โกหกหน้าตาย(1)
ตอนที่2
โกหกหน้าตาย
“เอกสารสำคัญทำไมถึงลืมได้ล่ะเนี่ย”
ปรางทิพย์หันมาเห็นซองเอกสารสีน้ำตาลจำนวนหลายซองวางอยู่ที่โซฟากลางห้องรับแขก หญิงสาวก็รู้ได้ทันทีว่าสามีของเธอคงเตรียมเอกสารไว้แต่ลืมหยิบไปทำงานด้วยปรางทิพย์จึงคิดว่าหลังจากที่เธอไปหาหมอที่โรงพยาบาลก็จะแวะเอาเอกสารไปให้เขาที่บริษัทจะได้ไปบอกด้วยว่าผลการตรวจเธอเป็นอะไร
หญิงสาวขับรถออกจากบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ที่สำหรับเธอแล้วมันดูไกลเกินเอื้อมที่เธอจะซื้อได้แต่เพราะเธอเป็นภรรยาของอธิปจึงทำให้เธอมีโอกาสได้อยู่บ้านสวยๆแบบนี้หญิงสาวยิ่งคิดถึงเรื่องของตัวเองทีไรก็ภูมิใจทุกทีที่เธอได้เขามาเป็นสามี
โรงพยาบาลเอกชนที่ปรางทิพย์เลือกที่จะไปหาหมอในวันนี้เป็นโรงพยาบาลที่ถือว่ามีค่ารักษาเป็นอันดับต้นๆของประเทศแต่ด้วยจำนวนเงินหลายบาทที่อธิปโอนให้จึงทำให้เธอไม่ลำบากใจกับการเลือกที่จะมารักษาตัวที่นี่
“หมอขอแสดงความดีใจด้วยนะคะตอนนี้คุณตั้งครรภ์ได้ 6 สัปดาห์แล้วจะฝากท้องที่นี่เลยไหมคะหรือถ้าคนไข้
ไม่สะดวกก็ไว้ค่อยตัดสินใจก็ได้ค่ะเพราะตอนนี้อายุครรภ์ยังไม่มาก”
“ขอกลับไปถามสามีก่อนนะคะ”
ปรางทิพย์ถือผลตรวจด้วยความดีใจ หญิงสาวรีบขับรถไปที่บริษัทของสามีทันทีถึงแม้เธอจะเคยให้คำสัญญากับอธิปไว้แล้วว่าเธอจะไม่เปิดเผยตัวว่าเป็นภรรยาของเขาแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยห้ามให้เธอไปหาที่บริษัทเพียงแต่ไม่ให้แนะนำตัวกับใครว่าความจริงเธออยู่ในฐานะอะไรก็แค่นั้น
“ไม่รับโทรศัพท์เลย คุณทำให้ปรางเป็นห่วงอีกแล้ว”
ปางทิพย์ตัดสินใจที่จะนั่งรออยู่ที่ส่วนรับแขกด้านล่างของบริษัทหญิงสาวตั้งใจจะโทรศัพท์หาอธิปเพื่อให้เขาลงมารับเอกสารด้วยตัวเอง
คนมารอกำลังจะเดินเข้าไปหาประชาสัมพันธ์เพื่อหวังฝากเอกสารให้กับสามีแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้พูดอะไรก็ได้ยินหญิงสาวคนหนึ่งเดินมาทักทายกับฝ่ายประชาสัมพันธ์
“ขนมอร่อยๆค่ะพิมพ์ซื้อมาฝากทุกคน”
ปรางทิพย์เดินถอยหลังเพื่อให้สาวสวยไฮโซได้ยืนพูดคุยกับฝ่ายประชาสัมพันธ์ได้ถนัด เธอได้แต่มองหน้าเขาด้วยความชื่นชมผู้หญิงคนนี้ทั้งสวยและดูดีแตกต่างจากเธอเหลือเกินที่วันๆก็อยู่แต่ในบ้านทำตัวเหมือนแม่บ้านแต่งตัวง่ายๆ
“คู่หมั้นของคุณอธิปนอกจากจะสวยแล้วยังใจดีอีกนะคะมีขนมมาฝากพวกเราทุกวันเลย”
เสียงเจื้อยแจ้วของฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่คุยกับคู่สนทนาที่กำลังวางถุงขนมลงที่เคาน์เตอร์ทำให้ปรางทิพย์ถึงกลับรู้สึกเหมือนคนขาไม่มีแรงเธอรู้สึกเหมือนกำลังหูอื้อตาลายทุกอย่างกำลังหมุนเคว้งคว้างอยู่รอบตัว
บทสนทนาของคนทั้งคู่ทำให้ปรางทิพย์มั่นใจได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอคือคู่หมั้นของสามีเธอเองไม่มีอะไรต้องสงสัยอีกแล้ว
“ฉันจะเอาเอกสารมาฝากให้คุณอธิปค่ะ”
ปรางทิพย์ส่งซองเอกสารให้กับเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์พร้อมกับเขียนโน๊ตใส่ลงไปที่ซองเอกสารด้วยด้วยความสงสัยเก็บอาการไม่อยู่จึงตัดสินใจที่จะพูดกับประชาสัมพันธ์ลองถามถึงผู้หญิงคนนั้นดูบางทีเธออาจจะได้รู้แน่ชัด
“ผู้หญิงคนเมื่อสักครู่คู่หมั้นของคุณอธิปใช่ไหมคะเคยได้ยินแต่ชื่อตัวจริงน่ารักสวยเหมาะกับคุณอธิปเลย”
คนกำลังเสียใจฝืนยิ้มเพื่อให้มันตรงกับคำพูดที่เธอพูดออกไปทั้งที่หัวใจกำลังเจ็บช้ำมันกำลังร้องไห้ระบมอย่างไม่มีใครได้ยิน