2

น้ำมนต์รีบไปหยิบเสื้อคลุมมาส่งให้แพรลานนา หญิงสาวขอบคุณเบาๆ พลางรับมาสวมและผูกเชือก แต่ก่อนจะขยับลงจากเตียงเสกสรรก็ดึงแขนเอาไว้ซะก่อน

“เดี๋ยวก่อนน้องแพร น้ำมนต์เธอช่วยไปเรียกเจมส์ที่ห้องให้หน่อย บอกว่าอีกสิบห้านาทีให้ขึ้นมาหาฉันบนห้อง แล้วเธอก็ไปรอน้องแพรที่ห้องได้เลย” เสกสรรหันไปบอกน้ำมนต์ที่ก้มหน้าอยู่

“เอ่อ...คุณเสกสรรคะ แต่คุณเพียงบอกว่า...”

ที่ไร่สิรันยากรณ์ทุกคนที่นี่จะเรียกสองหนุ่มเสกสรรกับเพชรดนัยเป็นชื่อภาษาไทยมาแต่ไหนแต่ไรตามคำสั่งของเพียงดาว ถึงแม้สองหนุ่มจะดูเหมือนว่าไม่มีส่วนไหนเหมือนคนไทยเลยก็ตาม แต่ก็พูดไทยได้ชัดเจนทุกคำเลยทีเดียว ที่นี่จึงไม่มีใครเรียกชื่อภาษาอังกฤษของทั้งสองเลย

“ทำตามที่สั่ง ” เสกสรรสั่งเสียงเข้มทำเอาน้ำมนต์ถึงกับสะดุ้งโหยง

“ค่ะ ” น้ำมนต์ตอบรับ ก่อนจะรีบออกจากห้องไป ทั้งที่ไม่อยากทิ้งแพรลานนาแม้แต่น้อย แต่เธอก็เกรงกลัวเสกสรรอยู่ไม่น้อย เพราะเคยได้ยินพวกผู้ใหญ่คุยกันว่าสามีของคุณพราวดารานั้นเป็นมาเฟียทรงอิทธิพลอันดับต้นๆ ของโลก ทำให้คนงานที่นี่ไม่มีใครกล้าขัดใจเสกสรรและเพชรดนัยแม้แต่คนเดียว

“คุณเป็นบ้าอะไร ทำไมต้องสร้างเรื่องบ้าๆ ขึ้น ฉันไปทำอะไรให้ ถึงต้องมาแกล้งกันแบบนี้ ” แพรลานนาถามทันทีเมื่ออยู่ตามลำพังกับอีกฝ่าย

“แพรจ๊ะ พูดกับผัวน่ะ พูดให้มันเพราะๆ หน่อยสิคะ ต่อไปให้เรียกว่า พี่ต้อม อ้อ เมื่อคืนพี่อัดคลิปเอาไว้ แต่ไม่กล้าเปิดให้คุณยายฟัง กลัวท่านจะช็อกเป็นอะไรไปเสียก่อน แต่นี่เห็นแก่ที่เราเป็นของกันและกันแล้ว พี่ต้อมจะเปิดให้ฟังค่ะ” เสกสรรเดินไปหยิบมือถือที่หัวเตียง

แพรลานนายืนนิ่งราวกับถูกสาปไปชั่วกัปชั่วกัลป์กับคำว่า ‘ผัว’ ที่เสกสรรเอ่ยออกมาราวกับเธอและเขาเป็นสามีภรรยากันแล้วจริงๆ

‘อีตาบ้านี่ไม่เข้าใจที่เธอพูดเมื่อกี้หรือไง ถึงได้ทำเหมือนกับว่าคุยกันคนละเรื่อง แล้วยังจะมาเปิดคลิปบ้าคลิปบออะไรอีก’

‘อื้อ...ได้โปรด...อื้อ...ช่วยน้องแพรด้วย’

‘จะให้พี่ช่วยอะไร...หืม...น้องแพร’

‘ได้โปรด...เร็วๆ น้องแพรจะทนไม่ไหวแล้ว’

