4

“มันก็จริงนะคะ งั้นพี่ก็ต้องพิสูจน์ว่าพี่ชลชอบพี่จริงๆ”

“ทำไมพี่ต้องพิสูจน์ด้วยล่ะ ถ้าเขาชอบพี่จริงๆ เขาเป็นผู้ชายก็ต้องเป็นฝ่ายมาบอกพี่ก่อนสิ”

“เขาอาจจะไม่กล้าบอกพี่ก็ได้นี่คะ เดี๋ยวนี้ผู้หญิงจีบผู้ชายก่อนเยอะแยะไปค่ะ”

“สำหรับพี่ ถ้าผู้ชายไม่บอกก่อน พี่ก็ไม่ไปรุกหรอกค่ะ เพราะพี่คิดว่าผู้หญิงก็ควรรักนวลสงวนตัวระดับหนึ่ง และผู้ชายที่มาชอบเราก็ต้องกล้าบอกเราตรง ๆ จ้ะ”

“โอเคค่ะ ไม่พูดกับพี่ทิพย์แล้ว ปล่อยให้ขึ้นคานไปเลย”

“หือ... ขึ้นคานก็ไม่เป็นไร ขอแค่สุขภาพแข็งแรงมีความสุข ถ้าไม่มีชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า”

“โหย... พี่สาวของข้าว”

“ถ้าไม่มีผู้ชายดี ๆ พี่ก็ไม่แต่งงานหรอกจ้ะ สิ่งที่พี่ต้องการมากที่สุดในตอนนี้ก็คือเห็นข้าวเรียนจบ มีงานดีๆ ทำ มีความสุขกับชีวิต แค่นี้พี่ก็พอใจแล้ว”

“พี่ทิพย์เป็นพี่สาวเพียงคนเดียวของข้าว ข้าวก็อยากเห็นพี่ทิพย์มีความสุข มีครอบครัวดี ๆ มีคนดูแล เพราะถ้าข้าวเรียนจบไปทำงานไกล ๆ ไม่ได้อยู่กับพี่ ใครจะดูแลพี่ล่ะคะ ข้าวเป็นห่วง”

“สำหรับพี่แล้ว การดูแลตัวเองสำคัญกว่าการให้คนอื่นดูแลจ้ะ พี่อยากทำอะไรเองได้หมด ยืนได้ด้วยลำแข้ง และขอความช่วยเหลือคนอื่นให้น้อยที่สุด”

“พี่สาวของข้าวเป็นคนเก่งและน่ารักที่สุดเลยค่ะ” เธอกอดพี่สาวพลางหอมแก้มฟอดใหญ่ เธอภูมิใจในตัวพี่สาวที่สุด และความน่ารัก ความดี และความขยันของพี่สาว คงทำให้ชลแดนประทับใจเช่นเดียวกัน ไม่เกินปีนี้พี่สาวของเธอต้องมีข่าวดีแน่ ๆ

ขวัญข้าวตื่นมาในเช้าที่อากาศสดใส พี่สาวคนสวยปลุกให้ลงไปใส่บาตรวันเกิดด้วยกัน ความใส่ใจนั้นทำให้เธอยิ้มกว้างออกมา

เพื่อนบ้านหนุ่มก็เดินมาใส่บาตรด้วยกัน เพราะเขาเป็นคนตื่นเช้า และวันนี้ก็เป็นวันหยุดอีกด้วย ทำให้ทั้งสามได้ออกไปข้างนอกด้วยกัน

วันเกิดปีนี้นอกจากทำบุญตักบาตร ถวายสังฆทาน ปล่อยนกปล่อยปลาแล้ว ชลแดนยังพาสองสาวไปเลี้ยงอาหารเด็กกำพร้าอีกด้วย เรียกว่าอิ่มบุญไปด้วยกัน

“ขอบคุณพี่ชลมากนะคะ วันเกิดปีนี้มีความสุขมากๆ เลยค่ะ แล้วที่ต้องขอบคุณมากๆ ก็พี่สาวคนสวยของข้าวที่น่ารักและแสนดีเสมอ”

“มื้อเย็นว่าจะทำบาร์บีคิวของโปรดให้กิน”

“หือ... พี่ทิพย์น่ารักที่สุดเลยค่ะ ข้าวขอชวนเพื่อน ๆ มาฉลองวันเกิดด้วยนะคะ”

“ได้สิจ๊ะ แต่ตอนนี้ไปไหว้คุณพ่อกับคุณแม่ของเราก่อน” เธอพาน้องสาวไปไหว้ที่หลุมศพบิดาและมารดาเลี้ยง ขวัญข้าวบอกมารดาว่าจะตั้งใจเรียน จะไม่เหลวไหล และจะไม่ทำให้พ่อแม่ต้องผิดหวัง

ในตอนเย็นมีงานเลี้ยงวันเกิดเล็กๆ เกิดขึ้น มีอาหารเครื่องดื่มที่ขวัญทิพย์จัดให้น้องสาวได้เลี้ยงเพื่อน ๆ

เพื่อน ๆ ของขวัญข้าวต่างก็เป็นคนดี ตั้งใจเรียน แล้วก็มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เธอมีความสุขที่น้องสาวเลือกคบเพื่อนดี ๆ แบบนี้

“ของขวัญของพี่กับคุณชลจ้ะ” ขวัญทิพย์ยื่นกล่องของขวัญให้น้องสาว

“ขอบคุณค่ะ” เธอรับไปแกะตรงนั้นเลย เพราะอยากรู้ว่าพี่สาวจะให้อะไร

“พี่ทิพย์” ขวัญข้าวอุทานออกมา

“ชอบไหม”

