ตอนที่ 9 ท้องกับใคร

ตอนที่ 9 ท้องกับใคร

เมื่อท่านเขยของจวนตระกูลหลิว ถูกกล่าวหาเช่นนั้น ชาวบ้านที่เดินผ่านมาถึงกลับหยุดดู และเริ่มจะพูดคุยเรื่องราวของสองคนนี้ และว่ากันว่าเรื่องความรักนั้นไม่มีใครรู้ดีไปกว่าคนสองคน

มู่หลันเดินออกไปตรงไปหานางที่ด้านหน้าของจวน กวนมี่เจินมองสตรีตรงหน้าด้วยสายตาแค้นเคืองและไม่พอใจ เหตุใดสตรีคนนี้กล้าที่จะแย่งเขาไปจากนางได้

“เจ้าจะร้องไห้โวยวายขอความเป็นธรรมอันใด ข้าทำอะไรผิดเจ้าถึงมาฉีกหน้าข้าถึงที่นี่” นี่คือคำพูดของนางที่พูดดี ๆ ด้วยแล้ว อาชิงรีบเข้ามาประคองเจ้านายของตนเองด้วยความห่วงใย พิษในร่างกายนั้นรุนแรงและไม่หายดี อีกทั้งยังให้คนที่ตระกูลรับรู้ไม่ได้

“ฮูหยินมิใคร่สบายเข้าด้านในเถิดเจ้าค่ะ” อาชิงเอ่ยขึ้นอย่างห่วงใย แต่แล้วกวนมี่เจิน กลับลงมือกระชากร่างบอบบางของมู่หลันให้เข้ามาหา แล้วนางฟาดฝ่ามือหมายจะตบใบหน้าของนางจิ้งจอกอย่างมู่หลันให้เลือดกบปาก

มือนั้นชะงักค้างทันที คงที่เป็นฝ่ายจับมือแล้วสะบั้นร่างของมี่เจินให้ซวนเซล้มลงนั้นเป็น อันหยางที่เขาปกป้องภรรยาของตนเอง “เจ้าทำเกินไปแล้วนะ กล้าที่จะทำร้ายนางเลยหรือ เจ้าเห็นหรือไม่นางไม่สบาย !!!” ถ้อยคำนั้นมี่เจินไม่คิดว่าเขาจะเป็นฝ่ายพูดแบบนี้กับนางเลย

“ฮือ ๆ ๆ ข้าทำอะไรผิด ท่านผิดสัญญากับข้า โอ๊ยปวด ๆ ปวดเหลือเกิน” มี่เจินร้องไห้เสียใจอีกทั้งนางล้มก้นกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรงส่งผลให้นางนั้นเจ็บท้อง และทุกคนต้องตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่ไม่คาดว่าจะได้เห็น

“เรียกท่านหมอเร็ว ๆ” มู่หลันรีบเอ่ยขึ้น พร้อมกับนั่งลงอยู่เคียงข้ากวนมี่เจิน ตอนนี้นางสงสารสตรีผู้นี้นัก และไม่คิดว่าเลือดที่ออกมาจะเป็นการแท้งหรือไม่ และนางท้องกับใครนั่นไม่สำคัญ ตอนนี้สำคัญคือชีวิตน้อย ๆ ของก้อนเนื้อข้าในนั้นยังอยู่ดีหรือไม่

อันหยางตั้งสิได้รีบอุ้มมี่เจินเข้าไปด้านในจวนตระกูลหลิวทันที สายตาของพี่ใหญ่และท่านพ่อบ่งบอกได้ถึงอารมณ์ที่กำลังพวยพุ่งราวกับเปลวเพลิงที่กำลังจะปะทุในเร็ว ๆ นี้แน่

“เจินเอ๋อร์เจ้าเป็นอะไร ตอบพี่มา” เขาเรียกคนที่เพิ่งจะสลบไปเมื่อครู่

“ท่านพี่ ออกมาก่อนเถิด ท่านหมอมาแล้ว” มู่หลันมิอาจจะไม่สนใจได้ เพราะทุกสิ่งมันเกิดที่หน้าจวนของนาง เช่นนั้นนางถือว่าทำบุญกับก้อนเนื้อในท้องนั่นแล้วกัน และส่วนคนสองคนจะทำอย่างไรต่อก็ขอให้เป็นเรื่องของเขา

หากจะแต่งงานกัน นางยินดีจัดงานให้

ท่านหมอมาตรวจเรียบร้อยแล้ว อันหยางเดินกระวนกระวายอยู่หน้าห้องพักใหญ่และสงสัยไม่น้อย ว่าคนที่เขารักนั้นมีเลือดออกราวกับแท้งลูกได้อย่างไร “ท่านหมอ นางเป็นอะไร” อันหยางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าท่านหมอออกมามีสีหน้าที่ไม่ค่อยจะสู้ดีสักเท่าไหร่