‘พระเจ้า สวยอะไรอย่างนี้น้องแพร’

“ไม่จริง ” แพรลานนายกมือขึ้นมาปิดหูอย่างรับไม่ได้

‘ให้ตายสิ เมื่อกี้มันเสียงเธอชัดๆ แล้วเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอถึงจำอะไรไม่ได้เลย’

เสกสรรยกยิ้มมุมปาก อาศัยจังหวะที่สาวเจ้ากำลังช็อก เดินไปดึงเธอเข้ามากอดรัด แล้วก้มลงกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “จริงๆ แล้วน้องแพรแอบชอบพี่อยู่ใช่ไหมคะ เมื่อคืนถึงได้...”

“ปล่อยนะไอ้คนบ้า ฉันไม่มีทางชอบผู้ชายสำส่อน สาธารณะอย่างคุณหรอก” เธอดิ้นและผลักอีกฝ่ายออกจนสุดแรง แต่ก็ไม่เป็นผล

“สาธารณะตรงไหน เมื่อคืนเราออกจะส่วนตัวกันตั้งหลายครั้งจำไม่ได้เหรอคะ ?” เสกสรรเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ‘พระเจ้า ในชีวิตของเขาไม่เคยต่อปากต่อคำกับผู้หญิงคนไหน แล้วมีความสุขขนาดนี้มาก่อนเลย’

“จำไม่ได้แม้แต่อย่างเดียว เพราะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลยต่างหาก ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นจะร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย” แพรลานนาเอ่ยพร้อมกับกระหน่ำทุบตีมือหนาที่กอดรัดเอวของเธออย่างโมโห

“ถ้างั้นตอนที่จับตรงนั้นของพี่ล่ะ จำได้ใช่ไหม” เสกสรรยิ้มมุมปากก่อนจะทบทวนความจำให้สาวเจ้า

“ก็ฉันคิดว่ากำลังจับแขนตุ๊กตาหมีอยู่นี่ ” แพรลานนาปฏิเสธด้วยใบหน้าแดงก่ำ เมื่อนึกไปถึงตอนที่จับกุมน้องชายของอีกฝ่าย

“บ้า แขนตุ๊กตาน่ะเล็กกว่าของพี่ตั้งเยอะ ฮ่าๆๆ” เสกสรรหัวเราะชอบใจเมื่อนึกถึงใบหน้าจิ้มลิ้มตอนที่กรีดร้อง

“ไอ้คนลามก ” แพรลานนาเจ็บใจกับน้ำเสียงเย้ยหยัน จึงฝังฟันซี่เล็กๆ ลงบนแขนของอีกฝ่าย

“อ๊ากกกก ” เสกสรรร้องลั่นอย่างเจ็บจี๊ด จึงเผลอปล่อยมือออกจากเอวบางอย่างลืมตัว คนที่ดิ้นหลุด คว้าเสื้อคลุมที่ตกอยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวม ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

“หนีพี่ไม่พ้นหรอกน้องแพร ” เสกสรรตะโกนตามมาอย่างขุ่นเคือง

แพรลานนาพยายามทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยหลังจากที่ได้ฟังคลิปเสียงเมื่อครู่ เธอก็ชักจะไม่มั่นใจว่า...เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เพราะคลิปเสียงที่เปิดนั้น หากใครได้ฟังเข้าก็ต้องรู้ว่าเป็นเสียงของเธอกับเขา

หญิงสาวรีบอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะจะรีบขึ้นไปอธิบายเรื่องต่างๆ อีกครั้งกับคุณเพียงดาว บุคคลที่เธอแคร์และรักยิ่งกว่าชีวิต

ก๊อกๆๆ

“คุณเจมส์คะ คุณเจมส์” น้ำมนต์ส่งเสียงเรียกอีกฝ่ายอยู่นาน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จึงลองหมุนลูกบิดที่ประตูดู ก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ล็อกห้อง เธอชั่งใจอยู่ครู่ ก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจด้านในห้องนอนของอีกฝ่าย

