้ว เมื่อกี้ฆนนาท... "

ฆนนาทก้าวไปข้างหน้า แล้วพูดแทรกเมธีรา พร้อมชี้ไปที่หน้าของเธอแล้วตะโกน: "เมธีรา เธออย่ามาใส่ร้ายฉันนะ เมื่อกี้ฉันเห็นแผลบนตัวของเธอ และฉันปฏิเสธเธออย่างชัดเจนแล้ว แต่เธอบอกเอง ว่าไม่พอใจที่เห็นทีบ์กับนิรัชอยู่ด้วยกัน ดังนั้นแม้ว่าจะต้องตาย เธอก็จะนอนกับฉันก่อน เพื่อทำให้ทีบ์รู้สึกเสียใจ ทีบ์ นายเชื่อฉันเถอะ ถ้าเธอไม่เริ่มก่อน ฉันจะกล้าแตะต้องผู้หญิงของนายได้ยังไง ฉันไม่มีความกล้านั้นหรอก”

กลทีบ์พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจ? เฮอะ เธอไม่มีสิทธิ์"

ตอนแรกเมธีราอยากจะอธิบาย แต่เมื่อเธอได้ยินคำพูดเหล่านี้ หัวใจของเธอเหมือนถูกแช่แข็ง

บาดแผลบนร่างกายที่เหมือนกับเข็มทิ่มเข้ากระดูก ยังไม่รู้สึกเจ็บเท่าคำพูดของเขาเลยสักนิด

นิรัชหันกลับมาและจับข้อมือของกลทีบ์ ใบหน้าที่อ่อนโยนนั้น เต็มไปด้วยคราบน้ำตา

“ทีบ์นายอย่าพูดแบบนั้น ทีราก็น่าจะสับสนอยู่ครู่หนึ่ง เป็นความผิดของฉันเอง ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน ทีราก็คงไม่โกรธคุณขนาดนี้ มันเป็นความผิดของฉันเอง ทีบ์ถือว่าฉันขอร้อง อย่าโทษเธอเลยนะ”

เมธีรารู้สึกอดทนกับคนพวกนี้มากพอแล้ว เธอกัดฟันพูด “นิรัช ไม่มีใครต้องการความตอแหลของเธอ ไสหัวออกไป”

กลทีบ์โอบไหล่ของนิรัช และมองดูเมธีราอย่างเจ้าเล่ห์และชั่วร้าย

“ถ้าจะพูดถึงเรื่องตอแหล ใครจะไปสู้เธอได้? ปากพูดอีกอย่างการกระทำอีกอย่าง ตีสองหน้า เห็นแก่ตัวที่สุด”

เมธีราหลับตา น่าตลกจริงๆ เธอพยายามอย่างหนัก เพื่อรักษาความสัมพันธ์ของเธอกับเขา แต่สุดท้ายสิ่งที่เธอได้กลับมาคืออะไร?

น่าตลก น่าตลกเสียจริง

นิรัชส่ายหัวให้กลทีบ์: "ไม่ใช่นะ ทีบ์ ฉันโตมากับทีรา ฉันรู้จักเธอดี เธอไม่ใช่คนแบบนั้น ระหว่างนายกับทีรา ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ"

เธอผละออกจากแขนของกลทีบ์ และรีบมาหาเมธีราอย่างกระตือรือร้น

“ทีรา เธอพูดตลอดไม่ใช่หรือไงว่าตัวเองถูกกล่าวหาอย่างไม่ยุติธรรม? สองสามวันมานี้ คุณป้าพอจะแสดงอาการที่ใกล้จะฟื้นแล้ว ถ้าคุณป้าฟื้น แล้วเล่าความจริงเรื่องอุบัติเหตุทางรถยนต์ คุณป้าก็จะไม่ต้องตกเป็นสงสัยแล้ว ถึงตอนนั้นเธอกับทีบ์ ก็จะได้กลับมาคืนดีกัน ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่แย่งทีบ์กับเธอหรอก ฉันแค่อยากให้พวกเธอทั้งสองมีความสุข”

เมธีรารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แม่สามีจะฟื้นแล้ว?

ด้านข้าง ฆนนาทพูดอย่างเหน็บแนมว่า "ดูสิ ทั้งๆที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ฉันว่าคุณหนูทีรา เธอน่าจะเรียนรู้จากน้องสาวเธอบ้างนะ เธอเลวทรามมากขนาดนี้ ฉันยังรู้สึกเสียใจกั ทีบ์ด้วยซ้ำ ทีบ์ ผู้หญิงแบบนี้ นายน่าจะ..."