“นางยังคงสบายดี ช่วงนี้อย่าให้นางกระทบกระเทือนอันใด ครรภ์นางอ่อนแอนักและอาจจะทำให้แท้งได้ทุกเมื่อ” ท่านหมอกล่าวเสร็จก็รับเงินค่าตอบแทนน้ำใจและกลับไปปล่อยให้เขายืนงงนิ่งงันอยู่เช่นนั้น

“ท้องหรือ ท้องกับใคร” เขาเอ่ยขึ้นอย่างงุนงงระคนสงสัย

“ท้องกับท่านอย่างไรมิต้องสงสัยให้มากความ” มู่หลันเอ่ยขึ้นและหมุนตัวเพื่อจะออกไปพบกับท่านพ่อ และท่านแม่ รวมถึงพี่ใหญ่ ที่ทุกคนนั้นมีสีหน้าที่ไม่ยินดีเลยสักนิด นางนำเรื่องวุ่นวายมาให้แท้ ๆ

มือหนาจับข้อมือของภรรยาเอาไว้ เขากอดนางคิดว่านางคงจะเสียใจมากแน่ ๆ “พี่มิเคยล่วงเกินนางสักครั้งไม่เคย” เขาพูดจริง ๆ เขาไม่เคยเลยสักครั้งเดียว

“ทั่วทั้งเมืองรู้ว่าท่านกับนางเป็นคนรักกัน ท่านต้องรับผิดชอบนาง” มู่หลัน ผลักอกแกร่งของเขาออกให้พ้น สีหน้าของนางก็ยังคงเย็นชาอยู่เช่นนั้น แต่นางก็ยังเสียใจที่เขาเป็นชายอกสามศอกกลับไม่รับผิดชอบสิ่งที่กระทำลงไป

“พี่ไม่เคยล่วงเกินนาง จะให้รับผิดชอบอันใด แต่งงานหรือไม่มีทาง!!!” เขาพูดจริง ๆ เด็กในท้องนั่นไม่ใช่ลูกของเขาแน่ ๆ นางมายัดเหยียดแบบนี้ไม่ได้

“แล้วไม่สงสารนางหรือไร ป่านนี้ถูกชาวบ้านนินทาว่าร้ายไปแล้วกระมัง” มู่หลันเอ่ยขึ้น นางคงจะใจดีมากไปหน่อยกระมัง

“ไยต้องสนใจผู้อื่น เจ้าเล่ามีใครสนใจบ้างหรือไม่” ไท่จื่อที่ปลอมตนเองโดยสวมหน้ากากสีดำดูดุดันก็จริง แต่สายตาของเขานั้นอ่อนโยนมาเวลาที่อยู่กับนาง ไท่จื่อของแคว้นหยาง และนางนั้น สนิทสนมกันเป็นอย่างดี

“พี่รอง ท่านมาเมื่อไหร่” เสียงหวานบัดนี้จากใบหน้าบึ้งตึงกลับยกยิ้มขึ้นอย่างดีใจที่เห็นพี่รองไม่โกรธนางแล้ว เพราะวันนั้นนางทั้งไล่ทั้งบ่น ทั้งยังขู่ว่าจะลาออก

อันหยางเลิกคิ้วอย่างสงสัยไม่ใช่ว่ามีแค่พี่น้องสองคนหรอกหรือ และนี่มีเพิ่มได้อย่างไร และคนผู้นี้สำคัญไฉนทำให้ สตรีที่แสนจะเย็นชาเหมือนน้ำแข็งกลับยิ้มรับอย่างเบิกบานเช่นนี้ เขารู้สึกไม่พอใจคิ้วของเขาขมวดแทบจะผู้เป็นปม

“มาเมื่อไหร่ไม่สำคัญ สำคัญคือตอนนี้เจ้ามาหาพี่ให้พี่ลงโทษเสียดี ๆ” เสียงทุ้มภายใต้หน้ากากนั่นเขายิ้มอย่างมีความสุข และแอบไม่พอใจเจ้าบุรุษหน้าโง่ผู้เป็นสามีของนาง เขานั้นแอบหลงรักน้องสาวผู้นี้มานาน แต่นางมิเคยมองเขาและคงมอบสถานะไว้แค่ ‘พี่ชาย หรือพี่รอง’

“ไม่ได้ นางไม่สบายจะทำอะไรนาง” เสียงแข็งกร้าวเอ่ยขึ้นท่าทางไม่ค่อยพอใจที่จะมีบุรุษอื่นมาแตะเนื้อต้องตัวนางได้อย่างไร นางคือภรรยาของเขา อนาคตนางจะเป็นมารดาของลูกเขา

“คือ ข้าสบายดีเจ้าคะ พี่รองอย่าได้กังวลเลย”