คลิก

น้ำมนต์เดินเข้ามาได้สี่ก้าว หยุดชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พอหันไปมองก็กรีดร้องเสียงดังอย่างตกใจ

“ว้าย ตาเถร ” หญิงสาวอ้าปากค้าง ตาเบิกกว้าง ชาไปทั้งตัวทันทีที่เห็นบางอย่างตั้งเด่นชัด แบบไม่มีการเซ็นเซอร์ ‘โอ๊ย จะเป็นลม ใหญ่อะไรเบอร์นี้นะ’ คนที่เพิ่งเห็นของจริงเป็นครั้งแรกในชีวิต รีบหันหลังให้ชายหนุ่มอย่างอายๆ

“มะ...มีอะไร ? แล้วเข้ามาในห้องทำไม ” ไทเลอร์ที่เพิ่งออกจากห้องน้ำ ก็ช็อกตาค้างไม่แพ้กัน ‘พระเจ้า มองขนาดนี้เดี๋ยวก็จับกดซะหรอก’

“คะ...คุณเสกสรรให้คุณขึ้นไปหาท่านที่ห้องนอนค่ะ” น้ำมนต์ตอบเสียงสั่นๆ หัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมานอกอกให้ได้

“อย่าเพิ่งหันมานะ ” ไทเลอร์รีบเดินไปที่เตียง

“คะ...ค่ะ ” สาวเจ้ารับคำเสียงสั่นๆ

“เอาละ หันมาได้แล้ว ” ไทเลอร์บอกหลังจากที่พันผ้าเช็ดตัวเสร็จ

“เอ่อ...ขอตัวก่อนนะคะ ” น้ำมนต์รีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างเร็ว

“กลัวขนาดนั้นเชียวแม่คุณ หึๆ” ไทเลอร์มองตามอย่างขำๆ กับอาการตื่นๆ ของสาวเจ้า ทุกครั้งที่ตามผู้เป็นนายมาไทย เขาก็จะเจอกับเธอลูกสาวของหัวหน้าใหญ่ของคนงานในไร่ หญิงสาวที่ตนแอบเฝ้ามองอยู่ห่างๆ

“เรียนจบแล้วสินะ ” ไทเลอร์ยิ้มนิดๆ ก่อนจะรีบเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมขึ้นไปพบผู้เป็นนาย

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ แพรลานนาก็เดินมาที่ห้องแต่งตัว ทันทีที่กระจกบานใหญ่สะท้อนเงาของแผ่นหลัง เธอถึงกับช็อกไปทันใดที่เห็นรอยดูดเป็นจ้ำๆ บนแผ่นหลังของเธอ

“ไอ้โรคจิต ” แพรลานนาสบถด่าออกมาอย่างโมโห ก่อนจะหาเสื้อผ้ามาใส่อย่างเร่งรีบ

ขณะที่แพรลานนาเปิดประตูห้อง เตรียมจะขึ้นไปหาคุณเพียงดาว ก็ต้องตกใจที่เห็นอีกฝ่ายยืนอยู่หน้าห้อง

“พี่มารอน้องแพรขึ้นไปหาคุณยายด้วยกันค่ะ” เสกสรรเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แพรลานนาสะบัดหน้าใส่ ก่อนจะออกวิ่งหนีตรงไปที่บันไดทางขึ้นชั้นสามอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ รอพี่ก่อนสิ ” เสกสรรออกวิ่งตามไปติดๆ

เพียงดาวนั่งชมวิวของไร่ และคิดทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องนอนของหลานชายเมื่อครู่ ก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะสิ่งที่เคยตั้งใจเอาไว้มานานกำลังจะเป็นจริง

ตึก ตึก ตึก

คลิก

เสียงฝีเท้าที่วิ่งมาแต่ไกล กับเสียงเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้คนที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ ตกใจนิดๆ ก่อนจะจ้องมองร่างบางที่ทำท่าทางราวกับว่ากำลังวิ่งหนีฆาตรกรโรคจิตมาก็ไม่ปาน

