บทที่1.ปะทะคารม

บทที่1.ปะทะคารม

นับหมื่นนับพันสายตา มองตามท้ายรถยนต์ความเร็วสูง ที่วิ่งแข่งขันกันอยู่กลางสนาม ด้วยความเร็วจนน่าเสียวไส้ หัวใจของพวกเขาเต้นระทึก ทุกคนเฝ้าเชียร์นักขับที่ตนเองชื่นชอบ ความเร็วที่พุ่งไปข้างหน้า ปานลูกศรของธนูที่ถูกปล่อยออกจากคันศร เสียงเฮดังสนั่น!! เมื่อรถยนต์สีแดงเพลิงพุ่งเข้าสู่เส้นชัยตามความคาดหมาย

ตัวเกร็งของสนามแข่งขันนี้ คือเจรามี่ โดนาแวน หนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ และนี่เป็นการแข่งขันครั้งสุดท้าย...ก่อนชายหนุ่มอำลงวงการอย่างถาวร ไปรับตำแหน่งสำคัญในธุรกิจของครอบครัวเป็นการประกาศศักดาครั้งสุดท้ายได้งดงามตามความตั้งใจ

โดนาแวนมีธุรกิจหลักคือโรงแรมหรูระดับห้าดาว ‘Grand Hotels’ กระจายอยู่ทั่วทุกมุมโลก เป็นที่กล่าวขานถึงการบริการอันยอดเยี่ยม ใส่ใจลูกค้าไม่ว่าจะร่ำรวยมหาศาลหรือพอมีพอกิน ทุกคนจะได้รับการบริการแบบเท่าเทียมกัน เมื่อคำขวัญหลักของ ‘Grand Hotels’ คือ ลูกค้าคือพระเจ้า เจรามี่ถอดหมวกและอุปกรณ์ป้องกันตัวเองออกจากตัว เบี่ยงปลายเท้าก้าวออกจากรถยนต์ พร้อมทั้งกระตุกยิ้มมุมปาก แจกรอยยิ้มทรงเสน่ห์ให้กับแฟนคลับที่มายืนรอแสดงความยินดี อยู่ที่ข้างสนามแข่ง ชายหนุ่มทรงตัวยืนเต็มความสูง เจรามี่เป็นคนตัวใหญ่ เขาเป็นผู้ชายหุ่นดี มีสิกแพค แถมยังหล่อหาตัวจับยาก เขาไม่ได้เป็นนายแบบ แต่ขอโทษเถอะ รูปร่างของเขาเป็นที่อิจฉาของคนเพศเดียวกัน

“เจยินดีด้วย คุณวางเกมได้ดีจนนาทีสุดท้ายเลยนะ”

“ขอบคุณครับ ผมคงวางพวงมาลัยได้อย่างสบายใจ เมื่อไม่มีอะไรติดค้างอยู่ในใจ”

“น่าเสียดายนะเจ อนาคตคุณกำลังรุ่งโรจน์ ไม่น่ารีบถอนตัวเลย นักแข่งใจกล้าและฝีมือดีๆ แบบคุณ หายากกว่าการงมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก เปลี่ยนใจตอนไหน...ติดต่อผมได้ตลอดนะเจ”

“คุณก็รู้โดนาแวนมีสาขามากเพียงใดในโลก ผมคงไม่มีโอกาสหวนคืนวงการอีกครั้งหรอกครับ เมื่อภารกิจที่รอผมอยู่หนักหนาสาหัสเหลือเกิน”

“อืม น่าเสียดายนะ”

