ลำบากใจ
“ เอ่อ น้องเกว ” ชายหนุ่มสะดุ้งแล้วรีบถอยออกทันทีที่ปากของเธอสัมผัสเสี้ยวหน้า
“ ขอบคุณนะครับสำหรับดอกไม้ ” เธอยิ้มก่อนจะสาวเท้าตามเขาไป
“ จะหนีไปไหนคะ รังเกียจเกวเหรอ ”
“ เปล่าครับ แต่ว่าทำแบบนี้มันไม่เหมาะ ที่นี่ที่สาธารณะ อีกอย่างน้องเกวก็เป็นผู้หญิง มีแต่จะเสียหาย ”
“ โอ๊ย พี่ภู นี่มัน พ.ศ. ไหนกันแล้ว พี่ภูอย่ามัวแต่หัวโบราณอยู่เลยค่ะ ถ้าพี่ภูกลัวคนเห็น ถ้างั้นเราไปที่ลับตาคนดีไหมคะ ” เธอเอ่ยพร้อมส่งสายตาวิบวับมาให้ ภูผากลืนน้ำลายลงคอ
“ ไม่ได้หรอกครับ ตอนบ่ายทางกองทัพมีประชุม นี่ก็เที่ยงกว่าแล้ว เดี๋ยวพี่ต้องรีบไปทานข้าวก่อน ”
“ แบบนี้อีกแล้ว เกวอุตส่าห์มาหา ได้เจอแป๊บเดียวเอง ”
“ พี่ต้องทำงานนะครับ น้องเกวเข้าใจพี่นะ ”
“ ก็ได้ค่ะ งั้นตอนเย็นไปทานข้าวบ้านเกวนะคะ เดี๋ยวเกวจะบอกคุณพ่อ ”
“ เอ่อ อย่าพึ่งเลยครับ เพราะยังไม่ทราบว่าหัวข้อประชุมมีอะไรเร่งด่วนบ้าง ”
เธอทำปากยื่นอย่างขัดใจ
“ พี่ภูอะ อะไรก็งานๆๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้เกวบ้างเลย นาน ๆ เจอกันทีก็อยู่กับเกวนานกว่านั้นหน่อยไม่ได้ ไม่รู้ว่ารังเกียจอะไรเกวนักหนา ”
“ ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับน้องเกว พี่ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไรเลย แต่น้องก็รู้ว่าพี่เป็นทหาร เป็นข้าราชการรับใช้แผ่นดิน เงินทุกบาททุกสตางค์มาจากภาษีของประชาชน และหน้าที่ทหารก็หมายถึงต้องรับใช้ชาติ ถ้าพี่เบียดบังเอาเวลาราชการไปใช้ส่วนตัวมันก็ไม่เหมาะไม่ควรอย่างยิ่ง ”
ใบหน้าจริงจังและน้ำเสียงหนักแน่นของเขาทำให้เกวลินรู้แล้วว่ารุกมากไปไม่ดีแน่ วันนี้ยอมไปก่อนก็แล้วกัน
“ งั้นเดี๋ยวเกวโทรหาทีหลังก็ได้ค่ะ ”
“ ครับผม พี่ไปนะ ” เขาส่งยิ้มมาให้ก่อนจะเดินหันหลังจากไป เกวลินมองตามร่างสูงใหญ่ผึ่งผาย แผ่นหลังกว้างน่าซบด้วยสายตาละห้อย
“ ทำไมกินยากกินเย็นจัง ผู้ชายอะไรเนี่ย แต่แบบนี้ก็ดีเร้าใจดี โอ๊ย แค่เห็นข้างหลังก็ละลายแล้ว พี่ภูของเกว ”
***
“ สายของเรารายงานมาว่า พวกจอมโจรเล่าตงมันหนักข้อขึ้นทุกวัน ตอนนี้มีนายทุนสนับสนุนทั้งอาวุธยุทโธปกรณ์ที่ทันสมัย แถมยังให้เงินลงทุนจำนวนมาก ตอนนี้มันถึงกับสร้างโรงงานสองที่บนภูเขาสูง ที่หนึ่งผลิตยาเสพติด อีกที่หนึ่งเป็นคลังเก็บอาวุธ การโจมตีภาคพื้นดินทำได้ค่อนข้างยากเพราะพวกมันทำค่ายกลสลับซับซ้อนและรู้พื้นที่ดีกว่าพวกเรา เราสูญเสียกำลังพลไปบ้างในการณ์นี้ ตอนนี้จึงต้องการกำลังพลสนับสนุนทางอากาศเพื่อไปสำรองกำลังรอที่ฐานทัพชายแดนเชียงราย เพราะเราไม่รู้สถานการณ์เลยว่า พวกมันจะเอายังไงเมื่อไหร่ ถ้าเกิดฉุกเฉินจะได้พร้อมทันท่วงที ”