“มีอะไรกันน้องแพร” เพียงดาวถามอย่างสงสัย

“น้องแพร ” เสกสรรที่วิ่งตามขึ้นมาเอ่ยด้วยน้ำหงุดหงิด ‘สมัยเรียนเป็นแชมป์ 4X100 หรือไงกัน’

เพียงดาวเกือบหลุดหัวเราะพรืดออกมา ที่เห็นหนุ่มสาวยืนหอบกันคนละมุม ดูไปดูมาตอนนี้ เธอรู้สึกสงสารแพรลานนาขึ้นมาจับใจ เพราะอาการรุกจนออกนอกหน้าของหลานชายคนโต ที่ปากแข็งทำเหมือนไม่สนใจมาได้ตั้งนาน หึ แล้วดูตอนนี้สิ วิ่งตามจนเหงื่อแตกเชียว หึๆ

“ตกลงจะเอายังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้นฮะต้อม น้องแพร ”

เพียงดาวถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พลางหยั่งเชิงหลานชายคนโต ว่าตกลงแล้วตั้งใจจะทำอะไรกันแน่

“เอ่อ...คุณเพียงคะ น้องแพรคิดว่าเรื่องทั้งหมดนี้ เป็นเพียงการกระทำ...เพื่อกลั่นแกล้งน้องแพรมากกว่าค่ะ” แพรลานนาเอ่ยพร้อมกับปรายตามอง อีกฝ่ายอย่างขุ่นเคือง

“เราสร้างเรื่องขึ้นมาแกล้งน้องยังงั้นเหรอ ?” เพียงดาวหันไปถามหลานชายตัวดีทันใด

เสกสรรยิ้มให้ผู้เป็นยายอย่างคนอารมณ์ดี ก่อนจะหันไปเอ่ยกับ สาวเจ้าที่กำลังมองด้วยสายตาไม่พอใจ

“น้องแพรจ๊ะ พี่จะทำเรื่องน่าอายแบบนั้นขึ้นมาเพื่ออะไรคะ ? พี่จะ 35 แล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กอายุ 17-18 ที่จะมาเล่นอะไรบ้าๆ แบบนี้”

“นั่นสิคะ แพรก็สงสัยเหมือนกัน”

“อะไรทำให้น้องแพรคิดว่าพี่จะว่างมาเล่นตลกคะ หลักฐานก็มีให้เห็น เอ...หรือว่าต้องดูหลักฐานอีกชิ้นดี”

“หลักฐานอะไรตาต้อม” เพียงดาวถามอย่างอยากรู้

“รอแป๊บครับ เดี๋ยวผมจะเปิดให้คุณยายฟังทั้งภาพและเสียงชัดเลยครับ ตอนแรกต้อมก็คิดว่าตัวเองอัดไว้เฉพาะเสียง แต่ที่ไหนได้ ดันกดผิด ไปบันทึกวิดีโอเฉยเลยครับ” เสกสรรล้วงมือถือในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาทันที

“ไม่ ห้ามเปิดนะ” แพรลานนารีบร้องห้ามเสียงดัง พร้อมกับจ้องมองเสกสรรราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ‘พระเจ้า เธอไม่มีทางให้คุณเพียงดาวมาได้ยินอะไรแบบนั้นแน่ ไม่มีวัน ’

“เปิดอะไรกัน” เพียงดาวหันไปมองหนุ่มสาวสลับกันไปมาอย่างสงสัย

“ก็หลักฐานชิ้นสำคัญยังไงล่ะครับ” คนที่ถือไพ่เหนือกว่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับยักคิ้วกวนๆ ส่งให้คนที่ทำหน้าตกใจ

“คุณต้อม แพรขอคุยส่วนตัวข้างนอกค่ะ” แพรลานนารีบต่อรอง ก่อนที่อีกฝ่ายจะทำอะไรบ้าๆ ลงไป

‘ให้ตายสิ ถ่ายวิดีโอยังงั้นเหรอ อีตาบ้านี่มันซาตานมาเกิดหรือไงนะ’ แพรลานนาพยายามข่มอารมณ์เดือดๆ เอาไว้ภายใต้สีหน้านิ่งๆ ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ไปให้เพียงดาว