เจรามี่ทอดสายตามองฝูงชนที่กำลังโบกมือส่งเสียงเชียร์ดังกระหึ่มอยู่นอกรั้วกั้น เสียงตะโกนแสดงความยินดีกับเขา และมองด้วยสายตาชื่นชอบ ความชอบส่วนตัวของเขาคือเกมแข่งขันที่ท้าทายความสามารถ บวกกับพื้นฐานครอบครัวแน่นปึก จนเจรามี่ไม่ต้องกระเสือกกระสนหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องเหมือนคนอื่น ชายหนุ่มจึงใช้ชีวิตได้เต็มที่ ไม่เสียดายเงินที่ควักจ่าย เพื่อความสนุกส่วนตัว คำสั่งเป็นเอกฉันท์ของครอบครัว ทำให้เจรามี่ต้องจบชีวิตนักแข่ง

ชายหนุ่มถอนใจแรงๆ เมื่อนึกถึงภาระที่จำต้องแบกไว้ การเป็นหัวหอกตัวเอ้ กุมชะตาชีวิตของใครหลายๆ คนเอาไว้ เขายังไม่มีความสามารถเพียงพอ เมื่อตนเองอยู่แต่ในสนามแข่ง มันจึงทำให้เจรามี่หนักใจ หน้าที่ใหญ่โต และภาระอันหนักอึ้งถึงแม้จะมีพี่ชาย คอยช่วยอยู่ก็เถอะ

“เห้อ! ซวยชะมัด พี่โดมลาออกทำไมนะ? ผมยังไม่พร้อมเลย” ชายหนุ่มบ่นเบาๆ จนป่านนี้ก็ยังไม่เข้าใจเหตุผลของพี่ชาย เขาถอนตัวแบบกะทันหันจนไม่มีใครตั้งตัวทัน

เจรามี่รับรู้เหตุการณ์คร่าวๆ เขาจึงยังไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของโดมินิคดีพอ ความรักเป็นสิ่งสวยงามก็จริง แต่เจรามี่ยังไม่เคยได้สำผัสมันซักครั้ง ตั้งแต่เกิดมาจนเป็นหนุ่มฉกรรจ์เขายังไม่เคยถูกใจผู้หญิงคนไหนจนคิดจะจริงจังซักคน ชายหนุ่มโบกมืออำลากลุ่มแฟนคลับ คว้ากระเป๋าสะพายที่ทีมงานนำมายื่นส่งให้ เดินตรงไปยังห้องเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว จัดการถอดชุดป้องกันอันตรายออกจากร่างกาย เมื่อมันแน่นจนอึดอัดไปทั้งตัว

แสงแฟลชสว่างวูบวาบ!! พร้อมทั้งเสียงซักถามสาเหตุการวางมือ เมื่อมันเป็นการสูญเสียนักแข่งฝีมือฉกาจ ที่สำคัญเป็นหนุ่มหล่อขวัญใจสาวๆ เสียด้วย

“ผมต้องไปทำงานของครอบครัวน่ะครับ ไม่ได้มีสาเหตุอื่นเลย” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับยิ้ม

“คุณเจๆ” สาวๆ ตะโกนเรียกเขาดังลั่น และพยายามแหวกวงล้อมการ์ดเข้ามาหานักแข่งขวัญใจ จนการ์ดต้องทำงานอย่างหนัก เมื่อพลังงานเอวอ่อนพร้อมใจกันทั้งผลักทั้งดัน จนผู้ชายแมนๆ ตั้งรับแทบไม่ไหว จึงมีบางคนหลุดรอดจากการกักกั้น วิ่งเข้าหาเจรามี่ได้ในที่สุด เจ้าหล่อนผวากอดเขาไว้และคร่ำครวญอย่างเสียใจอกเสียใจ ที่หนุ่มจอมพลังขวัญใจอำลาสนามแข่งขัน

“คุณเจ วีวี่ยินดีกับชัยชนะด้วยนะคะ แต่คุณไม่น่าเลิกขับรถเลย พวกเราๆ จะเชียร์ใครล่ะคะ” เขาถอนใจแรงๆ ด้วยความเหนื่อยหน่าย แต่เพราะมารยาทอันดี จึงพยายามยิ้มตอบ