ผู้บังคับบัญชาเอ่ยถึงปัญหาที่เกิดขึ้นปัจจุบันทันด่วนในการประชุมกองทัพอากาศ
“ ดังนั้น ทางกองทัพอากาศของเราจึงต้องส่งกำลังพลเสืออากาศไปประจำการเพิ่มเติม หน่วยจู่โจมทางอากาศสิบนาย กำลังพลร่มสามสิบนาย ประสานกำลังกับทางกองทัพบก รายชื่อกำลังพลทั้งหมดที่ต้องไปปฏิบัติหน้าที่อยู่ในนี้ ” ท่านแจกจ่ายเอกสารให้กับทุกคนที่อยู่ในที่ประชุม
“ เราได้แต่งตั้งผู้ที่มีวุฒิภาวะเหมาะสม มีความเก่งกาจเป็นเลิศ ทั้งทางทฤษฎีและปฏิบัติ เป็นผู้นำของเหล่าเสืออากาศในภารกิจครั้งนี้ที่มีชื่อว่า ภารกิจเสือสยบมาร ผู้นำคือ เรืออากาศโทภูผา ดำรงค์ธรรม และ เรืออากาศโทเก่งกล้า เกริกไกร สองเสืออากาศที่พึ่งได้รับแต่งตั้งให้เป็นหนึ่งในฝูงบินจู่โจม F16 ล่าสุด ”
ภูผาและเก่งกล้าลุกขึ้นยืนตรง
“ ครับผม ผมจะปฏิบัติหน้าที่ให้สุดกำลังและความสามารถ จะเสียสละชีพเพื่อปกป้องประเทศชาติ ครับผม ”
“ ดีมาก นั่งลงได้ พวกคุณมีเวลาอีกสี่วันในการเตรียมตัวให้พร้อม แล้วพวกเราเสืออากาศจะขึ้นไปสยบมารให้สิ้นรากสิ้นโคนกัน เลิกประชุม ”
****
“ หมวดภูครับ คุณเกวลินมาขอพบครับ" จ่าเสกเดินเข้ามาแจ้งเขา ภูผาหน้านิ่วคิ้วขมวด เก่งกล้าเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนแล้วยิ้ม
“ มึงเป็นไรภู ทำหน้าไม่เสยบเหมือนขี้ไม่ออกมาสามวันเจ็ดวัน ”
“ กูไม่อยากไปเจอเธอ ”
“ อ้าว ทำไมวะ ใคร ๆ ก็อิจฉามึงทั้งนั้นน่ะ มีลูกสาวนายพลขาว ๆ อวบ ๆ เซ็กซี่ ๆ มาเทียวไล้เทียวขื่อ ” พูดพลางถูมือเลียปากไปพลาง ภูผาจึงนึกอะไรขึ้นได้
“ มึงช่วยอะไรกูอย่างสิ ออกไปบอกเธอให้หน่อยว่ากูไม่อยู่ ” เก่งกล้าจ้องเพื่อนเขม็ง
“ ชิชะ ไอ้ภูผาผู้อยู่ในศีลในธรรมบังอาจมาใช้เสืออากาศเก่งกล้าให้ทำผิดศีลข้อสี่ มุสาวาทาเว ไม่กลัวจะตกนรกแล้วหรือขอรับ ”
“ ไม่ใช่เวลาเล่นนะโว้ยเก่ง กูซีเรียสจริง ๆ นะ ไปบอกให้กูหน่อย กูต้องเขียนแผนกำลังพล เรามีเวลาเตรียมตัวอีกแค่สองวันก็ต้องขึ้นเชียงรายแล้วนะ กูไม่อยากเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ ”
เก่งกล้ายิ้มมุมปากด้วยความขำเพื่อนรัก ไอ้ภูผาผู้เป็นหินผามันเห็นเรื่องผู้หญิงเป็นเรื่องไร้สาระในชีวิต ตรงกันข้ามกับเขา ผู้ชายกะล่อนที่ชีวิตต้องผู้หญิงมาก่อนเสมอ
“ เออ เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวกูจัดการให้ ”
“ ขอบใจ ” ภูผาเอ่ยแล้วก้มหน้าก้มหน้ากับเอกสารเบื้องหน้าต่อ
เก่งกล้าเดินไปที่ห้องรับรอง เมื่อเห็นร่างขาวอวบแต่งตัวด้วยชุดรัดรูปแสนเซ็กซี่เขาก็อดครางขึ้นมาตามประสาชายฉกรรจ์จอมกะล่อนไม่ได้