“งั้นต้อมขอตัวไปตกลงกับน้องก่อน แล้วเดี๋ยวจะกลับเข้ามาชี้แจงให้ยายฟังอย่างละเอียดครับ” เสกสรรเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัว

“โอเค งั้นยายจะรอฟังแล้วกัน” คุณเพียงดาวยิ้มบางๆ ให้

เสกสรรเดินตามสาวเจ้าไปยังห้องข้างๆ แพรลานนาเดินมาหยุดตรงเปียโนตัวใหญ่ราคาแพง ก่อนจะค่อยๆ หันมามองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกเกลียดอย่างบอกไม่ถูก

“คุณจะเอายังไง ” เธอเปิดประเด็นการสนทนากับคนที่เอาแต่ยิ้มไม่หุบราวกับว่าราคาน้ำมันดิบพุ่งสูงขึ้นลิตรละร้อยยังไงยังงั้น

“แต่งงานไงคะ พี่สัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดีค่ะ” เสกสรรเอ่ยเรียบๆ

“แต่งงาน ” แพรลานนาเอ่ยเสียงเบาหวิวอย่างไม่เชื่อหู

“ใช่ค่ะ แต่งงานกับพี่” เสกสรรย้ำ ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้

“ไม่มีทาง ทำไมฉันจะต้องแต่งงานกับคุณด้วย ” แพรลานนาค้านเสียงดังอย่างไม่พอใจ ‘เรื่องอะไรเธอจะต้องแต่งงานกับอีตาบ้านี่ด้วย ไม่มีทาง ’

“แพร ถ้าเรียกพี่ว่าคุณอีกคำเดียวเป็นเรื่องแน่ พี่จะไม่เตือนซ้ำอีกแล้วนะ ” เสกสรรเอ่ยเสียงเย็นกับสรรพนามที่ดูห่างเหิน

‘ผีเข้าผีออกจริงๆ เมื่อกี้ยังยิ้มอย่างกับคนบ้า พอมาตอนนี้ก็ทำหน้าบึ้งอย่างคนเป็นวันนั้นของเดือน ’ แพรลานนาต่อว่าในใจอย่างขุ่นเคือง

“น้องแพรจะไม่แต่งก็ได้จ้ะ แต่พี่จะเปิดคลิปวิดีโอที่เผลอไปกดบันทึกเอาไว้ให้คุณยายดู พอท่านดูเสร็จ...ท่านก็อาจจะหน้ามืดเป็นลมไปสักพัก แต่พอท่านตื่นขึ้นมา ท่านก็จะจัดการเรื่องแต่งงานของเราให้ถูกต้อง ยังไงซะ เราก็จะได้แต่งงานกันอยู่ดีจริงไหม” คนที่วางเกมมาตั้งแต่แรกยิ้มยั่วอย่างชอบใจ

“ทำไมคุณถึงได้เลวแบบนี้ ” เธอตะโกนด่าชายตรงหน้าอย่างเจ็บใจ

“พี่เตือนแล้วนะ ” เสกสรรกระชากร่างบางที่ยืนน้ำตาไหลอาบแก้มเข้ามาบดจูบ ลงโทษที่เธอไม่ยอมเรียกตนว่าพี่

“อะ...อื้อ” แพรลานนาครางประท้วง เธอรู้สึกราวกับจะขาดอากาศหายใจ พลันแข้งขาก็อ่อนเปลี้ยเหมือนคนไม่มีแรงจะยืน

“ต่อไปนี้พี่จะจูบทุกครั้งที่แพรเรียกพี่ว่าคุณ ไม่ว่าจะตรงไหน เมื่อไหร่ เข้าใจใช่ไหม ” เสกสรรเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนจะยกยิ้มมุมปากน้อยๆ ที่เห็นสาวเจ้าพยักหน้ารับราวกับคนละเมอ

“ตกลงจะแต่งงานกับพี่ใช่ไหม ” เสกสรรถามคนตรงหน้าอีกครั้ง