กลทีบ์กวาดมองไปที่ฆนนาทด้วยสายตาที่เย็นชา

ฆนนาทหยุดไปชั่วขณะ รีบเปลี่ยนคำพูดอย่างรวดเร็ว: "ฉันแค่ช่วยนายเรียกร้องความยุติธรรม"

แม้ว่าเขาจะมีความแค้นกับเมธีรา แต่กลทีบ์ก็ไม่คิดที่จะอยู่ฝ่ายเดียวกับคนอย่างฆนนาท: "ไปให้พ้น"

เมื่อเห็นดวงตาที่มืดมนและน่าสะพรึงกลัวของกลทีบ์ ฆนนาทที่ยังพูดไม่จบ ก็ถึงกับตัวสั่น เขารีบก้มตัวลงหยิบเสื้อผ้าที่เขาโยนลงพื้น แล้วเดินออกไป

เฮงซวยจริงๆ นอกจากจะไม่ได้ทำในสิ่งที่ต้องการแล้ว ยังต้องมาโดนสุนัขยหัวอีก

นิรัชกล่าวว่า: "ทีบ์ ฉันขอคุยกับทีราเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม ฉันอยากจะโน้มน้าวเธอ"

“ไม่จำเป็น ฉันบอกแล้วไงว่า ต่อจากนี้ไป ชีวิตและความเป็นความตายของผู้หญิงคนนี้ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันอีก”

หลังจากที่เขาพูดจบ ก็ใช้สายตาที่เย็นชามองเมธีราแวบหนึ่ง จากนั้นก็เดินโอบไหล่นิรัชออกไป

เมธีรามองแผ่นหลังของทั้งสอง และกำหมัดอย่างแน่น

แม่คะ หนูจะไม่ยอมแม่ต้องตายฟรี หนูจะล้างมลทินให้แม่แน่นอนค่ะ

หลายวันต่อมา กลทีบ์ไม่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเมธีราอีก

ทางกลับกัน นิรัชจะมาที่นี่เพื่อพูดกระทบจิตใจเธอเป็นครั้งคราว เช่นเดียวกับตอนนี้

เมื่อเห็นว่าคำพูดที่สกปรกและการเสียดสีของตัวเอง ไม่มีผลกับเมธีราอีกต่อไป

นิรัชรู้ ว่าเมธีราน่าจะถอดใจจากกลทีบ์แล้ว

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังไม่พอใจ

สิ่งที่เธอต้องการ คือให้เมธีราตกจากสวรรค์แล้วลงนรก

ตรงนี้ ยังไม่ใช่นรก

“อ้ออีกอย่าง ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ เมื่อกี้ตอนที่ฉันมา ฉันได้รับโทรศัพท์ คุณป้าฟื้นแล้ว”

ดวงตาที่สงบในเดิมทีของเมธีราขยับ

เมื่อเห็นเช่นนี้ นิรัชก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย: "ในที่สุดใบหน้าที่น่ารำคาญของเธอ ก็แสดงสีหน้าเสียที ดูเหมือนว่า ถ้าคุณป้าฟื้นขึ้นมา มันจะเป็นประโยชน์ต่อเธอจริงๆ ฮ่าๆ แต่เธอคิดว่า ฉันจะปล่อยให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริงเหรอ?”

เมธีราชะงัก ก่อนจะจ้องมองอย่างตั้งใจ: "นิรัช เธอคิดจะทำอะไรอีก?ไ

“ฉันน่ะเหรอ จะผลักเธอให้ลงไปในนรก เพราะฉะนั้น แน่นอนว่าฉันจะทำให้คนที่มีประโยชน์กับเธอ ไม่สามารถเปิดปากพูดได้อีก”

นิรัชยกข้อมือขึ้นเพื่อดูเวลา: "ทีบ์ ได้รับข่าวแล้ว และกำลังรีบออกจากบริษัท ฉันไม่มีเวลาพูดเรื่องไร้สาระกับเธอหรอกนะ ฉันต้องทำลายความหวังของเธอให้หมด ก่อนที่เขาจะกลับมา"

นิรัชยิ้มอย่างชั่วร้าย หันหลังกลับและเดินออกจากห้องพักผู้ป่วย

ไม่ได้ ปล่อยให้อันตรายเกิดกับแม่สามีไม่ได้...