ฤทธิ์สวาททัณฑ์ลวง บทที่1 2/2
ภายในตัวเลือดลมวิ่งพล่าน เธอนอนพลิกกลับไปกลับมา เมื่อร่างกายยังซาบซ่านหาทางออกไม่เจอ เด็กสาวลืมตาโพลงท่ามกลางความมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์สีนวลๆ ที่สาดส่องผ่านช่องหน้าต่างเข้ามาภายใน ชายมุ้งสีขาวสะบัดโบก ยามที่สายลมเย็นๆ กรูเข้ามากระทบผิวกาย เธอตัวสั่นยะเยือกแต่ภายในหัวใจรุ่มร้อน เธอตะแคงหูฟังเสียงพูดเบาๆ ที่สองหนุ่มสาวยังกระเซ้าเย้าแหย่กันไม่หยุด เสียงหัวเราะกระซิกกระซี้พลิ้วไหว เมื่อฝ่ายชายขยุมขย้ำเต้าทรวงของอีกฝ่าย จนเรียกเสียงครางกระเส่าให้ดังขึ้นอีกครั้ง
ปลายนิ้วเล็กๆ สอดหายไปใต้เอวกางเกงยางยืด เธอกดปลายนิ้วจมหายไปตรงรอยเปียกชื้นและเริ่มขยับปลายนิ้วถูไถตุ่มไตนุ่มนิ่มไปๆ มาๆ มันทำให้ร่างกายเกิดอาการร้อนวูบวาบ ร่างกายสั่นกระตุกรู้สึกแปลกๆ ริมฝีปากอิ่มเผยออ้า แต่ต้องรีบเม้มไว้ให้แน่นๆ กลัวเสียงแปลกๆ จะหลุดไปเข้าหูทั้งพี่ชายและพี่สะใภ้ เธอรีบกดใบหน้าของตัวเองแนบหมอนนุ่ม อ้าปากงับผ้าและเร่งขยับปลายนิ้วเล็กๆ ให้เร็วขึ้นอีกนับเท่าตัว น้ำหวานจากในร่างกายไหลเยิ้มเต็มง่ามนิ้ว เธอเกร็งปลายเท้าจิกพื้นที่นอนเก่าๆ แน่น อ้าปากปล่อยลมหายใจหอบๆ เมื่อพายุอารมณ์ใกล้จะแตะขอบสวรรค์ นิ้วเล็กๆ ขยับถี่ๆ เร่งส่งตัวเองขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้า เมื่อมีแสงสีทองส่องสว่างมะลังมะเลืองพาดผ่าน แพรวารีบกดใบหน้าแนบหมอนนุ่ม เธอกรีดเสียงร้องออกมาเมื่อความร้อนในร่างกายแตกกระจัดกระจาย
“อ้ายยยย...” เสียงอู้อี้ดังแผ่วๆ เสียงลมหายใจหอบกระเส่าดังสะท้อนในความมืดมิด เธอกระพริบเปลือกตาปริบๆ ใบหน้าซ่านสีเลือดและหัวใจเต้นแรงๆ
ในหัวสมองขาวโพลนปราศจากความคิด อารมณ์คุกรุ่นเป็นเช่นนี้เล่าหรือ ผู้หญิงผู้ชายในวัยเจริญพันธุ์ถึงได้ชมชอบกับรสหวานแหลมของบทพิศวาสและเธอพึ่งจะรู้จักกับมันครั้งแรก คงต้องมีครั้งต่อๆ ไป...เมื่อมันสร้างความสุขสันต์และอิ่มเอมให้ตัวเองอย่างยิ่งยวด
“จะไปโรงเรียนแล้วรึแพร?” เสียงห้าวๆ ของพี่ชายเอ่ยทักทางด้านหลัง แพรวาจึงหมุนตัวกลับมามอง ก่อนจะเสก้มหน้าหลบสายตาของพันแสง เมื่อชายหนุ่มเปลือยท่อนบนเพราะเขาพึ่งจะอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จหมาดๆ เขาใส่กางเกงขาสั้นตัวเดียว โชว์แผงอกตึงแน่นทำตัวตามสบายเมื่ออยู่ในบ้านของตัวเอง
“จ้ะพี่พัน” เธอตอบกลับเสียงแผ่ว รีบหมุนตัวเดินตรงไปที่บันไดบ้านเพราะอายเกินกว่าจะสู้หน้าพี่ชาย เมื่อในหัวมโนภาพเมื่อค่ำคืนขึ้นมาแทนที่ จนเกรงว่าพันแสงจะจับพิรุธได้
“เด็กคนนี้นี่เป็นยังไงนะ นานๆ จะกลับมาที เดินหนีไปเสียแล้วจะถามสารทุกข์สุกดิบเสียหน่อยก็ไม่ได้” พันแสงบ่นกระปอดกระแปดตามหลังร่างน้องสาวที่กระโจนหนีเขาไปเหมือนเห็นผีร้ายปรากฏขึ้นต่อหน้า เขาเกาศีรษะแกร็กๆ บ่นว่าตามประสา เมื่อหาสาเหตุความผิดปรกติยังไม่เจอ
“บ่นอะไรจ้ะพี่พัน” เกสรเอ่ยถามเธอขยับชายผ้าถุงให้แนบลำตัวมากขึ้น หลังจากลุกออกมาจากที่นอน
“ยัยแพรซิ เดินหนีพี่เฉยเลย จะถามอะไรซักหน่อยก็ไม่ได้ กระโจนหนีเหมือนเห็นพี่เป็นปีศาจ”
“อิๆ...” สาวอวบทรงโตหัวเราะระริกระรี้ เธอพอจะรู้ว่าทำไมแพรวาถึงกระโจนหนีพี่ชาย เมื่อบ้านไม้หลังเล็กๆ พนังห้องบางๆ เต็มไปด้วยรู ทำไมเด็กสาวจะไม่อยากรู้อยากเห็น เมื่อกำลังอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ เสียงครางของเธอก็ไม่ใช่เบาๆ มีความเป็นไปได้สูงที่แพรวาจะได้ยินและมองเห็นเต็มสองตา เธอคงยังไม่รู้ว่าจะทำสีหน้าอย่างไรเวลาเจอพันแสง จึงรีบเผ่นหนีไปเพราะความอายตามประสาเด็กสาวที่ยังไม่เคยลิ้มรสสวาทหวามๆ
“อย่าไปสนยัยแพรเลยพี่พัน ไปอาบน้ำกับสรดีกว่า พลัดกันถูหลัง น่าสนุกกว่าตั้งเยอะ” เธอเปิดยิ้มกว้าง แลบปลายลิ้นไล้เลียริมฝีปากล่าง เอ่ยชวนสามีหนุ่มและโบกมือเรียวเขาไหวๆ
“พี่อาบน้ำแล้ว แต่ถ้าสรต้องการ พี่ก็ไม่ขัดศรัทธา” ชายหนุ่มหัวเราะเสียงกระหึ่ม เขากระโจนตามติดร่างอวบอัดของภรรยาสาวไปอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางอากาศเย็นยามเช้า แต่ในห้องน้ำบ้านไม้หลังเล็กๆ กลับร้อนระอุ เมื่อผัวหนุ่มเมียสาวปฏิบัติภารกิจร้อนรัก จนมีเสียงครางกระเส่าดังรอดออกมาไม่หยุดไม่หย่อน