“ชอบมากเลยค่ะ พี่ทิพย์รู้ได้ยังไงคะว่าข้าวอยากได้รุ่นนี้” ประโยคของน้องสาวทำให้ขวัญทิพย์ต้องหันไปมองหน้าของชลแดน เขาทำหน้านิ่ง ๆ แต่เธอก็สงสัยว่าเขาอาจจะรู้ เลยแนะนำให้เธอซื้อรุ่นนี้

“พี่ดีใจนะที่เราชอบ”

“ชอบมากๆ เลยค่ะ ข้าวกำลังทำงานพิเศษเก็บเงินอยู่ค่ะ อยากจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ แล้วก็อยากได้รุ่นนี้ด้วยค่ะ เพราะฟังชั่นทุกอย่างดีมากค่ะ แบ็ตเตอร์รี่ก็ทน ถ่ายรูปก็สวย”

“เงินที่ข้าวเก็บเอาไว้ ก็เก็บต่อไปจ้ะ เผื่อมีความจำเป็นต้องใช้จ่ายอะไร มีเงินเก็บเอาไว้น่ะดีแล้วจ้ะ เวลาฉุกเฉินจะได้ไม่ลำบาก”

“ข้าวอยากมีเงินเก็บและขยันเหมือนพี่ทิพย์ค่ะ”

“เราน่ะยังเรียนอยู่ ทำงานก็ให้พอเหมาะพอควร พี่ไม่อยากให้เสียการเรียนนะจ๊ะ หน้าที่หลักคือเรียน ก็เรียนให้จบก่อน”

“ข้าวรู้ค่ะ รับรองว่าจะทำงานไม่ให้เสียการเรียนค่ะ แล้วทำงานอะไรก็จะบอกพี่ข้าวทุกอย่างค่ะ” ส่วนใหญ่เธอจะช่วยอาจารย์ที่โรงเรียนทำงานด้านเอกสาร ส่วนงานนอกเหนือจากที่โรงเรียนก็ช่วยพี่สาวขายขนม และรับเป็นตากล้องถ่ายรูปด้วย

เธอชอบถ่ายรูป ปีที่แล้วพี่สาวซื้อกล้องถ่ายรูปให้ ปีนี้ซื้อโทรศัพท์ให้ ซึ่งอุปกรณ์พวกนี้ก็สามารถช่วยเหลือเธอในเรื่องการเรียนและการหาเงินได้พอสมควร

“รักพี่ทิพย์ที่สุดเลยค่ะ”

“คุณชลเขาช่วยเลือก หารกันคนละครึ่ง”

“ขอบคุณนะคะพี่ชล” ขวัญข้าวเรียกชลแดนว่าพี่เพราะเขาเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว แต่ขวัญทิพย์เรียกชลแดนว่าคุณบ้าง ท่านประธานบ้าง เพราะหน้าที่การงาน แต่เขาก็ให้ความสนิทสนมกับสองสาวเหมือน ๆ กัน คอยดูแลเอาใจใส่ไม่ต่างกัน

หลังจากงานวันเกิดของขวัญข้าว ก็มีงานเลี้ยงที่บริษัท ขวัญทิพย์มีความสุขที่เธอได้นำขนมมาเลี้ยงพนักงานในบริษัทของชลแดน และทุกคนต่างก็ชอบขนมของเธอ

“แหม... ยัยทิพย์ เธอนี่มันเส้นใหญ่จังเลยนะ ได้เอาขนมมาขายในงานด้วย” ดวงสุดาเป็นเพื่อนร่วมรุ่นที่เรียนจบมาด้วยกัน ทำงานที่เดียวกัน แต่อีกฝ่ายไม่ค่อยชอบเธอนักหรอก เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร

“ไม่ได้เส้นใหญ่หรอกจ้ะ แต่ท่านประธานอยากได้ขนมของฉันมาเลี้ยงพนักงานในบริษัทเท่านั้นเอง”

“นั่นแหละจ้ะเขาเรียกเส้นใหญ่ ใคร ๆ เขาก็พูดกันให้แซ่ดว่าเธออ่อยคุณชล”

“เธอเอาอะไรมาพูด” ขวัญทิพย์อุทานอย่างตกใจ

“เอาเรื่องจริงมาพูดยังไงล่ะ ถ้าไม่อ่อยแล้วจะไปไหนมาไหนด้วยกันเหรอ”

“ฉันเป็นเลขาของเขา”

“แถมยังสั่งขนมเธอมาเลี้ยงพนักงานในงานเลี้ยงบริษัทอีก ขนมก็เกรดต่ำ อร่อยก็ไม่อร่อย คุณชลยังตาต่ำเอามาในงานเลี้ยงได้ เธอนี่มันเด็ดจริงๆ กลางวันทำงานในบริษัท ตกเย็นทำขนม กลางคืนรับจ๊อบอะไรอีกหรือเปล่าจ๊ะ” ดวงสุดาไม่สนใจคำแก้ตัวของอีกฝ่าย พูดจาหาเรื่องว่าร้ายไม่หยุดปาก

“ถ้าผมเอาขนมของขวัญทิพย์มาเลี้ยงคนในบริษัทแล้วตาต่ำ ผมเองก็คงตาต่ำที่รับคุณเข้าทำงาน ด่าผมขนาดนี้ ผมว่าคุณควรหาบริษัทอื่นทำงานนะ” ประโยคของชลแดนทำให้ดวงสุดาสะดุ้ง เธอแค่อยากหาเรื่องดูถูกขวัญทิพย์เพราะอิจฉา อยากกดให้อีกฝ่ายต่ำติดดิน แต่ไม่คิดว่าจะซวยจนชลแดนมาได้ยินว่าเธอด่าเขาว่าตาต่ำแบบนี้